PPROCES FRANCUSKI CYWILNY
Został wykształcony w XVI w. połączono elementy procesu rzymsko-kanonicznego z rodzimymi zasadami procesowymi
Połączono w nim zasadę pisemności i ustności.
Zasada dyspozycyjności silnie uwidaczniała się w pierwszej fazie postępowania.
Zasada sporności uwidaczniała się zwłaszcza w postępowaniu dowodowym.
Proces ten był bardzo przewlekły.
I STADIUM
*pisemne pozwanie przeciwnika przed sąd i polegało na wymianie pism między stronami dotyczącymi zarówno kwestii proceduralnych, jak i merytorycznej strony sporu
*wymianę rozpoczynała skarga powoda, na którą pozwany wnosił wszelkiego rodzaju (ekscepcje). Wszystkie ekscepcje można było wnosić od razu, nie trzeba było czekać na dalszy proces.
*strona, która uznała, że sprawa dojrzała już do ustnej rozprawy, wnosiła prośbę do sądu o wyznaczenie terminu.
II STADIUM – POSTĘPOWANIE PRZED SĄDEM – TZW. STAN SPRAWY ZAWISŁEJ – przez wydanie przed sąd odpowiedniego aktu.
*sędzia decyduje od kiedy rozprawa będzie się toczyła
*odtąd powód nie może zmieniać skargi
*strony nie mogą już prowadzić układów w sprawie stanowiącej przedmiot postępowania.
-ustna rozprawa przed sądem i przedstawienie przez strony dowodów. Przedmiot i rodzaj dowodu był ustalany przez same same strony. W sprawach wyjątkowo zawiłych sędzia mógł domagać się przedstawienia punktów spornych na piśmie w formie artykułowanej.
ŚRODKI DOMOWE – nie ma przyznania racji drugiej stronie, są dokumenty, zeznania świadków, przysięga, wizja rzeczoznawcy.
-podstawą wyroku był referat sporządzony przez sędziego – sprawozdawcę na podstawie akt sprawy.
ŚRODKI PRAWNE
ZWYCZAJNE:
*APELACJA – mogła być wnoszona w ciągu 3 lat i 6 miesięcy gdy wygrywający wezwał przeciwnika do jej wniesienia i 10 lat gdy takiego wezwania nie było.
NADZWYCZAJNE:
*OPOZYCJA przeciw zapadlemu wyrokowi zaocznemu
*RESTYTUCJA – prośba o uchylenie wyroku zapadłego w ostatniej instancji i przywrócenie sprawy do stanu poprzedniego m.in. z powodu uchybień proceduralnych, skierowana do sądu który wydał zaskarżony wyrok.
*KASACJA – skaga przeciw prawomocnemu wyrokowi składania do Rady Stron z powodu naruszenia przez sąd wyrokujący prawa materialnego przez błędną jego wykładnię lub z powodu uchybień formalnych. Wynikiem jest utrzymanie wyroku w mocy, bądź jego całkowite uchylenie (skasowanie). Instytucja kasacyjna nie mogła wyroku zmienić, gdyż nie badała sprawy merytorycznie, a tylko sposób w jaki wyrok został wydany. Wyroku wydanego nieprawidłowo nie można było w toku postępowania kasacyjnego naprawić bo był on nieważny.
cezarfirst