Ocena ryzyka zawodowego w zakładach przetwórstwa miesa.pdf

Promotor 9/05

Ocena ryzyka zawodowego

dla pracownika produkcji w zakładach przetwórstwa mięsa

Charakterystyka

stanowiska pracy

Stanowisko pracy, na którym do-

konujemy oceny ryzyka, może być

rozumiane jako rodzaj wykonywa-

nej pracy lub jako mieszczące się

w określonej przestrzeni zakładu.

W małych i średnich zakładach

przetwórstwa mięsa łatwiej jest

przyjąć pierwszy wariant i doko-

nać oceny ryzyka zawodowego

m.in. dla pracownika produkcji,

transportu, elektryka, pracow-

nika administracyjno-biurowego

itd. W dużych zakładach, gdzie

istnieją ściśle wydzielone działy,

wydaje się, że bardziej racjonalny

będzie (jako wariant przeważa-

jący) przestrzenny sposób oceny

ryzyka. W niektórych zakładach na

bazie już istniejących opracowano

własne systemy oceny ryzyka, bio-

rąc pod uwagę specyﬁkę danego

przedsiębiorstwa. Propozycję oce-

ny ryzyka zawodowego w dużym

zakładzie spożywczym przedstawi-

my w jednym z następnych nume-

rów naszego czasopisma.

Dokonamy obecnie przykłado-

wej oceny ryzyka dla pracownika

produkcji w małym lub średnim

zakładzie.

Pracownik w zależności od aktu-

alnych potrzeb:

– dokonuje wyładunku i załadunku

towaru,

– transportuje towar między sta-

nowiskami oraz do magazynu

i chłodni,

– dokonuje rozbioru półtusz,

– uczestniczy w produkcji wyrobów

i ich obróbce termicznej.

Przedstawiamy ocenę ryzyka wykonaną dwiema metodami

– wg PN-N-18002/2000 oraz metodą Risc Score.

Ryszard Bryła

Informacje o ryzyku

zawodowym

Pojęcie ryzyka zawodowego

zostało wprowadzone do prawa

krajów Unii Europejskiej Dyrektywą

ramową nr 391/89/EWG z dnia

12 czerwca 1989 r. W ustawie nie-

mieckiej „ryzyko” zastępuje wyraz

„zagrożenie”. Działania zapobie-

gawcze, podjęte przez pracodawcę,

powinny koncentrować się przede

wszystkim na:

– unikaniu ryzyka,

– ocenie ryzyka, którego nie moż-

na uniknąć,

– usuwaniu przyczyn ryzyka.

Podstawy prawne oceny ryzyka

zawodowego w polskich przepi-

sach stanowią:

– art. 226 Kodeksu pracy: „Pra-

codawca jest obowiązany infor-

mować pracowników o ryzyku

zawodowym, które wiąże się

z wykonywaną pracą, oraz o za-

sadach ochrony przed zagroże-

niami”,

– Rozporządzenie Ministra Pra-

cy i Polityki Socjalnej z dn.

26 września 1997 r. w sprawie

ogólnych przepisów bezpie-

czeństwa i higieny pracy (dział

IV, rozdział 1), znowelizowane

z dn. 11 czerwca 2002 r. (tekst

jednolity Dz.U. nr 169/03, poz.

1650): „Pracodawca jest obo-

wiązany oceniać i dokumento-

wać ryzyko zawodowe, występu-

jące przy określonych pracach,

oraz stosować niezbędne środki

proﬁlaktyczne zmniejszające

ryzyko”.

Ryzyko zawodowe zawiera w za-

sadzie dwa najważniejsze ele-

menty:

1. Stopień prawdopodobieństwa

wystąpienia niebezpiecznego

zdarzenia (oznaczamy jako „P”).

2. Ciężkość przewidywanych na-

stępstw tego niebezpiecznego

zdarzenia (oznaczamy jako „C”).

Ryzyko zawodowe stanowi więc

funkcję tych dwu elementów:

R = f (P, C). Zwykle przyjmuje się,

że ryzyko zawodowe jest iloczy-

nem stopnia prawdopodobieństwa

i przewidywanej ciężkości następstw

zdarzenia: R = P x C. W naszych

zakładach pracy oceny ryzyka

dokonuje się najczęściej zgodnie

z Polską Normą PN-N-18002/2000

lub metodą RISK SCORE. W Pol-

skiej Normie zaleca się szacowa-

nie ryzyka w skali trójstopniowej,

przy dwóch wskaźnikach, zgod-

nie z zasadami przedstawionymi

w tab. 1. W metodzie RISC SCORE

prawdopodobieństwo zdarzeń jest

wzmocnione przez trzeci wskaźnik

oceny – współczynnik ekspozycji na

zagrożenie.

PN-N-18002/2000

W zależności od oszacowanego

ryzyka pracodawca powinien pod-

jąć odpowiednie środki proﬁlak-

tyczne, tym bardziej zdecydowane,

im większe zagrożenie występuje

na danym stanowisku. Ryzyko małe

i średnie przyjmuje się za akcep-

towalne. W pierwszym przypadku

należy dążyć do utrzymania ryzyka

na poziomie M, a w drugim – do

obniżenia jego poziomu. Natomiast

ryzyko określone jako duże jest

nieakceptowalne i trzeba podjąć

natychmiastowe środki zaradcze,

obniżające jego poziom na danym

stanowisku pracy.

Tam, gdzie jest to możliwe, zale-

ca się oszacowanie ryzyka zawodo-

Stopień prawdopodobieństwa

(P)

Ciężkość następstw (C)

Mała

Średnia

Duża

Mało prawdopodobne

Małe (1)

Średnie (2)

Prawdopodobne

Małe (1)

Średnie (2)

Duże (3)

Wysoce prawdopodobne

Średnie (2)

Duże (3)

Tab. 1. Szacowanie ryzyka w skali trójstopniowej – R (1, 2, 3).

Wartość wielkości charakteryzującej narażenie (N) Oszacowanie ryzyka zawodowego (R)

N > N maks. Duże

N maks. ≥ N ≥ 0,5 N maks. Średnie

N < 0,5 N maks. Małe

Tab. 2. Szacowanie ryzyka zawodowego na podstawie wartości wielkości charakteryzujących narażenie.

N maks. – wartość dopuszczalna NDS lub NDN.

34 www.elamed.com.pl/promotor

Promotor 9/05

wego na podstawie wielkości cha-

rakteryzujących narażenie: NDS

(najwyższe dopuszczalne stężenie)

lub NDN (najwyższe dopuszczalne

natężenie). Pomiarów tych para-

metrów dokonują zwykle wyspe-

cjalizowane jednostki (np. stacje

sanepidu). Ryzyko uznajemy za

duże, jeżeli parametr charakteryzu-

jący narażenie przekracza wartość

NDS lub NDN. Ryzyko jest małe,

jeżeli parametr charakteryzujący

narażenie nie przekracza połowy

wartości NDS lub NDN. Zależności

te przedstawiono w tab. 2.

Wartość S

Szacowanie straty

Straty ludzkie

100

Poważna katastrofa

Wiele oﬁar śmiertelnych

Katastrofa

Kilka oﬁar śmiertelnych

Bardzo duża

Jedna oﬁara śmiertelna

Duża

Ciężkie uszkodzenie ciała

Średnia

Absencja

Mała

Udzielenie pierwszej pomocy

Tab. 3. Potencjalne skutki zdarzenia.

Wartość E

Charakterystyka

Stała

Częsta (codziennie)

Sporadyczna (raz na tydzień)

Okazjonalna (raz na miesiąc)

Minimalna (kilka razy rocznie)

Risk Score

W metodzie tej wartość ryzyka

zawodowego określa iloczyn trzech

parametrów. Wzór określający

wartość ryzyka ma następującą

postać:

0,5

Znikoma (raz do roku)

Tab. 4. Ekspozycja na zagrożenie.

Wartość P

Opis

Szansa [%]

Bardzo prawdopodobne

50 (1 na 2)

Całkiem możliwe

10 (1 na 10)

R = S × E × P

gdzie:

S – potencjalne skutki

zdarzenia,

E – ekspozycja na zagrożenie,

P – prawdopodobieństwo wystą-

pieniazagrożenia.

Mało prawdopodobne, ale możliwe

1 (1 na 100)

Tylko sporadycznie możliwe

0,1 (1 na 1000)

0,5

Możliwe do pomyślenia

0,01 (1 na 10 000)

0,2

Praktycznie niemożliwe

0,001 (1 na 100 000)

0,1

Tylko teoretycznie możliwe

0,0001 (1 na 1 000 000)

Tab. 5. Prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia.

Kategorie ryzyka

Wartość [R]

Dopuszczalność

ryzyka

Niezbędne działania

Szacowanie wartości poszcze-

gólnych parametrów ryzyka przed-

stawiają tab.: 3, 4, 5.

Metoda RISK SCORE została

opracowana w Stanach Zjedno-

czonych, gdzie oprócz szkód, które

ponoszą ludzie, w większym niż

u nas stopniu, uwzględnia się

straty materialne związane z wy-

padkami przy pracy. W parametrze

dotyczącym szacowania skutków

zdarzenia uwzględnia się więc,

obok strat ludzkich, również straty

materialne, podawane w dolarach

amerykańskich (u nas w przelicze-

niu na złotówki).

Bardzo małe

R < 20

Wskazana kontrola

Małe

20 ≤ R < 70

Dopuszczalne

Potrzebna kontrola

Średnie

70 ≤ R < 200

Potrzebna poprawa

Duże

200 ≤ R < 400

Niedopuszczalne

Potrzebna natychmiastowa poprawa

Bardzo duże

R ≥ 400

Wskazane wstrzymanie pracy

Tab. 6. Wartość ryzyka.

Wnioski

Zadaniem procedury oceny ryzyka

zawodowego jest wyeliminowanie lub

ograniczenie zagrożeń na konkret-

nym stanowisku pracy, a następnie

w całym zakładzie. Każda metoda

oceny ryzyka zdaje egzamin tylko

wtedy, gdy nie jest celem samym

w sobie (sztuką dla sztuki) lecz na-

rzędziem stosowanym z rozmysłem

i zaangażowaniem zespołu ocenia-

jącego. Prawidłowo przeprowadzona

ocena ryzyka, niezależnie od metody,

powinna prowadzić do podobnych

wniosków dotyczących zagrożeń na

konkretnym stanowisku.

www.elamed.com.pl/promotor 35

Promotor 9/05

Karta oceny ryzyka zawodowego dla pracownika produkcji wg PN-N-18002/2000

Przed oceną

Po realizacji zadań

Lp.

Zagrożenie

Źródło zagrożenia

Możliwe skutki

zagrożenia

Środki proﬁlaktyczne

Uwagi

o realizacji

zadań

Upadek na tym

samym poziomie

Śliskie i nierówne

powierzchnie na terenie

zakładu

Potłuczenia,

złamania kończyn,

zwichnięcia, urazy

wewnętrzne

Wyposażenie pracownika w odpowiednie obuwie.

Utrzymanie porządku na terenie zakładu, a szcze-

gólnie na drogach transportu wewnętrznego. Na-

tychmiastowe usuwanie z podłoża plam tłuszczu

i wody. Przestrzeganie w trakcie transportu indywi-

dualnego obowiązujących w tym zakresie norm.

Stosowanie prawidłowo dobranych i właściwie

osadzonych na rękojeści narzędzi. Rozmieszczenie

pracowników przy stole rozbiorowym, zapewniają-

cym ergonomiczne warunki pracy, w odległości nie

mniejszej niż 1 m pomiędzy ich stawami barkowy-

mi. Stosowanie przez pracowników przydzielonych

im ochron osobistych (dłoni, tułowia i części udo-

wej kończyn dolnych). Przestrzeganie wymaganych

szkoleń i badań lekarskich. Właściwie prowadzone

szkolenia ogólne i stanowiskowe.

Urazy spowodowane

przez ostre narzę-

dzia ręczne

Narzędzia stosowane

podczas rozbioru i wykra-

wania mięsa

Skaleczenia,

uszkodzenia narzą-

dów wewnętrznych

Zagrożenia urazami

powodowanymi

przez ruchome

części maszyn

Ruchome elementy

pilarek, maszyn

do rozdrabniania mięsa,

mieszarek farszu

Uszkodzenia ciała,

śmierć

Utrzymywanie maszyn w stanie technicznym zgod-

nym z DTR. Zapewnienie prawidłowego działania

osłon i innych urządzeń ochronnych. Sprawdzenie

i zapewnienie właściwego oznakowania oraz funk-

cjonowania elementów sterowniczych (zwłaszcza

wyłącznika awaryjnego i wyłączników krańcowych).

Przestrzeganie przyjętych procedur.

Bieżąca kontrola stanu izolacji przewodów. Sto-

sowanie właściwej ochrony przeciwporażeniowej

w zakładzie, m.in. wyłączników różnicowo-prądo-

wych i regularna ich kontrola. Okresowe spraw-

dzanie stanu instalacji elektrycznej. W miejscach

o dużej wilgotności stosowanie elektronarzędzi

i lamp przenośnych o zasilaniu napięciem obniżo-

nym lub napięciem bezpiecznym (24 V).

Porażenie prądem

elektrycznym

Zły stan przewodów

elektrycznych. Możliwość

przebicia elektrycznego

do obudowy urządzenia

Śmierć

Hałas i wibracje

Maszyny i urządzenia

do rozbioru półtusz,

przetwórstwa mięsa

i produkcji wędlin, wen-

tylatory, urządzenia do

mycia pojemników

Choroby narządu

słuchu i układu

mięśniowo-kost-

nego

Okresowe dokonywanie pomiaru hałasu i infor-

mowanie pracowników o wynikach tego pomiaru.

Stosowanie sprawnych technicznie urządzeń,

o ograniczonej emisji hałasu. Stosowanie przez za-

trudnionych, w razie potrzeby, ochronników słuchu.

Dokonywanie rotacji pracowników na stanowiskach.

MMM

Oparzenia

Gorące powierzchnie

i przedmioty, gorący

tłuszcz, woda i para

Rany oparzeniowe

różnych stopni

Zachowanie ostrożności. Zorganizowanie sta-

nowisk obróbki termicznej zgodnie z wymogami

bezpieczeństwa i wskazaniami instrukcji stano-

wiskowej. Stosowanie odzieży chroniącej przed

oparzeniem, a szczególnie rękawic ochronnych.

Występowanie niskiej

temperatury w pomiesz-

czeniach chłodni,

pomieszczeniach rozbioru

i wykrawania mięsa,

peklowania oraz wysokiej

temperatury w pomiesz-

czeniach produkcji wędlin

Nieodpowiedni

mikroklimat

Choroby układu

oddechowego,

przeziębienia,

odmrożenia,

przegrzania, udar

cieplny

Wyposażenie pracownika w odpowiednią odzież

ochronną. Stosowanie sprawnej wentylacji

pomieszczeń.

MMM

Dokonywanie okresowych pomiarów natężenia

oświetlenia. Dostosowanie poziomu natężenia

oświetlenia do rodzaju wykonywanej pracy, zgodnie

z normami. Stosowanie, oprócz oświetlenia ogólne-

go, właściwie dobranego oświetlenia miejscowego.

Zachowanie czystości okien, świetlików i naświetlic.

Złe oświetlenie

stanowisk

Źle dobrane punkty

świetlne. Niedostateczne

oświetlenie naturalne

Osłabienie wzroku,

wypadki przy pracy

– urazy ciała

MMM

Niebezpieczne

substancje

Substancje stosowane

w procesie konserwacji

produktów, dezynfekcji

pomieszczeń oraz

wydzielone w procesie

wędzenia

Rany spowodowa-

ne przez oparzenia

chemiczne,

zatrucia

Zachowanie szczególnej ostrożności. Stosowanie

właściwych ochron osobistych (m.in. rękawic

ochronnych). Zachowanie prawidłowych procedur

podczas procesu wędzenia, a szczególnie

nieotwieranie w tym czasie komór wędzarniczych.

Dbanie o to, by każda substancja niebezpieczna

w zakładzie posiadała swoją kartę charakterystyki.

MMM

Dokładna kontrola weterynaryjna surowca. Stoso-

wanie rękawic ochronnych. Prawidłowe wyposaże-

nie apteczki pierwszej pomocy i – w razie potrzeby

– odkażenie ran oraz ich opatrzenie. Prawidłowa

dezynfekcja narzędzi (zachowanie podczas tego

procesu min. temp. 82ºC).

Zakażenie drobno-

ustrojami

Kontakt z zakażonym su-

rowcem lub narzędziami

Choroby wewnętrz-

ne, choroby skóry

MMM

Opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowe-

go i prowadzenie procesów technologicznych, spa-

walniczych i in. zgodnie z tą instrukcją. Przeprowa-

dzanie okresowej kontroli urządzeń elektrycznych.

Zapewnienie wyposażenia pomieszczeń zakładu

w wymagany sprzęt przeciwpożarowy. Zapoznanie

pracownika z obsługą tego sprzętu.

Pożar

Niesprawna instalacja

elektryczna. Używanie

otwartego ognia w po-

bliżu materiałów łatwo

palnych i wybuchowych

Śmierć, oparzenia

ciała

Potrącenie przez

ruchome obiekty

Środki transportu

wewnątrzzakładowe-

go. Przesuwające się

półtusze na przenośniku

zaczepowym

Urazy ciała

Prawidłowe wydzielenie dróg transportowych.

Przestrzeganie przez pracowników instrukcji stano-

wiskowej i zachowanie szczególnej ostrożności. Za-

pewnienie sprawności urządzeń transportowych.

Dbanie o to, by ładunek był właściwie ułożony i za-

mocowany. Środki transportu, m.in. wózki widłowe,

powinny obsługiwać osoby uprawnione.

Dostosowanie wymagań do możliwości psycho-

ﬁzycznych pracowników. Przestrzeganie norm

dotyczących czasu pracy. Doskonalenie metod

instruktażu i szkoleń. Ustalenie jasnych zasad

wynagradzania, premiowania i kar regulamino-

wych. Częste rozmowy kierownictwa zakładu

z pracownikami.

Stres

Zbyt duże wymagania

w stosunku do możliwo-

ści pracownika. Praca

w nocy. Praca w godzi-

nach nadliczbowych.

Konﬂikty. Mobbing

Choroby ogólno-

ustrojowe, nerwice

36 www.elamed.com.pl/promotor

Promotor 9/05

Karta oceny ryzyka zawodow ego dla pracownika produkcji według metody Risk Score

Przed oceną

Po realizacji zadań

Lp.

Zagrożenie

Źródło zagrożenia

Możliwe skutki

zagrożenia

Środki proﬁlaktyczne

Uwagi

o realizacji

zadań

Wyposażenie pracownika w odpowiednie obuwie.

Utrzymanie porządku na terenie zakładu, a szczegól-

nie na drogach transportu wewnętrznego. Natych-

miastowe usuwanie z podłoża plam tłuszczu i wody.

Przestrzeganie w trakcie transportu indywidualnego

obowiązujących w tym zakresie norm.

Upadek na

tym samym

poziomie

Śliskie i nierówne po-

wierzchnie na terenie

zakładu

Potłuczenia,

złamania kończyn,

zwichnięcia, urazy

wewnętrzne

108

Śred-

nie

Małe

Urazy spowo-

dowane przez

ostre narzędzia

ręczne

Narzędzia stosowane

podczas rozbioru

i wykrawania mięsa

Skaleczenia,

uszkodzenia

narządów

wewnętrznych

252

Duże

Stosowanie prawidłowo dobranych i właściwie

osadzonych na rękojeści narzędzi. Rozmieszczenie

pracowników przy stole rozbiorowym, zapewniają-

cym ergonomiczne warunki pracy, w odległości nie

mniejszej niż 1 m pomiędzy ich stawami barkowymi.

Stosowanie przez pracowników przydzielonych im

ochron osobistych (dłoni, tułowia i części udowej koń-

czyn dolnych). Przestrzeganie wymaganych szkoleń

i badań lekarskich. Właściwie prowadzone szkolenia

ogólne i stanowiskowe.

108

Śred-

nie

Utrzymywanie maszyn w stanie technicznym zgodnym

z DTR. Zapewnienie prawidłowego działania osłon

i innych urządzeń ochronnych. Sprawdzenie i zapew-

nienie właściwego oznakowania oraz funkcjonowania

elementów sterowniczych (zwłaszcza wyłącznika

awaryjnego i wyłączników krańcowych). Przestrzeganie

przyjętych procedur.

Zagrożenia

urazami powo-

dowanymi przez

ruchome części

maszyn

Ruchome elementy

pilarek, maszyn do

rozdrabniania mięsa,

mieszarek farszu

Uszkodzenia ciała,

śmierć

252

Duże

108

Śred-

nie

Bieżąca kontrola stanu izolacji przewodów. Sto-

sowanie właściwej ochrony przeciwporażeniowej

w zakładzie, m.in. wyłączników różnicowo-prądowych

i regularna ich kontrola. Okresowe sprawdzanie stanu

instalacji elektrycznej. W miejscach o dużej wilgotno-

ści stosowanie elektronarzędzi i lamp przenośnych

o zasilaniu napięciem obniżonym lub napięciem

bezpiecznym (24 V).

Porażenie

prądem elek-

trycznym

Zły stan przewodów el.

Możliwość przebicia

elektrycznego

do obudowy

urządzenia

Śmierć

270

Duże

Małe

Hałas i wibracje

Maszyny i urzą-

dzenia do rozbioru

półtusz, przetwórstwa

mięsa i produkcji

wędlin, wentylatory,

urządzenia do mycia

pojemników

Choroby narządu

słuchu i układu

mięśniowo-kost-

nego

126

Śred-

nie

Okresowe dokonywanie pomiaru hałasu i informowa-

nie pracowników o wynikach tego pomiaru. Stosowa-

nie sprawnych technicznie urządzeń o ograniczonej

emisji hałasu. Stosowanie przez zatrudnionych,

w razie potrzeby, ochronników słuchu. Dokonywanie

rotacji pracowników na stanowiskach.

małe

Zachowanie ostrożności. Zorganizowanie stanowisk

obróbki termicznej zgodnie z wymogami bezpie-

czeństwa i wskazaniami instrukcji stanowiskowej.

Stosowanie odzieży chroniącej przed oparzeniem,

a szczególnie rękawic ochronnych.

Oparzenia

Gorące powierzchnie

i przedmioty, gorący

tłuszcz, woda i para

Rany oparzeniowe

różnych stopni

270

Duże

Małe

Występowanie niskiej

temperatury w po-

mieszczeniach chłodni,

pomieszczeniach

rozbioru i wykrawania

mięsa, peklowania oraz

wysokiej temperatury

w pomieszczeniach

produkcji wędlin

Nieodpowiedni

mikroklimat

Choroby układu

oddechowego,

przeziębienia,

odmrożenia,

przegrzania, udar

cieplny

126

Śred-

nie

Wyposażenie pracownika w odpowiednią odzież ochron-

ną. Stosowanie sprawnej wentylacji pomieszczeń.

małe

Złe oświetlenie

stanowisk

Źle dobrane punkty

świetlne. Niedosta-

teczne oświetlenie

naturalne

Osłabienie wzroku,

wypadki przy pracy

– urazy ciała

252

Śred-

nie

Dokonywanie okresowych pomiarów natężenia oświe-

tlenia. Dostosowanie poziomu natężenia oświetlenia

do rodzaju wykonywanej pracy, zgodnie z normami.

Stosowanie, oprócz oświetlenia ogólnego, także

właściwie dobranego oświetlenia miejscowego. Zacho-

wanie czystości okien, świetlików i naświetli.

Małe

Zachowanie szczególnej ostrożności. Stosowanie wła-

ściwych ochron osobistych (m.in. rękawic ochronnych).

Zachowanie prawidłowych procedur podczas procesu

wędzenia, a szczególnie nieotwieranie w tym czasie

komór wędzarniczych. Dbanie o to, by każda substan-

cja niebezpieczna w zakładzie posiadała swoją kartę

charakterystyki.

Niebezpieczne

substancje

Substancje stosowane

w procesie konser-

wacji produktów,

dezynfekcji pomiesz-

czeń oraz wydzielone

w procesie wędzenia

Rany spowodowa-

ne przez oparzenia

chemiczne,

zatrucia

126

Śred-

nie

małe

Dokładna kontrola weterynaryjna surowca. Stosowanie

rękawic ochronnych. Prawidłowe wyposażenie apteczki

pierwszej pomocy i w razie potrzeby odkażenie ran

oraz ich opatrzenie. Prawidłowa dezynfekcja narzędzi

(zachowanie podczas tego procesu min. temp. 82ºC).

Zakażenie drob-

noustrojami

Kontakt z zakażonym

surowcem

lub narzędziami

Choroby wewnętrz-

ne, choroby skóry

Małe

małe

Pożar

Niesprawna instalacja

elektryczna. Używanie

otwartego ognia

w pobliżu materiałów

łatwo palnych

i wybuchowych

Śmierć, oparzenia

ciała

240

Duże

Opracowanie instrukcji bezpieczeństwa pożarowego

i prowadzenie procesów technologicznych, spawalni-

czych i in. zgodnie z tą instrukcją. Przeprowadzanie

okresowej kontroli urządzeń elektrycznych. Zapewnie-

nie wyposażenia pomieszczeń zakładu w wymagany

sprzęt przeciwpożarowy. Zapoznanie pracownika

z obsługą tego sprzętu.

Małe

Prawidłowe wydzielenie dróg transportowych. Prze-

strzeganie przez pracowników instrukcji stanowiskowej

i zachowanie szczególnej ostrożności. Zapewnienie

sprawności urządzeń transportowych. Dbanie o to, by

ładunek był właściwie ułożony i zamocowany. Środki

transportu, m.in. wózki widłowe, powinny obsługiwać

osoby uprawnione.

Potrącenie

przez ruchome

obiekty

Środki transportu

wewnątrzzakładowe-

go. Przesuwające się

półtusze na przenośni-

ku zaczepowym

Urazy ciała

270

Duże

Śred-

nie

Zbyt duże wymagania

w stosunku do moż-

liwości pracownika.

Praca w nocy. Praca

w godzinach nadlicz-

bowych. Konﬂikty.

Mobbing

Stres

Choroby ogólno-

ustrojowe, nerwice

108

Śred-

nie

Dostosowanie wymagań do możliwości psychoﬁzycz-

nych pracowników. Przestrzeganie norm dotyczących

czasu pracy. Doskonalenie metod instruktażu

i szkoleń. Ustalenie jasnych zasad wynagradzania,

premiowania i kar regulaminowych. Częste rozmowy

kierownictwa zakładu z pracownikami.

Małe

38 www.elamed.com.pl/promotor

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: