12. Mittermeyer Helen - Pochwyceni przez wir.pdf - Świat romansów - anna9955

Helen Mittermeyer

Pochwyceni przez wir

Mojej matce, Mary McMahon Monteith i mojej siostrze,

Elaine Monteith Vogt oraz Clare, Bobby'emu i Markowi.

Jesteśmy rodziną?

Specjalne podziękowania składam świetnej norweskiej

załodze M/S „Starward", która była nieprawdopodobnie

uprzejma podczas całego rejsu. Kimowi, Howardowi i

Reidowi, którzy są prawdziwymi dżentelmenami.

Dougowi, Edowi i Mitchowi z Sekcji Podwodnej, którzy

mi tak pomogli i nie szczędzili informacji o pięknie

podwodnego świata. Michaelowi, który poświęcił mi wiele

czasu.

Cecylii, która wymieniała nam pieniądze i z uśmiechem

udzielała nam wyjaśnień.

Ale przede wszystkim pragnę podziękować kapitanowi

Hartvigowi Von Harlingowi, władcy „Starwarda" podczas

naszego rejsu, za jego humor, kurtuazję i za opowieści,

którymi nas raczył. Temu prawdziwemu wilkowi morskiemu,

panu mórz i oceanów dedykuję niniejszą książkę w podzięce

za jego ciepło i wdzięk.

Dziękuję wam wszystkim! Helen Mittermeyer

Rozdział 1

Maria Halcon z uwagą obserwowała pasażerów

schodzących z pokładu pomocniczego stateczka. Każdy z nich

niósł ze sobą sprzęt do nurkowania, którego dwugodzinny

seans zorganizowany został przez Zespół Nurków Morskich.

Jako instruktorka jednej z grup Maria zjawiła się już

wcześniej, żeby upewnić się, czy wszystko zostało właściwie

przygotowane. Chciała też sprawdzić przejrzystość wody, by

zorientować się, czy jest ona wystarczająco przezroczysta

nawet dla mniej doświadczonych nurków.

Maria pomachała ręką kilku pasażerom, którzy starali się

zwrócić na siebie jej uwagę. To były pierwsze zajęcia

podwodne tej grupy i większość z nich pragnęła jak najprędzej

znaleźć się w ciepłych, turkusowych wodach oblewających

Saddle Cay, małą koralową wysepkę należącą do Oslo

Caribbean Line.

- Mario! Czy zaopiekujesz się nami? - spytał starszy pan,

zbliżając się do niej wraz z żoną. Wczoraj oboje wyznali jej,

że nie potrafią pływać, lecz mimo to bardzo chcieliby obejrzeć

podwodny świat rafy koralowej.

- Albo sama z wami popłynę, albo któryś z pozostałych

instruktorów naszego Zespołu Nurków - powiedziała Maria,

uśmiechając się do państwa Calkins i przyzywając

jednocześnie gestem ręki Dave'a, Arthura i Andy'ego, trzech

swoich kolegów z zespołu. Maria była wśród nich jedyną

kobietą, a uzyskanie tak wysokiej pozycji wśród członków

załogi M/S „Windward" nie przyszło jej wcale łatwo, i to

mimo jej niezaprzeczalnych umiejętności.

- Jak to się stało, że będąc Hiszpanką, mówisz po

angielsku jak rodowita Amerykanka? - spytał pan Calkins.

Oboje z żoną dreptali za Marią, która zmierzała w stronę

pozostałych pasażerów, oczekujących już na rozpoczęcie

zajęć.

Słysząc tę uwagę, Maria poczuła nagle, że serce podeszło

jej do gardła. Już przedtem pytano ją o to kilka razy i zawsze

było to dla niej szokiem. Ciekawe co by powiedział,

pomyślała, gdybym odpowiedziała mu, że nie wiem, czemu

tak dobrze mówię po angielsku, ponieważ sama nie wiem, kim

jestem naprawdę.

Maria wierzyła, że naprawdę nazywa się Halcon,

ponieważ w kółko powtarzała to słowo, gdy Miguel Aroza

wyłowił ją z wód Windward Passage. Była nieprzytomna, gdy

wiózł ją na Maria Island. Miguel nazwał ją Marią od swojej

rodzinnej wyspy, a nadał jej nazwisko Halcon, ponieważ

słyszał, jak wymawiała je w malignie.

- W domu mówiliśmy po angielsku, panie Calkins.

Hiszpański był dla mnie drugim językiem - udzieliła mu

przygotowanej uprzednio odpowiedzi. Była to poniekąd

prawda. Miguel ożenił się z Amerykanką, która - oczywiście -

świetnie mówiła po angielsku. Maria nie miała ochoty

wyjaśniać obcym ludziom, że wcale nie stara się dowiedzieć,

kim była naprawdę. Ilekroć próbowała przypomnieć sobie coś

z przeszłości, ogarniało ją niewytłumaczalne uczucie

przerażenia. W tym, co zrobiła, lub w tym, kim była, musiało

się kryć coś tak przerażającego, że zmusiło ją to do

wyrzucenia z pamięci wszystkiego, co stało się przed

wypadkiem.

Spokój umysłu, który osiągnęła dzięki Lizie i Miguelowi,

był dla niej czymś wspaniałym. Mieszkała u nich przez trzy

miesiące, aż wreszcie zdecydowała, że powinna stanąć na nogi

i zacząć sama dbać o swoją przyszłość. Sąsiedzi jej

gospodarzy poradzili jej, żeby spróbowała dostać pracę

instruktora swobodnego nurkowania na statku

wycieczkowym. A ich córka Consuela, która pracowała dla

Oslo Carribbean Line jako pomocnik płatnika na statku,

obeszła z nią wszystkie sklepy dla płetwonurków znajdujące

się na wyspie. W jednym z nich Maria otrzymała certyfikat

instruktora nurkowania z przeszkoleniem w zakresie pierwszej

pomocy. W siedem miesięcy od chwili, gdy znalazł ją Miguel,

była członkiem załogi M/S „Windward" i dzieliła kajutę

razem z Consuela.

- Proszę o uwagę - zwrócił się do stojących na plaży

uczestników wycieczki Dave Lesner, szef Zespołu Nurków. -

Podzielimy się na cztery grupy. Ja przejmuję opiekę nad nie

umiejącymi pływać i tymi, którzy sądzą, że mogą mieć z

pływaniem jakieś trudności. Pozostałych proszę o

przyłączenie się do innych instruktorów.

Maria słuchała przemówienia Dave'a na temat

bezpieczeństwa oraz podwodnego życia, które wkrótce

obejrzą pasażerowie M/S „Windward", gdy nagle poczuła, że

ktoś się na nią natrętnie gapi. Zerknęła przez ramię, lustrując

wzrokiem plażę. Wielu turystów udało się na to plażowe

przyjęcie, by po prostu popływać, najeść się i napić, plaża była

więc zatłoczona. Zauważyła mężczyznę w średnim wieku,

wpatrującego się w nią z wielką uwagą. Wytrzymała jego

spojrzenie i po chwili spokojnie odwróciła wzrok. Przywykła

już do tego, że mężczyźni na statku często się jej natarczywie

przyglądali. W tym momencie poczuła, że ktoś kładzie jej

dłoń na ramieniu, więc odwróciła się z uprzejmym

uśmiechem. Uśmiech jednak natychmiast zamarł jej na ustach,

gdy zobaczyła, że był to właśnie ten mężczyzna, który patrzył

na nią w tak natrętny sposób.

- Przepraszam, że się pani tak przyglądam, ale

przypomina mi pani kogoś, kogo dobrze znałem. Czy nie

mieszkała pani przypadkiem w Kalifornii?

- Nie - odparła szybko Maria. Właściwie to mogła

mieszkać kiedyś w Kalifornii, ale ponieważ znaleziono ją po

12. Mittermeyer Helen - Pochwyceni przez wir.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: