Nie wszystkie rzeczowniki w języku niemieckim są poprzedzone w zdaniu rodzajnikiem. W niektórych przypadkach należy go opuścić.
Rodzajnika nie używamy:
· Przed imionami i nazwiskami:
Er heißt Peter Schmidt
On nazywa się Peter Schmidt.
Justina und Paul fahren ans Meer
Justyna i Paweł jadą nad morze.
Beethoven war der große deutsche Pianist.
Beethoven był wielkim niemieckim pianistą.
· Przed nazwami zawodów:
In der Zukunft werde ich Lehrerin
W przyszłości zostanę nauczycielką
Meine Muter ist Ärztin
Moja mam jest lekarką.
Er möchte Schauspieler werden.
On chciałby zostać aktorem.
· Przed nazwami narodowości:
Ich bin Polin
Jestem Polką.
Jose ist Spanier
Jose jest Hiszpanem.
Wolfgang und Kathrin sind Deutschen
Wolfgang i Kathrin są Niemcami.
· Przed nazwami większości państw i miast oraz kontynentów:
Ich komme aus Polen
Pochodzę z Polski.
Oli wohnt in Deutschland.
Oli mieszka w Niemczech.
Asien ist der alte Kontinent.
Azja jest starym kontynentem.
· Przed rzeczownikami materiałowymi, których bliżej nie określamy:
Der Tisch ist aus Holz
Stół jest z drewna.
Meine Ohrringe sind aus Silber.
Moje kolczyki są ze srebra.
Gold ist ein Edelmetall.
Złoto jest metalem szlachetnym.
Ich trinke Wasser.
Piję wodę.
Ich esse Brot.
Jem chleb.
· Po wyrazach określających ilość, miarę i ciężar:
Ich trinke eine Tasse Tee
Piję filiżankę hermaty.
Bitte eine Dose Cola
Poproszę puszkę Coli.
Ich möchte 2 Kilo Kartoffeln kaufen.
Chciałbym kupić 2 kg ziemniaków.
Hier ist eine Gruppe Menschen
Tu jest grupa ludzi.
· Gdy pojawiają się liczebniki główne:
Ich habe 3 Katzen.
Mam 3 koty.
Ich bin 20 Jahre alt.
Mam 20 lat.
Im letzten Monat habe ich 2 Bücher gelesen.
W zeszłym miesiącu przeczytałem 2 książki.
· Gdy przed rzeczownikiem pojawia się zaimek
Mein Vater ist Fahrer.
Mój tato jest kierowcą.
Unser Onkel ist lustig.
Nasz wujek jest zabawny.
An diesem Montag gehe ich nicht zur Schule.
W ten poniedziałek nie idę do szkoły.
· Po wyrazach: viel, wenig, etwas:
Jeder möchte viel Geld haben.
Każdy chciałby mieć dużo pieniędzy.
Ich habe wenig Zeit.
Mam mało czasu.
Sie hat etwas Ersparnisse.
Ona ma trochę oszczędności.
· Bardzo często po następujących przyimkach: ohne, zu, nach, vor:
Ich gehe ohne Regenschirm spazieren .
Idę na spacer bez parasolki.
Er isst zu Mittag.
On je obiad.
Ich gehe nach Hause.
Idę do domu.
Sie muss vor Gericht erscheinen.
Ona musi zjawić się przed sądem.
· Po przydawce dopełniaczowej, a także po zaimkach: wessen, dessen, deren
Wessen Bild hängt an der Wand?
Czyj obraz wisi na ścianie?
Das ist das Haus, dessen Besitzer in Deutschland wohnt.
To jest dom, którego właściciel mieszka w Nimeczech.
Das ist der Frau, deren Mann Schriftsteller ist.
To jest pani, której mąż jest pisarzem.
· W przysłowiach oraz utartych zwrotach:
Przysłowia:
Übung macht den Meister.
Ćwiczenie czyni mistrza.
Aller Anfang ist schwer.
Romaniek