JUST.doc

1.     Rodzaj produkcji

a. Zakładam produkcję seryjną 1000szt/rok.

Produkcja seryjna jest to wytwarzanie wyrobów w określonych odstępach czasu seriami lub partiami. Przez pojęcie serii należy rozumieć liczbę jednocześnie montowanych wyrobów, partią natomiast nazywamy liczbę części maszyn wydanych jednocześnie do obróbki.

Zależnie od liczby sztuk maszyn w serii, pracochłonności wykonania i częstości powtarzania serii rozróżniamy trzy zasadnicze rodzaje produkcji: jednostkową, seryjną (małoseryjną, średnioseryjną, wielkoseryjną) oraz masową. Produkcja wielkoseryjna jest, gdy jest powyżej 100 sztuk w serii.

b. Optymalna wielkość partii

Określenie optymalnej wielkości partii jest trudne. Za mała wielkość partii powoduje duże przestoje maszyn i produkcja staje się deficytowa, natomiast zbyt wielka liczba sztuk w partii przyczynia się do zamrażania pieniędzy w towarze. Aby określić optymalną wielkość partii korzysta się z poniższego wzoru

Gdzie:

N- roczny program produkcyjny

f- zapas części przewidzianych do montażu w dniach:

              f= 8÷12 dla produkcji małoseryjnej

              f= 6÷8 dla produkcji wielkoseryjnej

F- liczba dni roboczych w roku

c. Określenie optymalnej wielkości partii

Dane:

N= 1000szt/rok

f= 8

F= 250 dni

Optymalna wielkość partii wynosi 32 sztuk

2.     Analiza technologiczności konstrukcji

Przez pojęcie technologiczności konstrukcji należy rozumieć takie zaprojektowanie maszyny i jej zespołów oraz części - przy zachowaniu celowej dokładności i jakości - aby koszt wykonania w warunkach danego zakładu produkcyjnego był możliwie najniższy.

Przed podjęciem decyzji o projektowaniu procesu technologicznego rozważyć należy wiele możliwych rozwiązań konstrukcyjnych i wybrać te, które są najkorzystniejsze, należy uwzględnić przede wszystkim:

♦ wielkość produkcji,

♦ posiadane środki produkcji,

♦ możliwości tzw. kooperacji.

3.     Wybór półfabrykatu

Przed przystąpieniem do opracowania procesu technologicznego należy wybrać materiał lub półfabrykat. Zgodnie z PN-83/M-01250 przez pojęcie półfabrykat rozumiemy niewykończony przedmiot pracy, z którego przez dalszą obróbkę polegającą na zmianie kształtu, wymiaru, stanu powierzchni i/lub właściwości materiału, wykonuje się daną część np. odlewy, odkuwki, wypraski, wytłoczki, pocięte pręty, blacha wstępnie pocięta.

W produkcji średnio i wielkoseryjnej zalecane jest ze względu na koszty stosować odkuwkę matrycową.

Gdzie:

Kj- koszt jednostkowy

Krp- koszt robocizny półfabrykatu

Kro- koszt robocizny obróbki półfabrykatu

Km- koszt materiału

Kpp- koszt przyrządów

Kpo- koszt przyrządów obróbkowych

Tp- współczynnik trwałości półfabrykatu

To- wsp. trwałości przedmiotów obrobionych

Jako półfabrykat do wytworzenia wału zastosuję odkuwkę matrycową.

4. Określenie wymiarów odkuwki

1.Dane:

a.      Masa przedmiotu obliczona z objętości, określonej długości rysunku nr.1 i gęstości stali(ρ= 7,67g/cm3)

m = 5,7 kg

b.      Masa bryły opisanej na przedmiocie

mb = 11,6 kg

c.       Wskaźnik zwartości kształtu

d. Stopień trudności wykonania odkuwki zależny od składu chemicznego materiału(tab. 6.8)

M1

e. Stopień trudności wykonania odkuwki wynikający ze zwartości kształtu(tab. 6.9)

S2

f. Największa średnica

Æ 80 mm

g. Największa długość

300 mm

h. Klasa dokładności wykonania

Z – zwykła

2. Naddatki

Dla okuwek klasy Z kutych na młotach i prasach wartości naddatków określa się z tab. 6.10. Zgodnie z PN-86/H-94301 wartość naddatków określa się według maksymalnych wymiarów średnic i długości.

Naddatki na obróbkę i dopuszczalne odchyłki dla poszczególnych powierzchni

Przedmiotu

- Promienie zaokrągleń r w miejscach zmiany przekroju odkuwki dobrane wg            

PN – 86/H – 94301

- Pochylenia kuźnicze odkuwki dobrane wg PN – 86/H – 94301

5. Literatura

1. Bronisław Choroszy „Projektowanie procesów technologicznych obróbki skrawaniem”. PWr. Wrocław. 1984r.
2. Prac zbiorowa „Poradnik inżyniera – Obróbka skrawaniem” Tom II WT. Warszawa. 1994r.
3. Polskie normy.

...