Lubie_siebie_-_program_zaj_socjoter[1].pdf

(407 KB) Pobierz
„LUBIĘ SIEBIE”
PROGRAM ZAJĘĆ
SOCJOTERAPEUTYCZNYCH
Opracowała: Agnieszka Żurakowska
I. Założenia programu
Program zajęć socjoterapeutycznych „Lubię siebie” powstał na skutek codziennych
kontaktów z młodzieżą, wielu rozmów o ich trudnościach, problemach, zmaganiach się z
nimi, o tym jak widzą siebie, co o sobie myślą. Rozmów o sprawach takich jak brak wiary we
własne siły, poczucie osamotnienia, niskie poczucie własnej wartości.
To, jak ludzie myślą o sobie i co do siebie czują wpływa na sposób, w jaki traktują własną
osobę i innych ludzi. Samoakceptacja przejawia się w dostrzeganiu własnej
niepowtarzalności, lubieniu siebie – mimo słabości, wad. Wyzwala zaufanie i wiarę we
własne siły, skłania do wykorzystania indywidualnych możliwości. Na przeciwnym biegunie
jest brak akceptacji siebie, które przejawia się w podkreślaniu własnych niedostatków, nie
zauważaniu lub nie docenianiu tego, co już się osiągnęło, braku wiary w siebie i własne
możliwości.
Program zajęć socjoterapeutycznych „Lubię siebie” ma pomóc młodzieży w zmianie stosunku
do siebie, ułatwić dostrzeżenie mocnych stron, uczyć jak korzystnie je zaprezentować,
wzmacniać wiarę we własne możliwości, stworzyć klimat w którym samoakceptacja,
poczucie własnej wartości tworzą się, rozwijają, wzmacniają.
II. Adresaci programu : młodzież uczęszczająca do klasy VI szkoły podstawowej specjalnej
oraz do klas I – III gimnazjum specjalnego (klasy dla dzieci z problemami neurologicznymi,
uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim).
III. Cele ogólne programu:
1. Wzmacnianie poczucia własnej wartości
2. Rozwijanie świadomości o posiadanych zasobach, mocnych stronach
3. Rozwijanie samooceny
4. Zwiększenia akceptacji siebie
5. Rozwijanie umiejętności poszukiwania wsparcia w otoczeniu i korzystania z niego.
IV. Cele szczegółowe programu:
1. Uczeń potrafi wymienić pozytywne cechy swojego wyglądu
2. Uczeń potrafi wymienić pozytywne cechy swojego charakteru
3. Uczeń potrafi wymienić te cechy, które wyróżniają go od innych i przyczyniają się do
jego wyjątkowości
4. Uczeń potrafi opowiedzieć o swoich umiejętnościach będących źródłem sukcesów
5. Uczeń potrafi wymienić te swoje cechy, które są cenione przez innych
6. Uczeń potrafi opowiadać o sobie, eksponując swoje pozytywne cechy
7. Uczę potrafi opowiedzieć o swoich marzeniach i planach życiowych
8. Uczeń potrafi kierować pozytywne komunikaty do innych członków grupy
9. Uczeń jest otwarty w stosunku do innych członków grupy, ale akceptuje granice
psychologiczne w kontaktach z innymi
V. Forma i metody pracy
A/ Forma pracy: warsztatowa w małej grupie
B/ Metody pracy:
- rundka – praca w kręgu
- burza mózgów
- rysunek, plakat
- inscenizacje, scenki
- pantomima
- wizualizacja
- dyskusja
- ćwiczenia w parach.
VI. Środki dydaktyczne:
- arkusze pomocnicze: „Herb”, „Jesteśmy grupą, ale każdy z nas jest inny”, „Jestem ...”,
„Co inni we mnie lubią”, „Co lubię w swoim wyglądzie?”, arkusz ewaluacyjny
- zdjęcia uczniów
- kolorowe kartony
- kolorowe czasopisma
- lupa
- butelka
- lusterka kieszonkowe
- papierowe torby
- papierowe talerze
- cienka gumka – 2 m
- filiżanki z wodą
- koperty
- tablica
- kreda
- farby
- mazaki
- kredki
- kolorowe kartki
- długopisy
- klej
VII. Sposoby ewaluacji programu
1. Obserwacja uczestników zajęć podczas wykonywanych ćwiczeń – czy wraz z
kolejnymi zajęciami rozwija się ich umiejętność pozytywnego mówienia o sobie,
ukazywania pozytywnych cech osobowości, akceptowania ograniczeń, odkrywania
osobistych zasobów, itd.
2. Ocena programu przez uczniów na ostatnich zajęciach (niedokończone zdania,
refleksje na temat zajęć, określenie na schemacie poziomu zadowolenia z uczestnictwa
w programie).
VIII. Scenariusze zajęć: 16 scenariuszy przewidzianych na 16 godzin lekcyjnych.
Scenariusz spotkania I
1. Rozpoczęcie zajęć:
- powitanie
- przedstawienie głównych celów programu
2. Ustalenie reguł grupowych
3. Zawarcie kontraktu
4. Ćwiczenie „Historia mojego imienia”
- uczestnicy kolejno opowiadają historię swojego imienia: kto je wymyślił, czy wiąże
się z nim jakaś przygoda, jakie zdrobnienia lub inne formy imienia są lubiane, a jakie
nie, itd.
- prowadzący dba o to, aby ustalić w jakiej formie dziecko chce, aby zwracać się do
niego na zajęciach
5. Ćwiczenie „Wycieczka”
- prowadzący prosi uczestników o wyobrażenie sobie, że całą klasą wybieramy się na
wycieczkę; każdy ma za zadanie wyobrazić sobie, że zabiera na tą wycieczkę jakiś
przedmiot zaczynający się na literę jego imienia, który służyłby ogólnemu użytkowi
- uczniowie wymieniają w kręgu swoje imię i wyobrażony przedmiot, kolejni
uczestnicy zajęć powtarzają usłyszane imiona i przedmioty, dodając swoje imię i
przedmiot
6. Zakończenie zajęć:
- rundka: „W jakim nastroju kończysz dzisiejsze zajęcia?”
- zapowiedź kolejnych zajęć
- pożegnanie
Scenariusz spotkania II
1. Rozpoczęcie zajęć
- powitanie
- rundka: „W jakim nastroju rozpoczynasz dzisiejsze zajęcia?”
2. Rundka: „Co miłego zdarzyło ci się w ostatnim tygodniu?”
Zgłoś jeśli naruszono regulamin