Koncepcja Thomasa Gordona .
Koncepcja T.Gordona jako pedagogia:
- źródło swej koncepcji T.Gordona wywodzi się z psychologii humanistycznej przyjmując za nią koncepcję człowieka
- opiera ją na teorii stosunków międzyludzkich , przykładając szczególne znaczenie da zasad komunikacji interpersonalnej,
- występuje : przeciwko stosunkach władz , posługiwania się siłą i lękiem w kontaktach z innymi ludźmi , w tym szczególnie z dziećmi
- wychodzi z założenia , że podstawową przyczyną konfliktów jest posługiwanie się przez większość wychowawców barierami komunikacji
- pragnie , by stosunek wychowawcze opierał się na wzajemnym poszanowaniu swoich potrzeb , na miłości i odpowiedzialności
- proponuje program treningu dla wychowawców podczas , którego mogą oni posiąść umiejętności efektywnej komunikacji oraz konstruktywnego rozwiązywania konfliktów
- zakłada ,że zrozumienie podstawowych zasad jego koncepcji oraz nauczenie posługiwania się programami.
Efektywne relacje wychowawca- wychowanka .
Stosunki wychowawca – wychowanek są dobre , gdy są zbudowane :
- szczerości i przejrzystości ( każdy jest w stosunku do drugiego uczciwy)
- zainteresowaniu (każdy wie, co znaczy dla drugiej osoby )
-wzajemnej zależności ( każdy pozwala każdemu rozwijać własną kreatywność i indywidualność ).
-wzajemnym zaspokajaniu potrzeb
- autentyczności ( każdy jest sobą nikogo nie udaje , nie gra )
- empatii ( współodczuwanie , rozumieniu swoich emocji)
Cele wychowania.
Naczelny cel wychowania – szeroko rozumiany rozwój dziecka , który powinien wynikać z jego własnego potencjału osobowego.
Ponadto T.Gordon wymienia cele:
o umożliwienie dziecku polubienia i zaakceptowania siebie , afirmację i poczucie własnej wartości
o autonomia niezależności , twórczość , rozwój i realizacja własnych możliwości .
o samodzielność w radzeniu sobie ze swoimi problemami konstruktywne ich rozwiązywanie .
o zdolność do zaspokojenia własnych potrzeb do odpowiedzialności za siebie , do samokontroli i samooceny
o autentyzm w wyrażaniu uczuć
o umiejętność współpracy z innymi , zdolność do respektowania ich potrzeb , a przy tym niezapomnianie o własnych
o umiejętność samoograniczenia własnej swobody i wolności
o wewnętrzne zdyscyplinowanie
o produktywność realizowaniu własnych możliwości
Koncepcja Thomasa Gordona jako pedagogia
v Źródła swej koncepcji T. Gordon wywodzi z psychologii humanistycznej, przyjmując za nią koncepcję człowieka
v Opiera ją na teorii stosunków międzyludzkich, przykładając szczególne znaczenie do zasad komunikacji interpersonalnej
v Występuje przeciwko stosunkom władzy, posługiwania się siłą i lękiem w kontaktach z innymi ludźmi, w tym szczególnie z dziećmi
v Wychodzi z założenia, że podstawową przyczyną konfliktów jest posługiwanie się przez większość wychowawców barierami komunikacji
v Pragnie by stosunki wychowawcze opierały się na wzajemnym poszanowaniu swoich potrzeb, na miłości i odpowiedzialności
v Proponuje program treningu dla wychowawców, podczas którego mogą oni posiąść umiejętności efektywnej komunikacji oraz konstruktywnego rozwiązywania konfliktów
v Zakłada, że zrozumienie podstawowych zasad jako koncepcji oraz nauczanie posługiwania się proponowanymi przez niego narzędziami, zmienia kontakty wychowawca – wychowanek na lepsze bardziej efektywne.
Efektywne relacje wychowawca wychowanek
Stosunki wychowawca wychowanek są dobre, gdy są oparte na
ü Szczerości i przejrzystości (każdy jest w stosunku do drugiego uczciwy)
ü Zainteresowaniu ( każdy wie, co znaczy dla drugiej strony)
ü Wzajemnej zależności ( zamiast jednostronnej zależności)
ü Niezbędnym dystansie ( każdy pozwala każdemu rozwijać własną kreatywność i indywidualność)
ü Wzajemnym zaspokajaniu potrzeb
ü Autentyczności ( każdy jest sobą, nikogo nie udaje, nie gra)
ü Empatii ( współodczuwaniu, rozumieniu swoich emocji)
Cele wychowania
Naczelne cele wychowania – szeroko rozumiany rozwój dziecka, który powinien wynikać z jego własnego potencjału osobowego
Ponadto T. Gordon wymienia cele
· Umożliwienie dziecku polubienie i zaakceptowanie siebie, afirmację i poczucie własnej wartości
· Autonomią niezależność, twórczość, rozwój i realizację własnych możliwości
· Samodzielność w radzeniu sobie ze swoimi problemami, konstruktywne ich rozwiązywanie
· Zdolność do zaspokajania własnych potrzeb, do odpowiedzialności za siebie, do samokontroli i samooceny
· Autentyzm w wyrażaniu uczuć
· Umiejętność współpracy z innymi, zdolność do respektowania ich potrzeb a przy tym nie zapominania o własnych
· Umiejętność samoorganizowania własnej swobody i wolności
· Wewnętrzne zdyscyplinowanie
· Produktywność w realizowaniu własnych możliwości
Zadanie wychowania
o Szeroko rozumiana zmiana człowieka i jego stosunku do otaczającej rzeczywistości – człowiek powinien umieć się znaleźć w nieustannie zmieniającym się świecie.
o Nabycie umiejętności twórczego przekształcania zastanego świata
o Zmiana w sposobie postrzegania dziecka i siebie w roli wychowawcy
o Zmiana dotychczasowych metod oddziaływań wychowawczych
o Przekształcenie placówek oświatowych
Istota zmian edukacyjnych
1. Rewizja poglądów i mitów dotyczących sposobu postrzegania dziecka
§ Dziecko nie jest jeszcze pełnowartościowym człowiekiem
§ Dziecko jest złe z natury
§ Dziecko jest własnością rodziców, ich kontynuacją
§ Dzieci są dla rodziców najważniejsze
§ Dzieci chcą by dorośli wyznaczali im granice zachowań
§ Bunt okresu dorastania jest zjawiskiem naturalnym
2. Rewizja poglądów dotyczących sposobu postrzegania siebie w roli wychowawcy
§ Rodzice i nauczyciele muszą być czymś więcej niż zwykłymi ludźmi
§ Wychowawcy muszą być konsekwentni
§ Wychowawcy musza stanowić zwarty front w wychowaniu
§ Wychowawcy muszą zawsze akceptować dzieci
§ Wychowawca musi zwyciężać gdyż w przeciwnym razie zostanie pokonany
§ Wychowawcy maja prawo narzucić dzieciom swoją wolę i rozwiązania
§ Wychowawcy muszą przekazywać dzieciom swoją hierarchię wartości
§ Wychowawcy są odpowiedzialni za przekazywanie kultury
3. Rewizja poglądów dotyczących metod oddziaływań wychowawczych
§ W stosunku do dzieci należy używać swojej władzy i autorytetu
§ Konflikt między dziećmi a wychowawcami niszczy wzajemne stosunki
§ Należy mówić dziecku, co jest złego w jego zachowaniu, gdyż jedynie wtedy będzie w stanie je zmienić
§ Grupa nie może podejmować decyzji
4. Stosunek do środowiska wychowawczego
§ Nieuzasadniona krytyka rodziny
§ Nieuzasadniona krytyka nauczycieli
§ Nieuzasadniona krytyka szkoły
Istota oddziaływań wychowawczych
1) Zasada posiadania problemu
2) Akceptacja jako niezbędny warunek pomocy człowiekowi posiadającemu problem
3) Rezygnacja z oddziaływania siłą i władzą
4) Wychowawca musi zadbać także o siebie
5) Postrzeganie konfliktu jako wspólnego problemu do rozwiązania
6) Przekazywanie dzieciom przez dorosłych swojej hierarchii wartości nie poprzez nakazy, lecz przez wyznawanie jej własnym życiem
7) Nastawienie na współpracę i współdziałanie
Metody, środki i formy wychowania
1) Sposoby reakcji wychowawcy
· Bierne słuchanie
· Otwieracze drzwi, (gdy ktoś inny trzeci wtrąca się w konwersację, dyskusją)
· Aktywne słuchanie
2) Wpływanie na zmianę nieakceptowanego zachowania dziecka
· Wypowiedzi typu „ja”
· Zmiana otoczenia
· Zmiana swojego stosunku do zachowania dziecka
3) Konstruktywne rozwiązywanie konfliktów
· Metoda dwu szpad
· Metoda 6 kroków
pedagog107