Egis skrypt 1.pdf
(
1547 KB
)
Pobierz
1492790 UNPDF
Agnieszka Popiel
Ewa Pragłowska
Psychoterapia
poznawczo – behawioralna
w praktyce lekarza
psychiatry
część pierwsza
Główne założenia
Podstawowe założenia psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Cz. I - Główne założenia
Autorki:
dr n. med. Agnieszka Popiel - Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej w Warszawie
dr n. hum. Ewa Pragłowska - Szkoła Psychoterapii Poznawczo -Behawioralnej Centrum CBT, Warszawa
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA PSYCHOTERAPII POZNAWCZO-BEHAWIORALNEJ
Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska
Od początku lat siedemdziesiątych XX wieku psy-
choterapia ma swoje miejsce w algorytmach leczenia
zaburzeń psychicznych. W zależności od rodzaju zabu-
rzenia psychoterapia może być stosowana jako metoda
z wyboru – jedyna, alternatywna wobec leczenia farma-
kologicznego, może być także stosowana jako forma
komplementarna wobec farmakoterapii. Głównymi
celami psychoterapii, tak jak każdej metody leczenia,
jest zmniejszenie natężenia objawów, utrzymanie stanu
poprawy oraz zapobieganie nawrotom. Psychoterapia
istotnie wpływa również na poprawę jakości życia
człowieka, u którego wystąpiły zaburzenia psychiczne,
zmniejsza także psychologiczne koszty zaburzenia.
Mnogość różnych koncepcji psychologicznych i wy-
wodzących się z nich kierunków psychoterapii nasuwa
kilka pytań. Przez analogię do modelu medycznego i le-
czenia farmakologicznego istotnym jest dobór metody do
określonego zaburzenia psychicznego oraz weryfikacja
empiryczna skuteczności tej metody w leczeniu danego
zaburzenia. Prowadzone w ciągu ostatnich trzydziestu lat
badania nad skutecznością różnych form psychoterapii
wskazują na psychoterapię wywodzącą się z modelu
poznawczego i behawioralnego jako skuteczną formę
leczenia zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania,
zespołów depresyjnych, w tym depresji w przebiegu
zaburzenia afektywnego dwubiegunowego.
Celem tego artykułu jest przedstawienie podsta-
wowych założeń psychoterapii poznawczo-behawio-
ralnej.
Na ogół psychoterapia poznawcza stosowana jest
razem z metodami wywodzącymi się z modelu beha-
wioralnego, dlatego najczęstszym terminem jest terapia
poznawczo-behawioralna. Ma to swoje uzasadnienie
we wspólnym podłożu teoretycznym obu koncepcji, za-
kładającym, że procesy uczenia się determinują zacho-
wania (terapia behawioralna), nabywanie i utrwalanie
przekonań i sposobu widzenia świata (terapia poznaw-
cza). Na obraz współczesnej terapii poznawczo- beha-
wioralnej najsilniej wpłynęły założenia teorii behawiory-
zmu, rozwój nauk o poznaniu (cognitive science) i rozwój
wiedzy dotyczącej psychofizjologicznych mechanizmów
powstawania zaburzeń psychicznych.
GŁÓWNE ZAŁOŻENIA KONCEPCJI POZNAWCZEJ
W PSYCHOTERAPII: MYŚLI AUTOMATYCZNE,
SCHEMATY POZNAWCZE, ZNIEKSZTAŁCENIA
W MYŚLENIU.
CENTRUM CBT
Centrum Psychoterapii Poznawczo–Behawioralnej
Na specyficzny aspekt depresji, jakim są negatyw-
ne myśli na temat siebie, otaczającej rzeczywistości
i przyszłości, zwrócił uwagę w latach sześćdziesiątych
XX wieku Aaron T. Beck [1], amerykański psychiatra
uważany za jednego z głównych twórców koncepcji
poznawczej w psychoterapii. Zauważył, że w myślach,
które niejako automatycznie pojawiają się u ludzi w róż-
nych sytuacjach, tkwi wielka moc wpływania na nastrój,
a w konsekwencji na zachowanie.
Historyczny już przykład tej zależności został sformu-
łowany przez Alberta Ellisa [2] (amerykańskiego psycho-
loga) jeszcze w końcu lat pięćdziesiątych XX wieku jako
„ABC”- taki oto model rozumienia problemu pacjenta,
gdzie A to wydarzenie aktywujące (Activating event),
B to przekonania (Beliefs), a C to konsekwencje (Conse-
quences), do których należą emocje, objawy fizyczne,
a także zachowania.
Myśli automatyczne
Każde zdarzenie dałoby się ująć w modelu ABC.
Różne sytuacje - wydarzenia aktywujące - stanowią
w myśl modelu Ellisa, tylko pretekst dla aktywacji au-
tomatycznych myśli stanowiących odzwierciedlenie
przekonań, które mamy na temat siebie, innych i świa-
ta. Na przykład krytyczna uwaga na temat wykonanej
pracy (A) uruchamia myśl „jestem do niczego”, „zwol-
nią mnie”, „nic nie ma sensu” (B), co może powodo-
wać spadek nastroju, niepokój, spadek aktywności
(C). Wyżej opisane zjawisko występuje u każdego,
a staje się problemem, kiedy negatywna automatycz-
na myśl pojawi się nie tylko przelotnie, ale gdy stanowi
stały sposób myślenia o sobie, o innych, o swojej przy-
szłości w różnych trudnych sytuacjach, wpływając na
powstanie lub podtrzymując objawy zaburzenia np.
depresji.
Tak więc w Ellisowskim „B”, czyli w myślach, prze-
konaniach na rożne tematy, zawierają się myśli auto-
matyczne - te, które pojawiają się w kontekście danej
sytuacji niezależnie od naszej woli - automatycznie
i natychmiastowo. Myśli automatyczne, to najbardziej
dostępna poznaniu forma, w jakiej odbieramy i reaguje-
my na rzeczywistość. Są one wypadkową leżących u ich
podłoża głębszych struktur poznawczych – schematów
poznawczych, w których zawierają się przekonania o so-
ul. Piękna 68
00–672 Warszawa
tel./faks (022) 621 37 48
tel. (022) 621 96 83, (+48) 507 130 919
e–mail: centrum@cbt.pl
www.cbt.pl
Szkoła Psychoterapii Poznawczo Behawioralnej Centrum CBT
tel. (+48) 501 303 974, e-mail: szkola@cbt.pl,
ISBN 978-83-60813-00-3
© Copyright by Popiel, Pragłowska
© Copyright by Centrum CBT 2007
Materiały zawarte w niniejszym skrypcie są objęte prawami autorskimi.
Ich powielanie, kopiowanie może odbywać się jedynie po uzyskaniu pisemnej zgody.
Tekst artykułu Popiel, A., Pragłowska E (2004) Psychotera-
pia poznawcza-podstawowe założenia teoretyczne prze-
drukowano z pisma Wiadomosci Psychiatryczne,7,1,2004,
71-74, Copyright 2004 za zgoda ELSEVIER Urban & Partner
Sp. z o.o.
Warszawa 2007
3
Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska
Podstawowe założenia psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Cz. I - Główne założenia
bie, na temat relacji ja – inni, przekonania na temat zja-
wisk otaczającej rzeczywistości.
Schematy poznawcze
Na życie każdego człowieka wpływa wiele schematów
poznawczych. Podobnie jak za naturalny można uznać fakt
oddychania powietrzem, uznając tę formę za oczywistą
i zrozumiałą samą przez się, tak często „a priori” przyjmu-
je się za słuszne schematy poznawcze determinujące
zachowania. Wielu schematów nie weryfikujemy na
co dzień, a często nie zdajemy sobie sprawy z istnienia
niektórych z nich. Schematy poznawcze nasycone są
emocjami i osadzone we wspomnieniach. Zachowania
są reakcją na bodźce z otoczenia. Na rodzaj tej reakcji
mają wpływ emocje i schematy poznawcze.
Przekonania stanowiące o treści schematów poznaw-
czych dotyczą wielu aspektów życia – na przykład zwią-
zanych z kulturą, religią, w której wyrastaliśmy, wykształce-
niem, płcią. Należą do nich tak zwane przekonania kluczo-
we (core beliefs)- najgłębsze, podstawowe przekonania
o sobie i innych. Najczęściej dałoby się je ująć w zdania
bezwarunkowe typu „Jestem osobą, którą warto kochać”
albo „Jestem głupia”, „Jestem słaby”, „Ludzie są pod-
stępni”, albo „Ludzie są z natury prawdomówni”. Nieco
bardziej powierzchowne są przekonania pośredniczące
(intermediate beliefs,) układające się w zdania warun-
kowe typu „Jeśli... to” na przykład. „Jeśli będę osiągać
sukcesy, zasłużę na miłość”, „Tylko wtedy uniknę niebez-
pieczeństwa, jeśli będę wyjątkowo ostrożny” albo „ Nikt
nie zauważy mojej słabości, jeśli będę w centrum uwagi”,
„Jeśli powiem, co czuję, to gorzko tego pożałuję”. Prze-
kładają się one na zasady rządzące naszymi zachowa-
niami, wyborem strategii życiowych (np. „bądź czujny”,
„nie należy ufać ludziom”). Przekonania formułowane są
na różnych etapach życia, bardzo silnie utrzymywane są
zwłaszcza te, które powstały wcześnie i na ukształtowanie
których miały wpływ osoby znaczące - rodzice, osoby
bliskie. Część przekonań utrzymuje się przez całe życie
w niemal niezmienionej formie, stanowiąc zbiór zasad
i podstawowy system wartości. Inne przekonania sta-
nowią o deficytach, „czułych punktach” w relacjach
z innymi osobami. Część przekonań podlega modyfi-
kacji w procesie dorastania, kształcenia i nabywania
doświadczeń życiowych. Inne tracą swoją ważność,
a jeszcze inne w niezmienionej od dzieciństwa formie
występują przez całe życie. W skrajnych sytuacjach
niektóre przekonania utrzymywane są silniej niż podsta-
wowa dla istoty biologicznej chęć życia. Dowodem tego
są losy osób, które oddały życie w myśl przekonań „moja
religia jest ważniejsza niż życie”, „lepiej umrzeć, niż zdra-
dzić przyjaciół”, „życie mojego dziecka jest ważniejsze
niż moje własne”.
Zniekształcenia w myśleniu
Procesy myślenia były przedmiotem zainteresowań
filozofii od czasów starożytnych. To filozofowie zwrócili
uwagę na błędy we wnioskowaniu, które doprowadzają
do konkluzji niezgodnych z rzeczywistością, a co istotne
w odniesieniu do psychoterapii – mogą wzmacniać
wiele negatywnych i wyniszczających emocji, dysfunk-
cjonalnych zachowań. Przyglądając się myślom, które
łączą się z negatywnymi emocjami, można dostrzec,
że zawierają się w nich zniekształcenia poznawcze.
Ponieważ często zniekształcenia te są niedostrzegalne,
stanowią powszechną cechę myśli automatycznych
i przekonań leżących u ich podłoża.
Najpowszechniej stosowanym zniekształceniem po-
znawczym jest uogólnianie, charakteryzujące się nad-
używaniem słów „zawsze, nigdy, wszystko” (...”już nigdy
z nią nie będę... nigdy nic mi się nie udaje...to wszystko
przeze mnie... jestem zupełnie do niczego... zawsze tak
będzie... nikt mnie nigdy nie pokocha...”). Równie często
występuje jego pochodna myślenie dychotomiczne („je-
śli nie osiągam sukcesu - jestem przegrany” czy „kto nie
z nami ten przeciwko nam”) lub przepowiadanie
przyszłości („może być już tylko gorzej,.... już nikogo nie
znajdę... nikt mnie nie pokocha...”), katastrofizacja („zwa-
riuję, zemdleję”), przeskakiwanie do konkluzji („odeszła,
bo zawiodłem”) czy czytanie w myślach („gdyby mnie
kochał, wiedziałby, co lubię - nie musiałbym nawet tego
mówić”) albo etykietowanie („ale ze mnie idiotka”) czy
personalizacja („przeze mnie miał zawał”). Zniekształce-
nia poznawcze nie tworzą kategorii rozłącznych, zatem
jedna myśl, wypowiedź może zawierać kilka z nich.
poznawczej [3]. W miarę upływu czasu gromadzona wie-
dza z zakresu psychologii poznawczej dostarcza coraz
więcej danych empirycznych, wzbogacających teorię
poznawczą w psychoterapii. I tak występujące we wcze-
snych pracach Becka i Ellisa przekonania, zastąpione
zostały stopniowo pojęciem schematu poznawczego
– struktury bardziej złożonej, dynamicznej, w której
oprócz czysto poznawczych – (oczekiwań, przekonań,
atrybucji, zniekształceń poznawczych, uwagi) uwzględ-
nione zostały aspekty emocjonalne i procesy pamięci.
Wiedza dotycząca procesów przetwarzania informacji
pomaga zarówno w rozumieniu problemu pacjen-
ta, jak i w ocenie możliwości zmiany i dostosowaniu
odpowiednich metod terapeutycznych. Koncepcje
poznawcze depresji dotyczą nie tylko dysfunkcjonal-
nych przekonań i zniekształceń poznawczych, ale
między innymi: stylu atrybucji, wyuczonej bezradności,
umiejętności rozwiązywania problemów, zależności
socjotropia-autonomia, rodzaju więzi i jej znaczenia
w procesie rozwoju.
Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku, miedzy
innymi dzięki metodom neuroobrazowania takim jak PET,
pozwalającym na uwidocznienie nie tylko struktury ale
i aktywności wybranych obszarów mózgu, pojawiła się
możliwość opisu zmian, które zachodzą w trakcie lecze-
nia. Umożliwiło to również porównanie wpływu różnych
metod terapeutycznych. Badania te wykazały, że aktyw-
ność obszarów mózgu związanych z emocjami negatyw-
nymi, wysoka u pacjentów z depresją uległa zmniejszeniu
po psychoterapii poznawczej, w taki sam sposób jak
w wyniku leczenia lekami przeciwdepresyjnymi.
Wyniki badań prowadzonych w ostatnich dziesię-
cioleciach przynoszą dowody skuteczności psychote-
rapii poznawczej w leczeniu depresji [4,5,6], zaburzeń
lękowych, takich jak: zaburzenie lękowe uogólnione [7],
agorafobia, napady paniki [8], zaburzenie obsesyjno
– kompulsyjne [9], fobia społeczna [10], a także w lecze-
niu zaburzeń odżywiania się [11], zaburzeń osobowości
[12,13,14]. Psychoterapia poznawczo- behawioralna, jako
metoda wspomagająca farmakoterapię, stosowana jest
w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej i schi-
zofrenii [14].
zazwyczaj w dotarciu do tej wiedzy. Terapeuta po-
znawczy postępuje tak, aby pacjent przy jego pomocy
był w stanie zidentyfikować swoje sposoby myślenia,
dostrzec właściwe mu zniekształcenia poznawcze. Pro-
ces ten przypomina „obieranie cebuli” – warstwa po
warstwie, dochodząc do coraz głębszych przekonań,
związanych z nimi emocji, a także wspomnień, które
wpłynęły na ukształtowanie się danego przekonania.
Podstawowa dla terapii poznawczej metoda identyfi-
kowania przekonań i zawartych w nich zniekształceń
poznawczych wywodzi się z dialogów Platona i zwana
jest dialogiem sokratejskim. Sokrates mawiał o sobie, że
jest „akuszerem wiedzy” – pomagał jedynie w „przyj-
ściu na świat” przekonań, które tkwiły w interlokutorze,
a poprzez umiejętnie zadawane pytania skłaniał roz-
mówcę do refleksji nad ich zasadnością. W procesie
terapii pacjent stopniowo odkrywa typowe dla niego
związki pomiędzy tym, co myśli, jakie odczuwa emocje
i jakie stosuje strategie behawioralne. Jest zachęcany
do refleksji nad konsekwencjami dotychczasowego
sposobu myślenia, nad tym, czy jest to zasadne i czy
w świetle całości jego doświadczeń można myśleć in-
aczej. Metoda naukowa poznawania świata, na która
w istotny sposób wpłynęła filozofia K. Poppera [15], za-
kłada, że prawda sama w sobie jest niepoznawalna.
Nie jesteśmy w stanie udowodnić prawdziwości jakiegoś
twierdzenia, możemy natomiast spróbować je podwa-
żyć. Istotą nauki jest zbliżanie się do prawdy poprzez wni-
kliwe badanie hipotez na temat rzeczywistości i próbę
ich obalenia. Terapeuta poznawczy stosuje podobną
metodę - współpracuje z pacjentem w procesie bada-
nia przekonań pacjenta dotyczących różnych aspek-
tów rzeczywistości, zachęcając, aby te przekonania
potraktowane zostały jako hipoteza, a nie jako pewnik.
Posuwając się dalej, można powiedzieć „rzeczywistości
pacjenta”, gdyż, jak zakłada nurt konstruktywizmu [13]
w obrębie terapii poznawczej, nasze przekonania na
temat rzeczywistości są indywidualnymi konstruktami,
produktami aktywnego umysłu. Przedmiotem terapii
jest zależność między tymi konstruktami a cierpieniem
czy trudnościami doświadczanymi przez pacjenta.
Eksperymenty poznawcze i behawioralne zaplano-
wane wspólnie z terapeutą są sposobem na zweryfiko-
wanie sposobu myślenia i nabycie nowych doświad-
czeń, będących podłożem dla wygaszenia emocji
negatywnych i rozwinięcia bardziej funkcjonalnych
strategii behawioralnych.
Różni to terapię poznawczą od popularnego w po-
radnikach psychologicznych nurtu określanego mia-
nem „pozytywnego myślenia”. Nie jest celem psycho-
terapii zamiana sformułowania „jestem do niczego” na
POMIĘDZY PSYCHOLOGIĄ A PSYCHIATRIĄ
– BADANIA NAUKOWE
Koncepcje behawioralne zakładają, że uczymy się
zachowań i emocji, które wzmacniane stają się stałym,
często dysfunkcjonalnym, wzorcem reagowania na
zmieniające się warunki otoczenia.
Według terapeutów poznawczych, wspólną cechą
wielu problemów emocjonalnych, a także zaburzeń
psychicznych, takich jak depresje, zaburzenia lękowe,
zaburzenia odżywiania, jest występowanie charaktery-
stycznych elementów: myśli automatycznych, schema-
tów i zniekształceń poznawczych, które pośredniczą
w utrwalaniu się charakterystycznych emocji i strategii
behawioralnych. Przedstawione powyżej, historyczne
już dzisiaj modele A. Ellisa i A.T. Becka wywodzą się
głównie z doświadczenia klinicznego ich autorów.
Jednocześnie od późnych lat czterdziestych XX wieku
rozwijała wiedza o procesach przetwarzania informacji
u człowieka, która stopniowo zyskała miano psychologii
TERAPIA - CO ODRÓŻNIA PSYCHOTERAPIĘ
POZNAWCZO- BEHAWIORALNĄ OD INNYCH FORM
PSYCHOTERAPII?
Schematy poznawcze rozwijają się od dzieciństwa,
a treść wielu z nich nie jest na ogół analizowana, sta-
nowią one często tak zwaną wiedzę utajoną (tacit,
implicit knowledge)[13]. Można zatem powiedzieć, że
„wiemy więcej, niż myślimy, że wiemy”. Problem tkwi
4
5
Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska
Podstawowe założenia psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Cz. I - Główne założenia
„jestem świetny”, oba bowiem zawierają ten sam rodzaj
zniekształcenia. W psychoterapii poznawczej chodzi
o zbadanie zasadności dotychczasowego myślenia,
o rozszerzenie wachlarza możliwych punktów widzenia
i przetestowanie konsekwencji. Daje to pacjentowi
szansę na wybór tego, co ma mniejsze konsekwencje
negatywne.
Pewne cechy odróżniają psychoterapię poznawczą
od innych form terapii. Jest ona często określana jako
terapia krótkoterminowa. W wielu sytuacjach jest to
prawda, większość badań dowodzących skuteczności
tej formy terapii obejmowała okres kilku (jak w fobiach
czy napadach paniki) do kilkunastu (epizody depre-
syjne) cotygodniowych sesji. Bardziej adekwatnym
określeniem wydaje się jednak „ograniczona w czasie”
– w zależności od problemu sformułowanego przez
pacjenta, kontrakt terapeutyczny obejmuje określoną
ilość sesji poświęconą pracy nad tym problemem. Jest
to więc terapia zorientowana na rozwiązanie problemu,
w której szczególne znaczenie ma aktywna współpraca
pacjenta i terapeuty. Wspomniana wyżej metafora dialo-
gu sokratejskiego najlepiej ilustruje zjawisko współpracy
w terapii. Terapeuta jest partnerem w dochodzeniu do
przekonań pacjenta, w razie potrzeby stanowi „bezpiecz-
na bazę”[16] podczas eksperymentów zaplanowanych
zawsze wspólnie z pacjentem, mających na celu spraw-
dzanie zasadności niektórych przekonań pacjenta.
Jest to także model psychoedukacyjny terapii, gdzie
pacjent stopniowo poznaje jego główne założenia,
a częścią terapii często bywają odpowiednie lektury. Jako
model z założenia dynamiczny – terapia poznawczo-be-
hawioralna kładzie nacisk na poznanie dynamicznego
procesu rozwoju schematów poznawczych pacjenta
i mechanizmów ich wpływu na rożne aspekty funkcjo-
nowania.
Określenie często używane to „psychoterapia po-
znawczo – behawioralna” w piśmiennictwie angiel-
skim kryjąca się pod skrótem CBT (cognitive-behavioral
therapy) wskazuje na to, że psychoterapia poznawcza
jest bliska terapii behawioralnej. Obie formy terapii
podkreślają znaczenie procesów uczenia się - w formu-
łowaniu schematów poznawczych jako wynik procesów
asymilacji i akomodacji (terapia poznawcza) i w kształ-
towaniu wzorców zachowań (terapia behawioralna).
Także techniki terapeutyczne poznawcze i behawioralne
działają wzajemnie wspomagająco. W zależności od
problemu pacjenta i nasilenia objawów zmieniają się
jedynie ich proporcje.
Istotą i celem każdej formy psychoterapii jest zmiana
w stanie pacjenta. Zmiana ta w procesie psychoterapii
zachodzi na wielu płaszczyznach - myślenia, odczuwania
i zachowań. Podstawą tej zmiany w terapii poznawczej
jest jednak, jak podkreśla A. Ellis, przemiana filozoficzna,
bliska koncepcji stoików, którą tak ujmuje Epiktet [17] ...”
trzecia dziedzina dotyczy tych ludzi, którzy już poczynili
pewne postępy, oraz takiego ich obwarowania i bez-
pieczeństwa, że ani we śnie ani w chwili oszołomienia
winem, ani w napadzie melancholii nie dają się znienac-
ka zaskoczyć ani sobą owładnąć żadnemu krytycznie
niezbadanemu wyobrażeniu...” .
Uwarunkowania historyczne
Uwarunkowania historyczne
Na pocz
�
tku by
�
a filozofia
Psychoanaliza
ego
id
superego
Niepokoj
�
nas nie rzeczy, lecz
nasze mniemania o rzeczach.
konflikt
przeciwprzeniesienie
przeniesienie
faza analna
PIŚMIENNICTWO:
pop
�
dy
1. Beck, A.T. (1967).
Depression: Clinical, experimental, and
theoretical aspects
. New York: Harper & Row.
2. Ellis, A. (1998).
Terapia krótkoterminowa
. Gdańsk GWP.
3. Maruszewski, T. (2002).
Psychologia poznania
. Gdańsk
GWP.
4. Habrat, E. (1997).
Psychoterapia poznawcza w leczeniu
chorób afektywnych.
Postępy Psychiatrii i Neurologii, 6,
181-186.
5. Dobson, K.S. (1989).
A meta-analysis of the efficacy of co-
gnitive therapy for depression
. Journal of Consulting and
Clinical Psychology, 57, 414-419.
6. Elkin, I. et al. (1989).
National Institute of Mental Health
treatment of depression collaborative research program:
General effectiveness of treatments
. Archives of General
Psychiatry, 46, 971-982.
7. Borkovec, T. D., Costello, E. (1993).
Efficacy of applied rela-
xation and cognitive behavioral therapy in the treatment
of gneralized anxiety disorder
. Journal of Consulting and
Clinical Psychology, 61, 611-619.
8. Clark, D.M. et al. (1994).
A comparison of cognitive thera-
py, applied relaxation, and imipramine in the treatment of
panic disorder
. British Journal of Psychiatry, 164, 759-769.
9. Salkovskis, P.M., Kirk J. (1999).
Obsessive-Compulsive Disor-
der
[w:] Clark, D., Fairburn C.G.,
Science and Practice of
Cognitive Behaviour Therapy
. New York, Oxford University
Press.
10. Clark, D. (1999).
Panic Disorder and Social Phobia
[w:]
Clark, D., Fairburn C.G.,
Science and Practice of Cognitive
Behaviour Therapy
. New York, Oxford University Press.
11. Fairburn, C.G et al. (1991).
Three psychological treatments
for bulimia nervosa
. Archives of General Psychiatry, 48, 463-
-469.
12. Linehan, M. (1993).
Cognitive- Behavioral Treatment of
Borderline Personality Disorder
. New York. Guilford Press,
1993.
13. Dowd, T.E. (2000).
Psychoterapia poznawcza- stan obecny
i kierunki rozwoju
. Psychoterapia, 2 (113), 23-36.
14. Perris,C, Mc Gory P.D. (1998).
Cognitive Psychotherapy of
Psychotic and Personality Disorders
. Chichester, Wiley &
Sons.
15. Popper, K.R. (1994).
Wiedza a zagadnienie ciała i umysłu
.
Warszawa, Książka i Wiedza.
16. Scrimali T. (2000).
Podejście konstruktywistyczne i komplek-
sowe w psychoterapii poznawczej
. Psychoterapia, 2 (113),
5-21
17. Reale, G. (1999).
Historia filozofii starożytnej
. Lublin, KUL.
Uwarunkowania historyczne
Uwarunkowania historyczne
Behawioryzm
1955 -1956 Albert Ellisporzuca
psychoanaliz
�
. Opracowuje za
�
o
�
enia
RT, potem RET, potem REBT
warunkowanie
analiza behawioralna
Uodpornianie na stres
modelowanie
11 wrze
�
nia 1956 Konferencja w
MassachsetsInstituteof Technology
pocz
�
tki psychologii poznawczej
(Chomsky, von Neuman, Lashley)
poj
�
cie cognitive, poj
�
cie sztucznej
inteligencji, pierwsze programy
komputerowe symuluj
�
ce my
�
lenie
analiza funkcjonalna
Systematyczna desensytyzacja
wygaszanie
kara
Uwarunkowania historyczne
Uwarunkowania historyczne
Terapia poznawcza
przekonania
atrybucje
W 1998 Powstaje Polskie Towarzystwo Terapii
Poznawczej i Behawioralnej im prof. Z Bizonia (PTTPB)
W 2000 PTTPB staje si
�
cz
�
onkiem
EuropeanAssociationfor Behaviouraland Cognitive
Therapies(EABCT)
zniekszta
�
cenia
poznawcze
dysonans
katastrofizacja
My
�
li automatyczne
2000
uczenie
my
�
lenie
6
7
Agnieszka Popiel, Ewa Pragłowska
Podstawowe założenia psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Cz. I - Główne założenia
Za
�
o
�
enia teoretyczne
Za
�
o
�
enia teoretyczne
MODEL AlbertaEllisa
Bodziec
Bodziec
Bodziec
A
sytuacja
(
Activating event)
B
przekonania
(Beliefs)
�
wiadome
znaczenie
nie
�
wiadomy
pop
�
d
objawy
fizjologiczne
emocje
zachowania
emocja
emocja
emocja
C
konsekwencje
(
Consequences)
model
model
model
D
d
yskusjaz nieracjonalnymiprzekonaniami
behawioralny
poznawczy
pychoanalityczny
E
zwrócenieuwaginabardziej
e
fektywnysposóbmy
�
lenia
F
nowa
f
ilozofia
�
ycia
Za
�
o
�
enia terapii poznawczo-behawioralnych
(Dobson, Dozois)
1. Aktywno
��
poznawcza wp
�
ywa na
zachowanie
2. Tre
�
ci i procesy poznawcze mo
�
na
monitorowa
�
i zmienia
�
3. Zmian
�
behawioraln
�
i emocjonaln
�
mo
�
na wywo
�
a
�
poprzez zmian
�
poznawcz
�
8
9
Plik z chomika:
monnika87
Inne pliki z tego folderu:
Psychologia Miłości - Bogdan Wojciszke.pdf
(1673 KB)
Schizofrenia i zaburzenie schizotypowe materiały ppt.pdf
(281 KB)
Wstęp do psychopatologii zab odzywiania.ppt
(91 KB)
Wstęp do psychopatologii wykłady 1-3.pdf
(442 KB)
WSTĘP DO PSYCHOPATOLOGII ZAB LĘKOWE MATERIAŁY.pdf
(1271 KB)
Inne foldery tego chomika:
AKADEMIA ROZWOJU
autoprezentacja
Autoprezentacja i rozmowa kwalifikacyjna
Ciekawe zjawiska psychologiczne
ciekawostki-złudzenia optyczne
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin