Cawthorne Nigel -- Życie erotyczne dyktatorów.pdf

igel Cawthorne

ŻYCIE

EROTYCZE

WIELKICH

DYKTATORÓW

PRZEDMOWA

Henry Kissinger, w latach siedemdziesiątych czołowy

amerykański negocjator w konfliktach międzynarodowych,

powiedział pewnego razu: „Władza jest potężnym

afrodyzjakiem”. Liberalny historyk lord Acton w liście do

biskupa umieścił następujący aforyzm: „Władza demoralizuje,

a władza absolutna demoralizuje absolutnie”.

Te dwie maksymy zakreślają szerokie pole do działania dla

żądnych uciech tyranów. Nie wszyscy korzystają z okazji.

Chilijski generał Pinochet był – pominąwszy oczywiście

drobne ludzkie słabostki – znany z surowych zasad

moralnych. Można zarzucić mu, że stworzył bezlitosny reżim i

był sprawcą śmierci wielu tysięcy ludzi, że torturował i

zamykał pod byle pretekstem w więzieniu przeciwników

politycznych, że doprowadził terror do perfekcji... Tymczasem

jednak, jako człowiek żonaty, nigdy nawet nie spojrzał na inną

kobietę.

A inny znany łajdak, prezydent Egiptu, Naser? Uroczy,

rodzinny człowiek.

Spójrzcie na generalissimusa Franco, w latach 19391975

dyktatora Hiszpanii, bezwzględnego wobec przeciwników

politycznych. Jako młodzieniec interesował się dziewczętami,

wybierając zazwyczaj spośród szkolnych koleżanek siostry

szczupłe brunetki. Pisywał dla nich wiersze i był przerażony,

gdy jedna z adresatek pokazała je jego siostrze. Gdy wstąpił

do wojska i znalazł się w Maroku, wytrwale nadskakiwał Sofii

Subiran, pięknej żonie wysokiego komisarza, generała Luiza

Aizpuru. Przez blisko cztery lata Franco zasypywał wybrankę

listami miłosnymi. Jego szansę przekreślił fakt, że był

kiepskim tancerzem, a ponadto nudnym formalistą.

Podczas wojny w Maroku Franco odniósł ranę w

podbrzusze. Byli tacy, którzy uważali, że to właśnie jest

istotny powód jego miernego zainteresowania seksem.

Stacjonując w Oviedo, spotkał smukłą, czarnooką

miejscową dziewczynę, Marię del Carmen Polo y Martinez

Valdes. Ona miała lat piętnaście, on – dwadzieścia cztery.

Mimo sprzeciwu rodziny zakochany Francisco pisywał do niej

do klasztornej szkoły, w której przebywała. Gdy w roku 1923

dziewczyna osiągnęła pełnoletniość, pobrali się. Dla Carmen

było to spełnienie marzeń. Pięć lat później stwierdziła:

„Wydawało mi się, że śnię, że jestem bohaterką pasjonującej

powieści”.

Ich małżeństwo było udane, nawet, jeśli z pozoru

brakowało w nim namiętności. Mieli jedno dziecko, córeczkę

o imieniu Nenuca, urodzoną w 1926 roku. Uparcie powracały

plotki, że mała nie jest córką Francisca, lecz jego rozwiązłego

brata, Ramona. Jak się wydaje, Franco nie odczuwał

powszechnego w krajach kultury łacińskiej pragnienia, by

mieć syna. Gdy zmarł, zabrakło, więc – na szczęście –

następcy.

W 1936 roku Franco zdobył sobie obelżywy przydomek

„Miss Wysp Kanaryjskich”. Było to jednak wynikiem jego

wahań w kwestii poparcia przewrotu wojskowego, nie zaś

skłonności seksualnych.

Pan i pani Franco stopniowo oddalali się od siebie. Gdy El

Caudillo doszedł do władzy, wydawał się zawsze w

towarzystwie doñi Carmen zasępiony i pełen rezerwy.

Jednakże, jak się wydaje, żadne z małżonków nie miewało

innych partnerów. Generał wolał grę w karty i wędkarstwo.

Gdy pięćdziesiąt dwa lata później Franco spoczął na łożu

śmierci, wciąż pozostawali małżeństwem. Jak widać, życie

dyktatora może być – gdy chodzi o seks – po prostu nudne.

Kto chciałby dowiedzieć się, co taki potwór jak Pol Pot –

totalitarny przywódca Kambodży i sprawca śmierci trzech

milionów swych rodaków – porabiał w sypialni?

Cóż, jak się wydaje, niewiele. Jego pierwszą żoną była o

osiem lat od niego starsza nauczycielka. Uczniowie nazywali

ją za plecami „starą cnotką”. Poznali się, gdy oboje studiowali

we Francji. Ich małżeństwo zaskoczyło przyjaciół. Niewielu

kambodżańskich mężczyzn decyduje się na związki ze

starszymi kobietami. Żona Pol Pota była gorliwą

rewolucjonistką i dodawała małżonkowi odwagi w realizacji

krwawego planu cofnięcia Kambodży z powrotem do „roku

zerowego”. Gdy Wietnamczycy pozbawili tyrana władzy, jego

połowica przeszła załamanie nerwowe. Za jej zgodą Pol Pot

pojął drugą żonę. Tym razem, zgodnie ze swymi

zapatrywaniami politycznymi, wybrał nie intelektualistkę, lecz

wieśniaczkę. W 1988 roku kobieta ta urodziła pierwsze

dziecko. Z pewnością będziecie zachwyceni słysząc, że Pol

Pot był nadzwyczaj czułym tatą. Często widywano go, gdy z

córeczką w ramionach obserwował ćwiczenia kadry. Dowodzi

to, że nie powinniśmy nigdy ufać politykom demonstrującym

publicznie swe rodzinne cnoty.

Jednakże nudziarze i cnotliwi mężowie należą raczej do

wyjątków. Pomyślcie sami... Jesteście dyktatorami. Władacie

milionami ludzi. Wystarczy, że szepniecie słowo i wszystko

dzieje się zgodnie z waszym życzeniem. Pokusa, by użyć

nieograniczonej władzy, musi być przemożna.

Spójrzmy na prezydenta Indonezji, Sukarno, autorytarnego

władcę i wyznawcę „sterowanej demokracji”. Podobnie jak

wielu antykolonialnych przywódców Sukarno spędził w

młodości wiele lat w więzieniu, nie mając żadnej możliwości

zaspokojenia swych erotycznych pragnień. Gdy doszedł do

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: