Wspolczesne falszerstwa monet Kazimierza Jagielonczyka - cz1.pdf

(3917 KB) Pobierz
Witold Borowski, Współczesne fałszerstwa monet Kazimierza Jagiellończyka
_____________________________________________________________________________________________________________
Witold Borowski (Sieraków Wlkp)
WSPÓŁCZESNE FAŁSZERSTWA MONET
KAZIMIERZA JAGIELLOŃCZYKA
Część I
Żyjemy w czasach, w których coraz częściej słyszymy o fałszowaniu dzieł
sztuki, antyków, wszelkiego rodzaju zabytków. Działalność fałszerska urosła do rangi
dobrze zorganizowanego procederu. Niestety plaga jaką niewątpliwie są fałszerstwa, nie
ominęła również rynku numizmatycznego.
Jako pasjonat mennictwa wczesnojagiellońskiego, chciałbym przybliżyć czy-
telnikom przykłady fałszerstw monet Kazimierza Jagiellończyka. Właśnie to panowanie
spośród pierwszych Jagiellonów, najbardziej upodobali sobie współcześni fałszerze.
Sprawa jest doprawdy poważna. O ile nie dziwi fakt pojawiania się co jakiś
czas fałszywych monet na internetowych portalach aukcyjnych, gdzie w dowolnej chwi-
li każdy może wystawić na sprzedaż co chce, to już oferowanie takich walorów na au-
kcjach stacjonarnych poważnych domów aukcyjnych w kraju i za granicą, musi budzić
konsternację. Co gorsza, monety te znaleźć potem można w oficjalnych katalogach,
corpusach, gdzie zostają niejako uprawomocnione, by zacząć później „żyć własnym
życiem”, przeważnie jako nieznane dotąd typy czy odmiany, z wysokimi stopniami
rzadkości R.
W trakcie swego długiego, bo aż 45 letniego panowania (1447-1492), bił Ka-
zimierz w Krakowie między innymi półgrosze koronne 1 , a po inkorporacji Prus Królew-
skich do Korony w 1454 roku, monetę szelągową pod stemplem Kazimierza Jagielloń-
czyka biły Stany Pruskie, a potem miasta w mennicach w Toruniu, Elblągu i Gdańsku 2 .
Dziś wszystkie te rodzaje monet stały się obiektem działalności współczesnych fałszerzy.
Półgrosze koronne
Jeśli mówimy o półgroszach Kazimierza IV Jagiellończyka, mamy na myśli
rzadkie dziś egzemplarze z sygnaturami literowymi pod koroną i te częściej spotykane,
a niektóre wręcz bardzo pospolite bez sygnatur, tzw. piorunki 3 .
Według Stanisławy Kubiak najstarszymi półgroszami Kazimierza IV są te, któ-
re pod koroną mają umieszczone literki MK lub KM, a ich emitowanie rozpoczęto w
1456 roku 4 . Na przełomie XX i XXI wieku na rynku numizmatycznym zaczęły poja-
wiać się fałszywe półgrosze z literami MK. Ich dystrybucja odbywała się i zresztą w
najlepsze trwa nadal, głównie poprzez różnego rodzaju giełdy, jarmarki oraz interneto-
we portale aukcyjne. Ale bywało niestety, iż można było trafić na nie w ofertach niektó-
rych domów aukcyjnych, na aukcjach stacjonarnych. Działo się tak przede wszystkim w
początkowym okresie po pojawieniu się tych wyrobów na rynku.
1 S. Kubiak, Monety koronne z drugiej połowy XV w. (1447-1506) , Wiadomości Numizmatyczne, R.
XLII, 1998, z. 3-4, s. 121-131.
2 S. Kubiak, Monety i stosunki monetarne w Prusach Królewskich w 2 połowie XV wieku , Wrocław
1986. 3 S. Kubiak, Monety koronne ..., s. 121-131.
4 Tamże, s. 121.
13
Biuletyn Numizmatyczny 2011:1 (361)
_____________________________________________________________________________________________________________
Wszystkie znane mi fałszywe półgrosze z literami MK wybite zostały tymi
samymi stemplami. Posiadają bardzo charakterystyczny błąd w legendzie otokowej
rewersu, tj. POLNIE zamiast POLONIE. Nie wiadomo czy jest to błąd fałszerza, czy
świadoma próba stworzenia nie notowanej odmiany napisowej. W tym miejscu wypada
zauważyć, iż znaczny procent współczesnych fałszerstw, to nieznane, nieopisane dotąd w
literaturze warianty napisowe. Zwrócił też na to uwagę Tomasz Rudnicki w swoim opra-
cowaniu poświęconym współczesnym fałszerstwom szelągów Zakonu Krzyżackiego 5 .
Przeanalizujmy zatem fałszerstwo POLNIE, a porównując je z oryginałem
spróbujemy uchwycić wszystkie charakterystyczne różnice. Przyjąłem zasadę, iż zdjęcie
monety fałszywej czy też powiększenia jej istotnych detali zawsze prezentowane są po
lewej stronie, natomiast zdjęcie monety oryginalnej i takież detale, zawsze po stronie
prawej.
il. 1
il. 3
il. 2
il. 4
Dużo ciekawych spostrzeżeń nasuwa się po porównaniu wizerunków orła. Poczynając
od góry, głowę orła na fałszywym okazie zdobi korona o 4 ząbkach, w oryginale są to
zawsze 3 ząbki.
il. 5
il. 6
Kolejna różnica, orzeł na fałszerstwach pozbawiony jest pojedynczych piór wychodzą-
cych po lewej i prawej stronie szyi w miejscu, w którym łączy się ona z linią skrzydeł.
Na oryginałach te dwa pióra zawsze występują, jest to bardzo charakterystyczne.
5 T. Rudnicki, Fałszerstwa szelągów Zakonu Krzyżackiego , Biuletyn Numizmatyczny 2008, nr 2, s.
123-132.
14
897785243.107.png 897785243.118.png 897785243.129.png 897785243.140.png 897785243.001.png 897785243.012.png 897785243.023.png 897785243.034.png 897785243.045.png 897785243.056.png 897785243.063.png 897785243.064.png 897785243.065.png 897785243.066.png 897785243.067.png
Witold Borowski, Współczesne fałszerstwa monet Kazimierza Jagiellończyka
_____________________________________________________________________________________________________________
il. 7
il. 8
Wreszcie łapy orła. Na monetach fałszywych ma 3 szpony każda, gdy tymczasem na
oryginale każda łapa jest zawsze zaopatrzona w 4 szpony.
il. 9
il. 10
Co prawda na powyższym fragmencie monety fałszywej nie widzimy dokładnie łap
orła, co jest spowodowane przesunięciem stempla przy uderzeniu, ale detal ten będzie
doskonale widoczny na dwóch innych fałszywych półgroszach MK, których fotografie
zamieszczam przy końcu analizy tego fałszerstwa. Uwagę zwraca też bardzo toporne,
niedbałe wykonanie znaków międzywyrazowych i krzyżyków inicjalnych.
il. 11 il. 12
il. 13 il. 14
Istotnym szczegółem, na którym często „wykładają się” fałszerze jest kształt, forma
liter w legendzie otokowej. Nie inaczej jest i w tym przypadku.
il. 15
il. 16
il. 21
il. 22
il. 17
il. 18
il. 23
il. 24
15
897785243.068.png 897785243.069.png 897785243.070.png 897785243.071.png 897785243.072.png 897785243.073.png 897785243.074.png 897785243.075.png 897785243.076.png 897785243.077.png 897785243.078.png 897785243.079.png 897785243.080.png 897785243.081.png 897785243.082.png 897785243.083.png 897785243.084.png 897785243.085.png 897785243.086.png
Biuletyn Numizmatyczny 2011:1 (361)
_____________________________________________________________________________________________________________
il. 19
il. 20
il. 25
il. 26
Wręcz razi litera O w POLNIE, nie występująca w takiej formie na żadnym oryginal-
nym półgroszu z literami MK. Prezentowany powyżej fałszywy egzemplarz o wadze
1,62 g pochodzi z krajowej aukcji stacjonarnej, gdzie został sprzedany jako moneta
prawdziwa. Fałszerstwa te często posiadają sztuczną, ciemną patynę, czego przykłady
widzimy na poniższych dwóch fotografiach.
il. 27
il. 28
Fałszuje się też półgrosze bez sygnatur literowych, z herbem Poraj pod koroną,
tzw. piorunki. Znamy dziś kilka odmian tych monet, różniących się formą litery E i S
oraz usytuowaniem herbu Poraj 6 .Jedna z tych odmian jest bardzo pospolita, pozostałe
rzadsze a dwie nawet bardzo rzadkie.
O ile w jakimś stopniu zrozumieć można (z ekonomicznego punktu widzenia)
sens fałszowania rzadkich półgroszy z sygnaturami literowymi, to już pewne zdziwienie
budzi podrabianie najpospolitszej odmiany napisowej piorunków. A jednak, nawet one
stały się obiektem fałszerskiego procederu. Przyjrzyjmy się takiemu fałszerstwu by
uchwycić detale różniące je od oryginału.
il. 29
il. 30
il. 31
il. 32
6 A. Schmidt, Odmiany „piorunków” Kazimierza Jagiellończyka , Biuletyn Numizmatyczny 1995, nr 1,
s. 3-5.
16
897785243.087.png 897785243.088.png 897785243.089.png 897785243.090.png 897785243.091.png 897785243.092.png 897785243.093.png 897785243.094.png 897785243.095.png 897785243.096.png 897785243.097.png 897785243.098.png 897785243.099.png 897785243.100.png 897785243.101.png 897785243.102.png 897785243.103.png 897785243.104.png 897785243.105.png 897785243.106.png 897785243.108.png 897785243.109.png 897785243.110.png 897785243.111.png 897785243.112.png 897785243.113.png 897785243.114.png 897785243.115.png 897785243.116.png 897785243.117.png 897785243.119.png 897785243.120.png 897785243.121.png 897785243.122.png 897785243.123.png 897785243.124.png 897785243.125.png 897785243.126.png 897785243.127.png 897785243.128.png 897785243.130.png 897785243.131.png 897785243.132.png 897785243.133.png 897785243.134.png 897785243.135.png 897785243.136.png 897785243.137.png 897785243.138.png 897785243.139.png 897785243.141.png 897785243.142.png 897785243.143.png 897785243.144.png 897785243.145.png 897785243.146.png 897785243.147.png 897785243.148.png 897785243.149.png 897785243.150.png 897785243.002.png 897785243.003.png 897785243.004.png 897785243.005.png 897785243.006.png 897785243.007.png 897785243.008.png 897785243.009.png 897785243.010.png 897785243.011.png 897785243.013.png 897785243.014.png 897785243.015.png 897785243.016.png 897785243.017.png 897785243.018.png 897785243.019.png 897785243.020.png 897785243.021.png 897785243.022.png 897785243.024.png 897785243.025.png 897785243.026.png 897785243.027.png 897785243.028.png 897785243.029.png 897785243.030.png 897785243.031.png 897785243.032.png 897785243.033.png 897785243.035.png 897785243.036.png 897785243.037.png 897785243.038.png 897785243.039.png 897785243.040.png 897785243.041.png 897785243.042.png 897785243.043.png 897785243.044.png 897785243.046.png 897785243.047.png 897785243.048.png 897785243.049.png 897785243.050.png 897785243.051.png 897785243.052.png
Witold Borowski, Współczesne fałszerstwa monet Kazimierza Jagiellończyka
_____________________________________________________________________________________________________________
Głowa orła na piorunkach Kazimierza przybiera kilka form, jednak zawsze w większym
czy mniejszym stopniu przypomina głowę orła. Tymczasem to co tutaj zaproponował
fałszerz ma się nijak do oryginałów i wygląda raczej na głowę jakiegoś prehistoryczne-
go gada niż orła.
il. 33
il. 34
Podobnie jak to było w przypadku podrobionych półgroszy MK, tak i tutaj twórca
stempla zapomniał o dwóch pojedynczych piórach, które powinny wystawać z linii
skrzydeł po obu stronach szyi orła.
il. 35
il. 36
Gwoli ścisłości dodać muszę, iż niektóre odmiany piorunków są tej cechy pozbawione,
o czym za chwilę się przekonamy. Jednakże właśnie na tej najpospolitszej odmianie, z
odwróconym jak w lustrzanym odbiciu S w REGIS i poprawnie wybitymi pozostałymi
literami legendy otokowej, te dwa pojedyncze pióra występują zawsze i są z reguły
dobrze widoczne.
il. 37
Zastrzeżenia budzi też wykonanie znaków w dolnych polach korony.
il. 38
il. 39
17
897785243.053.png 897785243.054.png 897785243.055.png 897785243.057.png 897785243.058.png 897785243.059.png 897785243.060.png 897785243.061.png 897785243.062.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin