05_warszawianka_-_loch_camelot_t.pdf

Warszawianka

Słowa: K. Delavigne Muzyka: K. Kurpi ı ski

Oto dzi Ļ dzie ı krwi i chwały,

Oby dniem wskrzeszenia był!

W gwiazd ħ Polski Orzeł Biały

Patrz Ģ c, lot swój w niebo wzbił.

I nadziej Ģ podniecany,

Woła na nas z górnych stron :

-Powsta ı Polsko! skrusz kajdany,

Dzi Ļ twój tryumf, albo zgon!

Hej, kto Polak na bagnety!

ņ yj swobodo, Polsko ņ yj!

Takim hasłem cnej podniety

Tr Ģ bo nasza wrogom grzmij!

Droga Polsko! Dzieci twoje

Dzi Ļ szcz ħĻ liwszych doszły chwil

Od tych sławnych, gdy ich boje

Wie ı czył Kremlin, Tybr i Nil.

Lat dwadzie Ļ cia nasze m ħŇ e

Los po obcych ziemiach słał,

Dzi Ļ , o Matko, kto pol ħŇ e,

Na twym łonie b ħ dzie spał.

Hej, kto Polak na bagnety...

Grzmijcie b ħ bny, ryczcie działa,

Dalej dzieci w g ħ sty szyk!

Wiedzie hufce wolno Ļę , chwała,

Tryumf błyska w ostrzu pik!

Le ę nasz orle w górnym p ħ dzie,

Sławie, Polsce, Ļ wiatu słu Ň !

Kto prze Ň yje, wolnym b ħ dzie,

Kto umiera, wolnym ju Ň !

Hej, kto Polak na bagnety...