Tagore, Rabindranath - Noc ziszczenia.pdf - Rabindranath Tagore - mordohaj

Tagore

NOC ZISZCZENIA

Rabindranath

NOC ZISZCZENIA

Chodziłem razem z Surabalą do szkoły, utrzymywanej

przez pewną starą pannę, i bawiliśmy się w męża

i żonę. Ile razy przychodziłem do niej, matka jej

głaskała mnie po głowie, stawiała nas obok siebie i mówiła:

— Co za śliczna parka!

Byłem jeszcze dzieckiem, ale wiedziałem, co to znaczy,

wiedziałem doskonale. Utrwaliło się we mnie przekonanie, że

posiadam do Surabali wyjątkowe prawa. Stąd też, uniesiony

dumą posiadacza, często karałem ją i dręczyłem, a ona chętnie

dokonywała dla mnie wielu uciążliwych rzeczy i znosiła bez

skargi wszelakie kary. Cała wieś Uwielbiała jej piękność, ale

w mych oczach, oczach małego barbarzyńcy, piękność niewiele

znaczyła. Wiedziałem tyle, że Surabala umyślnie po to przyszła

na świat, by dźwigać moje jarzmo, a przeto nie mam powodu

robić z nią żadnych ceregieli.

Ojciec mój był zarządcą dóbr bogatej rodziny Czaudhuri

i chciał mnie, gdy tylko przyswoję sobie biegłość w pisaniu,

umieścić przy sobie w zarządzie, a potem, gdy się z tokiem

spraw obeznam, dać mi posadę poborcy czynszów dzierżaw-

nych. Ale w głębi ducha postanowiłem zrezygnować z tego

zaszczytu. Nilratan, chłopiec z naszej wioski, uciekł od swego

ojca do Kalkuty, nauczył się angielskiego i został w końcu

nazirem okręgu, czyli naczelnikiem administracji. To stało się

celem mego życia i przysiągłem sobie zostać co najmniej

generalnym sekretarzem sądu, o ile nie zdołam osiągnąć

godności nazira.

Widziałem, jak ojciec okazywał zawsze ogromny szacunek

urzędnikom sądowym. Wiedziałem też od lat dziecięcych, że

Tagore, Rabindranath - Noc ziszczenia.pdf