Wyznaczanie ladunku wlasciwego.DOC

(865 KB) Pobierz
SCHEMAT UKŁADU POMIAROWEGO

4



Ruch ładunków w polu elektrycznym i magnetycznym. Wyznaczanie ładunku właściwego elektronu za pomocą magnetronu.

Inżynieria Materiałowa XII

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Temat ćwiczenia labolatorynjego:

 

Ruch ładunków w polach elektrycznym i magnetycznym.

Wyznaczanie ładunku właściwego elektronu za pomocą magnetronu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gliwice maj 2002

·        Schemat układu pomiarowego

 

Schemat układu pomiarowego do wyznaczania e/m metodą magnetronową.

 

 

A - anoda magnetronu

K - katoda magnetronu

Z - zasilacz napięciowy

V - woltomierz

mA - miliamperomierz

A - amperomierz

ZS - zasilacz prądowy

Uż - napięcie żarzenia katody

 

 

 

·        Przebieg ćwiczenia

 

1. Zestawienie układu pomiarowego wg. schematu przedstawionego powyżej.

2. Włączenie zasilania w obwodzie żarzenia katody.

3. Notacja zależności natężenia prądu anodowego Ia od natężenia prądu IS płynącego przez solenoid dla różnych napięć anodowych.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

·        Opracowanie wyników

 

1. Pomiary zostały wykonane przy pomocy Multimetru V-562,dla którego niepewności uzyskanych wyników  pomiarów wynikających z klas dokładności użytych mierników,                Ia, IS i Ua wynoszą odpowiednio:

 

DIS = k × z /100 = 1,5 × 5 A /100 = 0,075 [A]

DIa = k × z /100 = 1 × 2 ×10- 3 A /100 = 20 × 10- 6 =2 ×10-5 [A]

DUa = k × z /100 = 1 × 20V /100 = 0,2 [V]

 

 

2. Zależność indukcji pola magnetycznego od natężenia prądu płynącego przez selenoid

B = f(IS)

 

IS [A]

B ×10- 3 [T]

0.10

7.0

0.25

9.0

0.50

13.8

0.75

18.3

1.00

24.0

1.25

29.0

1.50

34.0

1.75

39.0

2.00

44.0

2.25

48.5

2.50

53.5

2.75

58.0

3.00

62.2

3.25

70.2

3.50

74.0


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



3. Wyznaczamy współczynniki kierunkowe prostej B = aIS + b aproksymującej wyniki przedstawione na wykresie B = f(IS).

 

[T/A]

 

[T]

 

 

             

 

 

Współczynniki prostej B = aIS + b wynoszą:

 

a = (19,839 ± 0,175) ×10- 3 [T/A]

b = ( 4,115 ± 0,360 ) ×10- 3 [T]

 

 

 

4. Wyznaczamy wartości Be indukcji pola magnetycznego odpowiadającego wartościom natężenia prądu IS, dla których wyznaczono Ia.

 

Obliczenia wykonujemy wykorzystując równanie prostej aproksymującej B = aIS + b gdzie:

 

a = (19,839 ± 0,175) ×10- 3 [T/A]

b = ( 4,115 ± 0,360 ) ×10- 3 [T]

 

dla Is =0,0A                          

dla Is =0,1A             

dla Is =0,2A             

dla Is =0,3A             

dla Is =0,4A             

dla Is =0,5A             

dla Is =0,6A             

dla Is =0,7A             

dla Is =0,8A             

dla Is =0,9A             

dla Is =1,0A             

dla Is =1,1A             

dla Is =1,2A             

dla Is =1,3A             

dla Is =1,4A             

dla Is =1,5A             

dla Is =1,7A             

dla Is =1,9A             

dla Is =2,1A             

dla Is =2,2A             

dla Is =2,5A             

dla Is =2,7A             

dla Is =2,9A             

dla Is =3,0A             

 

5. Niepewności wykreślenia wartości Be.

 

 

dla Is =0,0A 

dla Is =0,1A

dla Is =0,2A

dla Is =0,3A

dla Is =0,4A

dla Is =0,5A

dla Is =0,6A

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin