Sanders Glenda - Cukiereczek.pdf - Sanders Glenda - glinka7-1987

GLENDA SANDERS

CUKIERECZEK

ROZDZIAŁ

- Spóźniłaś się.

Brigitte Dumont zmarszczyła brwi. Popatrzyła groźnie na brata, siadając naprzeciw

niego z talerzem sałatki, która stanowiła jej lunch. Jadalnia była prawie pusta. Przy ro-

dzinnym stole pozostał jedynie Stephen Dumont.

- Dobrze, że w ogóle udało mi się wyrwać - mruknęła.

- Właśnie wychodziłam, kiedy zadzwoniła Donna Prescott z „Contemporary Canada".

Chcą zamieścić w najbliższym wydaniu wzmiankę o naszym weekendzie z zagadką.

- „Contemporary Canada"? - ucieszył się Stephen.

- Ależ to świetna reklama!

- Mam nadzieję. Sam wiesz, jak bardzo BARF potrzebuje tych pieniędzy.

BARF, czyli Okręgowe Towarzystwo Ochrony Środowiska, planowało budowę nowego

centrum w Bow Valley. Na ten cel potrzebne jednak były dość znaczne kapitały. Prawie

udało im się zdobyć głównego inwestora. Weekend z zagadką, o którym wspomniała

Brigitte, miał odbyć się w hotelu Dumontów za dwa tygodnie. Chodziło o zebranie funduszy

na kampanię reklamową BARF-u, która powinna uświadomić mieszkańcom Bow Valley

konieczność dbania o czystość środowiska.

- Jak tylko rozniesie się po okolicy, że sam C.H.Battle zgodził się poprzeć to

przedsięwzięcie, ludzie będą walić drzwiami i oknami - zauważył Stephen.

- Donna już się o niego dopytywała. Wpadnie dziś wieczorem, aby przeprowadzić z nim

krótki wywiad.

- Wcale się jej nie dziwię. Wszyscy chcieliby wiedzieć, jaki jest naprawdę twórca

jednego z najpopularniejszych w tym kraju komiksów gazetowych.

Brigitte z niesmakiem pokręciła głową.

- Nie mogę pojąć, czym tu się zachwycać. - Popatrzyła na brata. - Ten cały „Fantasy

Fuzz" ma bardzo niski poziom. W każdej historyjce występuje jakaś głupawa lalunia z dużym

biustem, którą on nazywa Cukiereczkiem. Tak jakby nie było na świecie pięknych i mądrych

kobiet.

- I na tym właśnie polega cały dowcip. - Mężczyzna roześmiał się.

- Nie widzę w tym nic zabawnego, ale skoro C.H.Battle zgodził się napisać scenariusz i

osobiście odegrać rolę swojego detektywa, zasługuje na moją dozgonną wdzięczość.

- Obiło mi się o uszy, że ten Battle jest kawalerem - zauważył Stephen. - Biorąc pod

uwagę twoją obecną sytuację, może powinnaś...

- Jaką sytuację? - spytała chłodno Brigitte.

- Byłaś dziś głównym tematem rozmowy podczas lunchu.

Brigitte westchnęła.

- A cóż takiego zrobiłam tym razem?

- Jennifer z przekonaniem w głosie oświadczyła głośno, że już najwyższy czas, by jej

cioteczka Brigitte wyszła za mąż.

Brigitte zmarszczyła brwi. Jej siostrzenica, Jennifer, skończyła właśnie dwanaście lat. W

tym wieku dziewczęta zaczynają interesować się chłopcami i planować własne i cudze

zamążpójścia.

- To stwierdzenie musiało wywołać niezłe zamieszanie.

- O tak. Przez parę dobrych chwil panowała zupełna konsternacja. Przekonywałem

wszystkich, że pewnie chodzi o tego bankiera ze Szwajcarii. Nie powinnaś była pozwolić mu

na tak łatwe zwycięstwo. - Stephen żartobliwie pogroził siostrze palcem.

Brigitte rzuciła mu pełne urazy spojrzenie. Przez całe dwa tygodnie broniła się przed

natarczywymi zalotami obleśnego Szwajcara ku uciesze całej rodziny Dumontów.

- Ale Jennifer wyjaśniła, że bankier nie ma z tym nic wspólnego - ciągnął Stephen. -

Powiedziała, że to dlatego, iż Nicole zażyczyła sobie, by kupić jej koronkowy staniczek.

- Jej matka musiała się ucieszyć.

- A jakże. Claire głośno skarciła Jennifer, na co wtrąciła się nasza zacna rodzicielka i

przypomniała jej, że kiedy Claire sama miała trzynaście lat, nie mówiła o niczym innym,

tylko o czarnych jedwabnych majteczkach. Na to odezwał się Claude, napomykając

niedyskretnie, że Claire do dziś ma słabość do czarnej bielizny. Claire straciła resztki zimnej

krwi i zagroziła mu rozwodem, jeśli będzie wywlekał ich osobiste sprawy podczas

rodzinnego posiłku.

- No tak! - Brigitte roześmiała się. - Typowy rodzinny lunch u Dumontów. Szkoda, że

mnie tam nie było.

- Uhm - przytaknął Stephen. - Nie mogę tylko zrozumieć, co ma wspólnego koronkowy

staniczek dla Nicole z twoim zamążpójściem. Brigitte westchnęła ciężko.

- Jeszcze i to! Wczoraj znalazłam u siebie pierwszy siwy włos.

- Nie pojmuję, co to ma wspólnego z wyjściem za mąż.

- Żaden mężczyzna tego nie zrozumie. Latka lecą, a ja nie staję się młodsza.

- Tak się składa, że jestem twoim starszym bratem, siostrzyczko, a wcale nie wybieram

się jeszcze na tamten świat.

- Owszem, ale twoja żona, zresztą młodsza ode mnie, spodziewa się dziecka, a moja

siostrzenica, którą, zdawałoby się, jeszcze nie tak dawno kołysałam do snu, zażyczyła sobie

koronkowego staniczka. - Zawahała się przez chwilę, po czym dodała z goryczą: - Dziś rano

usłyszałam, jak jakiś chłopak wyraził się o mnie „starsza pani".

- Pewnie też zauważył siwy włos na twojej grzywce - zażartował Stephen.

Ale Brigitte wcale nie było do śmiechu.

- Wkrótce skończę dwadzieścia dziewięć lat. Wcale nie jest mi przyjemnie, kiedy patrzę

na Janet i mam świadomość, że jest przecież ode mnie młodsza. Oczywiście, mam nadzieję,

że się na mnie nie pogniewasz za to, co powiedziałam - dodała pośpiesznie.

- Skądże znowu! - zapewnił siostrę Stephen. - Ale, Brigitte, na litość boską, nikt nie

podejmuje tak ważnej decyzji tylko dlatego, że odkrył u siebie pierwsze oznaki siwizny.

Przede wszystkim należy znaleźć odpowiedniego kandydata.

- Właśnie - przytaknęła. - Najwyższy czas, żebym zaczęła się za kimś takim rozglądać.

- O ile pamiętam, robisz to od czasu, kiedy dostałaś swoją pierwszą buteleczkę perfum.

Tata wspomniał o tym przy lunchu.

- A więc moja słabość do perfum była kolejnym tematem po bieliźnie Claire.

- Zaraz po groźbach o rozwodzie - przytaknął Stephen. Przez dłuższą chwilę Brigitte

jadła w milczeniu.

- Na dobrą sprawę - zamyśliła się - nie sądzę, żebym miała większe trudności ze

znalezieniem męża. Mężczyźni uważają, że jestem atrakcyjna.

- Zdaniem twojej siostrzenicy otacza cię tłum przystojnych wielbicieli, którzy uważają

cię za uosobienie seksu - potwierdził Stephen. - Nicole uważa, że gdyby miała koronkowy

staniczek, mogłaby konkurować z tobą.

Brigitte w zamyśleniu pokiwała głową.

- Całkiem możliwe. Już teraz mężczyźni oglądają się za nią. Muszę się pośpieszyć. -

Roześmiała się. - Kiedy Nicole dostanie wreszcie swój wymarzony staniczek, stracę

większość wielbicieli.

- A więc, jak znam Claire, masz jeszcze co najmniej dwa lata - pocieszył ją brat.

Brigitte zerknęła na zegarek.

- Niestety, nie mam aż tyle czasu do przybycia naszego honorowego gościa - zauważyła.

- Mówił, że będzie około drugiej, ale możliwe, że zjawi się wcześniej.

Sanders Glenda - Cukiereczek.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: