Meredith Amy - Dotyk ciemności 04 - Zdradzona.pdf - Meredith Amy - Dotyk Ciemności - Szyburcia

Meredith Amy

Dotyk Ciemności 04

Zdradzona

Prolog

Mordowanie okazało się znacznie trudniejsze, niż

przypuszczał. Nóż był ostry, ale gdy spróbował podciąć królikowi

gardło, udało mu się tylko zadrapać miękkie brązowe futro.

Musiał się bardziej postarać.

Zacisnął dłoń na szyi zwierzęcia. Drugą pewniej chwycił nóż.

Królik znów zaczął się wyrywać, wierzgał silnymi tylnymi

łapkami, próbując uciec.

Zamiast znów podcinać gardło, chłopiec dźgnął go nożem. W

powietrze trysnęła fontanna gorącej czerwonej krwi. Chłopiec

odwrócił królika tak, by krew spływała do płytkiej kamiennej

misy, którą ustawił na środku starego domku na drzewie.

Próbował ignorować gwałtowne kołatanie serca zwierzęcia, które

wkrótce zwolniło, by w końcu się zatrzymać.

Gdy krew przestała płynąć, chłopiec wepchnął królika do

płóciennej torby, którą przyniósł ze sobą. Potem położy go tam,

gdzie mu polecono. Teraz jednak nie chciał już dłużej na niego

patrzeć. Ukląkł przy misie, odrzucił nóż i wytarł mokrą krew z rąk

kawałkiem starego papieru rysunkowego. Sięgnął do plecaka i

wyjął trzy grube świece - białą, czarną i czerwoną. Zapalił je i

przez chwilę wpatrywał się w płonące knoty, jakby zapomniał, po

co w ogóle znalazł się w tym starym domku.

Pokręcił głową i podniósł nóż. Wytarł go o podłogę i bez

zastanowienia przesunął ostrzem po swoim kciuku. Jego krew

zmieszała się z krwią ofiary. Czerwona świeca migotała w mroku

drewnianej budki, rzucając osobliwe cienie na rysunki, które

powiesił na ścianach jako dziecko. Wyrwał sobie kilka włosów z

głowy, a potem zębami odgryzł kawałek paznokcia i wszystko to

wrzucił do misy. Zamigotała czarna świeca.

Następnie wyjął z plecaka grubą księgę ze skórzaną, popękaną

ze starości obwolutą. Znalazł założoną zakładką stronę i zaczął

czytać, próbując zmusić wargi i język do artykułowania

nieznanych słów. Zamigotała biała świeca.

Płomienie świec były teraz nienormalnie wysokie, dosięgały

prawie niskiego drewnianego sufitu. Gdy wypowiedział na głos

ostatnie słowo zaklęcia, płomienie zgasły nagle, a z knotów

uniosły się smużki ciemnego dymu.

Chłopiec zadrżał. Jego ciałem wstrząsnęły spazmy, a z jego

gardła dobył się skowyt. Potem znieruchomiał. Zamilkł. Włożył

starożytną księgę do plecaka. Dokonało się.

Rozdział 1

O mój Boże! - zawołała Jess Meredith z drugiego końca

korytarza Liceum Deepdene. - O mój Boże! O mój Boże! O mój

Boże! - powtarzała, biegnąc w kierunku Eve Evergold. - O mój

Boże! - powiedziała, zatrzymując się przy szafce Eve.

- Nie muszę nawet pytać, czy to zła, czy dobra wiadomość.

Szkoda, że nie widzisz swojej twarzy. Wyglądasz, jakbyś zjadła

małe słońce - powitała Eve swoją najlepszą przyjaciółkę.

Uśmiechnęła się. Jak mogła się nie uśmiechnąć, jeśli Jess po

prostu promieniała szczęściem. Miała zaróżowione policzki, a jej

niebieskie oczy błyszczały.

- O mój Boże! - zawołała Jess w odpowiedzi.

- Dobra, będę jednak potrzebować czegoś więcej. Więcej

słów, bo tu nawet przyjaciółkopatia nie pomoże. - Wymyśliły ten

termin, gdy po latach przyjaźni okazało się, że praktycznie czytają

sobie w myślach. Tym razem jednak Eve w ogóle nie potrafiła

zrozumieć, co dobrego spotkało Jess.

Jess wykonała piruet, jakby była na planie Glee.

- Evie, idę na bal maturalny! - Okręciła się jeszcze raz z

rozłożonymi rękami i prawie uderzyła trzy osoby zmierzające do

stołówki. - Seth właśnie mnie zaprosił. Myślałam, że może... Ale

nie, zaprosił mnie. Ja, ja... Musimy wymyślić jakieś nowe słowo,

aby opisać, jak się teraz czuję. Idę na bal maturalny!

- To cudownie! - Eve mocno uścisnęła Jess, próbując ukryć

ukłucia zazdrości i rozżalenia, które poczuła. Marzyły o balu

maturalnym, odkąd dowiedziały się, co to właściwie jest.

Planowały, co włożą, jak się uczeszą i z kim pójdą. W tych

fantazjach zawsze jednak były razem, jechały jedną limuzyną,

razem szły po balu na plażę, by wziąć udział w tradycyjnym

ognisku. Eve nie przypuszczała, że może stać się inaczej. - Kiedy

jedziemy na Manhattan, żeby poszukać sukienki? - zapytała.

- Może teraz? - Jess uśmiechnęła się szeroko. -Nie, nie mogę

ryzykować. A gdyby mnie zawiesili za wagary i zabronili wzięcia

udziału w balu? To byłaby tragiczna ironia losu.

- Możemy tymczasem przedyskutować tę kwestię w czasie

lunchu z Jenną i Shanną - stwierdziła Eve. To była naprawdę

wielka sprawa dla Jess i Eve nie zamierzała tego zepsuć przez

jakieś ukłucia zazdrości. Zamknęła szafkę. - Myślisz, że

powinnyśmy wchodzić do wszystkich sklepów po kolei,

poczynając od Bloomingdale'a w kierunku SoHo? - Gdy w grę

wchodziły poważne zakupy, trzeba było koniecznie jechać na

Manhattan. Warto było spędzić dwie godziny w pociągu, by

doznać prawdziwej zakupowej nirwany. - Czy może najpierw

odwiedzimy nasze ulubione? Nie możemy ryzykować, że

przegapimy tę sukienkę, bo ktoś kupi ją przed nami.

- To zajmie na pewno więcej niż jeden dzień. Myślisz, że

Meredith Amy - Dotyk ciemności 04 - Zdradzona.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: