AUDYT WEWNĘTRZNY
WYKŁADY
AUDYT
Audyt wewnętrzny koncentruje się na 3 filarach:
1. proces kontroli w firmie – audyt będzie się starał wprowadzić w firmie ulepszenie. Audyt staje się konsultantem, on analizuje wszystkie procesy
2. proces zarządzania ryzykiem
3. proces governance
Audyt – patrzenie na firmę pod względem ryzyka
Audyt wewnętrzny ma na celu badanie efektywności (skuteczności) oraz adekwatności tych trzech procesów.
Projekt audytowy:
1. planowy
2. pozaplanowy
W oparciu o analizę ryzyka tworzymy roczny plan audytu.
220 osobo/godzin – 50% - 60% - ok. 120-130 osobo/godzin
Fazy projektu audytowego
90 osobo/dni, 3 osoby w ciągu miesiąca
- kick of meeting – pierwsze spotkanie
- komórka organizacyjna – wywiad
- raporty kontrolingowe
- umowy z dostawcami
- najwięksi dostawcy
- procedury wyboru dostawców
- ustalenie zasadniczości wydatków
- ustalenie rejestru pełnomocników
- budżetowanie wydatków
- decyzje centralne i decentralne
Za pomocą przeglądu wstępnego możemy zidentyfikować ryzyko w firmie. Badamy czy kontrole są adekwatne i efektywne. Stwierdzamy czy należy przeprowadzić dodatkowe kontrole.
Budowa raportu:
- strona tytułowa (spis treści)
- temat
- audytorzy
- data
Na końcu raportu powinny być zebrane rekomendacje w formie tabeli.
- obserwacja
- rekomendacja ( wdrożyć kontrolę tam gdzie jej nie ma, poprawić kontrolę tam gdzie jest ona nieefektywna). Ostateczne rekomendacje powinny być przedyskutowane przez stronę audytowaną. Uzgodnienie ostatecznego wyglądu raportu.
Monitorowanie – dział audytu wewnętrznego mówi w jakim czasie monitorować firmy.
Kat A – raz na 3 miesiące (większe firmy)
Kat B – raz na pół roku lub raz na rok 9 firmy mniejsze)
Trzeba sprawdzić postęp wdrażania rekomendacji, bo może się zdarzyć że po czasie na nią przeznaczoną nie zostanie ona wprowadzona.
Kierownictwo odpowiada za procesy zarządzania ryzykiem w firmie
Audyt wewnętrzny to jakaś kontrola organizacyjna
Departament Audytu Wewnętrznego:
1. chief audit executive – najważniejsza funkcja audyta wewnętrzno
2. zespoły audytorów
3. audytorzy
Dla audytora typowa jest praca projektowa. Bada się wszystkie procesy zachodzące w firmie. Audytora interesuje przede wszystkim proces kontroli, zarządzanie ryzykiem i proces governancs. Strategie firmy są punktem odniesienia. Długoterminowe plany dostosowuje się do strategii.
Planowanie długoterminowe – 2 podejścia:
1. procesy – patrzymy na firmę jak na zbiór procesów. Mówi o tym jak zarządza się ryzykiem w tym procesie, kto odpowiada
2. struktura organizacyjna
- prezes
- piony
- departamenty (księgowy, planowanie administracyjne, sprzedaż dla klientów indywidualnych, korporacyjnych, logistyka)
Ad. 2330 dokumentowanie informacji
Dokumenty z audytu należy wprowadzać lub przechowywać np. w segregatorach lub na plikach w komputerze z dostępem niewielkiej ilości osób. Formułowane rekomendacje muszą mieć poparcie w dokumentach.
Ad. 2440 przekazywanie wyników
Audyt kończy się raportem i rekomendacjami. Każdy departament który był audytowany powinien dostać raport. Raport otrzymują także członkowie zarządu, osoby dotyczące procesu sprzedaży w innych komórkach.
Audyt wewnętrzny – ustawa
30 czerwca 2005 – ostatnia nowelizacja ustawy o finansach publicznych
- określenie roli audytu wewnętrznego
- rozszerzenie katalogu jednostek objętych audytem wewnętrznym
Główne rodzaje audytu wewnętrznego:
1. audyt finansowy – badane dowody księgowe oraz zapisy w księgach rachunkowych
2. audyt systemu – ocena systemu gromadzenia środków publicznych i dysponowania nimi oraz gospodarowania mieniem
3. audyt działalności – ocena efektywności i gospodarności zarządzania finansowego
4. audyt informatyczny – badanie systemów informatycznych
5. audyt środków unijnych
Audyt wewnętrzny – wymagania
1. obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego (EFTA)
2. pełna zdolność do czynności prawnych oraz pełnia praw publicznych
3. niekaralność za przestępstwa popełnione umyślnie
4. wyższe wykształcenie
5. zdany egzamin przed Komisją Egzaminacyjną
Obowiązki sprawozdawcze AW:
Audytor przedstawia kierownikowi jednostki i GIAW:
1. do końca marca każdego roku – sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni
2. do końca października każdego roku – plan audytu na rok następny
Karta audytu wewnętrznego – określa ramowe zasady funkcjonowania audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych
KODEKS ETYKI
Istotą kodeksu jest wyznaczenie pewnych standardów postępowania w ramach danego zawodu.
Od audytorów oczekuje się zasad:
1. zasada pewności, uczciwość
2. zasada obiektywizmu
3. zasada poufności
4. kompetencje, profesjonalizm
5. właściwe postępowanie audytora i relacje pomiędzy audytorami wewnętrznymi
6. unikanie konfliktu interesów
Zasady postępowania :
1. prawość
2. obiektywizm
3. poufność
4. kompetencje
SKRYPT WYKŁAD IV
AUDYT A SYSTEM PUBLICZNEJ WEWNĘTRZNEJ KONTROLI FINANSOWEJ PWKF
PWKF – kontrola finansowa i audyt wewnętrzny – to zintegrowany system prawidłowego funkcjonowania JSFP, stwierdzający możliwość poprawy efektywności gospodarowania środkami publicznymi w tym z UE na poziomie poszczególnych jednostek
Audyt wewnętrzny w systemie finansów publicznych – cele
1. niezależne badanie systemów zarządzania i kontroli w jednostce, w tym procedur kontroli finansowej, w wyniku którego kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę adekwatności, efektywności i skuteczności tych systemów
2. czynności doradcze, mające na celu usprawnienie funkcjonowania jednostki
Ocena adekwatności, efektywności i skuteczności systemów zarządzania dotyczy w szczególności:
1. zgodności prowadzonej działalności z przepisami prawa oraz obowiązującymi w jednostce procedurami wewnętrznymi
2. efektywności i gospodarności podejmowanych działań w zakresie systemów zarządzania i kontroli
3. wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania budżetu
Audyt wewnętrzny prowadzi się w:
1. ministerstwach
2. Kancelarii Prezesa Rady Ministrów
3. urzędach centralnych
4. Rządowym Centrum Legislacji
5. urzędach wojewódzkich
6. urzędach celnych
7. izbach celnych
8. urzędach kontroli skarbowej
9. urzędach skarbowych
10. izbach skarbowych
11. funduszach celowych
12. ZUS, KRUS, NFZ
13. prokuraturze
Najczęstsze tematy audytu wewnętrznego
1. zamówienia publiczne
2. gospodarowanie środkami przy zaciąganiu zobowiązań oraz dokonywaniu wydatków
3. egzekucja i zwrot należności publicznoprawnych
4. gospodarowanie mieniem, planowania, realizacji
5. poprawność i kompletność ewidencji środków trwałych
6. poprawność i kompletność i wiarygodność sporządzania planów finansowych
7. obieg dokumentów finansowo-księgowych
8. funkcjonowanie systemu wewnętrznej kontroli finansowej
Wartość dodana audytu wewnętrznego
1. oszczędność środków publicznych
2. zapewnienie że obszar działa prawidłowo
3. poprawienie efektywności mechanizmów kontroli wewnętrznej
4. usprawnienie procesów
5. wprowadzenie systemu monitorowania realizacji zadań jednostki
6. poprawa efektywności wykorzystania zasobów
7. ulepszenie systemów ochrony zasobów
8. wykrycie lub zapobieżenie nadużyciu finansowemu
Cechy audytu wewnętrznego
1. certyfikowanie systemu zarządzania instytucję
2. działanie prewencyjne
3. nastawienie na ulepszenie sposobu zarządzania
4. planowość pracy ze szczególną rolą długoterminowego szacowania ryzyka w procesie sporządzania planu
5. funkcjonalna niezależność w ramach własnej instytucji
6. działanie na podstawie powszechnie uznanych standardów audytu wewnętrznego
Koordynacja kontroli finansowej i audytu wewnętrznego w JSFP
1. organem administracji rządowej właściwym w sprawie koordynacji systemu jest Minister Finansów, który wykonuje zadania przy pomocy Centralnej Jednostki Harmonizującej
2. funkcje CJH – GIAW oraz Departament Koordynacji Kontroli Finansowej i Audytu Wewnętrznego
Zadania Centralnej jednostki harmonizującej
1. określenie i upowszechnienie standardów kontroli finansowej i audytu wewnętrznego
2. współpraca z zagranicznymi instytucjami
3. uzyskiwanie, gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie informacji oraz podejmowanie działań w celu poprawy funkcjonowania audytu wewnętrznego i kontroli finansowej w JSFP
Zadania CJH – dokonywanie oceny:
1. stosowania przepisów ustawy w zakresie kontroli finansowej i audytu wewnętrznego
2. funkcjonowania standardów
Metodyka audytu wewnętrznego – planowanie
Roczny plan audytu zawiera:
1. analizę obszarów ryzyka w dziedzinie gromadzenia środków publicznych i dysponowania nimi
2. temat audytu wewnętrznemu
3. proponowany harmonogram realizacji audytu wewnętrznego
4. planowane obszary które powinny zostać objęte audytem wewnętrznym w kolejnych latach
Metodyka audytu wewnętrznego – ryzyko
Ryzyko – prawdopodobieństwo wystąpienia dowolnego zdarzenia, działania lub zaniechania, którego skutkiem może być szkoda w majątku lub wizerunku danej jednostki lub które może przeszkodzić w osiągnięciu wyznaczonych celów i zadań danej jednostki.
Stosowanie metody oceny ryzyka
1. matematyczna metoda analizy ryzyka
...
junosza1755