KODEKS ETYKI REKLAMY.pdf

KODEKS ETYKI REKLAMY

działalności marketingowej, reklamowej, dystrybucyjnej,

sponsoringowej oraz promocji sprzedaży

W poczuciu wielkiej społecznej odpowiedzialności, świadomi wpływu, jaki działania

marketingowe wywierają na rynek i konsumentów, dostrzegając ich wzrastającą rolę

w kształtowaniu zachowań i postaw, tak w sferze gospodarczej, światopoglądowej, jak

i moralnej, uznając kulturotwórczy i obyczajowotwórczy kontekst tych działań, widząc

potrzebę eliminowania w tym zakresie zjawisk negatywnych i stymulowania pozytywnych

przez podnoszenie branżowych standardów etycznych oraz rozumiejąc konieczność

ujednolicenia owych standardów w ramach rozszerzającego się rynku jednoczącej się Europy,

dobrowolnie przyjmujemy Kodeks Etyki, zobowiązujemy się do jego respektowania

i dołożenia wszelkich starań, by zasady w nim zawarte przestrzegane były zgodnie z jego

literą i duchem.

I. ZASADY PODSTAWOWE I DEFINICJE

Art. 1

Niniejszy Kodeks stanowi zbiór zasad, jakimi powinny kierować się przedsiębiorcy

oraz osoby zajmujące się działalnością marketingową, reklamową, dystrybucyjną,

sponsoringową i promocją sprzedaży.

Zasady te stanowią uzupełnienie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa,

a w szczególności: Konstytucji RP, kodeksu cywilnego, Ustawy o zwalczaniu

nieuczciwej konkurencji, prawa prasowego, Ustawy o radiofonii i telewizji, Ustawy

o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę

wyrządzoną przez produkt niebezpieczny, Ustawy o świadczeniu usług drogą

elektroniczną, Ustawy o ochronie danych osobowych, Ustawy o prawie autorskim

i prawach pokrewnych, prawa własności przemysłowej, Ustawy o grach losowych

i zakładach wzajemnych.

Określone w niniejszym dziale zasady ogólne znajdują zastosowanie, o ile odmienne

rozwiązanie nie wynika z przepisów szczególnych.

Art. 2

Wszelkie działania objęte postanowieniami Kodeksu powinny być zgodne z prawem

i dobrymi obyczajami, prowadzone w poczuciu odpowiedzialności społecznej oraz zgodne

z zasadami uczciwej konkurencji. Działania te nie mogą sugerować aprobaty dla zachowań

niezgodnych z prawem lub dobrymi obyczajami. Działania te nie mogą wprowadzać w błąd.

Art. 3

Wyniki badań, terminy naukowe, cytaty z publikacji technicznych lub naukowych nie mogą

być używane w sposób wprowadzający w błąd. Dane statystyczne nie powinny być

prezentowane w sposób sugerujący ich większą wartość niż rzeczywista.

Art. 4

Wszelkie odniesienia o charakterze porównawczym, zawarte w działaniach opisanych

w niniejszym kodeksie powinny być uczciwe i tak sformułowane, aby nie wprowadzać

w błąd. Ponadto powinny w sposób obiektywny przedstawiać istotne i sprawdzone cechy lub

właściwości towarów.

Art. 5

Można powoływać się wyłącznie na aktualne i prawdziwe rekomendacje, także, jeśli dotyczą

własnych doświadczeń osób, które ich udzielają.

Art. 6

Nie można w nieuzasadniony sposób używać pełnej lub skróconej nazwy symbolu albo

oznaczeń indywidualizujących przynależnych do innego przedsiębiorcy lub instytucji oraz

wykorzystywać dobrego imienia określonej osoby.

Art. 7

Media nie powinny uczestniczyć we wprowadzaniu w życie jakichkolwiek działań

reklamowych, marketingowych i promocyjnych, o których wiedzą, że zostały

zakwestionowane przez odpowiedni organ samoregulujący.

Art. 8

Informacje, opisy lub objaśnienia powinny być odpowiednio udokumentowane.

Art. 9

Użyte w niniejszym Kodeksie określenia mają poniższe znaczenie:

a) reklama - oznacza każdą wypowiedź towarzyszącą działalności handlowej,

produkcyjnej, rzemieślniczej lub wykonywaniu wolnego zawodu mająca na celu

zwiększenie zbytu towarów lub rozszerzenie wykonywania usług łącznie

z nieruchomościami, prawami i zobowiązaniami;

b) reklama porównawcza – oznacza każdą reklamę, która umożliwia bezpośrednio lub

pośrednio rozpoznanie konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez

konkurenta;

c) sponsoring - jakiekolwiek porozumienie, przez które sponsor, z korzyścią zarówno dla

sponsora, jak i osoby sponsorowanej, zapewnia, na podstawie umowy, wsparcie

finansowe lub inne w celu zapewnienia pozytywnego powiązania między wizerunkiem

sponsora, jego markami, produktami lub świadczonymi usługami a sponsorowanym

wydarzeniem, działalnością, organizacją lub osobą indywidualną;

d) sponsor – podmiot finansujący lub współfinansujący określone przedsięwzięcie;

e) podmiotsponsorowany – podmiot, którego przedsięwzięcie jest w sposób pośredni lub

bezpośredni finansowane lub współfinansowane ;

f) osoba, której dane dotyczą - oznacza jakąkolwiek osobę fizyczną zidentyfikowana lub

możliwą do zidentyfikowania;

g) połączenie specjalne - oznacza numer telefonu/ faksu, na który połączenie lub przesłanie

wiadomości tekstowej lub multimedialnej jest droższe niż wynika to z normalnej taryfy

telefonicznej;

h) beneficjent - oznacza jakąkolwiek osobę, spółkę lub inną jednostkę organizacyjną, do

której kierowana jest jakakolwiek promocja sprzedaży zarówno, jako ostatecznego

konsumenta, jak i klienta profesjonalistę.

i) usługa preferencyjna ["Lista Robinsona"] - oznacza listę konsumentów, którzy nie

życzą sobie otrzymywać niechcianych przesyłek marketingowych;

II. DZIAŁALNOŚĆ REKLAMOWA

Art. 10

Treść i forma reklamy nie powinna obrażać norm obyczajowych i religijnych jej odbiorców.

Art. 11

Informacja zawarta w reklamie, powinna być tak sformułowana, aby nie nadużywać zaufania

konsumenta, ani też nie wykorzystywać jego braku doświadczenia lub wiedzy. Obowiązek ten

dotyczy także formy przekazu reklamowego .

Art. 12

Bez uzasadnionej konieczności powodowanej np. względami społecznymi i profilaktyką,

reklamy nie powinny odwoływać się do uczuć przez wywoływanie lęku lub strachu, a także

nadużywać poczucia solidarności oraz wykorzystywać sytuacji losowych. 3

Art. 13

Reklamy nie powinny zawierać żadnych elementów, które mogłyby prowadzić lub zachęcać

do aktów przemocy.

Art. 14

Reklamy nie powinny zawierać treści dyskryminujących, w szczególności ze względu na rasę,

religię, płeć lub narodowość.

Art. 15

Reklamy nie powinny przez swą treść lub formę, bezpośrednio lub przez pominięcie,

dwuznaczność albo przesadę wprowadzać w błąd, w szczególności w odniesieniu do:

a) istotnych cech, w tym właściwości, składu, metody i daty produkcji, przydatności , ilości ,

pochodzenia (w tym geograficznego) reklamowanego towaru lub usługi;

b) wartości produktu i jego rzeczywistej ceny oraz warunków płatności, takich jak sprzedaż

ratalna, leasing, sprzedaż na kredyt, sprzedaż okazyjna;

c) warunków dostawy, wymiany, zwrotu, napraw i konserwacji;

d) warunków gwarancji;

e) praw własności intelektualnej i przemysłowej, takich jak w szczególności patenty, nazwy,

znaki towarowe oraz wzory przemysłowe i modele;

f) urzędowych zezwoleń lub atestów, nagród, medali i dyplomów;

g) zakresu świadczeń przedsiębiorcy na cele dobroczynne.

Art. 16

Reklamy porównawcze są dopuszczalne, jeżeli ma to służyć interesom ożywionej

konkurencji oraz informacji publicznej. Nie powinny wprowadzać w błąd, ani

zawierać możliwości wprowadzenia w błąd odbiorcy reklamy.

Reklamy porównawcze powinny służyć porównaniu produktów zaspokajających te

same potrzeby lub wytworzonych w tym samym celu.

Reklamy porównawcze powinny obiektywnie porównywać jedną lub więcej cech,

o ile są one ważne, istotne, weryfikowalne oraz reprezentatywne dla tych produktów.

Wśród tych cech może się znajdować również cena.

Reklamy porównawcze nie powinny prowadzić do pomyłki wśród odbiorców, co do

oferowanych produktów, znaków towarowych, nazw handlowych, innych oznaczeń.

Usunięto:

Pewnym produktom rolniczym i żywności w państwach Unii Europejskiej - z powodu

ich unikalnej metody produkcji i obszaru geograficznego, na którym są wytwarzane -

przyznano specjalną ochronę poprzez rejestrowanie ich jako “oznaczeń

geograficznych”. Produkty zawierające takie oznaczenie mogą być porównywane

jedynie z innymi produktami posiadającymi geograficzne oznaczenia. Wszelkie inne

porównania, jak na przykład z własnymi produktami sprzedającego, z produktami

innych wytwórców, którzy nie stanowią konkurencji lub też takie, które nie wskazują

ani konkurentów, ani ich produktów zarówno bezpośrednio, jak i przez nawiązanie,

powinny być jasne i uczciwe. Nie powinny być to porównania wprowadzające w błąd,

ani też mogące wprowadzić w błąd. Składniki porównań nie powinny być wybierane

w taki sposób, żeby dawać sprzedającym jakąkolwiek sztuczną przewagę.

Co prawda reklamy porównawcze są dozwolone, jednak informacje marketingowe,

które zawierają porównania z dającymi się zidentyfikować konkurentami lub ich

produktami nie powinny oczerniać produktów, znaków towarowych, nazw

handlowych lub innych odróżniających oznaczeń, działań czy okoliczności

dotyczących konkurentów.

Art. 17

Reklama nie powinna przedstawiać lub odnosić się do jakiejkolwiek osoby, zarówno

prywatnej, jak i publicznej, bez uzyskania jej wcześniejszej zgody, ani też - bez

uprzedniej zgody - opisywać lub odnosić się do rzeczy będącej własnością konkretnej

osoby, w sposób mogący wywołać wrażenie jej osobistej rekomendacji.

Reklamy produktów: farmaceutycznych, parafarmaceutycznych, spożywczych,

wspomagających dietę, kosmetycznych nie mogą polegać na prezentowaniu

produktów przez osoby posiadające wykształcenie medyczne lub sugerujące

posiadanie takiego wykształcenia.

Art. 18

Reklamowy charakter przekazu powinien być wyraźnie rozpoznawalny, bez względu na użyty

środek przekazu. Prowadzenie reklamy ukrytej nie jest dozwolone.

Art. 19

Wartość produktów oferowanych w reklamie nie powinna być wskazywana w sposób, który

może prowadzić dziecko do nietrafnego postrzegania rzeczywistej ich wartości przez użycie

zwrotów i słów w rodzaju “tylko”, “niewiele”. Reklama nie powinna także sugerować, iż

produkt jest dostępny dla każdego budżetu domowego.

Art. 20

Reklama nie powinna powoływać się na gwarancje, które nie są w rzeczywistości

realizowane. Może zawierać słowa “gwarancja”, “gwarantowany” lub “zwroty” mające to

samo znaczenie tylko wtedy, gdy warunki gwarancji oraz jej realizacja są jednoznacznie

wskazane w reklamie albo karta gwarancyjna zostanie przekazana nabywcy w punkcie

sprzedaży lub dołączona do produktu.

Art. 21

Przedstawienie w reklamie warunków sprzedaży ratalnej, sprzedaży na kredyt lub innych

form kredytu konsumenckiego powinno być dokonane w taki sposób, by nie wywoływało

błędów co do rzeczywistej końcowej ceny reklamowanego produktu oraz kwoty płaconej

gotówką, wysokości zaliczki i oprocentowania, terminów spłat kredytu oraz innych

warunków związanych z tą formą sprzedaży.

Art. 22

Reklamy oferujące pożyczki nie powinny zawierać stwierdzeń mogących wprowadzić

odbiorców w błąd co do jej rodzaju i terminu, niezbędnych zabezpieczeń lub innych

wymogów, terminów spłat, rzeczywistych kosztów odsetek oraz możliwych innych opłat.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: