PEDAGOGIZACJA RODZICÓW
„NAJCZĘSTSZE BŁĘDY WYCHOWAWCZE
POPEŁNIANE PRZEZ RODZICÓW”
Do najczęściej popełnianych błędów wychowawczych zalicza się:
Rodzice rygorystyczni kochając dziecko, surowo przestrzegają dystansu między nim a sobą
i sądzą, że okazywanie mu czułości i serdecznej troski jest niewłaściwe, czy nawet wręcz szkodliwe .
Każdy przejaw uczucia uznają za oznakę słabości, która przeszkadza w pracy wychowawczej.
Nie doceniają także roli umiejętnego nagradzania i chwalenia dziecka za dobre uczynki.
Uważają bowiem, że grzeczność i pilność powinny być czymś naturalnym i nagrody nie potrzebują. Pożądane są natomiast kary i nagany w wychowaniu dziecka.
Dziecko karane biciem, w poczuciu głębokiej krzywdy i żalu, odsuwa się od swych rodziców, którzy tracą możliwość porozumienia się z nim.
Krańcowo odmienne od wychowania rygorystycznego jest okazywanie nadmiernej czułości ze strony rodziców. Przy zbyt wielkiej troskliwości i czułej opiece , dziecko stale jest izolowane od swych rówieśników – i to nie tylko
w obawie , że nauczy się niewłaściwego zachowania , ale przede wszystkim z czystego egoizmu rodziców.
Stosunek takich rodziców jest bezkrytyczny. Nie widzą u dziecka żadnych wad ani przejawów egoizmu czy lenistwa.
Jest ono dla nich zawsze słabe, wątłe , bezbronne i dobre. Zawsze stają po jego stronie w razie konfliktu między dziećmi
i zawsze uważają je za ofiarę przemocy rówieśników, choć to ono zaczyna kłótnie , wyrywa zabawki i bije młodszych
od siebie.
Rodzice tacy uważają , że chronią dziecko, wyręczając je w podstawowych czynnościach,
a nawet w odrabianiu prac domowych. Dziecko chronione przez rodziców w ten sposób – gdy znajdzie się wśród obcych niczego samodzielnie nie potrafi wykonać, płaci za swoją niezaradność często słabszymi wynikami w nauce.
Źle pojęta miłość do dziecka może przyjmować jeszcze inne formy. Często rodzice pochlebstwami i obietnicami starają się zapewnić sobie dobre zachowanie dziecka. Nie są to sposoby właściwe , gdyż uczą wyrachowania, sprytu
i interesowności. Czasami dziecko obiecuje być posłuszne, a potem robi matce na przekór , obserwując jakie to na niej zrobi wrażenie. Podobne trudności mogą mieć rodzice z jedynakiem, przyzwyczajonym do centralnego stanowiska
w domu.
Często też niejednakowe traktowanie dzieci przez jedno lub oboje rodziców, usprawiedliwiane różnymi przyczynami, może zmienić zachowanie dziecka i zburzyć dobre współżycie rodzeństwa , zmuszając je do rywalizacji o uczucia rodziców lub pozornego zrezygnowania z nich. Jeszcze bardziej szkodliwe jest wyróżnianie jednego, a nie uznawanie drugiego dziecka. Czasami rodzice nie są konsekwentni i nieustannie zmieniają sposoby wychowywania dzieci
.
Niewłaściwy stosunek rodziców powoduje, że dziecko jest pobudzone, sprawia trudności wychowawcze, popada
w konflikty z rówieśnikami . Prawidłowe zachowanie dziecka , to prawidłowe wychowywanie przez rodziców od momentu jego narodzin.
BIBLIOGRAFIA
amorek261