technologia tuszow do rzes oraz cieni do powiek.doc

Witam Państwa.

Na dzisiejszym seminarium z Technologii surowców kosmetycznych chciałbym zaprezentować temat: „Technologia Tuszów do rzęs i cieni do powiek.”

Oba produkty stanowią stanowią powszechnie stosowaną grupę kosmetyków do pielęgnacji oprawy oczu wykorzystywaną przez niemal każdą kobietę oraz wizażystów.

Rolą tych preparatów jest sprawić żeby oczy wydawały się większe, świetliste oraz bardziej wyraziste. Możemy podkreślić, poprawić ale także zmienić kształt oczu.

Teraz przejdziemy do Technologii tuszów do rzęs.

Rozpocznę od przedstawienia czym jest Tusz do rzęs?

TUSZ DO RZĘS, to kosmetyk nakładany na rzęsy w celu nadania im większej grubości, zwiększenie ich długości oraz sprawić by stały się ciemniejsze. Obecnie tusze nie tylko zapewniają intensywny kolor ale mają również za zadanie odpowiednio je pielęgnować.

Z zapisków historycznych były najbardziej znanymi starożytnymi kosmetykami. Prawdopodobnie stosowano go już w Egipcie ok. 4000 lat p. n. e. wówczas tylko do przyciemniania rzęs, brwi czy powiek. Używano wówczas proszku antymonowego, a jako surowiec galenitu lub siarczanu ołowiu, malachitu i węgla drzewnego oraz sadzy. Także Babilończycy czy starożytni Grecy wykorzystywali czarne kosmetyki do oka, jak również później Rzymianie. Wraz z upadkiem Rzymu owe kosmetyki przestały być stosowane jednak nadal były popularne w arabskim świecie. Ich odrodzenie nastąpiło w epoce renesansu.

Początkowo Tusze do rzęs miały formę ściśniętego ciastka, do ich nakładania używano mokrego pędzelka. Pierwotna recepturę stanowiło 50% mydła i 50% czarnego pigmentu. Proces produkcji polegał na przesianiu i mieszaniu z płatkami mydlanymi a następnie przepuszczanie przez młyn kilkakrotnie a potem prasowanie.

Z kolei mas cara w kremie była podobna do logionu czyli substancji pakowanej w tubki. Wówczas żeby ją nałożyć należało wycisnąć odpowiednią ilość tuszu na pędzelek i nałożyć na rzęsy.

W latach 60- tych wynaleziono aplikator do mascary, początkowo był to pręcik z wyżłobieniem, który ułatwiał nabieranie odpowiedniej ilości tuszu z pojemnika. Jednak wraz ze wzrostem popularności mas car pod koniec lat 60- tych zaczęto stosować jako aplikatura szczoteczki lub pędzelki.

Na rynku znajduje się bardzo bogata oferta tuszów, dostępne są w zależności od rodzaju i grubości rzęs oraz różnego rodzaju typu szczoteczki.

1.       Krótkie i cienkie rzęsy są wydłużane, pogrubiane i korygowane. Tusz zwiększa optycznie ich objętość.

2.       Długie potrzebują tuszu o dobrej przyczepności.

Należy pamiętać, żeby tak dobierać tusz by nie podrażniał okolicy oczu, tusz nie może zawierać przedłużaczy włosków, z tego względu że zawsze istnieje ryzyko odczepienia się od rzęsy i wpadnięcie do oka. Poza tym istnieją ostre przepisy limitujące listę stosowanych składników. Dlatego kobiety noszące soczewki kontaktowe powinny używać mas car wodoodpornych, jednak później jest trudniej je usuwać.

Rodzaje tuszów do rzęs:

1.       Rozpuszczalne w wodzie. Skład: rozpuszczalne w wodzie śluzy tragakantowi, emulsje o/w, tabletki koloryzujące z ciemnymi pigmentami.                                                              Zastosowanie: przedłużenie i wzmocnienie rzęs.

2.       Wodoodporne (bezwodne). Skład: preparaty olejowe, roztwór żywicy syntetycznej w alkoholu z ciemnymi pigmentami. Kompozycja wosków i olejów plus pigmenty.                                                                                 Zastosowanie: przedłużenie i wzmocnienie rzęs.

Cechy jakościowe tuszów do rzęs:

§         Muszą dobrze przylegać;

§         Nie powinny łamać się po wyschnięciu;

§         Nie mogą sklejać rzęs;

§         Nie mogą zasychać zbyt wolno i zbyt szybko;

§         Wygodne w użyciu;

Skład/ MATERIAŁY:

1.       Pigmenty/ barwniki

2.       Wosk pszczeli.

3.       Oleje mineralne.

4.       Alkohole.

5.       Utwardzacze.

6.       Inne jedwab.

7.       Konserwanty.

8.       Opakowanie/ konfekcjonowanie.

Ogólny skład tuszu: monoacyloglicerol, monoacylopolietylenowe glikole, woski, oleje mineralne i silikonowe, różne postacie modyfikowanej lanoliny, alkohole tłuszczowe, stearyniany tri etanoloaminy lub triizopropanoloaminy.

Technologia, część właściwa:

I typ. Tusz w kamieniu/ tabletki. Mieszanie odbywa się pojemnikach od 38 do 114 litrów. Na początku należy dokładnie odmierzyć albo zważyć niezbędne składniki. Następnie przenieść je do mieszadła, woski należy stopić. Następnie całość miesza się dopóki nie osiągnie półtwardego stanu, w razie konieczności należy potrząsać mieszaninę za pomocą łopaty. W tej metodzie wszystkie półprodukty są mieszane, podgrzewane oraz potrząsane. W jej efekcie otrzymuje się substancje gotowa do opakowania.

II typ. Metoda emulsji, krem/lotion/płyn. W metodzie emulsyjnej woda oraz zagęszczacze są łączone w celu utworzenia kremowej bazy. Z kolei woski i emulgatory są podgrzewane i mieszane oddzielnie, a dopiero potem dodaje się pigmenty. Łączenie obu mieszanin odbywa się w szybkoobrotowych mieszadłach nazywanych homogenizatorami.

W przypadku tej metody zbiornik cały czas pozostaje zamknięty, mieszanie składników w homogenizatorze zachodzi na bardzo szybkich obrotach bez dostępu powietrza oraz ewentualnemu wyparowywaniu substancji. Podczas mieszani olejki oraz woski są dzielone na bardzo małe krople w wyniku gwałtownych ruchów mieszadeł homogenizatora oraz utrzymywane w wodzie w stanie zawieszenia. Pojemność homogenizatora wynosi od 19 litrów do 380 litrów. Ostatni etap mieszania zachodzi do momentu aż gotowa masa osiągnie temperaturę pokojową.

Mascara na bazie emulsji. Baza produktu- podłoże stearynianowe, emulgatory zapewniające dobre powinowactwo do wosków. Istotne jest zastosowanie substancji tworzących błonę w celu polepszenia siły przylegania oraz wysoka dla emulsji zawartość barwników (10 do 15 %), a zawartość wosków ok. 10 % w celu nadania odpowiedniego formowania i utrwalenia rzęs.

Pigmenty. Czarny tlenek żelaza, dwutlenek tytanu, niebieska ultramaryna, tlenek chromu i uwodniony tlenek chromu. Pogrubione 3 ostatnie pigmenty zapewniają niestabilność emulsji w środowisku kwaśnym oraz zmieniają jej wygląd, zapach – siarkowaty, konsystencje emulsji.

Przy temperaturach emulgacji ok. 80 stopni tlenki chromu, błękit berlińska i organiczne pigmenty kolorowe zaburzają stabilność podłoży kremowych.

Dodawanie mało wrażliwych na wodę substancji tworzących błonę w celu podwyższenia odporności na wodę dodaje się kopolimeru PVP-/VA, oraz kopolimeru akrylanu/ oktylakrylamidu i poliuretanu-1.

W celu zmniejszenia obluzowywania mas car w ciągu dnia stosuje się mało rozkładające się oleje: polidekeny i izoheksadekany i mało tamujące komponenty olejowe.

pH tych emulsji mieści się między 6,5 a 7,5.

Skład mascary na bazie emulsji:

Pakowanie. Po osiągnięciu przez roztwór pożądanego stanu jest transportowany do zasobnika przerzutowgo, a potem opróżniany jest do leja samowyładowczego na maszynie napełniającej. Specjalne urządzenia do napełniania odmierzają ustaloną porcje (ok. 5,0) roztworu do odpowiednich pojemników na tusz. Zamykanie odbywa się ręcznie. Po zapakowaniu następuje sprawdzanie próbek w kierunku szczelności opakowań. 

Kontrola jakości itp.

Badanie jakości oraz czystości odbywa się na każdym etapie produkcji. Wszystkie składniki chemiczne jakie mają być akurat użyte do danej receptury są sprawdzane w celu ich rzeczywistego składu w danym opakowaniu zbiorczym, zachodzi to bezpośrednio przed mieszaniem. Po wstępnym mieszaniu oraz po kolejnych sprawdza się czy mieszanina posiada odpowiednią gęstość/ lepkość. Po zapakowaniu gotowego produktu pobiera się próbki z początku, środka i końca partii. Badania takie mają na celu określenie rzeczywistego składu chemicznego oraz zanieczyszczeń mikrobiologicznych.

Niektóre wodoodporne tusze do rzęs mogą w swoim składzie zawierać śladowe ilości chromu lub niklu, pochodzące z mieszalników. Mogą być przyczyną alergii, i powodować podrażnienia oczu.

PRZYKŁAD NIEBIESKIEGO TUSZU DO RZĘS W KREMIE: