2009_01.pdf

Początki

naszego

pisma

Drodzy Czytelnicy!

TEKST hISTORYCZNY

Oddajemy do Waszych rąk pierwszy numer biuletynu Chrześcijań-

skiej Wspólnoty Zielonoświątkowej pod nazwą „DROGA, PRAWDA,

ŻYCIE”. Na łamach tego biuletynu poruszać będziemy zagadnienia bi-

blijne dotyczące prawd wiary, zbawienia człowieka, życia i służby dla

Boga. Zamieszczać też będziemy świadectwa szczególnych przeżyć

i doświadczeń z Bogiem. Chcemy także tą drogą informować Was

o życiu i pracy Zborów Wspólnoty. Będziemy również udzielać rad,

wskazówek jak i odpowiedzi na pytania, problemy i trudności poja-

wiające się w życiu człowieka. Wierzymy, że tym sposobem bardziej

poznamy siebie, zbliżymy się do Boga i ludzi.

Wydając biuletyn, pragniemy w szerszym zakresie dołączyć się

do składania świadectwa o Jezusie, wierząc, że tylko Syn Boży jest

DRODĄ, PRAWDĄ i ŻYCIEM i nikt nie przychodzi do Ojca Niebie-

skiego jak tylko przez Chrystusa.

Zdajemy sobie sprawę ze spoczywającej na nas odpowiedzialno-

ści ratowania ginących ludzi. Związani przez różne nałogi i grze-

chy tego świata, żyją bez nadziei i pokoju w swym sercu. To Jezus

Chrystus przed odejściem z ziemi do swego Ojca pozostawił następują-

ce polecenie zawierające obietnicę: Idąc na cały świat, głoście ewange-

lię wszystkiemu stworzeniu. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie

zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony? A takie znaki będą

towarzyszyły tym, którzy uwierzyli: w imieniu moim demony wyga-

niać będą, nowymi językami mówić będą, węże brać będą, a choćby

coś trującego wypili nie zaszkodzi im. Na chorych ręce kłaść będą,

a ci wyzdrowieją.

Te słowa Jezusa są żywe i aktualne dla każdego, kto wierzy!

Zwracamy się z prośbą o modlitwy przyczynne. Zapraszamy

wszystkich kochających Pana Jezusa do współreda gowania i współ-

pracy w głoszeniu wieści o Jezusie, Synu Bożym. Wszystkich czytelni-

ków poruczamy łasce Bożej, jednocześnie modląc się, aby każde serce,

które usłyszy Słowo Boże swoje myśli i pragnienia skierowało do Boga.

„Ja jestem Droga i Prawda,

i Żywot, nikt nie przychodzi

do ojca, tylko przeze mnie”

(J 14, 6)

Tak oto, zaczynał się pierwszy

tekst opublikowany w nr 1 DPŻ

z 1988 roku. Przez minione 20 lat,

jako redakcja tego czasopisma, sta-

raliśmy się, aby przesłanie Ewan-

gelii, oraz wartości płynące z po-

znawania Jezusa Chrystusa, zawsze

zajmowały naczelne miejsce w na-

szym piśmie. Obok prezentujemy

cytat tego tekstu.

Błogosławieństwo Pana niech będzie z wami!

Błogosławimy wam w imię Pana.

Redakcja DPŻ

Z perspektywy 20 lat istnienia DPŻ

Od opublikowania pierwszego

tekstu w DPŻ minęło 20 lat. Dbając

o szerokie grono naszych czytel-

ników, na przestrzeni tego okresu

istnienia pisma, publikowaliśmy

liczne artykuły oraz wiadomości

popularyzujące Słowo Boże. Pre-

zentowaliśmy zarówno autorów

z Polski jak i z zagranicy - oko-

ło 1013 autorów włącznie. W tym

okresie w DPŻ opublikowanych

zostało ok. 2580 artykułów, licząc

do końca 2008 roku. Mamy nadzie-

ję, że wszystkie te teksty zachęciły

naszych czytelników do bliższej

społeczności z naszym Zbawicielem

Jezusem Chrystusem.

1988

2009

—

DPŻ

Droga Prawda Życie

Dwumiesięcznik chrześcijański

Spis treści

Początki naszego pisma ......................................................................3

Z perspektywy 20 lat istnienia DPŻ .................................................3

Przychodzi mocniejszy .......................................................................5

Czyń to codziennie! ............................................................................6

Oto już 9 rok XXI wieku.....................................................................8

Powierz Bogu całą swoją przyszłość .................................................9

Generał - świadectwo .......................................................................13

Pouczające opowiadanie o szewcu.................................................. 16

historia Izraela .................................................................................. 16

Dział Młodzieżowy

Zjazd Młodzieżowy w Lubsku .................................................19

Sposoby na ewangelizację – Noclegownie...............................20

Niezwykła historia mistrza Kung-Fu ...................................... 21

Mój Jezus jest dla mnie Kimś więcej – Świadectwo............... 21

Cel powtórnego przyjścia Jezusa.....................................................23

Oto przychodzę, aby wypełnić .......................................................24

wolę Twoją, o Boże... .........................................................................24

Ile mogę sobie pozostawić? ..............................................................25

Wolny od mocy ciemności ............................................................... 31

Jak wejść w obecność Bożą? .............................................................32

Spoza granic naszego kraju..............................................................34

Pomoc dla Etiopii ..............................................................................35

Spotkanie braterskie w Łodzi ..........................................................36

Spotkanie redakcji DPŻ....................................................................36

Benjamin Schmolek (1672-1737) .....................................................37

Winnica (Ukraina)............................................................................37

RaDa ReDakcyjna:

Andrzej Poręba (pandre@poczta.onet.pl) ,

Andrzej Nazimek (zimeryt@interia.pl) ,

Roman Jawdyk (roman.jawdyk@interia.pl)

ReDaktoR nacZelny:

Andrzej Poręba

ReDaktoR WyDanIa:

Jan Stypuła (jan.stypula@chwz.com.pl)

WyDaWca:

Chrześcijańska Wspólnota

Zielonoświątkowa,

ul. Sudecka 3, 59–220 Legnica

aDRes ReDakcjI:

ul. Czechowa 1,

41–807 Zabrze;

PRojekt okłaDkI, skłaD

Robert Bartlewski (robert@bartlewski.pl)

komPuteRoPIsanIe:

Mirosława Poręba, Daniel Flis

ReDakcja tekstu:

Joanna Domieniuk ,

Andrzej Poręba,

ZDjęcIe na okłaDce:

Jan Stypuła

cena PRenumeRaty:

Prenumerata roczna wynosi 30,00 zł,

cena jednego egzemplarza 5,00 zł.

Życzenia noworoczne

Danuta Kebede

Posypało, naprószyło, zrobiło się biało...

Wszystkie ścieżki i drożyny śniegiem zasypało.

Wraz z tym śniegiem spadły z nieba

Dla Was te życzenia,

By Wam nigdy nie zabrakło

Niebiańskiego chleba!

Te życzenia noworoczne tak pachną piernikiem

Byście Mili wciąż szczęśliwi byli z Nowym Rokiem!

Jak dzwonki wdzięcznie dźwięczące

Przy kuligowych saniach,

Tak słowa z Biblii kojące

Niechaj będą Wam z rana.

W noc głuchą, ciemną i mroźną

Wypatrujecie księżyca...

Tak Ona - ta Księga odwieczna

Niech Wam w tym Roku przyświeca...

A każdy werset jak gwiazda

Toruje drogę przed Wami,

Wskazuje na ślady Pana,

Gdyż iść nie będziecie nią sami!

Życzyć Wam także pragniemy

Zdrowia, radości i siły,

Chociaż dobrze o tym wiemy,

Że je Bóg rozdaje Miły.

Tak więc chcemy, byście Jemu

Zawsze byli posłuszni i mili,

A Was hojnie będzie darzył

Szczęściem w każdej chwili!

Kończąc, mocno pozdrawiamy,

W Boże ręce polecamy

Wasze serca, Wasze domy,

Całe życie Wasze.

Raczcie przyjąć te życzenia i całusy nasze!!!

PocZta e–maIl:

dpz@chwz.com.pl

InteRnetoWe aRchIWum:

Tadeusz Moś (tadeuszm@autograf.pl)

Archiwum: http://dpz.chwz.pl

Materiałów nie zamówionych redakcja nie zwraca.

Zastrzegamy sobie prawo do skracania i adiustacji

tekstów, oraz do zmiany tytułów. Kopiowanie i po-

wielanie dozwolone pod warunkiem druku tekstu

w całości z podaniem tytułu oraz numeru pisma.

WIeRZymy W:

1. Jedynego Wszechmogącego Boga: Ojca, Syna

i Ducha Świętego.

2. Pismo Święte jako Słowo Boże, natchnione

przez Ducha Świętego, jako najwyższy

autorytet w sprawach: prawdy, wiary i życia

chrześcijańskiego.

3. Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który przy-

szedł w ciele na ten świat rodząc się z Marii

Panny, jako jedynego Pośrednika i Orędownika,

zbawiającego grzeszników dzięki swej męczeń-

skiej śmierci i zmartwychwstaniu.

4. Zbawienie z łaski przez wiarę jako daru Bożej

miłości. Wiara w Jezusa Chrystusa jest całko-

witym zaufaniem Bogu i potwierdzona zostaje

dobrymi uczynkami wypływającymi z tej

wiary. Taka wiara jest czynna w miłości.

5. Nowonarodzenie z wody i Ducha, jako bez-

względnego warunku wejścia do Królestwa

Bożego.

6. Chrzest Duchem Świętym, w Jego prowadzenie

i dary (charyzmaty)

7. Konieczność przyjęcia chrztu wodnego przez

zanurzenie, Wieczerzy Pańskiej pod postacią

chleba i wina wraz z umywaniem nóg.

8. Kościół jako ciało Jezusa Chrystusa, którego

głową i budowniczym jest Jezus Chrystus.

9. Powszechne zmartwychwstanie wszystkich

ludzi i sąd Boży oraz życie wieczne zbawio-

nych i wieczne potępienie niezbawionych.

uwaga – zmiana

numeru konta chWZ!

Opłaty za prenumeratę

prosimy kierować na nowe konto

Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa,

ul. Sudecka 3, 59–220 Legnica

60 1020 195 0000 7202 0095 690

Przychodzi mocniejszy

Waldemar Świątkowski

Sam Jan odpowiedział wszyst-

kim, mówiąc: Ja chrzczę was wodą,

lecz przychodzi mocniejszy ode mnie,

któremu nie jestem godzien rozwią-

zać rzemyków u sandałów jego; On

was chrzcić będzie Duchem Świętym

i ogniem. W ręku jego jest wiejadło,

by oczyścić klepisko swoje i zebrać

pszenicę do spichlerza swego, lecz

plewy spali w ogniu nieugaszonym

(por. Łuk 3,16-17).

żyją daleko poza krawędzią nor-

malności i moralności. Wybierają

rozbitków sukcesu, zniewolonych

przez żądzę bogactwa, popularno-

ści i sławy. Niby szczęśliwych, a już

po wielu kuracjach odwykowych

i pobytach w szpitalach psychia-

trycznych. Rozbite życie osobiste,

spustoszone wnętrze, zniszczone

życie rodzinne – to ich prawdziwa

„wizytówka”.

Niestety, nawet w domach chrze-

ścijańskich można dziś spotkać pla-

katy z portretami wynaturzonych,

tzw. idoli... Co za ułuda, co za kosz-

mar!! Kto może dorównać Jezusowi

Chrystusowi?

W ręku jego jest wiejadło... Jezus

ma wiejadło, czytamy w Bożym Sło-

wie! Do czego ono Mu jest potrzeb-

ne? Do oczyszczenia swojego klepi-

ska! Uważaj! To nie moje ani twoje

klepisko! To Jego klepisko! Niech

nikt nie czuje się tam włodarzem,

albo współwłaścicielem, lecz co naj-

wyżej sługą.

To Boże klepisko. A ty jesteś tam

albo cię nie ma! .. Albo jesteś na Bo-

żym klepisku, albo na klepisku tego

świata – brudnym, przypominają-

cym kłębowisko żmij, deptanym

przez zabłocone brutalnością i nie-

nawiścią buty... A jeśli jesteś już na

Bożym klepisku, to pomyśl: jesteś

tam jako pszenica, albo... jako ple-

wa.

Kim jest ten, który mówi te

słowa? To Jan Chrzciciel. Pan Je-

zus powiedział, że nie narodził się

z niewiasty nikt większy, niż Jan!

W wersecie 15 przytoczonego po-

wyżej rozdziału Ewangelii Łukasza

czytamy, że wszyscy zastanawiali

się, czy czasem Jan nie Chrystu-

sem?

W Ewangelii Mateusza 11,7-14

Pan Jezus wypowiada o Janie wiel-

kie słowa. Wskazuje, że Jan jest

kimś więcej niż prorokiem. Mówi,

że to ktoś mocny, nie chwiejący się

pod naporem przeciwności. Na ko-

niec zdrada słuchaczom, że jest to

zapowiadany z dawna Eliasz.

Czytając starotestamentowe

proroctwo o Janie (por. Mal 3,23-

24) może ogarnąć nas podziw nad

tym, jak wiele zmienił Jan! Otóż

zwrócił on serca ojców ku synom,

a serca synów ku ich ojcom. Gdyby

zawiódł w przeznaczonej mu misji,

wraz z przyjściem Jezusa ziemia

zostałaby obłożona... klątwą a nie

zbawieniem! Wynika to jasno z 24

wiersza cytowanego fragmentu.

I ten niezwykły Boży sługa, który

nie zawiódł oczekiwań Boga, mówi

do słuchających go ludzi: Przycho-

dzi mocniejszy, niż ja! Przychodzi

Syn Boży, Jezus Chrystus – moc-

niejszy, niż największy z ludzi!

A kim dla ciebie jest Jezus Chry-

stus? Jak wielkim? Jak bardzo jesteś

Nim zachwycony?

Wielu szuka większych niż On,

lepszych, silniejszych, sławniej-

szych... Wybierają spośród plew

i śmieci tego świata. Wybierają ta-

kich, którzy mają splamiony honor,

On pierwszy przyniósł na Boże

klepisko ... swoje życie! Czyste, świę-

te i sprawiedliwe! Dokonał sprawie-

dliwego podziału między ciemno-

ścią i światłością, między świętym

a nieświętym i wyrzucił wszystkie

plewy! Od tej chwili to właśnie Je-

zus pilnuje Bożego klepiska. Pilnuje

jego czystości i świętości.

Moje życie, moje serce, moje

myśli – to też Boże klepisko. Jest

tam dobre ziarno, ale... są również

plewy. Wiele plew leży tam, bo...

tego chcę! Takie świeckie przyjem-

ności, takie małe drobnostki, małe

grzeszki... Prawie nic nie znaczące...

Plewy też są małe, niepozorne i lek-

kie. Pan Jezus nie zważa na to – On

pali wszystkie plewy! Jego klepisko

musi być czyste!

Łudzi się ten, kto mniema,

że może razem z rzeczami niebiań-

skimi przechowywać w swym sercu

pożądliwe myśli, nieczystość czy

zdradę albo, że obok Bożego ołta-

rza może stać ołtarz innych bogów.

Złudzeniami żyje ten, kto sądzi, że

Boga można pogodzić ze światem,

lub że można żyć trochę dla Boga

a trochę dla siebie samego. Skończy-

ły się czasy, gdy na klepisku leżało to

co się tylko podoba... W Królestwie

Bożym nie ma miejsca na byleja-

kość, letniość, rozdwojenie ducha

i pozoranctwo.

By oczyścić klepisko swoje...

Ponad wszelką wątpliwość – Pan

Jezus oczyści swoje klepisko! Nikt

i nic Mu w tym nie przeszkodzi!

Ma moc i prawo, by przewiać

ziarno. Ma miernik, by rozdzielić

ziarno od plew. On wie o plewach.

Spotykał je na swojej drodze ziem-

skiego życia. Nigdy nie dał się oszu-

kać plewom! Plewy go nie oszukały

– odwiewał wszystkie ze swego ży-

cia! Chwała Jezusowi!

Wie najlepiej co jest ziarnem.

Wie, co nadaje ziarnu ciężar. Zna

tajemnicę życia leżącą w ziarnie!

Jako pierwszy – umarł, by dać

życie wielu. Jego życie, Jego uczyn-

ki i Jego słowa – to najprzedniejsze

ziarno! Chwała Jezusowi!

Pamiętaj – Jezus plewy spali

ogniem nieugaszonym!

Jest też inny, szlachetniejszy pro-

blem: chciałbym pozbyć się wszyst-

kich plew, ale... nie mogę! Tyle razy

przyrzekałem Bogu, tyle razy pró-

bowałem i... nic! Ta bezsilność spra-

wia mi smutek, bo taki stan mojej

duszy, to niedotrzymanie obietnicy

złożonej mojemu Bogu. Te prze-

szkadzające plewy, to ciągłe upad-

ki, niewierność, pożądliwe myśli,

niecierpliwość, wielkie mniemanie

o sobie itp.

Nie smuć się! Jan Chrzciciel

mówi o nadziei! Przychodzi ktoś

mocniejszy, kto ma w swym ręku

wiejadło. Alleluja! Ma też ogień!

On odwieje i spali wszystkie twoje

plewy i zostanie tylko to, co czy-

ste i szlachetne. Ogień spali twoją

słabość („mówcie słabym – jestem

mocny!”).

O tym ogniu Pan Jezus mówi:

Ogień przyszedłem rzucić na ziemię

i jakżebym pragnął, aby już płonął

(por. Łuk 12,49).

Czy pozwoliłeś Jezusowi, by za-

palił ten ogień w twoim sercu? Czy

już są palone wszystkie śmieci, za-

legające w twoim sercu, w twoich

myślach? Poproś o to Zbawiciela.

Otwórz przed Nim swoje serce,

poddaj mu swoje myśli i życie i za-

wołaj z głębi serca: Panie! Ochrzcij

mnie Duchem Świętym i ogniem!!!

Wówczas skończy się twoja nę-

dza, niewierność i przegrane bitwy!

Nie będziesz zawiedziony, nie bę-

dziesz smutny! Przyjdzie ZWYCIĘ-

STWO !

moc diabła w tobie! Złamie moc

grzechu.

Pan Jezus jest tak wyjątkowy

w swojej mocy, że dokonał niezwy-

kłych dzieł. Pokonał największego

wroga dusz ludzkich i ma moc zba-

wić najgorszego grzesznika. Przed

Nim ustępuje ciemność, drży piekło

i wschodzi słońce tam, gdzie zawsze

był mrok. Otworzył drzwi do Nieba

i nikt nie może ich zamknąć.

Nawet naszemu najbardziej bez-

litosnemu wrogowi – śmierci – za-

biera jej żądło!

Ba! Śmierć czyni... zyskiem (por.

Filip 1,21)! Alleluja!

Wokół Niego nie ma żadnej

ciemności. Nie ma nienawiści

i hańby, zwątpienia i strachu. Jest za

to radość i pokój, miłość i dobroć,

chwała i nagroda!

Jest też ŻYCIE WIECZNE!!

Chwała na wieki Panu Bogu, że

posłał kogoś, o kim prorok Izajasz

mówi: BÓG MOCNY (por. Iz 9,5)!!!

Przychodzi mocniejszy, niż

nasze słabości!!! Alleluja! Co za

radość! Jaka wspaniała nadzieja!

Jakie to szczęście, że na ziemię

zstąpił BOhATER. NAJWIĘKSZY

I NAJMOCNIEJSZY!!

On poradzi sobie z każdą słabo-

ścią! Pokona każdy grzech! Złamie

czyń to codziennie!

Wiesław Janik

Wkroczyliśmy w następny rok

naszego życia. Rok jest to pewien

etap w naszym życiu, składający

się z drobniejszych odcinków, ta-

kich jak: miesiące, tygodnie i dni.

Stosując dokładniejszy przelicznik

zauważamy, że rok to w sumie 12

miesięcy lub 52 tygodnie lub 365

dni. To dużo, prawda? Większość

ludzi układa sobie plany, założe-

nia, przedsięwzięcia na dany rok,

miesiąc, tydzień czy w końcu też

i na każdy dzień. Bywa tak, że są to

szlachetne plany i założenia lub też

czynności wynikające z naszych

obowiązków. Zdarzają się też nie-

stety dążenia do realizacji niecnych

i szkodliwych pragnień czy posta-

nowień.

W naszym życiu codziennie wy-

konujemy rozmaite czynności, ma-

jące na celu utrzymanie w należy-

tym stanie funkcjonowanie naszego

organizmu. Jednak to jeszcze nie

wszystko, ponieważ oprócz nasze-

go izycznego życia, istnieje także

płaszczyzna życia duchowego, która

jest ważniejsza od naszych obec-

nych prac i obowiązków. Musimy

pamiętać, że to właśnie duchowe

życie trwa wiecznie.

Każdy człowiek wierzący w

Boga, na nowo zrodzony przez

wiarę w Jezusa Chrystusa jest i po-

winien być świadomy, że życie du-

chowe prowadzone w ciele powinno

stanowić świadome i systematyczne

przygotowywanie się do wieczno-

ści. Każdy rok, miesiąc, tydzień czy

poszczególny dzień musi być wy-

pełniony staraniami, myślą i działa-

niem w tym kierunku, aby być goto-

wym na pójście w wieczność.

Pismo Święte wyraźnie mówi:

Baczcie więc pilnie, jak macie po-

stępować, nie jako niemądrzy, lecz

jako mądrzy, wykorzystując czas,

gdyż dni są złe. Dlatego nie bądźcie

nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka

jest wola Pańska (por. Efez 5,15).

Acha! I tu jest bardzo ważny punkt!

Czy już wiesz, jaka jest wola Pańska

względem Ciebie? Czy dokładnie

realizujesz wolę Bożą w swoim ży-

ciu? Jakie są Twoje założenia, plany

i przedsięwzięcia na przyszłe dni

życia w zakresie poznania i wypeł-

niania woli Bożej?

Mąż Boży Ezdrasz w swoim ży-

ciu dokonał bardzo istotnego po-

stanowienia i jak czytamy, systema-

tycznie i dokładnie je realizował:

Ezdrasz bowiem postawił sobie za

cel zbadać zakon Pański i wprowa-

dzić go w czyn oraz nauczać w Izra-

elu jego postanowień i praw (por.

Ezdr 7,10).

A czy Tobie zależy na tym, aby

swoje powołanie i wybranie umoc-

nić (por. 2 Piotra 1,10-11)? Aby było

to możliwe, Biblia wskazuje nam

harmonogram działania na każdy

dzień. Pokazuje nam także, co po-

winniśmy czynić i jak dostosowy-

wać nasze założenia, plany i dzia-

łania, wynikające z obowiązków

codziennego życia do wspomnia-

nego harmonogramu. W związku

z powyższym popatrzmy teraz do

Biblii, aby zobaczyć, co nam Bóg za-

leca, abyśmy czynili każdego dnia,

zarówno w tym roku jak i do końca

życia:

1. Codzienne czytanie i badanie

Pisma Świętego (por. Dz 17,11).

Badać oznacza: rozważać, do-

ciekać i wnikać w treść przeczy-

tanego Słowa, gdyż na takich

ludziach spoczywa błogosła-

wieństwo Boże (por. Ps 1,1-3).

W treści Pisma mieści się moc

Boża i przeogromna wartość,

niezbędna do zdobycia mądrości

oraz nauki (por. 2 Tym 3,14-17).

2. Codzienne modlenie się do

Boga. Jeden z psalmistów napi-

sał: Zmiłuj się nade mną Panie,

bo codziennie wołam do Ciebie

(por. Ps 86,3). Pan Jezus z kolei

powiedział podobieństwo o tym,

że powinni zawsze się modlić

i nie ustawać (por. Łuk 18,1). Tu

nie chodzi tylko o odmówienie

modlitwy rano czy wieczorem,

ale o poświęcenie czasu i zbli-

żenie się do Boga, o rozmowę

z Nim. Należy otworzyć się

przed Nim, aby wyrazić Bogu

swoją wdzięczność, powiedzieć

o swoich potrzebach, obawach,

a nawet wyznać swoje porażki

i upadki. To jest coś całkiem in-

nego jak odmówienie wyuczonej

regułki czy pacierza.

3. Codzienne otwarcie się, nasłu-

chiwanie i wyczulenie na głos

Pana; bycie gotowym, żeby Go

usłyszeć zaraz tylko, gdy do nas

przemówi. W Bożym Słowie

czytamy: Błogosławiony czło-

wiek, który mnie słucha, czu-

wając dzień w dzień u moich

drzwi, strzegąc progów moich

drzwi (por. Przyp 8,34). Słuchać

oznacza być otwartym na Boże

kierownictwo. Pan Jezus powie-

dział: moje owce, głosu mego

słuchają (por. Jana 10,27). Bóg

przemawia do ludzi w różny spo-

sób: poprzez Ducha Świętego,

bezpośrednio do serc, poprzez

swoje Słowo, poprzez okoliczno-

ści życia, a także poprzez innych

ludzi. W Księdze Joba czytamy:

Wszak Bóg przemawia raz i dru-

gi, lecz na to się nie zważa(…)

(por. Job 33,14-17). Nie słuchając

głosu Pana szkodzimy sami so-

bie.

4. Codzienne spożywanie chleba

żywota pochodzącego od Boga.

Pan Jezus nauczył nas, abyśmy

prosili o codzienny chleb, nie

tylko ten z piekarni, ale również

o chleb duchowy, pochodzący

z ust Bożych. Jezus sam o sobie

mówił do uczniów: Ja jestem

chlebem żywota (…) Kto mnie

spożywa żyć będzie na wieki

(por. Jana 6,48-51). Wnikając

jeszcze głębiej w treść tego po-

karmu dowiadujemy się, co po-

wiedział Pan: Moim pokarmem

jest pełnić wolę tego, który mnie

posłał, i dokonać Jego dzieła

(por. Jana 4,31-34).

5. Codzienne noszenie swojego

krzyża i naśladowanie Pana

Jezusa. Te oświadczenie pozo-

stawił sam Pan Jezus (por. Łuk

9,23). Codzienne spożywanie

chleba żywota uzdalnia nas do

codziennego niesienia krzyża

i pójścia śladami Chrystusa.

Zanim Eliasz wyruszył w czter-

dziestodniową podróż do wy-

znaczonego celu, Bóg nakar-

mił go swoim pokarmem (por.

1 Król 19,4). Niesienie krzyża

wymaga wiele wysiłku, samoza-

parcia i poświęcenia. W ten spo-

sób idąc, a raczej biegnąc, należy

patrzeć na Jezusa – sprawcę i do-

kończyciela wiary, który zamiast

doznać należnej mu chwały

i radości, wycierpiał krzyż, nie

bacząc na jego hańbę, i usiadł na

prawicy tronu Bożego (por. hebr

12,1-3). Nie patrz więc nigdy na

ludzi tego świata, dla których

krzyż jest głupstwem i zgorsze-

niem, bo wtedy się zniechęcisz i

upadniesz.

6. Codzienne umieranie dla po-

żądliwości ciała i dla świata.

Apostoł Paweł napisał: Tak ja

codziennie umieram bracia

(por. 1 Kor 15,31), a w innym

miejscu czytamy: Ale umar-

twiam ciało moje i ujarzmiam

(por. 1 Kor 9,27). Wiedzmy to, że

najbliższym i najgroźniejszym

wrogiem naszej duszy jest nasze

ciało. Nie zapominajmy o tym

fakcie i trzymajmy go pod ścisłą

kontrolą.

7. Codzienna troska i staranie

o sprawowanie dobrej pracy

w Domu Bożym. Takie stano-

wisko reprezentował apostoł Pa-

weł, pisząc do zboru w Koryncie:

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: