kodeks pracy.pdf

(645 KB) Pobierz
Microsoft Word - 3D5.rtf
brzmienie od 2007-07-01
Kodeks pracy 1
z dnia 1974-06-26 (Dz.U. 1974 Nr 24, poz. 141)
tekst jednolity z dnia 1997-12-23 (Dz.U. 1998 Nr 21, poz. 94)
zmiany:
Dz.U. 2007
Nr 64, poz. 426, Nr 89, poz. 589
Dz.U. 2006
Nr 104, poz. 708, poz. 711, Nr 133, poz. 935, Nr
217, poz. 1587, Nr 221, poz. 1615
Dz.U. 2005
Nr 10, poz. 71, Nr 68, poz. 610, Nr 86, poz. 732,
Nr 167, poz. 1398
Dz.U. 2004
Nr 96, poz. 959, Nr 99, poz. 1001, Nr 120, poz.
1252, Nr 240, poz. 2407
Dz.U. 2003
Nr 166, poz. 1608, Nr 213, poz. 2081
Dz.U. 2002
Nr 74, poz. 676, Nr 135, poz. 1146, Nr 196, poz.
1660, Nr 199, poz. 1673, Nr 200, poz. 1679
Dz.U. 2001
Nr 11, poz. 84, Nr 28, poz. 301, Nr 52, poz. 538,
Nr 99, poz. 1075, Nr 111, poz. 1194, Nr 123, poz.
1354, Nr 128, poz. 1405, Nr 154, poz. 1805
Dz.U. 2000
Nr 19, poz. 239, Nr 43, poz. 489, Nr 107, poz.
1127, Nr 120, poz. 1268
Dz.U. 1999
Nr 99, poz. 1152
Dz.U. 1998
Nr 106, poz. 668, Nr 113, poz. 717
Preambuła
(skre Ļ lony)
Dział pierwszy. Przepisy ogólne
Rozdział I. Przepisy wst ħ pne
Art. 1. [Przedmiot regulacji] Kodeks pracy okreĻla prawa i obowiĢzki pracowników i pracodawców.
Art. 2. [Poj ħ cie pracownika] Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracħ,
powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracħ.
Art. 3. [Poj ħ cie pracodawcy] PracodawcĢ jest jednostka organizacyjna, choęby nie posiadała
osobowoĻci prawnej, a takŇe osoba fizyczna, jeŇeli zatrudniajĢ one pracowników.
Art. 3 1 . [Podmiot dokonuj Ģ cy czynno Ļ ci z zakresu prawa pracy] § 1. Za pracodawcħ bħdĢcego
jednostkĢ organizacyjnĢ czynnoĻci w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ
zarzĢdzajĢcy tĢ jednostkĢ albo inna wyznaczona do tego osoba.
§ 2. Przepis § 1 stosuje siħ odpowiednio do pracodawcy bħdĢcego osobĢ fizycznĢ, jeŇeli nie dokonuje on
osobiĻcie czynnoĻci, o których mowa w tym przepisie.
Art. 4. (skre Ļ lony)
1 OdnoĻnik nr 1 dodany do tytułu ustawĢ z dnia 20.04.2004 r. (Dz.U. Nr 96, poz. 959), która wchodzi w Ňycie 1.05.2004 r. TreĻę
odnoĻnika publikujemy na koıcu ustawy.
Art. 5. [Pragmatyki słu Ň bowe - pierwsze ı stwo stosowania] JeŇeli stosunek pracy okreĻlonej kategorii
pracowników regulujĢ przepisy szczególne, przepisy kodeksu stosuje siħ w zakresie nie uregulowanym
tymi przepisami.
Art. 6. [Zakres jurysdykcji krajowej] § 1. Stosunek pracy miħdzy obywatelem polskim a polskim
przedstawicielstwem, misjĢ lub innĢ placówkĢ za granicĢ podlega przepisom kodeksu.
§ 2. Stosunek pracy miħdzy obywatelem polskim a przedstawicielstwem, misjĢ albo innĢ placówkĢ
paıstwa obcego lub instytucji miħdzynarodowej, działajĢcymi na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej,
podlega przepisom kodeksu, jeŇeli umowy, układy lub porozumienia miħdzynarodowe nie stanowiĢ
inaczej.
Art. 7. (skre Ļ lony)
Art. 8. [Nadu Ň ycie prawa podmiotowego] Nie moŇna czynię ze swego prawa uŇytku, który byłby
sprzeczny ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tego prawa lub zasadami współŇycia
społecznego. Takie działanie lub zaniechanie uprawnionego nie jest uwaŇane za wykonywanie prawa i nie
korzysta z ochrony.
Art. 9. [ ń ródła prawa pracy] § 1. Ilekroę w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie siħ przez
to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, okreĻlajĢce prawa i
obowiĢzki pracowników i pracodawców, a takŇe postanowienia układów zbiorowych pracy i innych
opartych na ustawie porozumieı zbiorowych, regulaminów i statutów okreĻlajĢcych prawa i obowiĢzki
stron stosunku pracy.
§ 2. Postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumieı zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie
mogĢ byę mniej korzystne dla pracowników niŇ przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów
wykonawczych.
§ 3. Postanowienia regulaminów i statutów nie mogĢ byę mniej korzystne dla pracowników niŇ
postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumieı zbiorowych.
§ 4. 2 Postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumieı zbiorowych,
regulaminów oraz statutów okreĻlajĢcych prawa i obowiĢzki stron stosunku pracy, naruszajĢce zasadħ
równego traktowania w zatrudnieniu, nie obowiĢzujĢ.
Art. 9 1 . [Porozumienie o zawieszeniu stosowania zakładowych przepisów prawa pracy] 3 § 1. JeŇeli
jest to uzasadnione sytuacjĢ finansowĢ pracodawcy, moŇe byę zawarte porozumienie o zawieszeniu
stosowania w całoĻci lub w czħĻci przepisów prawa pracy, okreĻlajĢcych prawa i obowiĢzki stron
stosunku pracy; nie dotyczy to przepisów Kodeksu pracy oraz przepisów innych ustaw i aktów
wykonawczych.
§ 2. Porozumienie, o którym mowa w § 1, zawiera pracodawca i reprezentujĢca pracowników organizacja
zwiĢzkowa, a jeŇeli pracodawca nie jest objħty działaniem takiej organizacji, porozumienie zawiera
pracodawca i przedstawicielstwo pracowników wyłonione w trybie przyjħtym u tego pracodawcy.
§ 3. Zawieszenie stosowania przepisów prawa pracy nie moŇe trwaę dłuŇej niŇ przez okres 3 lat. Przepis
art. 241 27 § 3 stosuje siħ odpowiednio.
§ 4. 4 Pracodawca przekazuje porozumienie właĻciwemu okrħgowemu inspektorowi pracy.
§ 5. Przepisy § 1-4 nie naruszajĢ przepisów art. 241 27 .
Rozdział II. Podstawowe zasady prawa pracy
Art. 10. [Prawo do pracy] § 1. KaŇdy ma prawo do swobodnie wybranej pracy. Nikomu, z wyjĢtkiem
przypadków okreĻlonych w ustawie, nie moŇna zabronię wykonywania zawodu.
2 Art. 9 § 4 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
3 Art. 9 dodany ustawĢ z dnia 26.07.2002 r. (Dz.U. Nr 135, poz. 1146), która wchodzi w Ňycie 29.11.2002 r.
4 Art. 9 § 4 w brzmieniu ustawy z dnia 13.04.2007 r. (Dz.U. Nr 89, poz. 589), która wchodzi w Ňycie 1.07.2007 r.
§ 2. Paıstwo okreĻla minimalnĢ wysokoĻę wynagrodzenia za pracħ.
§ 3. Paıstwo prowadzi politykħ zmierzajĢcĢ do pełnego produktywnego zatrudnienia.
Art. 11. [Zasada swobody nawi Ģ zania stosunku pracy] 5 NawiĢzanie stosunku pracy oraz ustalenie
warunków pracy i płacy, bez wzglħdu na podstawħ prawnĢ tego stosunku, wymaga zgodnego
oĻwiadczenia woli pracodawcy i pracownika.
Art. 11 1 . [Poszanowanie dóbr osobistych] Pracodawca jest obowiĢzany szanowaę godnoĻę i inne
dobra osobiste pracownika.
Art. 11 2 . [Zasada równo Ļ ci pracowników] 6 Pracownicy majĢ równe prawa z tytułu jednakowego
wypełniania takich samych obowiĢzków; dotyczy to w szczególnoĻci równego traktowania mħŇczyzn i
kobiet w zatrudnieniu.
Art. 11 3 . [Zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu] 7 Jakakolwiek dyskryminacja w zatrudnieniu,
bezpoĻrednia lub poĻrednia, w szczególnoĻci ze wzglħdu na płeę, wiek, niepełnosprawnoĻę, rasħ, religiħ,
narodowoĻę, przekonania polityczne, przynaleŇnoĻę zwiĢzkowĢ, pochodzenie etniczne, wyznanie,
orientacjħ seksualnĢ, a takŇe ze wzglħdu na zatrudnienie na czas okreĻlony lub nieokreĻlony albo w
pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy - jest niedopuszczalna.
Art. 12. (skre Ļ lony)
Art. 13. [Prawo do godziwego wynagrodzenia] 8 Pracownik ma prawo do godziwego wynagrodzenia
za pracħ. Warunki realizacji tego prawa okreĻlajĢ przepisy prawa pracy oraz polityka paıstwa w
dziedzinie płac, w szczególnoĻci poprzez ustalanie minimalnego wynagrodzenia za pracħ.
Art. 14. [Prawo do wypoczynku] Pracownik ma prawo do wypoczynku, który zapewniajĢ przepisy o
czasie pracy, dniach wolnych od pracy oraz o urlopach wypoczynkowych.
Art. 15. [Bezpiecze ı stwo i higiena pracy] Pracodawca jest obowiĢzany zapewnię pracownikom
bezpieczne i higieniczne warunki pracy.
Art. 16. [Potrzeby socjalno-bytowe] Pracodawca, stosownie do moŇliwoĻci i warunków, zaspokaja
bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracowników.
Art. 17. [Podnoszenie kwalifikacji] Pracodawca jest obowiĢzany ułatwiaę pracownikom podnoszenie
kwalifikacji zawodowych.
Art. 18. [Zasada uprzywilejowania pracownika] § 1. Postanowienia umów o pracħ oraz innych aktów,
na których podstawie powstaje stosunek pracy, nie mogĢ byę mniej korzystne dla pracownika niŇ przepisy
prawa pracy.
§ 2. Postanowienia umów i aktów, o których mowa w § 1, mniej korzystne dla pracownika niŇ przepisy
prawa pracy sĢ niewaŇne; zamiast nich stosuje siħ odpowiednie przepisy prawa pracy.
§ 3. 9 Postanowienia umów o pracħ i innych aktów, na podstawie których powstaje stosunek pracy,
naruszajĢce zasadħ równego traktowania w zatrudnieniu sĢ niewaŇne. Zamiast takich postanowieı
stosuje siħ odpowiednie przepisy prawa pracy, a w razie braku takich przepisów - postanowienia te naleŇy
zastĢpię odpowiednimi postanowieniami niemajĢcymi charakteru dyskryminacyjnego.
5 Art. 11 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
6 Art. 11 zmieniony ustawĢ z dnia 24.08.2001 r. (Dz.U. Nr 128, poz. 1405), która wchodzi w Ňycie 1.01.2002 r.
7 Art. 11 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
8 Art. 13 zmieniony ustawĢ z dnia 10.10.2002 r. (Dz.U. Nr 200, poz. 1679), która wchodzi w Ňycie 1.01.2003 r.
9 Art. 18 § 3 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
Art. 18 1 . [Prawo koalicji] § 1. Pracownicy i pracodawcy, w celu reprezentacji i obrony swoich praw i
interesów, majĢ prawo tworzyę organizacje i przystħpowaę do tych organizacji.
§ 2. Zasady tworzenia i działania organizacji, o których mowa w § 1, okreĻla ustawa o zwiĢzkach
zawodowych, ustawa o organizacjach pracodawców oraz inne przepisy prawa.
Art. 18 2 . [Partycypacja pracownicza] Pracownicy uczestniczĢ w zarzĢdzaniu zakładem pracy w
zakresie i na zasadach okreĻlonych w odrħbnych przepisach.
Art. 18 3 . [Warunki korzystania z uprawnie ı ] Pracodawcy oraz organy administracji sĢ obowiĢzani
tworzyę warunki umoŇliwiajĢce korzystanie z uprawnieı okreĻlonych w przepisach, o których mowa w art.
18 1 i 18 2 .
Rozdział IIa. Równe traktowanie w zatrudnieniu 1 0
Art. 18 3a . [Zasada niedyskryminowania w zatrudnieniu] 1 1 § 1. Pracownicy powinni byę równo
traktowani w zakresie nawiĢzania i rozwiĢzania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania
oraz dostħpu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególnoĻci bez wzglħdu na
płeę, wiek, niepełnosprawnoĻę, rasħ, religiħ, narodowoĻę, przekonania polityczne, przynaleŇnoĻę
zwiĢzkowĢ, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientacjħ seksualnĢ, a takŇe bez wzglħdu na zatrudnienie
na czas okreĻlony lub nieokreĻlony albo w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.
§ 2. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpoĻrednio
lub poĻrednio, z przyczyn okreĻlonych w § 1.
§ 3. Dyskryminowanie bezpoĻrednie istnieje wtedy, gdy pracownik z jednej lub z kilku przyczyn
okreĻlonych w § 1 był, jest lub mógłby byę traktowany w porównywalnej sytuacji mniej korzystnie niŇ inni
pracownicy.
§ 4. Dyskryminowanie poĻrednie istnieje wtedy, gdy na skutek pozornie neutralnego postanowienia,
zastosowanego kryterium lub podjħtego działania wystħpujĢ dysproporcje w zakresie warunków
zatrudnienia na niekorzyĻę wszystkich lub znacznej liczby pracowników naleŇĢcych do grupy wyróŇnionej
ze wzglħdu na jednĢ lub kilka przyczyn okreĻlonych w § 1, jeŇeli dysproporcje te nie mogĢ byę
uzasadnione innymi obiektywnymi powodami.
§ 5. Przejawem dyskryminowania w rozumieniu § 2 jest takŇe:
1) działanie polegajĢce na zachħcaniu innej osoby do naruszania zasady równego traktowania w
zatrudnieniu,
2) zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godnoĻci albo poniŇenie lub
upokorzenie pracownika (molestowanie).
§ 6. Dyskryminowaniem ze wzglħdu na płeę jest takŇe kaŇde nieakceptowane zachowanie o charakterze
seksualnym lub odnoszĢce siħ do płci pracownika, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godnoĻci
lub poniŇenie albo upokorzenie pracownika; na zachowanie to mogĢ siħ składaę fizyczne, werbalne lub
pozawerbalne elementy (molestowanie seksualne).
Art. 18 3b . [Naruszenie zasady równego traktowania] 1 2 § 1. Za naruszenie zasady równego
traktowania w zatrudnieniu, z zastrzeŇeniem § 2-4, uwaŇa siħ róŇnicowanie przez pracodawcħ sytuacji
pracownika z jednej lub kilku przyczyn okreĻlonych w art. 18 3a § 1, którego skutkiem jest w szczególnoĻci:
1) odmowa nawiĢzania lub rozwiĢzanie stosunku pracy,
1 0 Rozdział IIa w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
1 1 Art. 18 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
1 2 Art. 18 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
2) niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracħ lub innych warunków zatrudnienia albo
pominiħcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych Ļwiadczeı zwiĢzanych z pracĢ,
3) pominiħcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszĢcych kwalifikacje zawodowe
- chyba Ňe pracodawca udowodni, Ňe kierował siħ obiektywnymi powodami.
§ 2. Zasady równego traktowania w zatrudnieniu nie naruszajĢ działania polegajĢce na:
1) niezatrudnianiu pracownika z jednej lub kilku przyczyn okreĻlonych w art. 18 3a § 1, jeŇeli jest to
uzasadnione ze wzglħdu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania lub wymagania zawodowe
stawiane pracownikom,
2) wypowiedzeniu pracownikowi warunków zatrudnienia w zakresie wymiaru czasu pracy, jeŇeli jest
to uzasadnione przyczynami niedotyczĢcymi pracowników,
3) stosowaniu Ļrodków, które róŇnicujĢ sytuacjħ prawnĢ pracownika ze wzglħdu na ochronħ
rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawnoĻę pracownika,
4) ustalaniu warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania
oraz dostħpu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych - z uwzglħdnieniem
kryterium staŇu pracy.
§ 3. Nie stanowiĢ naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu działania podejmowane przez
okreĻlony czas, zmierzajĢce do wyrównywania szans wszystkich lub znacznej liczby pracowników
wyróŇnionych z jednej lub kilku przyczyn okreĻlonych w art. 18 3a § 1, przez zmniejszenie na korzyĻę takich
pracowników faktycznych nierównoĻci, w zakresie okreĻlonym w tym przepisie.
§ 4. RóŇnicowanie pracowników ze wzglħdu na religiħ lub wyznanie nie stanowi naruszenia zasady
równego traktowania w zatrudnieniu, jeŇeli w zwiĢzku z rodzajem i charakterem działalnoĻci prowadzonej
w ramach koĻciołów i innych zwiĢzków wyznaniowych, a takŇe organizacji, których cel działania pozostaje
w bezpoĻrednim zwiĢzku z religiĢ lub wyznaniem, religia lub wyznanie pracownika stanowi istotne,
uzasadnione i usprawiedliwione wymaganie zawodowe.
Art. 18 3c . [Równe traktowanie w zakresie wynagradzania] 1 3 § 1. Pracownicy majĢ prawo do
jednakowego wynagrodzenia za jednakowĢ pracħ lub za pracħ o jednakowej wartoĻci.
§ 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez wzglħdu na
ich nazwħ i charakter, a takŇe inne Ļwiadczenia zwiĢzane z pracĢ, przyznawane pracownikom w formie
pieniħŇnej lub w innej formie niŇ pieniħŇna.
§ 3. Pracami o jednakowej wartoĻci sĢ prace, których wykonywanie wymaga od pracowników
porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrħbnych
przepisach lub praktykĢ i doĻwiadczeniem zawodowym, a takŇe porównywalnej odpowiedzialnoĻci i
wysiłku.
Art. 18 3d . [Skutki naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu] 1 4 Osoba, wobec której
pracodawca naruszył zasadħ równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w
wysokoĻci nie niŇszej niŇ minimalne wynagrodzenie za pracħ, ustalane na podstawie odrħbnych
przepisów.
Art. 18 3e . [Ochrona pracownika korzystaj Ģ cego z zasady równego traktowania w zatrudnieniu] 1 5
Skorzystanie przez pracownika z uprawnieı przysługujĢcych z tytułu naruszenia zasady równego
traktowania w zatrudnieniu nie moŇe stanowię przyczyny uzasadniajĢcej wypowiedzenie przez
1 3 Art. 18 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
1 4 Art. 18 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
1 5 Art. 18 w brzmieniu ustawy z dnia 14.11.2003 r. (Dz.U. Nr 213, poz. 2081), która wchodzi w Ňycie 1.01.2004 r.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin