Greenwald A. - Utajone poznanie społeczne - 11-63.pdf

(505 KB) Pobierz
218463718 UNPDF
PRZEGLĄD PSYCHOLOGICZNY, 1995, TOM 3S. NR 1/2, 11-63
Utajone poznanie społeczne:
postawy, wartościowanie siebie i stereotypy*
Anthony G. Greenwald
University of Washington
Mahzarin R. Banaji
Yale University**
Artykuł ten poświęcamv pamięci Toma Ostroma, drogiego
Kolegi. pod którego głębokim wpływem oboje pozostajemy.
IMPLICIT SOCIAL COGNITION: ATTITUDES.
SELF-ESTEEM, AND STEREOTYPES
Summary - Social behavior is ordinarily treated as being under conscious (if not
always thoughtful) control. However, considerable evidence now supports the view that
social behavior often operates in an implicit or unconscious fashion. The identifying
feature of implicit cognition is that, past experience influences judgment in a fashion not
introspectively known by the actor. The present conclusion - that attitudes, self-esteem.
and stereotypes have important implicit modes of operation - extends both the con-
struct validity and predictive usefulness of these major theoretical constructs of social
psychology. Methodologically, this re\iew calls for increased use of indirect measures,
which are imperative in studies of implicit cognition. The theorized ordinariness of
implicit stereotyping fits with recent findings of discrimination by people who explicitly
disavow prejudice. The finding that implicit cognitive effects are often reduced by
focusing judges' attention on their judgment task provides a basis for evaluating appli-
cations (such as affirmative actions) aimed at reducing such unintended discrimination.
Oryginalna wersja artykułu ukazała się pod tytułem ,,Implicit Social Cognition:
Attitudes, Self-Esteem, and Stereotypes" w: Psychological Review, 1995, Vol. 102.
No. 1. 4-27 [Copyright 1993 by the American Psychological Association]. Przełożył
Rafał Krzysztof Ohme, Instytut Psychologii UMCS, Lublin <z poprawkami B.
Wojciszke). Artykuł przetłumaczony za zgodą wydawcy oraz autorów. American
Psychological Association nie jest odpowiedzialne za trafność tego tłumaczenia. Ani
oryginał, ani niniejsze tłumaczenie nie może być powielane ani rozpowszechniane w
żadnej formie (niezależnie od zastosowanej techniki reprodukcji), ani tez zapisywane
w bazie danych bez uprzedniej pisemnej zgody American Psychological Association.
Anthony G. Greenwald, Wydzial Psychologii, Uniwersytet Waszyngtona; Mahzarin R.
Banaji, Wydział Psychologii, Uniwersytet Yale. Przygotowanie tego opracowania,
218463718.001.png
A. G. GREENWALD, M. R. BANAJI
Koncepcje poznawczego zapośredniczenia ludzkiego funkcjonowania zdomi-
nowały analizy zachowań społecznych na długo zanim stało się tak w innych
dziedzinach psychologii. Pojęcia teoretyczne będące przedmiotem uwagi niniej-
szego artykułu szybko zajęły znaczące miejsce w psychologii społecznej, właśnie
dzięki poznawczemu ujęciu ich natury. W latach trzydziestych Allport (1935)
ogłosił postawy „najbardziej charakterystycznym i niezbędnym pojęciem" psy-
chologii społecznej (s. 798); Thurstone (1931; Thurstone i Chave, 1929) opraco-
wał zaawansowane metody ilościowego pomiaru postaw, a Katz i Braly (1933,
1935) wprowadzili stosowaną do dziś metodę badania stereotypów. Długą histo-
rię ma także szczególny rodzaj postawy, jakim jest wartościowanie własnej
osoby (np. James, 1890; por. też Wylie, 1974, 1979) omawiane tu osobno ze
względu na wagę tego problemu w najnowszych badaniach.
Poczynając od lat trzydziestych, większość psychologów społecznych przyj-
mowała, że postawy, a także w mniejszym stopniu stereotypy, funkcjonują na
poziomie świadomym. Powszechność tego założenia jest szczególnie widoczna
w sposobie mierzenia postaw (także w stosunku do własnej osoby) i stereoty-
pów - za pomocą miar bezpośrednich, czyli samoopisu kwestionariuszowego,
co udokumentowali Greenwald (1990) oraz Banaji i Greenwald (1993) i o czym
mowa także poniżej. Niniejszy artykuł koncentruje się natomiast na pośrednim,
nieświadomym czy utajonym trybie funkcjonowania postaw i stereotypów .
UTAJONE POZNANIE SPOŁECZNE: WPROWADZENIE
I ZARYS PROBLEMATYKI PRACY
Utajone poznanie społeczne (implicit social cognition) proponowane jest tutaj
jako szeroka kategoria teoretyczna pozwalająca na integrację i reinterpretację
a także niektóre z prezentowanych badań, zrealizowano w ramach National Science
Foundation Grants DBC-9205890 i DBC-9120987 oraz National Institute of Mental
Health Grant MH-41328. Oto osoby, którym autorzy dziękują za uwagi dotyczące
wcześniejszej wersji artykułu: Icek Ajzen, John Bargh, R. Bhaskar, Irene Blair, Robert
Bornstein, Marilynn Brewer, Robert Crowder, Leonard Doob, Russel Fazio, Klaus
Fiedler, Deborrah Frable, Daniel Gilbert, Jack Glaser, Richard Hackman, Curtis
Hardin, Roger Hughes, John Jost, Larry Jacoby, John Kihlstrom, Mark Klinger, David
Myers, Delroy Paulhus, Richard Petty, Alex Rothman, Peter Salovey, Eric Schuh,
Norbert Schwarz, Constatine Sedikides, Jerzy Trzebiński, James Uleman, Wendi
Walsh, Timothy Wilson, Joanne Wood oraz dwaj anonimowi recenzenci. Autorzy
dziękują także Mitzi Johnson za uwagi oraz za wyrażenie zgody na przedstawienie
danych zilustrowanych rysunkiem 1. Korespondencja dotycząca artykułu winna być
kierowana na adres: Anthony G. Greenwald, Department of Psychology, University of
Washington, Seattle, WA 98195. Poczta elektroniczna może być przesyłana na adres:
agg@u.washington.edu.
Terminy utajony-jawny (implicit-explicit) pokrywają się do pewnego stopnia z takimi
parami określeń jak unaware-aware, unconscious-conscious, intuitwe-analytic,
direct-indirect,procedural-declarative oraz automatic-controlled. Używamy tu określeń
utajone-jawne ze względu na doniosłą rolę, jaką dychotomia ta odgrywa
w najnowszych badaniach nad pamięcią, oraz na zamiar powiązania z tymi badaniami
problematyki postaw, wartościowania własnej osoby i stereotypów.
218463718.002.png 218463718.003.png
UTAJONE POZNANIE SPOŁECZNE...
wyników dotychczasowych badań, wyznaczanie nowych kierunków poszukiwań
i metod badawczych oraz umożliwiająca nowe spojrzenie na wiele sytuacji prak-
tycznych. Poniżej przedstawione zostaną cele opracowania, poprzedzone defini-
cją utajonego poznania społecznego.
Definicja
Wyróżnikiem poznania utajonego jest to, iż ślady przeszłego doświadczenia
wpływają na wykonanie pewnych zadań nawet wtedy, gdy nie są one pamiętane
w ogólnie przyjętym tego słowa znaczeniu, tzn. nie są dostępne na drodze
samoopisu czy introspekcji (por. też. Graf i Schacter, 1985; Greenwald, 1990;
Jacoby i Dallas, 1981; Jacoby, Lindsay i Toth, 1992; Jacoby i Witherspoon.
1982; Kihlstrom, 1990; Roediger, Weldon i Challis, 1989; Schacter, 1987). Ilu-
stracją takiego utajonego poznania mogą być wyniki badań nad dopełnianiem
słów na podstawie części liter, z których słowa te się składają. Podawane przez
badanych dopełnienia są znacznie częściej słowami pochodzącymi z pokazanej
im wcześniej listy niż słowami nigdy uprzednio nie eksponowanymi. Wpływ
uprzedniej ekspozycji występuje mimo to, że badani nie są w stanie prawidłowo
przypomnieć sobie lub rozpoznać, które słowa były wcześniej eksponowane.
Zadanie dopełniania słów umożliwia więc pośredni pomiar wpływu uprzed-
niej ekspozycji materiału bodźcowego. Choć badani nie są proszeni o odtwarza-
nie eksponowanego im wcześniej materiału i zapewne nie czynią tego w sposób
spontaniczny (ani nawet nie są w stanie tego zrobić), ich odpowiedzi wskazują
na wpływ poprzednio oddziaływających bodźców. (Bardziej szczegółowy prze-
gląd pomiarów pośrednich w badaniach nad pamięcią w: Richardson-KJavehn
i Bjork, 1988; Roediger, 1990; Roediger i Blaxton, 1987; Tulving i Schacter,
1990; por. też Jacoby i in., 1992; Reingold i Merikle, 1988).
