Metody numeryczne w10.pdf
(
148 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - Metody numerycznew10.doc
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Równania rózniczkowe zwyczajne
Zagadnienie początkowe
dy
=
f
(
y
(
x
),
x
),
y
n
+
1
−
y
n
=
f
(
y
,
x
)
n
n
dx
h
rozwiązanie analityczne
y(x)
rozwiązanie numeryczne: na przedziale
[a,b]
punkty:
a=x
0
, x
1
, x
2
, ....., x
n
=b, x
i
-x
i-1
=h
i
SCHEMAT
RÓŻNICOWY
wartości przybliżone:
y
0
, y
1
, y
2
, ....., y
n
ANALIZA BŁĘDU
?
wartości dokładne:
y(x
0
), y(x
1
), .......,y(x
n
)
Błędy
Wybrane schematy różnicowe
W10-1
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Metoda EULERA
dy
=
f
(
y
(
x
),
x
),
y
n
+
1
−
y
n
≈
f
(
y
,
x
)
y
n
−
y
n
+
1
=
f
(
y
,
x
)
dx
h
n
n
−
h
n
+
1
n
+
1
y
n
+
1
=
y
n
+
f
(
y
n
,
x
n
)
y
n
+
1
=
y
n
+
f
(
y
n
+
1
,
x
n
+
1
)
otwarta (jawna) zamknięta (niejawna)
Zmodyfikowana metoda Eulera
pół kroku w kierunku pochodnej - poprawienie pochodnej
cały krok w poprawionym kierunku
h
h
f
=
f
(
y
,
x
)
y
=
y
+
f
f
=
f
(
y
,
x
+
)
n
n
n
n
+
1
n
n
2
n
+
1
n
+
1
n
2
2
2
2
y
=
y
+
f
h
n
+
1
n
1
n
+
2
Schemat jednokrokowy
y
n
+
1
=
y
n
+
Φ
f
(
y
n
+
1
,
y
n
,
x
n
,
h
)
- niejawny (zamknięty)
y
n
+
1
=
y
n
+
Φ
f
(
y
n
,
x
n
,
h
)
- jawny (otwarty)
W10-2
SCHEMAT
RÓŻNICOWY
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Schematy Rungego-Kutty
r
-poziomowy (etapowy) schemat R-K
∑
=
r
Φ
f
(
y
n
,
x
n
,
h
)
=
c
i
K
i
(
y
n
,
x
n
,
h
)
i
1
r
r
∑
∑
K
i
(
y
,
x
,
h
)
=
f
(
y
+
h
b
ij
K
j
,
x
+
h
b
ij
),
i
=
1
2
,...,
r
j
=
1
j
=
1
otwarty (jawny):
b
ij
=
0
j
≥
i
∑
i
−
1
∑
−
1
K
=
f
(
y
,
x
),
K
(
y
,
x
,
h
)
=
f
(
y
+
h
b
K
,
x
+
h
b
),
i
=
2
,...,
r
1
i
ij
j
ij
j
=
1
j
=
1
K
1
=
f
(
y
n
,
x
n
),
K
=
f
(
y
+
1
K
,
x
+
1
h
),
2
n
2
1
n
2
RK4:
K
=
f
(
y
+
1
K
,
x
+
1
h
),
3
n
2
2
n
2
K
4
=
f
(
y
n
+
K
3
,
x
n
+
h
),
y
=
y
+
1
h
K
+
2
K
+
2
K
+
K
)
n
+
1
n
6
1
2
3
4
W10-3
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Metody wielokrokowe
Metody Adamsa: Adamsa-Bashfortha (jawne), Adamsa –Moultona
(niejawne)
x
n
+
1
y
(
x
n
+
1
)
=
y
(
x
n
)
+
∫
f
(
y
(
x
),
x
)
dx
x
n
przybliżamy funkcję podcałkową wielomianem interpolacyjnym
Lagrange’a w węzłach
(
x
,
f
(
y
,
x
))
i
=
−
1
,
0
,
1
,...
k
metoda
niejawna
n
−
i
n
−
i
n
−
i
i
=
0
,
1
,...
k
metoda
jawna
całkujemy wielomian i otrzymujemy wzory postaci
∑
k
~
∑
k
~
y
=
α
y
+
h
β
f
(
y
,
x
)
dla metody jawnej
n
+
1
j
n
−
j
j
n
−
j
n
−
j
j
=
0
j
=
0
∑
k
∑
k
y
=
α
y
+
h
β
f
(
y
,
x
)
+
h
β
f
(
y
,
x
)
dla
n
+
1
j
n
−
j
j
n
−
j
n
−
j
−
1
n
+
1
n
+
1
j
=
0
j
=
0
metody niejawnej
W10-4
,
i
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Metoda wstecznego różniczkowania
przybliżamy rozwiązanie
y(x)
wielomianem interpolacyjnym
W(x)
zbudowanym na węzłach
x
,
y
)
i
=
−
1
,
0
,
1
,...
k
metoda
niejawna
n
−
i
n
−
i
i
=
0
,
1
,...
k
metoda
jawna
obliczamy pochodną tego wielomianu
W’(x)
, która przybliża
pochodną rozwiązania,
z równości
y
′
(
x
n
)
=
f
(
y
n
,
x
n
)
≈
W
'
(
x
n
)
otrzymujemy wzór
+
∑
k
~
~
y
=
α +
y
h
β
f
(
y
,
x
)
dla metody jawnej
n
1
j
n
−
j
0
n
n
j
=
0
a z
y
′
(
x
n
+
1
)
=
f
(
y
n
+
1
,
x
n
+
1
)
≈
W
'
(
x
n
+
1
)
=
∑
k
y
α
y
+
h
β
f
(
y
,
x
)
dla metody niejawnej
n
+
1
j
n
−
j
−
1
n
+
1
n
+
1
j
=
0
W10-5
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Stosowanie metod niejawnych
∑
k
∑
k
y
=
α
y
+
h
β
f
(
y
,
x
)
+
h
β
f
(
y
,
x
)
n
+
1
j
n
−
j
j
n
−
j
n
−
j
−
1
n
+
1
n
+
1
j
=
0
j
=
0
y
i jest
rozwiązywane metodą iteracyjną (najczęściej iteracji prostej):
n
+
1
y
[
n
i
]
=
∑
k
α
y
+
h
∑
k
β
f
(
y
,
x
)
+
h
β
f
(
y
[
n
−
+
1
1
]
,
x
)
,
i=1,2,...
+
1
j
n
−
j
j
n
−
j
n
−
j
−
1
n
+
1
j
=
0
j
=
0
Wymaga ona punktu startowego, np. z metody Eulera
)
[
n
0
]
=
y
+
hf
(
y
,
x
. Uzyskanie dokładnego rozwiązania wymaga
+
1
n
n
n
wtedy wielu iteracji.
Metody typu PREDYKTOR-KOREKTOR wyznaczają przybliżenie
początkowe jawną metodą wielokrokową o takiej samej liczbie
kroków, a następnie stosują kilka iteracji rozwiązujących równanie
nieliniowe.
W10-6
(
jest nieliniowym równaniem algebraicznym względem
i
y
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Zbieżność metod jednokrokowych i sterowanie długością kroku
)
y
n
+
1
=
y
n
+
Φ
f
(
y
n
,
x
n
,
h
y
n
+
1
=
y
(
x
n
)
+
Φ
f
(
y
(
x
n
),
x
n
,
h
)
r
n
+
1
=
y
(
x
n
+
h
)
−
[
y
(
x
n
)
+
Φ
f
(
y
(
x
n
),
x
n
,
h
)
]
- błąd lokalny
Metoda rządu
p
:
r
(
h
)
=ϕ
(
y
(
x
),
x
)
p
+
1
+
O
(
h
p
+
2
)
n
+
1
n
n
metoda
p
Eulera
1
zmodyfikowana Eulera
2
RK2,3,4
2,3,4
RKm m=5,6,..
p<m
x
n
,
y
(
x
n
)
→
h
y
n
+
1
x
n
,
y
(
x
n
)
→
h
→
h
y
1
1
n
+
+
2
2
2
2
h
p
+
1
y
(
x
+
h
)
−
y
=
ϕ
h
p
+
1
+
...
y
(
x
+
h
)
−
y
=
2
ϕ
+
...
n
n
+
1
n
1
1
2
n
+
+
2
2
W10-7
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
2
p
ϕ
h
p
+
1
≈
(
y
−
y
)
2
p
−
1
n
+
1
+
1
n
+
1
2
2
16
dla p=4 : BŁĄD=
(
y
−
y
)
15
n
+
1
+
1
n
+
1
2
2
16
y
−
y
n
+
1
+
1
n
+
1
ERR <
y
max
RELREER+ABSERR
⇒
y
:
=
2
2
n
+
1
15
ERR >
y
max
RELREER+ABSERR
⇒
zmniejszyć
h
inaczej
ERR <
y
n
+
y
n
+
1
RELREER+ABSERR lub
2
ERR
ETOL
=
<
1
y
+
y
n
n
+
1
RELERR
+
ABSERR
2
α
szukamy
α
,
by
ETOL
α
:
(
h
)
≈
1
ETOL
(
α ≈
h
)
ETOL
(
h
)
α
1
0.9
,
h
nowe
=
α
h
5
ETOL
(
h
)
W10-8
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Jeżeli
ETOL
(
h
)
<
1
, to
α
=
min
0
.
9
,
5
5
ETOL
(
h
)
Metoda wymaga dla RK4 4+7=11 obliczeń prawej strony.
Algorytm Rungego-Kutty-Fehlberga
stosuje dwa schematy
Rungego-Kutty m+1 i m etapowy z odpowiednio dobranymi
współczynnikami. Schemat m-etapowy jest rzędu p a schemat m+1
etapowy jest rzędu p+1, a współczynniki
K
są jednakowe.
n
∑
+
=
m
1
y
=
y
+
Φ
(
y
,
x
,
h
)
=
y
+
c
K
(
y
,
x
,
h
)
n
+
1
n
f
n
n
i
i
n
n
i
1
~
n
∑
=
m
~
~
n
+
1
=
y
n
+
Φ
f
(
y
n
,
x
n
,
h
)
=
y
+
i
K
i
(
y
n
,
x
n
,
h
)
m
+
1
=
0
i
1
=
∑
+
=
m
1
~
Wtedy
ERR
(
h
)
h
(
c
i
−
i
)
i
1
Algorytm GEAR’A
W10-9
Instytut Automatyki Politechniki Łódzkiej - Metody Numeryczne wykład 10
Stabilność i sztywność
Rozważmy układ
n
równań
dy
=
Ay
(
x
),
y
(
0
)
=
y
dx
0
n
∑
=
rozwiązanie:
y
(
x
)
=
e
Ax
y
=
c
e
λ
i
x
dąży do 0 dla
Re
λ
<
0
0
i
i
i
1
Metodą Eulera
y
n
+
1
=
y
n
+
hAy
n
=
(
I
+
hA
)
y
n
:
y
+
1
=
I
hA
)
y
0
,
y
=
(
I
+
hA
)
y
=
(
I
+
hA
)
2
y
2
1
0
y
=
(
I
+
hA
)
y
=
(
I
+
hA
)
3
y
3
2
0
.............................................
n
lim
→
∞
y
n
=
0
⇔
1
+
λ
i
h
<
1
i
=
1
,...,
Obszar stabilności schematu różnicowego: zbiór wartości
zespolonych
λ
, dla których wszystkie rozwiązania zadania
testowego są ograniczone dla
∞
h
n
. Jeżeli obszar stabilności
zawiera punkt 0, to metodę nazywamy stabilną.
Metoda A-stabilna A(a)-stabilna , A(
α
) stabilna
→
W10-10
n
Plik z chomika:
lksfan
Inne pliki z tego folderu:
Metody numeryczne w11.pdf
(164 KB)
Metody numeryczne w10.pdf
(148 KB)
Metody numeryczne w9.pdf
(127 KB)
Metody numeryczne w8.pdf
(146 KB)
Metody numeryczne w7.pdf
(214 KB)
Inne foldery tego chomika:
chemia
Chinski
Dokumenty
FIZYCZNA
Galeria
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin