00:00:31:W padzierniku 1994 roku, zniknęło trzech filmowców w lasach 00:00:34:niedaleko Burkittsville w Maryland, gdzie kręcili dokument. 00:00:37:Rok póniej ich materiał filmowy został odnaleziony. 00:00:48:Człowieku, precz z tym aparatem. 00:00:51:Wyglšdasz jak małe blurrry 00:00:58:To jest mój dom. 00:01:02:Zostawiam go na szczęcie na weekend, 00:01:04:żeby zbadać Wiedmę z Blair. 00:01:07:Co do poczytania. "Jak pozostać żywym w lasach". 00:01:10:Ale i tak nic się nie wydarzy.|A to jest bardzo ważna ksišżka, 00:01:13:ponieważ opowiada o tym|co zdarzało się przy Coffin Rock. 00:01:16:Tak, jest bardzo stara.|To mój ulubiony notatnik. 00:01:20:O, Pan Punktualny! 00:01:23:Jak się dzisiaj czujesz? Jestem zmęczony. 00:01:28:W końcu dostałem sprzęt CP. 00:01:31:W porzšdku. Ważne, żeby odbierał. 00:01:34:Nikt nie zna jego obsługi. Oprócz mnie. 00:01:37:Chod do domu. Widzę cię. 00:01:42:Nie będę zadzierać z tym gównem. 00:01:45:Nie chcę spieprzyć kamery zanim co nakręcimy. 00:01:48:Gdzie jest Mickey.|Zaraz dojdzie. 00:01:51:Musimy tam być o 8:30. 00:01:53:Wszystko musi być dopięte na ostatni guzik. 00:01:56:Trzeba mieć sok.|Najlepiej chłodny. 00:01:58:Domylam się, że jeste Mike. 00:02:03:Zatrzymaj się, zatrzymaj się. 00:02:08:Jeszcze musimy się przywitać z twojš mamš. 00:02:17:Jak się masz Mike?|Miło mi cię poznać. 00:02:19:Robię co dobrego i jestem tym podniecony. Dzięki. 00:02:22:Dziękujmy sobie, że zebralimy cały sprzęt. 00:02:31:Mamy ryż. Musztardę, partactwo. 00:02:34:Potrzebujemy prażynek.|Mška owsiana i rodzynki. 00:02:37:Lubisz rodzynki. Ja nienawidzę. 00:02:40:Och wy miękkie. 00:02:47:Odłóż kamerę. Hej! Ty łasico! 00:02:51:Wierzysz w duchy? 00:02:56:Czy kiedykolwiek słyszała o Wiedmie z Blair. 00:02:59:Właciwie nie. 00:03:02:Moja starsza siostra słyszała o niej na studiach. 00:03:09:Nie chcę pójć na łatwiznę. 00:03:14:Chcę przedstawić materiał jak najbardziej szczegółowo. 00:03:17:I dowieć, że legenda jest prawdziwa. 00:03:20:Chcecie zobaczyć uh... pierwsze ceremonialne uderzenie? 00:03:25:Oczywicie. 00:03:29:To tutaj, pierwszy klaps dla naszego pierwszego ujęcia. 00:03:32:A nie powinnimy najpierw obcišć sobie palce, 00:03:35:i krew by się polała w tym ujęciu. 00:03:38:Będziemy oszczędzać palce na póniej. 00:03:40:Pocałuj klaps znaczony kredkš do ust. 00:03:44:Pierwszy klaps. 00:03:47:Gotowi do pierwszego ujęcia? 00:03:50:O polizałe go. Niech Bóg go pobłogosławi. 00:03:52: Nie możesz go teraz zjeć.|Jeszcze się nam przyda. 00:03:54:Jestemy w Burkittsville, dawnym Blair. 00:03:58:To małe spokojne miasto w Maryland. 00:04:02:Takie jak inne małe miasta. 00:04:06:Ponad 20 rodzin zapoczštkowało tutaj swe korzenie, 00:04:09:ponad 200 lat temu. 00:04:11:Wielu mieszkało na wzgórzu, jak również w dolinie. 00:04:15:To sš numery spoczywajšcych tu dzieci. 00:04:19:Wiele z nich odeszło w 1940 roku. 00:04:23:Nikt z miejscowych nie zauważył w tym nic dziwnego. 00:04:27:Przynajmniej nikt nam nic nie powiedział. 00:04:30:Ta legenda złożona jest z wielu historii. 00:04:33:A jedyny dowód jest wokół nas.|Ukryty jest w kamieniach. 00:04:42:Mamy już pierwszš scenę. Cmentarz. 00:04:46:Ahh nasza sałata. To pamištka z pierwszego ujęcia. 00:04:51:Kręcimy dokument o Wiedmie z Blair. Słyszał pan o niej? 00:04:55:O, Tak. To bardzo stara historia. 00:04:58:Pamiętam pana Parra, starego samotnika. 00:05:03:Żył w górach. Żył tam przez długi czas. 00:05:08:Słyszała o Wiedmie z Blair.|Kilka razy. 00:05:11:A pamiętasz gdzie? Usłyszałam tš 00:05:14:historię od różnych ludzi i sšsiadów. 00:05:17:Oglšdałam też dokument na Dicovery o 00:05:20:duchach i mitach w Maryland. 00:05:23:Opowiadała mi jš moja babcia, 00:05:26:by wstawać wczenie. Mówiła mi, że jeżeli nie 00:05:29:wstanę, to porwie mnie wiedma z Blair. 00:05:33:Było to chyba w zimie? 00:05:36:W 1940 zaczęły znikać małe dzieci. 00:05:40:Nikt nie widział przyczyny. 00:05:46:Przerażajšce. 00:05:49:Najbardziej przerażajšca opowieć jakš słyszałam. 00:05:52:To było, że dwóch mężczyzn poszło na polowanie 00:05:55:niedaleko chaty lub czego co jš przypominało. 00:05:58:I tam niewiadomo jak zniknęli. Naprawdę. 00:06:01:W porzšdku Ingrid, mówię niesamowitš historię, 00:06:04:ale nie jest ona prawdziwa. 00:06:06:W końcu, pan Parry przyszedł do sklepu 00:06:09:i powiedział: "W końcu skończyłem". I co to znaczyło? 00:06:12:Sšdzę, że nikt nie wiedział. Ale gdy policja poszła do 00:06:17:jego domu w górach, na podłodze znalazła 00:06:21:siedem ciał dzieci. 00:06:27:Wzišł częć dzieci do piwnicy i kazał 00:06:30:pozostałym je zabić. A póniej i je zabił. 00:06:37:To były zagubione dzieci. Pewnego dnia wynieli je z lasu. 00:06:41:Sytuacje jakie tam zaszły, były potworne. 00:06:44:On się przyglšdał jak one ginęły. 00:06:50:Przez całe życie wierzyłam w wiedmy, duchy 00:06:53:i takie tam. 00:06:56:Wierzysz, że co tu jest? O, napewno. 00:06:59:Wierzy pan w czary.|Nie. 00:07:02:Jest pan wierzšcy. tak. 00:07:05:To przerażajšce rzeczy. Wierzę, że co tam 00:07:08:się stało z niš.|I wcišż tam może być? 00:07:12:Ja tam nie pójdę. 00:07:16:Mówiš, że te lasy sš często odwiedzane przez takie tam. 00:07:20:Jak bardzo? 00:07:22:Naprawdę wiele. Była taka jedna stara 00:07:25:kobieta Mary Brown. 00:07:29:Była podobno bardzo szalona. 00:07:32:Jak ludzie jš widzš.|Jako wariatkę. 00:07:35:Amerykańska flaga. Dom Mary. 00:07:38:Idę rzucić okiem i wynoszę się. A ty zrób jak 00:07:41:najlepsze zdjęcia i nastaw wiatło. 00:07:48:Furtka Mary. 00:07:51:Nie wiem, czy da się to otworzyć. 00:07:54:Czy zdarzyło się co interesujšcego w pani życiu? 00:07:57:Czy spotkała się pani z Wiedmš z Blair? 00:08:00:Tak, to niesamowita historia. 00:08:06:Przestałam się spotykać z ojcem i chciałam 00:08:09:trochę powędkować przy zatoczce Tapings. 00:08:12:Wiesz, to... niedaleko Burkittsville. 00:08:15:Kładłam się obok lici, na liciach, 00:08:18:i patrzšc w wodę - obserwowałam niebo. 00:08:21:I nagle ogarnęło mnie uczucie bliskoci jakiej 00:08:24:osoby. Pewne to znasz. 00:08:28:To było jak kobieta. 00:08:32:Tyle, że na niej ręce było mnóstwo włosów. 00:08:38:To były prawdziwie czarne włosy. 00:08:44:Niemal jak u konia. Tak, jak futro, futro konia. 00:08:47:Na jej ręce był szal, wełniany szal. 00:08:51:I przestraszyła się pani? Groziła ci? 00:08:54:Nic nie mówiła, tylko gapiła się. 00:08:57:Zakładała swój szal.|Co było pod nim? 00:09:00:Pod nim było owłosione ciało, jak 00:09:03:na ciele konia.|Była owłosiona od stóp do głów? 00:09:06:Tak, jej nogi. Widziałaby kobietę. 00:09:09:A jej twarz?|Dziwnie jako patrzyła. 00:09:14:Dzięki Bogu, że nie zarobi na tym. Co o tym mylisz? 00:09:18:Myli, że co dostanie. Więc udaje Ballerinę. 00:09:21:Powiedziała, że pisze ksišżkę o historii Ameryki. 00:09:25:Słyszałem to. Mówiła, że jest uczonš w dziale energii. 00:09:29:Zobaczę to na mapie. 00:09:32:Mierzysz metrami? Co? Nie jeste w Europie! 00:09:35:A niby czym? 00:09:38:To nie nasz system miar. 00:09:41:To jest podane w metrach. 00:09:44:To amerykańska kamera. 00:09:48:Wszystko to sš metry. A co powiesz o bršzowym? 00:09:51:Bršzowe sš stopy. 00:09:54:Według miar stóp jestemy tam. 00:10:01:Co sšdzicie o dzisiejszym dniu? 00:10:04:Dowiedziałem się wiele. Dowiedziałem się wiele o Mary Brown. 00:10:08:Nauczyłem się sporo o filmowaniu. 00:10:19:Wypijmy za wspaniały dzień. 00:10:22:Doskonały dzień. 00:10:23:Zróbmy kontrolę sprzętu i idę zadzwonić do mamy. 00:10:26:Dobra, mam torbę piwa. 00:10:29:Nie zastšpimy ciebie. 00:10:32:Mógłby podbiec i zobaczyć czy nadal działa? 00:10:36:Pewnie. Chcemy usłyszeć to, czy nagrywa poprawnie. 00:10:44:OK. Tak dobrze. Dzięki. 00:10:48:Odpocznijmy przed jutrzejszym długim dniem. Dzisiejszy dzień, 00:10:51:to bułka z masłem w porównaniu do jutra. 00:10:54:Będziemy ciężko pracować.|Będę tam. Przygotujmy się. 00:10:57:Dobra, przestań filmować. 00:11:00:Jaki ty biedny. 00:11:03:Nie możesz tak robić. Tak, mogę. 00:11:06:Dzisiaj sobie odpuszczę cholera. 00:11:09:Daj mi koniak. Proszę bardzo. 00:11:15:Nienawidzę szkockiej. 00:11:24:Mój przyjaciel, Josh. Jak się masz? Jestem spragniony. 00:11:28:Wiesz, jeszcze nie jestem gotowy. 00:11:31:Wiem, że ci się to nie podoba. 00:11:34:Witajcie w drugim dniu. 00:11:36:Gdzie tu powinno być. 00:11:39:Chyba się nie zgubilimy? 00:11:42:Słyszelicie co o Wiedmie z Blair. 00:11:45:Słyszałem mit. Zbytnio w to nie wierzę. 00:11:50:Co pan powiedział? Że dzieciaki nigdy 00:11:53:się nie nauczš. 00:11:58:Czemu pan tak mówi? Czy zgodzi się pan wystšpić 00:12:01:w filmie dokumentalnym Blair Witch Project? 00:12:05:Nie dbam o to. Mówi pan tak czy nie. 00:12:09:Zgadzam się.|Dobrze. 00:12:12:Więc jaka dziewczyna w końcu wieku 19, Robin Weaver 00:12:15:tak się chyba nazywała. 00:12:18:Wędrowała sobie i zniknęła w lasach. 00:12:21:Wcale tak nie było, ona zabłšdziła. 00:12:28:Trzy dni póniej, ona... 00:12:32:Trzy dni póniej, pojawiła się i babci. 00:12:37:Wszyscy sšdzili, że była obłškana. 00:12:40:Co tam paplała. 00:12:47:Mówiła co o kobiecie, która nigdy nie dotykała gruntu. 00:12:50:Powiem ci jak, to było. 00:12:55:Sto jardów stšd, widziałem białš mglistš rzecz, 00:12:58:o której nie mogę opowiadać. 00:13:02:Może szarš. Jak para unoszšca się z drzew. 00:13:05:Wyłoniła się z wody!|Wprost z wody? 00:13:08:Uniosła się nad drzewami i zniknęła nad nimi... 00:13:11:Teraz przesadzasz.|Wcale nie. 00:13:14:Nic nie piłem. 00:13:17:A słyszał pan o historii z Campher Rock. 00:13:20:Wszyscy jš znajš. Jak to? 00:13:23:Od lat to miejsce odwiedzane jest przez starš kobietę. 00:13:28:To wszystko to bzdury. 00:13:33:Lasy nas otaczajš. 00:13:36:Ekscytuje cię to. Pewnie. 00:13:39:Mam nadzieję, że cišgle tego nie kręcisz....
marza1987