PRZYTULANKI
CZYLI WIERSZYKI
NA DZIECIĘCE MASAŻYKI
ZABAWY RELACYJNO-RELAKSUJĄCE
opracowanej przez
Martę Bogdanowicz
Zabawy zawarte w tej pozycji wykorzystuję podczas rewalidacji,
jako relaks. Pozwoliłam sobie przepisać kilka zabaw, ponieważ są
bardzo ciekawe i zarazem lubiane przez dzieci.
Oto kilka z nich:
ŚLIMAK
Ślimak, ślimak, wystaw rogi,
(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami lub leży
na brzuchu.
Rysujemy palcem na plecach dziecka spiralę.)
dam ci sera na pierog.
jak nie sera, to kapusty,
(Wewnętrzną stroną dłoni zataczamy coraz większe koła
na całych plecach.)
od kapusty będziesz tłusty.
ENTLICZEK PENTLICZEK
`
Entliczek pentliczek,
(Dziecko zwrócone do nas plecami.
Rysujemy na barkach dziecka pętelki i zawijasy.)
czerwony stoliczek,
a na tym stoliczku
(Rytmicznie gładzimy dziecko po plecach dłonią,)
pleciony koszyczek.
(kreślimy opuszkami palców kratkę.)
PIXIE I DIXIE
Raz, dwa, trzy, cztery,
Naśladując palcami duże kroki, spacerujemy
po jego plecach w górę.)
maszeruje Huckleberry,
a tuż za nim Pixie, Dixie,
(Naśladując małe kroki, szybko kroczymy
palcami wskazującymi i środkowymi,)
wykąpane w proszku „ixi”.
(wielokrotnie)
MAŁPY
Jan Brzechwa
(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami.)
Małpy skaczą niedościgle,
(Naśladujemy dłońmi na jego plecach skoki,
na przemian opierając je na przegubach i na palcach.)
małpy robią małpie figle .
(Z wyczuciem np pociągamy dziecko za ucho,
czochramy jego włosy
lekko łaskoczemy.)
Niech pan spojrzy na pawiana,
(Szybko obracamy dziecko tak, by twarzą było
zwrócone do nas, żartobliwie spoglądamy mu w oczy.)
co za małpa, proszę pana!
LIST DO BABCI
Kochana Babciu.
(Dziecko siedzi zwrócone do nas plecami, masujemy jego plecy-
wygładzamy papier
Piszemy palcem na plecach dziecka,)
KROPKA.
(z wyczuciem naciskamy plecy w jednym miejscu.)
Pisze Ci, że
(Kontynuujemy pisanie,
mam w domu kotka.)
KROPKA. z
(nów stawiamy kropkę.)
Kotek chodzi,
(Kroczymy palcami,)
kotek skacze,
(„skaczemy”, opierając dłoń na przemian
na przegubie i na plecach. )
kotek drapie,
(Delikatnie drapiemy dziecko po plecach,)
kotek chrapie.
(opieramy na nim głowę i udajemy chrapanie.)
Składamy list,
(Krzyżujemy ręce dziecka,)
naklejamy znaczek
(dotykamy jego czoła wewnętrzną stroną dłoni.)
i zanosimy na pocztę.
(Bierzemy dziecko na ręce i spacerujemy z nim.)
IDZIE, IDZIE
Idzie, idzie stonoga, stonoga, stonoga,
(Dziecko leży na brzuchu.
Spacerujemy palcami po jego plecach – „dużymi krokami”.)
a tu... noga!
(Chwytamy dziecko za nogę,)
Idzie, idzie malec, malec, malec,
(wędrujemy po niej dwoma palcami
w kierunku stopy, stawiając drobne kroczki.)
a tu... palec!
(Chwytamy dziecko za palec,)
Idzie, idzie koń, koń, koń,
(delikatnie, lecz zdecydowanie,
naciskamy jego plecy dłońmi zwiniętymi w pięści na przemian.)
a tu... dłoń!
(Chwytamy dziecko za dłoń,)
Leci, leci sowa, sowa, sowa,
(szybko muskamy jego rękę opuszkami palców,)
a tu... głowa!
(ostrożnie)
SŁOŃ NA WYCIECZCE
Bolesław Kołodziejski
Szedł sobie słoń na wycieczkę,
( wyczuciem naciskamy jego plecy
wewnętrzną stroną na przemian.)
z tyłu na plecach miał teczkę,
(Rysujemy palcem prostokąt,)
nos długi – trąbę słoniową rysujemy trąbę.
i kiwał na boki głową.
(Ujmujemy głowę dziecka
i ostrożni kołyszemy nią na boki.)
Wolno szedł słonik, szurając
(Naciskamy plecy dziecka
wewnętrzną stroną dłoni na przemian;)
nogami jak wielkie kloce.
Tak ociężale jak... słonie
(naciskając dłońmi na przemian,
wolno przesuwamy je wzdłuż kręgosłupa do góry.)
szedł sobie wolniutko po drodze.
IDZIE PANI, WIETRZYK WIEJE
Idzie pani: tup, tup, tup,
Na przemian z wyczuciem stukamy w jego plecy opuszkami
palców wskazujących,)
dziadek z laską: stuk, stuk, stuk,
(delikatnie stukamy zgiętym palcem,)
skacze dziecko: hop, hop, hop,
(naśladujemy dłonią skoki, na przemian opierając ją
na przegubie i na palcach;)
żaba robi długi skok.
(z wyczuciem klepiemy dwie odległe części
ciała dziecka np. stopy i głowę)
Wieje wietrzyk: fiu, fiu, fiu,
(dmuchamy w jedno i w drugie ucho dziecka,)
kropi deszczyk: puk, puk, puk,
(delikatnie stukamy w jego plecy wszystkimi palcami.)
deszcz ze śniegiem: chlup, chlup, chlup,
(Klepiemy dziecko po plecach dłońmi złożonymi
w „miseczki”.)
a grad w szyby łup, łup, łup.
(lekko stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści,)
Świeci słonko,
(gładzimy wewnętrzną stroną dłoni ruchem kolistym.)
wieje wietrzyk,
(Dmuchamy we włosy dziecka,)
pada deszczyk.
(z wyczuciem stukamy opuszkami palców w jego plecy,)
Czujesz dreszczyk?
( leciutko szczypiemy w kark.)
Rebusy mają duże znaczenie w edukacji przedszkolnej. Warto więc nauczyć dzieci
sposobu ich rozwiązywania. Znalazłam w swoich zbiorach duzo rebusów
i postanowilam je umieścić na swojej stronie.
Rebusy, tak jak większośc zadań można posegregować według stopni trudności.
Najłatwiejsze rebusy to te, gdzie dziecko musi "dołożyć" literę, bądź więcej liter.
Przykłady takich rebusów:
k - osa,
e - kran,
r - osa,
ryba - k,
a - lejki,
s - rogi,
s - mak,
z - lew,
G - dynia,
tor - t,
o - lejek ...
para - sol,
Ja - kubek,
po - most,
ul - ica,
auto - kar,
lampa - rt,
ser - dak,
ko - meta,
kar - teczka,
wiatr - ak,
auto - bus,
tort - ownica,
mi - nuta,
but - elka,
bu - rak,
ser - weta,
ku - beczki,
ser - ce,
do - statek,
por - ty,
do - koła,
de - ser,
kom - pas,
ser - delek,
koza - ki,
od - waga,
słoń - ce,
pie - rogi,
ser - wis,
kot - let,
mik - ser,
mak - aron,
war - kot,
lis - tek,
tor - ba,
dom - ek,
lis - topad,
ru - mak,
ule - wa,
las - ka ...
t - ul - ipan,
t - rak - tor,
k - las - a,
ok - las - ki,
b - ul - wa ...
Kolejny rodzaj rebusów to takie, gdzie trzeba skreślić literę. Oto przykłady
(litery do przekreślenia są w nawiasie):
no - rak (k),
słońce (ce),
wielo - ryba (a),
ter - most (t),
bratek (ek),
mał - pas (s),
serce (ce) ...
Jeszcze inny rodzaj rebusów polega na zamianie liter. Oto przykłady:
koza z=s,
worek w=k,
igła i=m,
kura u=a,
kosa s=r,
płot p=m,
fajka f=b,
narta n=w,
kret t=m,
dom o=y,
młotek m=p,
kot t=c,
banan n=r,
wagon g=z....
ko - but b=g,
dzbanek dzb=g,
ser e=a na,
ok - laska a=i .....
Gdy potrzebuję sama stworzyć rebus, wówczas na kartce piszę wyraz którego
szukam i próbuję znaleźc taki wyraz, który ma najwięcej liter z poszukiwanego
wyrazu.
SCENARIUSZ ZAJĘCIA
Dla dzieci 4-letnich Z zakresu edukacji ekologicznej
TEMAT: Przygody kropli wody
Zadanie: wpływ zabaw badawczych na kształtowanie postaw proekologicznych
Cel ogólny:
1. Zapoznanie ze zjawiskiem parowania, skraplania, topnienia
2. Wyjaśnienie obiegu wody w przyrodzie i znaczenia wody dla życia na ziemi
Cele szczegółowe:
1 Wie, jakie znaczenie ma woda w przyrodzie
2. Potrafi obserwować i wyciągać wnioski
3. Uważnie słucha
4. Obserwuje i samodzielnie wykonuje proste doświadczenia
5. Ma świadomość, że z urządzeń elektrycznych można korzystać tylko pod
opieką osób
dorosłych
Metody: opowiadanie, rozmowa, pokaz, obserwacja, zadaniowa
Forma: z całą grupą, indywidualna
Pomoce: opowiadanie H. Bechlerowej ( wersja skrócona), encyklopedia-
Woda, ziemia, powietrze, ogień, śnieg, czajnik bezprzewodowy, lusterko,
papierowa kropelka wody, farby ( niebieska i czerwona), plastikowe tacki,
folia malarska, muzyka relaksacyjna,
kubeczek, miska z wodą, lusterko, lignina,
PRZEBIEG ZAJĘĆ
1. Wprowadzenie do zajęcia, zapoznanie z tematem zajęć.
2. Woda ; zabawa ruchowa z folią malarską do muzyki, interpretacja
ruchem muzyki ( woda spokojna, burza itp.)
3. Opowiadanie H. Bechlerowej z wykorzystaniem niebieskiej kropelki
wody i ilustracji z książki ; zapoznanie z obiegiem wody w przyrodzie
oraz formami wody na świecie ( jezioro, morze, ale i deszcz, śnieg, mgła)
4. Rozmowa z dziećmi:
- Co spotkało kroplę wody?
- Kim ona była?
- Gdzie wędrowała kropelka wody?
- Gdzie występuje woda w przyrodzie?
- Jakie formy przybiera woda na świecie?
5. Zaproszenie dzieci do stolika zamienionego w małe laboratorium
6. Doświadczenie I parowanie wody
- Jedno z dzieci wlewa wodę do czajnika bezprzewodowego, drugie
włącza czajnik. Dzieci obserwują co dzieje się z woda w czajniku
( wlewają zimną, ona paruje, grzeje się, unosi się para wodna.)
- Dlaczego woda paruje? Dokąd wędruje? Co się dzieje z para?
- Co się dalej dzieje z parą zobaczymy w 2 doświadczeniu.
7. Doświadczenie II skraplanie pary wodnej
- Ponowne zagotowywanie wody w czajniku i trzymanie lusterka
nad parującą wodą. Na lusterku osadza się para, która się skrapla
( lusterko trzyma nauczyciel). Nauczycielka
proponuje strącić krople pary na stół ( deszcz)
- Co się stało z para? Skąd się wzięły krople wody? ( gdy jest ciepło,
woda paruje, gdy zimno, zamienia się w kropelki)
- Nawiązanie do opowiadania, przypomnienie wędrówki kropelki.
- Nawiązanie do zimy ( śnieg). Przyniesienie śniegu do sali
8. Doświadczenie III topnienie śniegu w rękach
- Dzieci wyjmują trochę śniegu i trzymają w dłoni. Po chwili śnieg się
rozpuszcza. Wniosek - śnieg się rozpuszcza, gdy jest ciepło
9. Doświadczenie IV topnienie śniegu na tacy i na ligninie na kaloryferze
- Ułożenie śniegu na tacy i postawienie jej na kaloryferze i na ligninie
na stoliku, śnieg się rozpuszcza i powstaje brudna woda. Obserwacja,
który się szybciej rozpuści. Sprawdzenie, że śnieg jest mokry ( więc woda)
...
akania