Wybranka milionera - Williams Cathy.pdf - E-Book - samotny73

CATHY WILLIAMS

Wybranka milionera

CATHY WILLIAMS

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Dominic Drecos z zasady unikał takich miejsc. Nie rozumiał,

jak bogaci biznesmeni, niby to szczęśliwi mężowie i ojcowie,

mogą bywać w nocnych klubach: wodzić głodnym wzrokiem za

roznegliżowanymi dziewczynami, które sprzedają swoją god-

ność za śmieszne napiwki.

Tym razem nie mógł się wykręcić: klient nalegał i teraz cała

grupka nobliwych panów siedziała przy stoliku w takim właśnie

przybytku, sącząc zawrotnie drogie drinki.

Panowie chcieli poznać nocne życie Londynu i tak

wyartykułowane pragnienie nie oznaczało bynajmniej kolacji w

którejś z ekskluzywnych restauracji przy Knightsbridge ani

wizyty w teatrze przy Drury Lane.

- Gdzie ja mam ich, do diabła, zabrać? - radził się

zdesperowany swojej sekretarki. - Czy ja wyglądam na faceta

który szwenda się po nocnych klubach? Zanim odpowiesz,

pamiętaj, że może cię to kosztować posadę. - Uśmiechnął się

szeroko. - Masz jakieś rozeznanie w kwestiach nocnego życia?

- Babcie nie prowadzą nocnego życia, szefie.

CATHY WILLIAMS

Gloria miała pięćdziesiąt pięć lat. - Popytam i znajdę coś

odpowiedniego.

Znalazła , na szczęście, miejsce bez tańca erotycznego i

podobnych atrakcji. Prawdę mówiąc, całkiem przyzwoite,

pomyślał Dominic, rozejrzawszy się po sali. Jeśli nie liczyć

obowiązkowo skąpego rynsztunku kelnerek i obowiązkowego

półmroku. Jedzenie okazało się całkiem znośne, za to drinki

horrendalnie drogie, ale trudno.

Transakcja była warta małej ekstrawagancji: klient bawił się

dobrze, to najważniejsze.

Dominic nie mógł powiedzieć tego samego o sobie. Widok

pięknych, mocno roznegliżowanych dziewcząt działał na niego

fatalnie. Od czasu gdy jego narzeczona zniknęła bez słowa

wyjaśnienia pół roku temu, alergicznie reagował na kobiety.

Koniec. Żadnych więcej intymnych kolacyjek we dwoje, wyjść

do teatrów, kwiatów, bilecików. Zadał jakieś uprzejme pytanie

klientowi, zerknął dyskretnie na zegarek, podniósł głowę... I

wtedy zobaczył... ją.

Stała koło stolika, z tacą opartą o biodro, uśmiechnięta, lekko

nachylona, czekając, czy zamówią kolejną butelkę szampana: z

której oczywiście będzie miała swoją niewielką marżę.

Skąd się wzięła? Wcześniej nie obsługiwała ich stolika.

- Chciałam zapytać, czy panowie reflektują na jeszcze jedną

butelką szampana? - wyrecytowała

WYBRANKA MILIONERA 7

wyuczoną kwestię i Dominic uśmiechnął się mimo woli,

wyobrażając sobie, na co mogliby reflektować panowie.

Na co mógłby reflektować on sam.

Zaskoczyła go własna reakcja, bo od zniknięcia Rosalind

kobiety przestały dla niego istnieć.

Dziewczyna napotkała jego spojrzenie, szybko odwróciła

wzrok i wyprostowała się.

- Jeszcze dwie butelki? - odezwał się klient i zabrzmiało to

bardziej jak stwierdzenie niż pytanie.

- Czemu nie - przytaknął skwapliwie Dominic, nie mogąc

oderwać oczu od dziewczyny.

Była atrakcyjną blondynką, ale być atrakcyjną blondynką to

nic szczególnego. Ona miała w sobie coś egzotycznego.

Szczupła, o chłopięcej sylwetce, mogłaby się wydawać

androgyniczna, gdyby nie zdecydowanie kobiece rysy twarzy:

krótki, prosty nos, migdałowe oczy, których koloru nie potrafił

określić z winy panującego na sali półmroku, i niebywałe włosy

koloru wanilii, proste, gęste, długie do pasa.

Zdawał sobie sprawę, że jest żałosny, wgapiając się w nią

nachalnie, ale nie był w stanie odwrócić wzroku, ona natomiast

starała się nie patrzeć na niego. Zirytowało go to. Po pierwsze

dlatego, że to on miał płacić za szampana, na którego ich

właśnie namówiła, a po drugie, że przywykł do pełnych

podziwu spojrzeń kobiet.

- Ale to już ostatnie zamówienie, skarbie - powie-

CATHY

WILLIA

dział z lekkim przekąsem. - Niektórzy z nas muszą jutro

pracować od świtu. - Uwaga zabrzmiała protekcjonalnie,

niegrzecznie, ale trudno. Chciał zmusić dziewczynę, żeby

wreszcie spojrzała na niego.

Oto do czego prowadzi celibat, pomyślał kwaśno. Nie

przypuszczał, że kiedyś będzie zabiegał o jedno spojrzenie

kelnerki w nocnym klubie.

A jednak dopiął swego. Spojrzała na niego. Starała się być

uprzejma, ale w jej oczach dojrzał pełne dystansu politowanie.

Zbierając puste kieliszki, nachyliła się do niego i wycedziła

wyraźnie:

- Nie jestem dla pana „skarbem". - Wyprostowała się z

uśmiechem, odwróciła i odeszła.

Jak on śmiał, zżymała się. Oczywiście takie sceny zdarzały się

wcześniej. Do klubu przychodzili nadziani faceci, którym

wydawało się, że mogą wszystko.

Zazwyczaj puszczała chamskie uwagi mimo uszu. Była

kelnerką i musiała być uprzejma wobec klientów, nawet jeśli ją

obrażali. Pracowała w klubie od siedmiu miesięcy i zdążyła się

nauczyć nie zwracać uwagi na uwłaczające komentarze, ale ten

facet przed chwilą doprowadził ją do furii.

- Co się dzieje, piękna? - zagadnął Mike, podając jej

zamówionego szampana.

Mattie uśmiechnęła się blado.

- Jak zwykle.

Wybranka milionera - Williams Cathy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: