Davidson Mary Janice - Królowa Betsy 01 - Nieumarła i niezamężna.pdf - Davidson MaryJanice (Królowa Betsy) - riochin

Davidson Mary Janice

Nieumarła i niezamężna

Seks w wielkim mieście w wampirycznym wydaniu.

Po śmierci najgorsza jest świadomość, że spędzisz wieczność w tandetnych pantoflach. A twoje

Blahniki i Jimmy Choo zagarnie wredna jędza…

"Dzień, w którym umarłam, zaczął się kiepsko i z każdą chwilą stawał się coraz gorszy…"

Jednego dnia wylecieć z pracy i wpaść pod samochód to doprawdy frustrujące. Ale nie to

najbardziej przybija Betsy Taylor – byłą sekretarkę… i świeżo upieczoną wampirzycę. Jej

największym problemem nie jest nowy stan ciała i ducha, ale fakt, że ma na nogach tanie, paskudne

buty…

To jednak dopiero początek kłopotów. Wśród wampirów krążą plotki, że właśnie ona ma zostać

nową królową. A Betsy odkrywa, że w nowym życiu (po życiu) ma do wypełnienia niebezpieczną

misję. A do pomocy – zabójczo przystojnego i irytująco staroświeckiego nieumarłego…

Rozdział 1

Dzień, w którym umarłam, zaczął się kiepsko i stawał się gorszy z każdą chwilą.

O kilka razy za dużo skorzystałam z opcji drzemki i spóźniłam się do pracy. No, ale kto nie

chciałby pospać chwilę dłużej? Nikt, ot co. W związku z tym niemal codziennie zdarzało

mi się zaspać. Głupia opcja drzemki.

Nie zdążyłam zjeść śniadania. Zamiast tego pochłonęłam kilka czekoladowych wafelków,

czekając na autobus. Mmm... czekolada. Mama byłaby zachwycona (jak myślicie, kto

uzależnił mnie od tego paskudztwa?), ale dietetyczka walnęłaby mnie w głowę licznikiem

kalorii.

Autobus, oczywiście, się spóźniał. Nie można nie kochać transportu publicznego w

Minnesocie. Sześć autobusów na jakieś dwieście pięćdziesiąt tysięcy mieszkańców. I albo

się spóźniają, albo przyjeżdżają przed czasem - nie liczę już, ile razy zdarzyło mi się dobiec

na przystanek tylko po to, żeby zobaczyć, jak autobus znika za rogiem. Rozkład? A co to

takiego?

Kiedy autobus, znowu spóźniony, w końcu wtoczył się na przystanek, wsiadłam i

usadowiłam się na... gumie do żucia.

Podczas spotkania o dziewiątej (na które dotarłam o dziewiątej dwadzieścia)

dowiedziałam się, że recesja (ta sama, której istnieniu ekonomiści od dwóch lat za-

przeczali) powaliła mnie prawym sierpowym: zostałam zwolniona. Nie żebym tego nie

oczekiwała - firma Hamton & Sons ostatnim razem przyniosła zysk, gdy byłam w szkole

średniej - ale i tak zabolało. Utrata pracy to najgorsza rzecz na świecie. Wiesz, bez cienia

wątpliwości, że cię nie chcą. I nieważne, czy nie chcą z przyczyn praktycznych,

finansowych czy osobistych. Nie chcą cię i już.

W Hamton & Sons mniej więcej rok za późno doszli do wniosku, że powinni ciąć koszty, i

uznali, że najroz-sądniej ograniczyć liczbę pracowników administracyjnych, zamiast,

powiedzmy, nieco obniżyć sześciocyfrowe pensje zarządu. Urzędnicy i sekretarki okazali

się zbędni, ale zemsta będzie nasza. Bez nas ci durnie nie wyślą faksu, a co dopiero mówić

o prowadzeniu firmy.

Z tą radosną myślą zabrałam się do sprzątania biurka. Zlekceważyłam fakt, że

współpracownicy starannie unikali mojego wzroku, i pomaszerowałam do domu. W

drodze powrotnej pocieszyłam się jagodowym koktajlem w Dairy Queen. Oto pierwsze

oznaki wiosny: drozdy, młoda trawa i Dairy Queen otwierająca podwoje na nowy sezon.

Ledwie otworzyłam drzwi mieszkania, zobaczyłam, że dioda na automatycznej sekretarce

mruga jak mały czarny smok. Wiadomość zostawiła MPR (Macocha z Piekła Rodem):

„Nie przyjdziemy z ojcem na twoje przyjęcie... Biorę nowe leki i ja... nie możemy. Przykro

mi". Akurat, ty suko. „Baw się dobrze bez nas". O to się nie martw. „Może dzisiaj wreszcie

kogoś poznasz".

W wolnym tłumaczeniu: może jakiś biedny kretyn się z tobą ożeni.

Od pierwszego dnia MPR widziała we mnie tylko jedno: rywalkę o uczucia jej świeżo

poślubionego małżonka. Co gorsza, nigdy nie wahała się zagrać kartą depresji, by

pozbawić mnie czegoś, na czym mi zależało. To akurat przestało mi przeszkadzać mniej

więcej tydzień po tym, jak ją poznałam, więc chyba nie ma o czym mówić.

Poszłam do kuchni, żeby nakarmić kotkę, i zauważyłam, że znowu uciekła. Moja Giselle

(choć w sumie to raczej ja jestem jej Betsy) wiecznie szuka przygód.

Zerknęłam na zegarek. No, no, no. Jeszcze nawet nie ma dwunastej. Czas zrobić pranie i

wypłakać sobie oczy, a dzień stanie się idealny.

Sto lat, sto lat, niechaj żyje nam.

Jak się okazało, nieoczekiwana w kwietniu burza śnieżna pokrzyżowała mi plany -

musiałam przełożyć imprezę. I dobrze... nie miałam ochoty wychodzić, sztucznie się

uśmiechać i zalewać daiquiri. Mall of America to fantastyczne miejsce, ale muszę być w

odpowiednim humorze, by zachwycały mnie za drogie ciuchy, tłumy kupujących i drinki

po sześć dolarów.

Koło ósmej zadzwonił Nick i była to jedyna radosna chwila w całym dniu. Nick Berry to

fantastyczny policjant z St Paul. Kilka miesięcy wcześniej zostałam napadnięta i...

No dobra, „napadnięta" to za mało powiedziane, mniej więcej tak, jakby określić II wojnę

światową „nieporozumieniem". Nie lubię o tym opowiadać, w ogóle nie chcę o tym

myśleć, ale oto, co się stało: grupka

Davidson Mary Janice - Królowa Betsy 01 - Nieumarła i niezamężna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: