Józef Wybicki

ózef Wybicki znany jest przede wszystkim jako autor Mazurka Dąbrowskiego. Ten uzdolniony organizator i działacz, oddany bez reszty Krajowi, patriota, przez całe swoje długie życie angażował się z powodzeniem w sprawy narodu polskiego.



ózef Wybicki urodził się 29.09.1747r. w Będominie pod Kościerzyną na Kaszubach. Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Rogala. Ojciec jego Piotr był właścicielem kilku miejscowości w powiecie kartuskim. Józef będąc sześcioletnim chłopcem rozpoczął naukę pod okiem stryja Franciszka Wybickiego, proboszcza w Skarszewach. W 1759r. ukończył kolegium jezuickie w Starych Szkotach pod Gdańskiem i zajął się praktyka sądową. Podczas pobytu w Berlinie 19.09.1768r. Wybicki poznał Kunegundę Drwęską herbu Gozdawa. Wybicki spotykał się z nią wielokrotnie darząc głębokim uczuciem. W kwietniu 1773r. poprosił ją o rękę. Ich ślub odbył się w kaplicy pałacowej w Margońskiej Wsi 17 października. Małżeństwo nie trwało długo, Wybicka zmarła 17 czerwca 1775r. Swoje drugie małżeństwo Wybicki zawarł w 1780r. z Esterą Wierusz Kowalską.



okresie Sejmu Czteroletniego Wybicki występuje jako plenipotent tj. pełnomocnik miast wielkopolskich. Rozbiory Polski zmuszają go do emigracji. W marcu 1795r. zjawia się w Paryżu, gdzie otrzymuje wiadomość o karze śmierci wydanej na niego przez sąd pruski w Poznaniu.



idok polskich mundurów i narodowych barw oraz postawa bojowa wprawiły Wybickiego w stan patriotycznego uniesienia. Między 16 a 19 lipca 1979r. pisze Pieśń Legionów Polskich. Meliodię do niej zaczerpnął ze skocznego mazurka podlaskiego. Wybicki tworzy w departamencie poznańskim polską administrację i sądownictwo oraz nowe jednostki wojskowe. Bierze na siebie ogromny ciężar zdobycia żywności dla 130 tys. armii francuskiej.



męczony ciężką pracą i napięciem nerwowym postanawia odpocząć w Manieczkach. Żywot swój kończy 10 marca 1822r. w swoim domu. Pochowano go w Brodnicy koło Śremu.

Pomnik poświęcony pamięci Józefa Wybickiego.
Znajduje się obok pałacu w Margońskiej Wsi.

W tej wieży pałacu w Margońskiej Wsi
znajduje się Izba Pamięci imienia Józefa Wybickiego.

ózef Wybicki żył 75 lat z czego 57 poświęcił na sprawy narodu i państwa. Cieszył się ogromną populanością i autorytetem. Znał osobiście wielu znaczących ludzi tamtych czasów. W wolnej Polsce w 1923r. jego prochy spoczęły w sarkofagu kościoła Św. Wojciecha na Skałce Poznańskiej. W 1992r. obok nich spoczęła urna z sercem jego przyjaciela generała Dąbrowskiego.