Roberts Nora - In Death 09 - Aż po grób.pdf - In Death - M1styczny

J.D. ROBB – Aś PO GRÓB

Dla bogów jesteśmy niczym muchy dla swawolnych chłopców,

zabijają nas dla zabawy

Szekspir

Polityka, w pospolitym rozumieniu tego słowa, jest rzeczą nieczystą

Jonathan Swift

Prolog

Drogi Towarzyszu.

My, Kasandra.

Zaczęło się.

Wszystko, nad czym pracowaliśmy, do czego przygotowywaliśmy się, ćwicząc,

czemu poświęciliśmy Ŝycie, jest gotowe do akcji. Po jakŜe długim brzasku

nareszcie nadchodzi świt. Osiągniemy postawiony ponad trzydzieści lat temu

cel. Spełnimy obietnicę. Pomścimy krew męczennika.

Wiemy, Ŝe się o nas troszczysz- Wiemy, Ŝe jesteś rozwaŜny. To cechy mądrego

przywódcy. Uwierz, Ŝe wzięliśmy do serca Twoje rady i ostrzeŜenia. Moratorium

w tej sprawiedliwej i okrutnej wojnie nie przerwiemy bitwą, która mogłaby się

skończyć poraŜką. Jesteśmy doskonale wyposaŜeni, nasza sprawa ma wielkie

poparcie finansowe, rozwaŜyliśmy wszelkie ewentualności i posunięcia.

Wysyłamy Ci, Drogi Przyjacielu i Towarzyszu, tę transmisję, radośnie

przygotowując się do kontynuowania naszej misji. Cieszymy się, przelana juŜ

została bowiem pierwsza krew. Okoliczności postawiły na naszej drodze

godnego, jak się o tym przekonasz, przeciwnika. Dołączyliśmy do tego przekazu

dossier porucznik Eve Dallas z tak zwanej Policji Miasta Nowy Jork, Wydziału

Zabójstw, abyś mógł poznać ją lepiej.

Pokonanie takiego przeciwnika sprawi, Ŝe nasze zwycięstwo będzie jeszcze

słodsze. Ponadto jest ona jednym z symboli zepsutego i represyjnego ustroju,

który zamierzamy zniszczyć.

Na to miejsce skierowała nas Twoja mądra rada. śyjemy wśród śałosnych

pachołków stojącego na glinianych nogach ustroju, nosimy nasze uśmiechnięte

maski, ale gardzimy ich miastem i całym systemem ucisku i rozkładu. Dla ich

ślepych oczu staliśmy się jednymi z nich.

Gdy poruszamy się po rozpustnych i plugawych ulicach, nikt nie zadaje nam

pytań. Jesteśmy niewidzialni, cienie pośród cieni, tacy, jakimi Zgodnie z Twoją

nauką i Tego, którego oboje kochaliśmy, powinni być najprzebieglejsi

bojownicy.

A gdy zniszczymy jeden po drugim symbole tego spasionego społeczeństwa,

demonstrując naszą sile. i nasz jasny projekt nowego królestwa, tamci zadrŜą.

Zobaczą nas i przypomną sobie o Nim. Pierwszym symbolem pełnego chwaty

naszego zwycięstwa będzie Jego pomnik. Na Jego podobieństwo.

Jesteśmy wierni i mamy długą pamięć.

Jutro usłyszysz pierwszy odgłos bitwy.

Opowiadaj o nas wszystkim zwolennikom, wszystkim wiernym.

My, Kasandra.

T ej właśnie nocy jakiś Ŝebrak umarł niezauwaŜony pod ławką w Parku

Greenpeace. Profesor historii upadł zakrwawiony z podciętym gardłem metr od

frontowych drzwi swego mieszkania za dwanaście kredytów, które miał w

kieszeni. Jakiejś kobiecie ugrzązł w gardle ostatni okrzyk, gdy padała pod

pięściami kochanka.

Ale niezaspokojona śmierć nadal zataczała koło swym kościstym palcem, aŜ

wetknęła go radośnie między oczy niejakiego J. Clarence'a Bransona,

pięćdziesięcioletniego wiceprezesa firmy “Narzędzia i Zabawki Bransona".

Był to człowiek sukcesu, bogaty, nieŜonaty, nie byle kto i nie bez przyczyny

współwłaściciel wielkiej międzyplanetarnej korporacji. Drugi syn z trzeciej

generacji Bransonów, zaopatrujących świat i jego satelity w urządzenia i

przyrządy słuŜące rozrywce, Ŝył z gestem.

I tak samo umarł.

Serce J. Clarence'a przeszyła jednym z jego przegubowych wierteł stalowooka

kochanka, która, po przyszpileniu go do ściany, zgłosiła wydarzenie policji, po

czym usiadła, sącząc spokojnie czerwone wino do chwili, gdy na miejsce

przybyli pierwsi funkcjonariusze.

Siedząc wygodnie w fotelu z wysokim oparciem, ustawionym naprzeciwko

wirtualnego ognia, nadal sączyła wino, podczas gdy porucznik Eve Dallas

badała zwłoki.

- Jest z całą pewnością martwy - rzuciła zimno do Eve. Nazywała się Lisbeth

Cooke i zarabiała na Ŝycie jako szef reklamy w firmie swego nieŜyjącego

kochanka. Miała czterdzieści lat, była niewątpliwie pociągająca i uchodziła za

świetnego pracownika. Wiertło Branson 8000 jest znakomitym narzędziem,

zaprojektowanym po to, by zadowolić zarówno fachowców, jak hobbystów. Jest

bardzo mocne i precyzyjne.

- Ho, ho. - Eve przypatrywała się twarzy ofiary. Wypielęgnowanej i

interesującej, na której śmierć wyrzeźbiła rys przykrego zdumienia. Przód

niebieskiego szlafroka nasiąknięty był krwią, która rozlewała się połyskliwą

kałuŜą po podłodze. - Nie ma wątpliwości, dokonano tego tutaj. Peabody,

poinformuj pannę Cooke o przysługujących jej prawach.

Gdy asystentka przystąpiła do działania, Eve nadal dokumentowała czas i

przyczynę śmierci. Nawet w przypadku dobrowolnego przyznania się do winy

sprawcy morderstwa naleŜało postępować zgodnie z przepisami. Narzędzie

będzie wzięte jako dowód rzeczowy, ciało zabrane i poddane sekcji, a miejsce

zabezpieczone.

D ając znak ekipie dochodzeniowej, aby przystąpiła do pracy, Eve przeszła kilka

kroków po królewskim czerwonym dywanie i siadła naprzeciwko Lisbeth przy

interesującym ogniu kominka, który bił obfitym ciepłem oraz światłem. Nic nie

mówiła, czekając przez chwilę na reakcję szykownej brunetki w Ŝółtym

jedwabnym kostiumie, śmiesznie spryskanym świeŜą krwią.

Nie uzyskała jednak niczego więcej oprócz uprzejmie pytającego spojrzenia.

- A więc... czy zechce mi pani o tym opowiedzieć?

- Oszukiwał mnie - stwierdziła apatycznie Lisbeth. - Zabiłam go. Eve przyjrzała

się jej stanowczym zielonym oczom, zobaczyła w nich gniew, ale nie dostrzegła

ani wstrząsu, ani Ŝalu.

- Czy pokłóciliście się?

- Powiedzieliśmy sobie parę słów. - Lisbeth podniosła kieliszek z winem do

swych pełnych, umalowanych warg, mających ten sam intensywny winny kolor.

- Większość z nich wyszła ode mnie. J.C. myślał powoli. -Wzruszyła

ramionami, wywołując szelest jedwabiu. - Akceptowałam to, a nawet uwaŜałam,

Ŝe pod wieloma względami jest to miłe. Ale my zawarliśmy układ. Poświęciłam

mu trzy lata Ŝycia.

Nachyliła się, jej oczy przepełniły się złością, kryjącą się pod pozorami chłodu.

- Trzy lata, czas, w którym mogłabym zainteresować się czymś innym, zawrzeć

jakiś inny układ, być w innych związkach. Ale byłam wierna. On nie był.

Wciągnęła powietrze, znów się wyprostowała, niemal się uśmiechnęła.

- Teraz on nie Ŝyje.

- Tak, to zauwaŜyliśmy. - Eve usłyszała obrzydliwe cmoknięcie oraz zgrzyt, gdy

ekipa usiłowała usunąć z ciała i kości długi stalowy brzeszczot. - Panno Cooke,

czy przyniosła pani to narzędzie z zamiarem uŜycia go jako broni?

- Nie, naleŜało do J.C. On czasem zajmował się majsterkowaniem. Chyba

właśnie to czynił - zastanawiała się, rzucając przelotne spojrzenie na ciało, które

w balecie upiornych ruchów odrywała od ściany ekipa działająca na miejscu

zbrodni. - Zobaczyłam je tutaj, na stole, i pomyślałam sobie, och, Ŝe się

znakomicie nadaje. Prawda? Więc podniosłam je i włączyłam. No i uŜyłam go.

Nie moŜna było prościej, pomyślała Eve i podniosła się.

- Panno Cooke, ci funkcjonariusze wezmą panią na komendę. Będę musiała

zadać pani trochę więcej pytań.

Lisbeth posłusznie dopiła resztkę wina i odstawiła kieliszek.

- Wezmę tylko płaszcz.

Roberts Nora - In Death 09 - Aż po grób.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: