Ty ścieżkę życia mi ukażesz.doc

Ty ścieżkę życia mi ukażesz

Panie Jezu utajony pod postacią Chleba. Po raz kolejny staje przed Tobą. Przychodzę do Ciebie jak chory do lekarza, jak syn marnotrawny do ojca; jak człowiek utrudzony drogą do miejsca odpoczynku. Tak Panie! Przy Tobie odpoczywam. Mogę się zanurzyć w miłości, która nie zna granic.
Jednak na początku pragniemy wyrazić naszą wiarę w Twoją obecność, że jesteś tu prawdziwe obecny.

(Wierzę w Ciebie Boże żywy lub pieśń)

Tym razem pragniemy pochylić się i rozważać, czym jest miłość. Będziesz miłował Pana Boga swego. Miłość uznawana jest za wartość ogólnoludzką Każdy człowiek jest powołany do miłości i w niej się realizuje na różne sposoby. Miłość, jedna z cnót boskich nadaje sens naszemu życiu. O jej znaczeniu powiedział nam św. Paweł, apostoł w jednym ze swoich listów, w znanym każdemu z nas Hymnie o miłości.


Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką wiedzę, i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym.
. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał. 1 Kor 13:1-3

Ludzie różnie oceniają to, kto jest godny ich miłości, kogo należy nią dążyć, a kto na nią nie zasługuje. Każdy poszukuje ,,recepty’’ na godne postępowanie, godne życie. Takie też pytanie zadawano Jezusowi, który jest naszym przewodnikiem:

Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?
On mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem.
To jest największe i pierwsze przykazanie. Mt 22:36-38

Nasza miłość należy się przede wszystkim Bogu!. To On jest tym, który nas pierwszy umiłował. Wciąż nam okazuje swoja miłość, która nie zna granic, jest wierna, a przede wszystkim PRZEBACZA. Nie możemy zapomnieć, że z miłości ku nam Bóg zesłał na świat swego Syna, który z miłości do nas umarł na krzyżu, choć byliśmy jeszcze nieprzyjaciółmi Boga. Chrześcijanin - świadomy tak niezwykłego daru i wdzięczny zań- będzie więc stawiał Boga na pierwszym miejscu, darząc miłością samą Miłość.

Jezu, moja nadziejo, moja miłości i moje wszystko,
rozpal mnie ogniem miłości, jaki chcesz rozniecić na ziemi
spraw, abym żył zawsze w zgodzie z Twoją świętą wola,
oświecaj mnie, abym coraz lepiej poznawał
jak wielką miłość żywisz do mnie.
Spraw, abym Cię kochał całym sercem, już na zawsze,
abym z Twoją miłością kończąc życie na ziemi,
z całych sił mógł miłować Cię w niebie
przez całą wieczność.

(Pieśń / kanon)

Będziesz miłował bliźniego. Jezusowa odpowiedź o największe przykazanie zawiera nie tylko przypomnienie o konieczności miłowania Boga. Jezus przypomina również, że Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy. Mt 22:39-40. Człowiek nie może żyć w oderwaniu od innych. Jesteśmy stworzeni do tego, aby wchodzić w relacje, wzajemne związki. Wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Ojca, i to nie tylko z racji pochodzenia od Boga, ale także bycia Jego uczniami w Jezusie Chrystusie.
Podstawą miłości drugiego człowieka ma być miłość Boga. Z przykazania miłości Boga można i należy wyprowadzać wszystkie inne przykazania.

Obym potrafił Cię kochać Panie,
Sercem żarliwym za całe dobro, jakie mi świadczysz.
Obym potrafił jednocześnie kochać innych
sercem dobrym, otwartym i wiernym;
kochać wszystkich dla Ciebie,
kochać ich dla nich samych
pozostając prostym, prawdziwym, usłużnym
zawsze gotowym do kochania każdego człowieka
i do kochania wszystkich jako Twego ludu
Obym umiał kochać wszystkich jak Ty ich kochasz
i jak ja jestem kochany przez Ciebie


Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Mt 22:39. Jezus w tym przykazaniu zawarł następujące porównanie, że aby kochać bliźniego należy najpierw darzyć miłością samych siebie. Podstawą dobrze rozumianej miłości siebie jest świadomość własnej godności i niepowtarzalności. Właściwie rozumiana miłość siebie polega na akceptowaniu własnej osoby, troska o swoje dobro, zdrowie. Kochać siebie znaczy też nie szkodzić sobie i nie stać w miejscu, ale dążyć do pełnego rozwoju cielesno - duchowego. W patrzeniu na siebie nie można pomijać faktu, że od chrztu jesteśmy dziećmi Boga i posiadamy w sobie Jego życie. Świadomość tej godności nada nowe znaczenie naszej miłości do siebie.

Panie patrzysz na moje zmagania ze sobą samym
Na moje wzloty i upadki
Widzisz moja słabość i nie zrażasz się nią.
Kiedy upadam w zwątpienie, obojętność- podajesz mi dłoń
Znasz mój grzech i przebaczasz, wiesz o moich odejściach,
A mimo to szukasz mnie, przywołujesz i kochasz
Weź mnie, jaki jestem i prowadź swoimi ścieżkami.

Na zakończenie Jezus kieruje do nas słowa. Jakie zapytasz? Popatrz się w Niego, utajonego w cząstce Chleba Eucharystycznego. Porozmawiaj z Nim, a On Ci powie. Co? Słuchaj, tego który Jest Miłością....