Wzorzec definicji dla rozmaitych kategorii utajonego poznania przedstawia
się następująco: Utajone P jest śladem przeszłego doświadczenia faktycznie
wpływającego na reakcję R, choć wpływ ten nie jest prawidłowo identyfikowany
na drodze introspekcji przez osobę, która wpływowi temu ulega. P jest nazwą
konstruktu teoretycznego (takiego jak postawa), a R nazwą kategorii reakcji
(jak sąd oceniający), na którą ów konstrukt oddziałuje.
Z różnic między poznaniem utajonym a poddającym się samoopisowi pozna-
niem jawnym wynika, że miary bezpośrednie - zakładające trafność introspe-
kcji - są nieadekwatne w przypadku poznania utajonego. W odniesieniu do tego
ostatniego stosować należy pomiary pośrednie, w których trakcie badany nie
jest informowany o tym, co jest mierzone, ani też nie jest proszony o dokonanie
odpowiednich samoopisów. W psychologii społecznej używanie miar pośrednich
uzasadniane jest zwykle względami metodologicznymi, jak: minimalizacja
zaburzającego wpływu aktu pomiaru na mierzone zjawisko, przeciwdziałanie
skłonności badanych osób do ulegania ukrytym wymogom sytuacji badawczej
(Orne, 1962) bądź ich skłonności do przedstawiania się w pozytywnym świetle,
na przykład wskutek lęku przed oceną innych (M. J. Rosenberg, 1969). Miary
pośrednie są więc stosowane ze względów metodologicznych, a nie teoretycz-
AG. GREENWALD. M. R. BANAJI
nych. Natomiast w badaniach nad poznaniem utajonym stosowanie miar poś-
rednich uzasadnione jest zasadniczymi względami teoretycznymi.
Teoria: obecne podejście a inne ujęcia nieświadomych aspektów
poznania społecznego
Duża część niniejszego przeglądu poświęcona jest nieświadomemu przetwarza-
niu informacji, a w szczególności jego wpływowi na formułowanie sądów prze-
myślanych (deliberate judgments). Problem ten wciąż jeszcze niezbyt często
jest przedmiotem zainteresowania badaczy poznania społecznego, być może
dlatego, że zasięg wpływu czynników nieświadomych na sądy przemyślane stał
się widoczny dopiero niedawno, dzięki eksplozji zainteresowania pamięcią uta-
joną. Przedstawiane tu podejście najbliższe jest pracom Jacobiego i współpra-
cowników (np. Jacoby i Dallas, 1981; Jacoby, Toth, Lindsay i Debner. 1992;
Jacoby i Witherspoon, 1982), którzy zapoczątkowali badania nad konsekwen-
cjami pamięci utajonej i wykazali istotny wpływ nieświadomych procesów po-
znawczych na formułowanie sądów przemyślanych. Jacobi wykazał w licznych
eksperymentach, że wcześniejsze zetknięcie się badanych z jakimś bodźcem
ułatwia jego późniejsze spostrzeganie, co jednak przez samych badanych jest
mylnie interpretowane jako skutek różnych właściwości bodźca, a nie rezultat
niepamiętanego, uprzedniego zetknięcia się z tym bodźcem. W następnych aka-
pitach rozważamy różne sposoby zintegrowania wiedzy o nieświadomym prze-
twarzaniu informacji z teorią poznania społecznego - głównie w dziedzinie
postaw, wartościowania siebie oraz stereotypów, a więc dziedzinach stanowią-
cych zasadniczy przedmiot zainteresowania obecnej pracy.
Postawy . Współczesne badania przekonują, że postawy aktywizowane są
w sposób nieświadomy, ponieważ ich aktywizacja następować może dużo szyb-
ciej niż tego wymagałoby oddziaływanie świadomej uwagi (Bargh, Chaiken,
Govender i Pratto, 1992; Fazio, Sanbonmatsu, Powell i Kardes, 1986). Aktywi-
zacja taka może być tez wywoływana nie uświadamianymi bodźcami o podpro-
gowych czasach ekspozycji (Greenwald, Klinger i Liu, 1989). Przedstawiona
dalej analiza utajonych postaw poszerza zakres prac nad automatyczną aktywi-
zacją pokazując, że postawa zaktywizowana jednym bodźcem może być przez
człowieka błędnie przypisywana zupełnie innemu bodźcowi. Utajony charakter
postawy sprawia, że wykształcona już postawa wobec jednego obiektu może być
rzutowana na nowy obiekt. Rozumowanie to znacząco poszerza zarówno predy-
ktywną, jak i teoretyczną trafność postawy jako kluczowej dla psychologii spo-
łecznej kategorii teoretycznej i umożliwia poszerzenie zakresu badań nad
postawami. Dwie stosunkowo niedawne koncepcje funkcjonowania postaw
(Chaiken, 1987; Petty i Cacioppo, 1986) odróżniają względnie przemyślane od-
działywanie postaw (centralny, systematyczny tor perswazji) od ich nieprzemyśla-
nego oddziaływania (peryferyczny, heurystyczny tor perswazji). Analizowane tu
utajone procesy poznania społecznego przyporządkować można do pierwszego
z tych torów, choć zasięgiem swoich wpływów wykraczają one daleko poza samo
świadome myślenie, o którym mowa we wspomnianych koncepcjach.
UTAJONE POZNANIE SPOŁECZNE...
Wartościowanie siebie . Liczni autorzy podkreślali w ostatnim stuleciu
wagę badań nad poczuciem własnej wartości (np. Allport, 1937; Cooley,
1902/1964; Epstein, 1973; James, 1890; Rogers, 1951; Rosenberg, 1979; Sherif
i Cantril, 1947). Także prace przeglądowe ostatnich lat podkreślają ważność
badań nad postawami wobec samego siebie (np. Beck, 1979; Greenwald i Prat-
kanis, 1984; Seligman, 1991; Steele, 1988; S. E. Taylor i Brown, 1988; Tesser,
1988). Wyniki badań nad postawami wobec samego siebie okazały się na tyle
ważne, że postanowiliśmy wyodrębnić je jako oddzielne zagadnienie z ogólniej-
szej problematyki postaw. Przegląd prac nad utajonym wartościowaniem siebie
dowodzi, że ludzie dokonują projekcji postaw wobec siebie na inne obiekty.
i wskazuje na potrzebę tworzenia narzędzi mierzących różnice indywidualne
pod względem utajonego wartościowania własnej osoby.
Stereotypy. Wielu współczesnych autorów wykazało, że stereotypy mogą
funkcjonować na poziomie nieświadomym czy automatycznym (Banaji i Green-
wald, w druku; Bargh, 1994; Devine, Hamilton i Sherman, 1994; Perdue i Gur-
tman, 1990). Posługiwanie się przez nas terminem „stereotypy utajone" służy
głównie podkreśleniu powiązań między badaniami nad stereotypami a najno-
wszymi badaniami psychologii poznawczej nad pamięcią mimowolną (por.
Smith i Branscombe, 1988).
Bezwysiłkowe, czyli automatyczne poznanie społeczne. Badania em-
piryczne wskazują, że pojedyncze słowa wywoływać mogą bezwysiłkową akty-
wizację postaw (o czym mowa poniżej), a zdania opisujące zachowania - spon-
taniczne wnioskowanie o cechach ujawnianych przez te zachowania (Uleman,
1987; Winter i Uleman, 1984). Te i inne przejawy bezwysiłkowej aktywizacji
struktur umysłowych stanowią ważny element utajonego poznania społeczne-
go, choć nie są z nim tożsame. Jak staramy się przekonać dalej, poznanie
utajone może mieć miejsce wtedy, kiedy człowiek: (a) zauważa wprawdzie pew-
ne aspekty automatycznego wpływu bodźca, ale zarazem (b) błędnie interpre-
tuje to, co w konsekwencji wpływa na jego własny osąd tego lub innego bodźca.
Omówienie automatycznych i bezwysiłkowych aspektów poznania społecznego
można znaleźć w pracach takich autorów, jak: Bargh (1989), Brewer (1988),
Epstein (1991), Gilbert (1989) i Lewicki (1986).
Wpływ bodźców poprzedzających i kontekstu. Podobnie jak w przy-
padku utajonego poznania społecznego, tak i w przypadku bodźców poprzedza-
jących (priming) i kontekstu mamy do czynienia z ich wpływem na reakcje na
bieżący bodziec. Jednak podczas gdy w przypadku bodźców poprzedzających i
wpływu kontekstu idzie o zjawiska definiowane jedynie operacyjnie, poznanie
utajone jest szczególnym rodzajem zjawisk definiowanych teoretycznie. Niektó-
re wpływy bodźców poprzedzających i kontekstu z powodzeniem mieszczą się w
klasie zjawisk określanych mianem poznania utajonego, choć inne nie należą
do tej grupy, gdyż badani mogą być świadomi wpływu uprzednich doświadczeń
na własne zachowanie lub sądy. Ponieważ literatura dotycząca tej problematyki
jest bardzo obszerna (por. Higgins, 1989; Schwarz, 1990; Strack, 1992; Martin i
Tesser, 1992; Petty i Wegener, 1993), szczegółowa dyskusja nad rozróżnieniem
Zgłoś jeśli naruszono regulamin