CW57kw.DOC

(44 KB) Pobierz
Wrocław, dn

 

LABORATORIUM FIZYKI OGÓLNEJ

SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA 57.

 

    TEMAT : BADANIE EFEKTU HALLA.

 

1.      OPIS TEORETYCZNY.

 

EFEKT HALLA.             

 

              Jeżeli płytkę z metalu lub półprzewodnika włączymy w obwód [prądu stałego i umieścimy w polu magnetycznym, którego wektor indukcji B jest prostopadły do powierzchni płytki i do kierunku płynącego prądu elektrycznego, to między punktami na bocznych powierzchniach płytki wytworzy się różnica potencjałów UH, zwana napięciem Halla.

              Załóżmy, że nośnikami prądu są elektrony. Jeżeli do płytki przyłożymy napięcie, to w razie braku pola magnetycznego przez próbkę będzie płynął prąd o natężeniu I. Wytworzone w próbce pole elektryczne o natężeniu Ex będzie skierowane zgodnie z kierunkiem płynącego prądu, natomiast elektrony poruszać się będą w kierunku przeciwnym polu z prędkością vx. Gęstość prądu płynącego przez płytkę określona jest wzorem

j = e n vx

Natężenie prądu I można określić jako iloczyn gęstości prądu i powierzchni S prostopadłej do kierunku wektora gęstości prądu j, zatem

I = e n vx S.

W obecności pola magnetycznego o indukcji B, na elektrony poruszające się w tym polu z prędkością vx, działa siła Lorentza

FL = -e (vx B).

Tak więc każdy elektron w płytce poruszający się z prędkością vx, zostaje odchylony od swego początkowego kierunku ruchu. Wskutek zmiany torów elektrony gromadzą się na jednej z krawędzi płytki, natomiast na drugiej wytwarza się niedobór elektronów. Dzięki temu powstaje dodatkowe pole elektryczne o natężeniu Ey. Proces gromadzenia się ładunków trwa tak długo, aż powstałe pole poprzeczne Ey, działające na elektrony z siłą

Fy = -eEy

zrównoważy siłę Lorentza. Dla warunków równowagi możemy zapisać

Fy = FL

skąd możemy otrzymać wyrażenie określające napięcie Halla

UH = I B,

w którym

gdzie d - wysokość płytki.

              Mierząc natężenie prądu I płynącego przez płytkę, napięcie Halla UH oraz znając współczynnik , można wyznaczyć indukcję magnetyczną B. Urządzenie służące do wyznaczania indukcji magnetycznej nazywa się hallotronem, współczynnik zaś czułością hallotronu.

 

2. PRZEBIEG ĆWICZENIA.

 

       Wyznaczenie zależności napięcia Halla od indukcji magnetycznej UH = f (B),

              Wyznaczenie zależności napięcia Halla od prądu sterującego UH = f (Is).

 

 

WYZNACZANIE ZALEŻNOŚCI NAPIĘCIA HALLA OD INDUKCJI MAGNETYCZNEJ.

 

                                                      TABELE POMIAROWE

 

WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI  UH = f (B)

 

IS = (5.00.04) mA

UH

UH

IM

IM

B

Dg

V

V

mA

mA

T

 

 

0.0598

0.0001

30.0

0.8

0.1

119,6

4,7

0.0830

0.0001

44.0

0.8

0.15

110,6

4,4

0.1112

0.0001

59.0

0.8

0.2

111,2

4,4

0.1373

0.0001

73.0

0.8

0.25

109,8

4,3

0.1641

0.0001

88.0

0.8

0.3

109,4

4,3

0.1948

0.0001

103.0

0.8

0.35

111,3

4,4

0.2202

0.0001

118.0

0.8

0.4

110,1

4,4

0.2487

0.0001

133.0

0.8

0.45

110,5

4,4

0.2731

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin