Ziemkiewicz Rafał - Roszada.pdf - ziemkiewicz - marwiac2

Ziemkiewicz, Rafał - Roszada

Nazwiska generała McCormicka nie znajdziecie w żadnej ency-

klopedii. Nie wspominają o nim nawet specjalistyczne opracowania

historii tajnych służb ani podręczniki szpiegowskich akademii. Także

w oicjalnej historii CIA nie poświęcono mu ani jednego zdania. I to

właśnie jest najlepszym dowodem, że generał McCormick był jednym

z najgenialniejszych ludzi, jacy kiedykolwiek działali w tej branży.

Żeby być ścisłym: jednym z dwóch najgenialniejszych.

Nie wiadomo, kiedy dokładnie i w jakich okolicznościach McCor-

mick wpadł na swój wiekopomny pomysł, ani jak długo dopracowy-

wał w samotności szczegóły projektu. Powodzenie całej operacji za-

leżało oczywiście od zachowania jej w najgłębszej tajemnicy. Prezy-

dent, nie dało się tego uniknąć, musiał wiedzieć - ale już na przykład

wiceprezydenta wtajemniczono tylko raz, po tym, jak prezydenta za-

strzelono i on sam musiał zająć jego miejsce.

W dobie zimnej wojny stare metody wywiadowcze przestają wy-

starczać -przekonywał McCormick podczas historycznego spotkania

w Owalnym Gabinecie. -Wydajemy ogromne pieniądze usiłując pozy-

skać agentów wśród ludzi, którzy mają dostęp do ważnych informacji

oraz podejmowania decyzji u przeciwnika. Takich ludzi jest niewie-

lu, dobrze pilnowanych, na dodatek nigdy nie wiadomo, który z nich

podaje nam informacje prawdziwe, a który spreparowane przez wro-

gi kontrwywiad. Czy można to zmienić?

Tu McCormick zawiesił dla lepszego efektu głos i oznajmił trium-

falnie: panowie, twierdzę, że można! Trzeba tylko skończyć z myśle-

niem na krótki dystans i spojrzeć na sprawę perspektywicznie. Popeł-

niamy błąd, skupiając się wyłącznie na chwili obecnej i pozyskiwaniu

tych, którzy coś znaczą t e r a z. Tymczasem za pieniądze potrzebne

do skorumpowania jednego generała możemy kupić setkę najlepiej

się zapowiadających poruczników. Z prostego rachunku prawdopo-

dobieństwa wynika, że za trzydzieści lat będzie wśród nich dziesięciu

generałów, w tym, być może, sam szef KGB. Zamiast trwonić pienią-

dze na bezskuteczne próby zdobycia sekretnych planów przeciwnika,

zainwestujmy je w tych, którzy będą te plany układać. Ba! Postawmy

na młodych połowę tego, co wydajemy na podwójnych agentów, a za-

ręczam, że za trzydzieści lat osadzimy na Kremlu naszego reformato-

ra, który deinitywnie rozłoży przeciwnika na łopatki!

Prezydent był olśniony.

Następne kilkadziesiąt pracowitych lat upłynęło McCormickowi w

głębokim ukryciu. Nie były to lata zmarnowane. Już w pierwszej gru-

pie pozyskanych nową metodą współpracowników wpadł mu w oko

rzutki działacz z Czelabińska, Misza, który z czasem, z pomocą za-

rządzanych przez McCormicka funduszy, stał się Michaiłem, potem

towarzyszem Michaiłem, a w końcu wielce czcigodnym towarzyszem

Michaiłem. Plan okazał się działać bezbłędnie.

Poza jednym nieprzewidzianym szczegółem. Kiedy już przyszedł

czas, aby o całej sprawie poinformować społeczeństwo, a samemu

McCormickowi przyznać ordery i zapewnić należne mu miejsce w

panteonie narodowych bohaterów, w Owalnym Gabinecie zasiadł

nowy prezydent, przedstawiciel młodego pokolenia, obiecujący głę-

bokie reformy. Pierwszą z nich było zlikwidowanie w trybie nagłym

i skutecznym tajnej komórki McCormicka.

Słowa, jakimi podobno zareagował na wiadomość o reformach no-

wego prezydenta generał są jeszcze jednym dowodem jego geniuszu

i przenikliwości. Cholera, panowie -zdążył podobno jeszcze powie-

dzieć do współpracowników. - Chciałbym tylko wiedzieć, gdzie wła-

ściwie jesteśmy teraz my, a gdzie sowieci?!

KONIEC

Ziemkiewicz Rafał - Roszada.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: