Pojednanie - Maxwell Cathy.pdf - romanse do czytania - mizer0

Cathy Maxwell

Pojednanie

Rzekł: Ten ci zdrowy chwat,

Którego oblubie ı cem zw Ģ ?

Rzekł: Ten ci zdrowy chwat,

Co umie igra ę z pann Ģ sw Ģ ?

„Zielone za Ļ lubiny”

Craige Castle, Wschodnia Anglia, 1806

- Nie chciał si ħ ze mn Ģ Ň eni ę - powiedziała cichym, smutnym głosem Mallory Edwards Barron, siedz Ģ c

na krze Ļ le przy toaletce - To było wida ę .

Gł ħ boko zaczerpn ħ ła tchu i spojrzała w lustro; napotkała wzrok matki. Miała nadziej ħ , Ň e lady Craige

b ħ dzie innego zdania.

Przez moment Mallory widziała w oczach matki odbicie własnych obaw, lecz ju Ň po chwili lady Craige

nerwowo zatrzepotała rz ħ sami; przestała szczotkowa ę włosy córki i Ļ cisn ħ ła j Ģ w pocieszycielskim ge Ļ cie.

- Co ty opowiadasz? John Barron na pewno chciał si ħ z tob Ģ o Ň eni ę .

Rozmawiały szeptem, zdaj Ģ c sobie spraw ħ z obecno Ļ ci dwu słu ŇĢ cych, sprz Ģ taj Ģ cych po k Ģ pieli

Mallory. Drzwi na korytarz to otwierały si ħ , to zamykały; dobiegał zza nich szmer rozmów go Ļ ci w jadalni,

przerywany wybuchami Ļ miechu.

- Wczoraj wieczorem słyszałam, jak kłócił si ħ ze swoim ojcem w bibliotece. Odniosłam wra Ň enie, Ň e

John przed przyj Ļ ciem tutaj w ogóle nie wiedział, Ň e ma si ħ Ň eni ę . Czy to mo Ň liwe? Dlaczego ojciec powiedział

mu dopiero w przeddzie ı Ļ lubu, Ň e znalazł dla niego kandydatk ħ na Ň on ħ ?

- Mallory, gdzie si ħ podziała twoja wyobra Ņ nia, twój rozs Ģ dek? Jakie to ma znaczenie, kiedy John

dowiedział si ħ , Ň e ma si ħ o Ň eni ę ? Liczy si ħ tylko nasz dom, zamek Craige, a dzi ħ ki temu mał Ň e ı stwu w

przyszło Ļ ci zostaniesz jego pani Ģ . Ale najpierw twoje mał Ň e ı stwo z Johnem Barronem musi zosta ę

skonsumowane.

Mallory poczuła ucisk w Ň oł Ģ dku.

- Przecie Ň w czasie uczty weselnej prawie w ogóle si ħ do mnie nie odzywał.

Delikatny u Ļ cisk dłoni matki na ramieniu przypomniał Mallory, Ň e nie s Ģ same. Sally, młoda

dziewczyna ze wsi, która została naj ħ ta, by tego wieczoru pełni ę rol ħ słu ŇĢ cej Mallory, wróciła do pokoju i

pracowicie Ļ cieliła bogato rze Ņ bione el Ň bieta ı skie ło Ň e z baldachimem, zajmuj Ģ ce znaczn Ģ cz ħĻę pomieszczenia.

Rodzice Mallory przypiecz ħ towali swe mał Ň e ı stwo na tym ło Ň u, przed nimi uczynili to ich rodzice, a

jeszcze wcze Ļ niej - dziadkowie. A teraz ona miała poło Ň y ę si ħ na nim z m ħŇ czyzn Ģ , którego prawie w ogóle nie

znała, by uczyni ę zado Ļę tradycji i zyska ę prawo do tytułu pani zamku Craige.

Od czasów Wilhelma Zdobywcy, który ofiarował ten zamek Mallardowi, zaufanemu przyjacielowi i

powiernikowi, ka Ň da panna młoda z rodziny Craige sp ħ dzała noc po Ļ lubn Ģ w tej komnacie. Jutro rano ksi Ģ dz,

matka Mallory i jej nowy te Ļę , sir Richard Barron, który odziedziczył tytuł jej ojca, wicehrabiego Craige,

przyjd Ģ tu i obejrz Ģ prze Ļ cieradło, sprawdzaj Ģ c, czy s Ģ na nim Ļ lady krwi, dowód, Ň e Mallory Craige była

dziewic Ģ . Od tej chwili ona i jej m ĢŇ , John Barron, b ħ d Ģ uznani za prawdziwie po Ļ lubionych przed Bogiem i

przed lud Ņ mi.

Nast ħ pnie prze Ļ cieradło zostanie wywieszone za oknem komnaty i w całej parafii rozpocznie si ħ

Ļ wi ħ towanie. Mallory dr ŇĢ c Ģ r ħ k Ģ si ħ gn ħ ła po kryształowy kieliszek z winem, stoj Ģ cy na toaletce. Unikała

spogl Ģ dania w lustro. Dziewicza biel wdzi ħ cznej koszuli nocnej pozbawiła twarz wszel kiego koloru,

podkre Ļ laj Ģ c si ı ce pod oczami. Min Ģ ł zaledwie miesi Ģ c od Ļ mierci ojca po długiej chorobie - miesi Ģ c, który tak

bardzo zmienił Ň ycie Mallory.

- Moja koszula powinna by ę czarna - powiedziała niemal szeptem.

- Sally, chciałyby Ļ my zosta ę same - zwróciła si ħ lady Craige do słu ŇĢ cej. - Sama zajm ħ si ħ córk Ģ .

- Dobrze - odparła cicho słu ŇĢ ca, dygn ħ ła i ruszyła do drzwi, lecz po chwili przystan ħ ła. - Je Ļ li mog ħ

co Ļ powiedzie ę , panienko Mallory, to moja matka i ja Ň yczymy panience du Ň o szcz ħĻ cia na nowej drodze Ň ycia i

chcemy, Ň eby panienka wiedziała, Ň e wszyscy we wsi Ļ pi Ģ spokojniej, wiedz Ģ c, Ň e to panienka b ħ dzie pani Ģ

zamku.

Mallory zmusiła si ħ do u Ļ miechu.

- Dzi ħ kuj ħ , Sally.

Dziewczyna przekr ħ ciła gałk ħ u drzwi.

- Jeste Ļ my te Ň bardzo radzi, Ň e panienka b ħ dzie miała takiego silnego, przystojnego mi ħ sa. -

Zaró Ň owiona z emocji słu ŇĢ ca wyszła z pokoju.

- Wygl Ģ da na to, Ň e przyj ħ cie weselne jest całkiem udane - powiedziała cicho Mallory. Ceremonia

Ļ lubna była bardzo skromna ze

wzgl ħ du na Ň ałob ħ w rodzinie, lecz s Ģ dz Ģ c z od głosów dochodz Ģ cych z sali jadalnej, go Ļ cie dobrze si ħ bawili.

Lady Craige nie odpowiedziała. Usiadła obok Mallory, wyj ħ ła z jej r Ģ k kieliszek, postawiła go na

toaletce i delikatnie pogładziła dłonie córki.

- Masz takie zimne palce. - Uj ħ ła je pieszczotliwie. - Uwierz mi, naprawd ħ nie ma si ħ czego ba ę .

- Chciałabym ju Ň mie ę to za sob Ģ . Nie chciałam za niego wychodzi ę . Nie teraz. Upłyn ħ ło tak niewiele

czasu od Ļ mierci ojca.

Rysy twarzy lady Craige złagodniały. Delikatnie odgarn ħ ła niesforny k ħ dzior z twarzy Mallory i

zało Ň yła go jej za ucho.

- Wszystkie panny młode s Ģ niespokojne. Mał Ň e ı stwo to wa Ň ny krok. Wierz mi, ja te Ň bardzo bałam si ħ

pierwszej nocy z twoim ojcem.

- Dlaczego nie mogłam tak po prostu odziedziczy ę Craige Castle? To niesprawiedliwe, Ň e aby

zachowa ę prawo przysługuj Ģ ce mi z tytułu urodzenia, musz ħ wyj Ļę za syna dalekiego kuzyna, który odziedziczył

zamek po moim ojcu. - Mallory wysun ħ ła dło ı z u Ļ cisku matki i wstała. Jej wzrok padł na ło Ň e - skropiona

ró Ň anym zapachem kołdra była zapraszaj Ģ co od chylona.

Pomieszczenie wydało jej si ħ nagle duszne, ciasne. Otworzyła okno, wpuszczaj Ģ c do Ļ rodka wiosenne

powietrze, tchn Ģ ce obietnic Ģ deszczu. Tej nocy na niebie nie było ksi ħŇ yca ani gwiazd. Przez chwil ħ Mallory

miała wra Ň enie, Ň e dookoła panuje pustka. Odwróciła si ħ i spojrzała na matk ħ .

- Przyszłam na Ļ wiat jako dziedziczka tego zamku - powiedziała zuchwale. – Przecie Ň John Barron nie

ma poj ħ cia o ludziach, którzy zarabiaj Ģ na utrzymanie dzi ħ ki naszej rodzinie. Czy, na przykład, wie o tym, Ň e

Sally jest jedyn Ģ opiekunk Ģ kalekiej matki? Czy potrafi obliczy ę zysk z buszla ziarna, czy rozumie konieczno Ļę

stosowania płodozmianu?

- W Ģ tpi ħ , czy John ma poj ħ cie o czymkolwiek, co wykracza poza ramy jego studiów - odpowiedziała

lady Craige. - B ħ dziesz musiała nauczy ę go wielu rzeczy. I nie zapominaj, Ň e dzi ħ ki temu mał Ň e ı stwu spełniamy

najgor ħ tsze Ň yczenie twojego ojca... Ň eby którego Ļ dnia twoje dzieci odziedziczyły ten zamek.

Mallory ukradkiem spojrzała na łosie.

- Mamo, nie mam jeszcze siedemnastu lat.

- B ħ dziesz miała za miesi Ģ c. - Lady Craige wstała. - Ach... dziecinko, jeste Ļ nasz Ģ jedyn Ģ nadziej Ģ .

Gdybym mogła ci ħ uchroni ę przed wyj Ļ ciem za m ĢŇ w tak młodym wieku, a jednocze Ļ nie zatrzyma ę Craige

Castie, na pewno bym tak post Ģ piła. W ka Ň dym razie John jest doskonał Ģ parti Ģ . Rodzina Barronów jest

niewyobra Ň alnie wr ħ cz bogata, a pewnego dnia cały maj Ģ tek przejdzie w r ħ ce Johna. Ju Ň dzi Ļ ma wspaniałe

dochody dzi ħ ki krewnym ze strony matki. Mallory, jeste Ļ bardzo bogat Ģ kobiet Ģ .

- A co z moimi marzeniami? My Ļ lałam, Ň e pojad ħ w sezonie do Londynu, tak jak Louise - powiedziała

dziewczyna, maj Ģ c na my Ļ li Louise Haddon, swoj Ģ najlepsz Ģ przyjaciółk ħ , która w połowie czerwca zamierzała

uda ę si ħ do stolicy. - Chciałam ta ı czy ę ... by ę adorowana... i si ħ zakocha ę ... - dodała cicho.

- Mogłaby Ļ uczestniczy ę w tysi Ģ cu sezonów i nie znale Ņę tak doskonałego kandydata na m ħŇ a. A poza

tym twoje marzenia si ħ spełni Ģ , tyle Ň e jako m ħŇ atka b ħ dziesz prze Ň ywa ę wszystko z wi ħ kszym spokojem.

Oczywi Ļ cie z powodu Ň ałoby nie mo Ň esz natychmiast jecha ę do Londynu, ale lord Barron obiecał, Ň e za rok

przedstawi ci ħ na dworze.

Mallory popatrzyła na obr Ģ czk ħ wysadzan Ģ szafirami i brylantami, któr Ģ John rano wło Ň ył jej na palec.

Szafiry miały kolor jego oczu.

Kiedy wczoraj po południu po raz pierwszy zobaczyła Johna, wydał jej si ħ uciele Ļ nieniem marze ı o

idealnym m ħŇ czy Ņ nie. A przecie Ň ze wzgl ħ du na po Ļ piech, z jakim nowy wicehrabia Craige nalegał, by syn si ħ

o Ň enił, i na gwałtowno Ļę , z jak Ģ wraz z matk Ģ została zmuszona do poparcia jego woli, gdy Ļ mier ę ojca

zostawiła je bez Ļ rodków do Ň ycia, podejrzewała, Ň e z Johnem musi by ę co Ļ nie tak. Przypuszczała, Ň e b ħ dzie

szpetny, gruby, oci ħŇ ały umysłowo, a mo Ň e nawet ułomny. Tymczasem został jej przedstawiony wysoki,

ciemnowłosy m ħŇ czyzna o niepokoj Ģ cej urodzie, jakby Ň ywcem przeniesiony z romansów, w dodatku jedynie o

trzy lata od niej starszy.

Jakby czytaj Ģ c w jej my Ļ lach, lady Craige powiedziała:

- Poza tym John jest niezwykle przystojny.

Mallory uniosła wzrok.

- Prawd ħ mówi Ģ c, jest du Ň o atrakcyjniejszy ni Ň ja.

- Mallory! Jak mo Ň esz mówi ę co Ļ takiego? Jeste Ļ urocz Ģ młod Ģ kobiet Ģ .

- Och, mamo. - Mallory krytycznym wzrokiem przyjrzała si ħ swemu odbiciu w lustrze. - Mam zbyt

wystaj Ģ cy podbródek, zbyt pełne wargi i za małe oczy.

- Masz pi ħ kne oczy.

- Kiedy si ħ Ļ miej ħ , robi Ģ si ħ z nich szparki. No, a do tego te moje włosy. - Mallory przeczesała je

palcami. - S Ģ strasznie niesforne i maj Ģ nieciekawy kolor.

- Nieprawda. Włosy s Ģ twoj Ģ najwi ħ ksz Ģ ozdob Ģ ...

- Tak, tak.

Lady Craige nie zwróciła uwagi na ironiczny ton głosu córki.

- Ich kolor wcale nie jest nieciekawy. S Ģ g ħ ste i maj Ģ jasne pasemka.

- Ale nie s Ģ jasne.

- Jeste Ļ bardzo podobna do siostry twego ojca, Jennifer. Była wspaniał Ģ kobiet Ģ . Masz jej urod ħ , wdzi ħ k

i temperament.

- Wcale nie jestem ładna, mamo... i mam piegi.

Lady Craige poło Ň yła r ħ k ħ na ramionach córki.

— I z piegami jeste Ļ pi ħ kna. Pami ħ taj, Ň e rozkwitasz i jeszcze si ħ

zmieniasz, kochanie. Poczekaj kilka lat. Kobiety z rodziny twojego ojca pi ħ kniej Ģ z wiekiem. - Pochyliła głow ħ

tak, Ň e zetkn Ģ ł si ħ czołami. - Wiem, Ň e trudno ci si ħ pogodzi ę z tym mał Ň e ı stwem. Byłoby znacznie lepiej,

gdyby Ļ cie mieli czas lepiej si ħ pozna ę ... ale, Mallory, czasami Ň ycie nie układa si ħ tak, jakby Ļ my sobie Ň yczyli.

- Wolałabym, Ň eby nie był taki... - Dziewczyna urwała, wyra Ņ nie

zakłopotana.

- Przystojny - doko ı czyła za ni Ģ lady Craige. - Mallory, John Barron mo Ň e sobie by ę bardzo urodziwy,

ale tak jak wszyscy ma swoje wady. Nie zapominaj o tym. Jego wygl Ģ d nie mo Ň e ci ħ onie Ļ miela ę . - Zrobiła

pauz ħ i po chwili namysłu dodała: - Podoba m si ħ jego głos. Ma bardzo ładne brzmienie, nie uwa Ň asz?

To prawda, pomy Ļ lała Mallory. Chocia Ň był jeszcze bardzo młody, miał głos dojrzałego m ħŇ czyzny.

Intryguj Ģ co chrapliwy i gł ħ boki, wzbudzał w niej nieznane dot Ģ d uczucia. Kiedy tego ranka stała obok Johna

przed wielebnym Sweeneyem, słuchaj Ģ c, jak składa przysi ħ g ħ mał Ň e ı sk Ģ , po raz pierwszy od Ļ mierci

ukochanego ojca nie czuła si ħ tak rozpaczliwie samotna.

Jeszcze raz spojrzała na ło Ň e, tym razem wyczekuj Ģ co. A jednak z tym mał Ň e ı stwem co Ļ było nie tak.

- Jakie wady masz na my Ļ li, mamo? Dlaczego si ħ ze mn Ģ o Ň enił? Przecie Ň w swoim czasie i tak

odziedziczyłby Craige Castle. Mógł po Ļ lubi ę ka Ň d Ģ kobiet ħ , któr Ģ chciał, a jednak jego ojciec nalegał, Ň eby Ļ my

si ħ pobrali.

Lady Craige posmutniała. Zanim si ħ odezwała, dłu Ň sz Ģ chwil ħ bawiła si ħ niebiesko-złotymi wst ĢŇ kami

koronkowego czepka.

- Ach, to tylko plotka.

Mallory z przera Ň eniem pomy Ļ lała, Ň e jej podejrzenia nie były bezpodstawne.

- Jaka plotka?

Pukanie do drzwi ł Ģ cz Ģ cych sypialni ħ z olbrzymim salonem przyprawiło obie kobiety o palpitacje serca.

John! Zapewne opu Ļ cił przyj ħ cie wkrótce po ich wyj Ļ ciu i przygotowywał si ħ do nocy po Ļ lubnej w

s Ģ siednim pokoju.

Czy Ň by ju Ň był gotowy? Och, nie!

Mallory miała wra Ň enie, Ň e serce wyskoczy jej z piersi. Lady Craige podeszła do drzwi i nieznacznie je

uchyliła.

- Tak?

Mallory dostrzegła kamerdynera m ħŇ a.

- Pan pyta, czy panna młoda jest ju Ň gotowa.

Mallory poczuła, Ň e kolana robi Ģ jej si ħ mi ħ kkie. Usiadła na łó Ň ku, lecz po chwili gwałtownie zerwała

si ħ na nogi. To było ostatnie miejsce, w jakim w tej chwili chciała si ħ znaj dowa ę . Podeszła do okna i zapatrzyła

si ħ na ciemne niebo.

- Panna młoda prosi jeszcze o kilka minut - usłyszała spokojny głos matki.

Kilka minut! I roku byłoby za mało!

Lady Craige podała jej kielich.

- Napij si ħ wina. Zaraz przestaniesz si ħ ba ę - Pogładziła córk ħ

po głowie. - Po Ň ycie mał Ň e ı skie to naprawd ħ nic strasznego.

Popijaj Ģ c małymi łyczkami mocne wino, Mallory zastanawiała si ħ , czy aby na pewno matka ma racj ħ .

Zaledwie przed dwoma dniami lady Craige u Ļ wiadomiła córce, na czym polegaj Ģ mał Ň e ı skie obowi Ģ zki. Nawet

dla Mallory, która od dzieci ı stwa obserwowała zwierz ħ ta gospodarskie, informacja o tym, co dzieje si ħ

pomi ħ dzy m ħŇ czyzn Ģ a kobiet Ģ , była szokuj Ģ ca. Do tej pory prowadziła ciche, spokojne Ň ycie i teraz my Ļ l o tym,

Ň e ludzie tak niewiele ró Ň ni Ģ si ħ od zwierz Ģ t, przepełniała j Ģ strachem. Wci ĢŇ nie była pewna, jak to ma

wygl Ģ da ę , ale nie miała odwagi wypytywa ę o szczegóły.

W tej chwili takie pytanie nie przeszłoby jej przez gardło. Gotowa była zrobi ę wszystko, byle tylko

odwlec to, co i tak było nieuchronne.

- Wi ħ c co głosi ta plotka na temat Johna Barrona?

Lady Craige pokr ħ ciła głow Ģ .

- Nie unikniesz przeznaczenia, dziecinko.

- Ale mog ħ je odło Ň y ę na pó Ņ niej - odparła Mallory. Nagle poczuła si ħ dziwnie bezbronna. - Poza tym

to, Ň e go nie znam, czyni wszystko jeszcze trudniejszym. Czy to takie dziwne, Ň e w takiej sytuacji zadaje te

pytania?

Lady Craige podprowadziła córk ħ do toaletki, posadziła na krze Ļ le i zacz ħ ła jej czesa ę włosy.

- Jest b ħ kartem - powiedziała bez ogródek.

Mallory zamrugała, jakby nie była pewna, czy si ħ nie przesłyszała.

Lady Craige pokiwała głow Ģ i zni Ň yła głos do szeptu.

- Jest owocem romansu, jaki jego szlachetnie urodzona matka miała z có Ň , ludzie mówi Ģ , Ň e jego ojcem

był koniuszy.

- Koniuszy?! Ale przecie Ň nazywa si ħ Barron!

Matka wydała przeci Ģ głe westchnienie.

- Mallory, im jeste Ļ my starsi, tym cz ħĻ ciej przekonujemy si ħ , Ň e Ň ycie rzadko biegnie prostym torem.

Znaj Ģ c sir Richarda, domy Ļ lam si ħ , Ň e duma kazała mu uzna ę Johna za syna... i oczywi Ļ cie nikt nie o Ļ mieliłby

si ħ nazwa ę Johna b ħ kartem w obecno Ļ ci sir Richarda. Ma zbyt wielk Ģ władz ħ . Mówi si ħ , Ň e od narodzin dziecka

sir Richard nie chciał ju Ň mie ę z Ň on Ģ do czynienia.

- Skoro był tak w Ļ ciekły, to dlaczego uznał Johna za swego syna?

- Poniewa Ň ka Ň dy m ħŇ czyzna chce mie ę dziedzica. - Głos lady Craige zadrgał ze wzruszenia i Mallory

przy pomniała sobie, Ň e miała młodszego brata, który umarł w kołysce.

Mallory pozostał w pami ħ ci jedynie mleczny zapach dziecinnego pokoju i smutna, cicha rozmowa

dorosłych skupionych wokół kolebki. ĺ cisn ħ ła dło ı matki. Przez chwil ħ pocieszały si ħ nawzajem. Potem lady

Craige powiedziała:

- Sir Richard i jego Ň ona przez wiele lat byli bezdzietni. John został pocz ħ ty w czasie, gdy sir Richard

przebywał za granic Ģ , a jego Ň ona w Londynie. Wiedz Ģ o tym wszyscy, którzy potrafi Ģ liczy ę na palcach. My Ļ l ħ ,

Ň e sir Richard ma nadziej ħ , Ň e dzi ħ ki temu mał Ň e ı stwu towarzystwo b ħ dzie traktowa ę Johna z wi ħ ksz Ģ

przychylno Ļ ci Ģ . W ko ı cu nasza rodzina jest bez zarzutu. No i oczywi Ļ cie w przyszło Ļ ci John zostanie wicehrabi Ģ

Craige.

Mallory nie dała si ħ przekona ę .

- Jestem pewna, Ň e znajdzie si ħ wielu Ļ wi ħ toszków z zasadami, którzy nigdy nie wpuszcz Ģ Johna do

swojego domu.

- Obawiam si ħ , Ň e nie wpuszcz Ģ ani jego, ani ciebie.

Mallory zesztywniała. Lady Craige spróbowała złagodzi ę wymow ħ swych słów.

Pojednanie - Maxwell Cathy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: