Rozwiązania specjalne Rigips.doc

Rozwiązania specjalne - Rigips

Przy montażu urządzeń sanitarnych należy stosować specjalne stelaże montażowe, które przejmują dużą część obciążeń zmniejszając odkształcenia ściany. Stelaże montuje się do konstrukcji nośnej ściany, a po zapłytowaniu jednej strony (tej od strony armatury) można przystąpić do montażu instalacji sanitarnych.

Mocowanie rur do stelaży za pomocą obejm i uchwytów z podkładkami z gumy zmniejsza przenoszenie dźwięków od armatury. Rury z zimną wodą muszą być zaizolowane dla uniknięcia roszenia. Stosowanie izolacji z wełny mineralnej zalecane jest też na całej powierzchni wewnętrznej, po obu stronach ściany instalacyjnej.

Ścianka osłonowa
W przypadku instalacji hydraulicznych prowadzonych po wierzchu ścian konstrukcyjnych można wykonać ściankę osłonową kryjącą rury, bazując na konstrukcji okładziny ściennej 3.21.15 lub 3.21.20 dla rur o średnicy nie większej niż 90 mm, lub ścianki instalacyjnej dla dowolnych średnic. Wysokość takiej ścianki może być równa wysokości pomieszczenia lub mniejsza. W drugim przypadku zwieńczeniem od góry będzie półka. Pokryciem takiej konstrukcji powinna być podwójna warstwa płyty GKBI lub pojedyncza płyty Grubas.

Szczegóły konstrukcyjne
Montaż instalacji elektrycznych.
Przewody elektryczne w ścianach działowych układa się w pustce ściany, po jednostronnym zapłytowaniu konstrukcji nośnej. W profilach słupkowych CW na dolnym i górnym końcu znajdują się wycięcia w kształcie litery H, które służą do wykonania przepustów kablowych. Instalacje elektryczne należy wykonywać zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi wykonywania instalacji elektrycznych. Puszki elektryczne naruszające warstwę ołowianą ścian promie-niochronnych muszą być dodatkowo zabezpieczone warstwą ołowiu o grubości nie mniejszej niż zastosowana w płytach.

Posadowienie na stropie pełnym
Boczne przenoszenie dźwięku przez sąsiadujące elementy konstrukcyjne wpływa na izolacyjność akustyczną całej ściany działowej, dlatego istotne jest, aby szczegóły połączeń były dobierane odpowiednio do wymagań akustycznych dla ściany działowej Rigips. Jastrych zespolony tworzący jednolitą konstrukcję ze stropem zasadniczym, dzięki dużej masie całej przegrody, daje małe przenoszenie boczne, a tym samym daje dobrą izolacyjność akustyczną ściany działowej.

Jeszcze korzystniejszym rozwiązaniem jest jastrych pływający, np. Rigidur E 30 M, przylegający do ściany działowej .

Pływające suche jastrychy stosowane są w drewnianych stropach belkowych ze względu na izolację akustyczną i ochronę przeciwpożarową stropów, mają one jednocześnie korzystny wpływ również na izolacyjność akustyczną ścian Rigips.
W cementowym jastrychu pływającym wykonanym na całej powierzchni należy wykonać szczelinę dylatacyjną pod prze-widzianą ścianą działową, w celu zmniejszenia przenoszenia bocznego dźwięków, chyba, że wymagania co do izolacyjności dźwiękowej w danym przypadku są niewielkie.

1. Opłytowanie z płyt gipsowo-kartonowych Rigips PRO
2. Taśma uszczelniająca Rigips
3. Profil poziomy UW
4. Profil słupkowy CW
5. Wypełnienie z wełny mineralnej kamiennej lub szklanej
6. Taśma spoinowa Rigips
7. Taśma samoprzylepna (poślizgowa)
8. Jastrych pływający Rigidur E 30 M
9. Wkręty TN 25 w rozstawie co 20 cm

Połączenia ze stropami pełnymi

W przypadku połączeń ścian działowych ze stropami pełnymi ich izolacyjność akustyczna zależy od masy stropu (przenoszenie boczne).
Przy połączeniu ściany ze stropem otynkowanym nie należy układać taśmy spoinowej na tynku (kątowo), natomiast wyko-nać połączenie ślizgowe (rozdział 10 a). Przy łączeniu ściany działowej bezpośrednio z przewidzianym do otynkowania stropem surowym, należy na połączeniu ściany ze stropem założyć na płyty samoprzylepną taśmę poślizgową, która z jednej strony ochroni płyty Rigips przed zawilgoceniem, a z drugiej zapewni prostoliniowy przebieg obrysu związanego tynku mokrego.

Widoczną część taśmy samoprzylepnej należy usunąć po związaniu tynku mokrego. Przy wykańczaniu stropu płytami gipsowo-kartonowymi okładzinę sufitową należy wykonać po zamontowaniu ścianki działowej. Zbrojenie kątowe naroża można zastosować tylko w przypadku bardzo sztywnej konstrukcji stropu, w przeciwnym przypadku należy zastosować spoinę ślizgową.
 
 
Połączenia przesuwne ze stropami pełnymi

Połączenia przesuwne ścian działowych Rigips ze stropami pełnymi stosuje się przy ugięciach stropu wynoszących ponad 10 mm. W tych przypadkach między górną krawędzią opłytowania i dolną krawędzią stropu musi być wykonana szczelina dylatacyjna o szerokości odpowiadającej spodziewanej wielkości ugięcia stropu.
Szerokość pasków płyt pod profilem UW musi odpowiadać jego szerokości. Wymagana całkowita grubość pasków płyty musi być większa niż szerokość dylatacji o 20 mm. Profile słupkowe CW należy skrócić (w stosunku do wysokości kondygnacji) o wymiar szczeliny dylatacyjnej. Profile te powinny wchodzić na co najmniej 15 do 20 mm w profil poziomy UW.

W celu zapewnienia możliwości przesuwu, opłytowanie może być mocowane tylko do profili słupkowych. Ostatni górny wkręt minimum 25 mm poniżej krawędzi półki profilu poziomego UW.
Na wolnych krawędziach opłytowania Rigips należy zamontować półnarożnik aluminiowy, a następnie wszpachlować go tak, aby uzyskać gładką powierzchnię.
 
 
Połączenia z sufitami podwieszanymi Rigips

1. Opłytowanie z płyt gipsowo-kartonowych Rigips PRO
2. Taśma uszczelniająca Rigips
3. Profil poziomy UW
4. Profil słupkowy CW
5. Profil przyścienny UD 30
6. Wypełnienie z wełny mineralnej kamiennej lub szklanej
7. Taśma spoinowa Rigips
8. Taśma samoprzylepna (poślizgowa)
9. Wkręty TN 25 w rozstawie co 20 cm
10. Sufit podwieszony Rigips
11. Płyty g-k lub gipsowe Rigips
(w przypadku wymaganej ognioodporności, płyty ognioodporne Rigips)
 

Zdecydowanie najkorzystniejszym rozwiązaniem jest doprowadzenie ściany działowej do stropu konstrukcyjnego. Rozwiązanie to zapewnia właściwą izolacyjność akustyczną i odporność ogniową oraz sztywność ścianki.
 
 
Połączenia między ścianami
Szczegóły połączeń ścian działowych

1. Opłytowanie z płyt gipsowo-kartonowych Rigips PRO
2. Wypełnienie z wełny mineralnej kamiennej lub szklanej
3. Profil poziomy UW
4. Profil słupkowy CW
5. Profil narożny LW
6. Taśma spoinowa Rigips
7. Taśma uszczelniająca Rigips

Prawidłowa konstrukcja połączenia ścian działowych decyduje o izolacyjności akustycznej pomieszczeń. Wykonanie wg szczegółu Nr 1 zapewnia skuteczne przerwanie przewodzenia akustycznego wzdłużnego i jest tym samym najkorzystniejsze z punktu widzenia akustyki. Jeżeli zamiast profili LW zostaną zastosowane wyłącznie profile słupkowe CW (Nr 2), to takie połączenie, charakteryzuje się nieco większą wytrzymałością na zginanie niż poprzednie, ale spowoduje niewielkie obniżenie izolacyjności akustycznej. Przy niższych wymaganiach akustycznych wystarcza z reguły zrobienie szczeliny w opłytowaniu ściany w obszarze połączenia Nr 3.

Opłytowanie ciągłe jako połączenie ze ścianą może być stosowane tylko przy niskich wymaganiach akustycznych (Nr 4).

Połączenia ścian działowych pod kątem

Źródło: Rigips