Wybaczanie-praca dyplomowa Kasi P.pdf

WST Ħ P

ņ aden zwi Ģ zek nie mo Ň e trwa ę długo bez napi ħę . Nie ma takich zwi Ģ zków mi ħ dzyludzkich,

którym nigdy nie towarzyszy ból, zranienie, cierpienie, alienacja, nie sposób bowiem unikn Ģę

nieporozumie ı . W trakcie Ň ycia ranimy innych ludzi i sami zostajemy ranieni. Dopuszczamy

si ħ złych uczynków, wypowiadamy krzywdz Ģ ce słowa, albo na odwrót - nie mówimy czułych

słów wtedy, gdy powinni Ļ my to zrobi ę lub dostrzegamy potrzeb ħ , któr Ģ z łatwo Ļ ci Ģ

mogliby Ļ my zaspokoi ę , ale przymykamy na ni Ģ oczy. I nie jest wa Ň ne, czy podobne sytuacje

okre Ļ la si ħ mianem iluzji, karmy, czy grzechu - zadaj Ģ one rany ducha, oddzielaj Ģ nie tylko od

innych ludzi, ale tak Ň e od własnych dusz.

Jak poradzi ę sobie z bólem, zranieniem i poczuciem niesprawiedliwo Ļ ci?

Przede wszystkim nale Ň y przyjrze ę si ħ swojemu poczuciu niewinno Ļ ci. Wi ħ kszo Ļę zranionych

ludzi chce widzie ę innych jako napastników, agresorów, siebie za Ļ jako niewinne ofiary.

Celem tego jest uwolnienie si ħ od poczucia winy i odpowiedzialno Ļ ci. Sytuacje, w których

jest si ħ całkiem niewinnym rzadko zdarzaj Ģ si ħ w trwałych zwi Ģ zkach. Oczywi Ļ cie mo Ň liwe

s Ģ jednorazowe akty gwałtu oraz przemocy, za które odpowiedzialna jest tylko jedna ze

stron. W wi ħ kszo Ļ ci wypadków jednak - czy b ħ dzie to konflikt pomi ħ dzy mał Ň onkami,

przyjaciółmi, czy te Ň bolesna sytuacja w pracy - odpowiedzialno Ļę za powstanie konfliktu

ponosz Ģ obie strony. Tymczasem w sytuacjach konfliktowych mno Ň y si ħ liczb ħ powodów,

które pozwalaj Ģ obarczy ę odpowiedzialno Ļ ci Ģ drug Ģ stron ħ . Samo ustalenie czyjej Ļ winy ma

oczywi Ļ cie mał Ģ warto Ļę . Obie osoby s Ģ bowiem uwikłane w nieporozumienie. Aby mógł

powsta ę problem potrzeba dwojga ludzi. Ka Ň dy z nas mo Ň e odkry ę , je Ň eli b ħ dzie patrzył

uwa Ň nie, jaki jest jego udział w tej sprawie. Je Ļ li rzeczywi Ļ cie chcemy co Ļ zmieni ę w swoim

Ň yciu, to walka przez negowanie jest zupełn Ģ strat Ģ czasu. Im bardziej roztrz Ģ sasz to, czego

nie chcesz, tym wi ħ cej tego niechcianego powstaje. To, czego nigdy nie lubiłe Ļ u siebie lub w

swoim Ň yciu, wci ĢŇ jest obecne.

Podstaw ħ wszelkiego uzdrowienia stanowi przebaczenie, czyli Ļ wiadome odrzucenie bólu i

gniewu wywołanego cierpieniem zadanym nam przez ludzi oraz ranami jakie sami sobie

zadajemy. Tam, gdzie nale Ň y co Ļ uzdrowi ę , nale Ň y tak Ň e co Ļ wybaczy ę . Wszystkie choroby

maj Ģ swoje Ņ ródło w niewybaczeniu. Ilekro ę jeste Ļ my chorzy, poszukajmy w naszych sercach

kogo Ļ , komu powinni Ļ my wybaczy ę . Kurs cudów mówi, Ň e "wszystkie schorzenia maj Ģ swoje

Ņ ródło w niewybaczeniu" oraz "ilekro ę jeste Ļ my chorzy, powinni Ļ my rozejrze ę si ħ dookoła i

poszuka ę osoby, której trzeba wybaczy ę ". Osobie, której najtrudniej jest nam przebaczy ę

powinni Ļ my przebaczy ę przede wszystkim. Wybaczenie oznacza odpuszczenie, puszczenie w

niepami ħę . To nie ma nic wspólnego z usprawiedliwianiem. Dzi ħ ki przebaczeniu stajemy si ħ

zdolni do nawi Ģ zywania prawdziwych, gł ħ bokich zwi Ģ zków z innymi lud Ņ mi, relacji, w które

mo Ň emy si ħ w pełni zaanga Ň owa ę . Przebaczenie zbli Ň a ludzi i pomaga im zrozumie ę

przeszło Ļę , by mogli o niej zapomnie ę . Otwiera wi ħ c przyszło Ļę . Kiedy wybaczamy sobie, a

w Ļ lad za tym akceptujemy siebie takimi, jakimi jeste Ļ my, wtedy wszystko w naszym Ň yciu

zaczyna si ħ pozytywnie układa ę . To tak, jakby dookoła wydarzały si ħ małe cuda. Zdrowie jest

lepsze, otrzymujemy wi ħ cej pieni ħ dzy, zwi Ģ zki emocjonalne s Ģ bardziej warto Ļ ciowe,

zaczynamy działa ę twórczo. I to wszystko dzieje si ħ bez wi ħ kszego wysiłku z naszej strony.

Wybaczaj Ģ c sobie sprawiamy, Ň e rozwija si ħ miło Ļę do nas samych. Tworzy ona wokół klimat

zaufania, bezpiecze ı stwa i akceptacji oraz sprawia, Ň e umysł staje si ħ uporz Ģ dkowany, kreuje

lepsze zwi Ģ zki mi ħ dzyludzkie, daje mo Ň liwo Ļę otrzymania lepszej pracy, mieszkania, a nawet

wpływa korzystnie na wygl Ģ d zewn ħ trzny. Ludzie, którzy potrafi Ģ kocha ę samych siebie, nie

czyni Ģ sobie i innym niczego złego. Samoaprobata i samoakceptacja to klucz do pozytywnych

zmian w ka Ň dej dziedzinie naszego Ň ycia. A u ich podstaw le Ň y umiej ħ tno Ļę przebaczania.

Przebaczenie nie jest przelotn Ģ emocj Ģ , spełnieniem dobrego uczynku, czy wynikiem

współczucia. Mo Ň na je opisa ę jako akt woli, poprzez który decydujemy zapomnie ę o

doznanej krzywdzie. Sama decyzja nie oznacza jednak, Ň e j Ģ darujemy, czy w najmniejszym

cho ę by stopniu umniejszamy. Decydujemy raczej, Ň e nie b ħ dziemy chowa ę urazy i nosi ę jej w

sercu po to, by j Ģ wykorzysta ę przeciwko osobie, która nas skrzywdziła.

Oczywi Ļ cie nie zawsze potrafimy przebaczy ę co Ļ od razu. Niekiedy wymaga to długiego

czasu. Niekiedy całego Ň ycia. Zanim Ļ wiadomie podejmiemy decyzj ħ o przebaczeniu,

musimy osi Ģ gn Ģę wiedz ħ i o Ļ wiecenie. Cz ħ sto po wielokro ę musimy potwierdza ę nasz Ģ

decyzj ħ , zanim pójd Ģ w niepami ħę zranione uczucia i emocje. Musimy stara ę si ħ Ň y ę w

pokoju z sob Ģ oraz z innymi lud Ņ mi, a tak Ň e Ļ wiadomie d ĢŇ y ę do przebaczenia wszystkim,

którzy nas skrzywdzili, urazili, czy zgrzeszyli przeciwko nam. Nie mo Ň emy godzi ę si ħ na

Ň ycie ze Ļ miertelnymi ranami. Nie wolno nam mówi ę : skrzywdzono mnie, odczuwam ból, ale

my Ļ l ħ , Ň e jako Ļ to prze Ň yj ħ . Powinni Ļ my wyleczy ę wszystkie rany. Naszym przeznaczeniem

jest jedno Ļę i zdrowie. Kiedy wi ħ c zrobimy co Ļ złego i skrzywdzimy innego człowieka,

musimy poprosi ę go o przebaczenie. Nasze zamiary nie maj Ģ tu znaczenia: nawet je Ļ li

zranimy kogo Ļ niechc Ģ cy, musimy poprosi ę o darowanie winy. Niekiedy bardzo trudno jest

wybaczy ę komu Ļ , kto w naszym przekonaniu wyrz Ģ dził nam jak ĢĻ krzywd ħ . Bywa, Ň e wcale

nie mamy wtedy zamiaru wyzby ę si ħ zło Ļ ci. Czujemy, Ň e sprawiedliwo Ļ ci nie dzieje si ħ

zado Ļę , a nas samych nikt nie prosi o wybaczenie. Zło Ļę za Ļ jak Ģ rozsiewamy wokół, zwraca

si ħ przeciwko nam. Wybaczenie przynosi wszystkim odpr ħŇ enie. Wybaczaj Ģ c innym

wybaczamy i sobie. Przyznajemy si ħ do własnej niedoskonało Ļ ci i człowiecze ı stwa. Tym te Ň

sposobem, uwalniaj Ģ c innych od poczucia winy, od wstydu, strachu i nastawienia obronnego,

pomagamy im w rozwijaniu ich najlepszego ja. Wybaczenie ludziom nie oznacza wcale

zwalniania ich od odpowiedzialno Ļ ci za ich przewinienia czy aprobat ħ wszelkiego

post ħ powania. Idzie po prostu o u Ļ wiadomienie sobie człowiecze ı stwa, tkwi Ģ cego i w nich, i

w nas. Przechowywanie w sobie Ň alów wobec innych mo Ň e wydawa ę si ħ nam czym Ļ co nas

zabezpiecza. Bywa, Ň e s Ģ dzimy, i Ň uwolnienie si ħ od nich uczyni nas mniej odpornymi na

ataki. Boimy si ħ okaza ę słabo Ļę . Wszelako to te wła Ļ nie zapiekłe Ň ale uniemo Ň liwiaj Ģ nam

bycie szcz ħĻ liwymi. Wkomponowuj Ģ nas w układ ataku i obrony. ĺ ci Ģ gaj Ģ wci ĢŇ ku

nieszcz ħĻ ciu i cierpieniu. Okradaj Ģ nas z naszych sił duchowych. Odpuszczenie Ň alów do

innych i do Ļ wiata uwalnia nas od wszelkich zahamowa ı i przeciwno Ļ ci uniemo Ň liwiaj Ģ cych

nam odnalezienie szcz ħĻ cia. Wybaczanie pozwala nam na kontynuowanie własnej drogi

rozwoju duchowego. Wybaczanie otwiera umysł i serce, pozwala w nowy sposób spojrze ę na

ludzi, Ļ wiat i na nas samych. Wybaczanie - je Ļ li tylko jest autentyczne - otwiera nas na

prowadz Ģ c Ģ i pomagaj Ģ c Ģ sił ħ wy Ň sz Ģ . Nie wolno przerywa ę procesu przebaczania, nawet

je Ļ li w trakcie pogarsza si ħ nasze samopoczucie i stan zdrowia.

Przebaczenie musi obj Ģę wszystko i wszystkich, pocz Ģ wszy od rodziców, nawet je Ļ li ju Ň nie

Ň yj Ģ . Wybaczmy wszystkim, do których mieli Ļ my Ň al i pretensje. Wybaczmy tym, których

uwa Ň ali Ļ my za burzycieli ładu społecznego czy moralnego. ņ adna misja wychowawcza czy

cywilizacyjna nie mo Ň e by ę wa Ň niejsza od naszego zdrowia. Spróbujmy si ħ nie buntowa ę i

nie kombinowa ę , Ň e przecie Ň racje społeczne wymagaj Ģ , by chamów i chuliganów

wychowywa ę , a nie przebacza ę im. Spróbujmy wybra ę zdrowie, swoje zdrowie. Do tego

potrzebny jest spokój, a on zale Ň y od tego, czy przebaczymy. Z pewno Ļ ci Ģ ka Ň dy z nas ma co

przebacza ę i długo nie b ħ dzie si ħ nudzi ę . Gdy wybaczamy, doznajemy ulgi, przestajemy si ħ

denerwowa ę tym, co nas otacza teraz i co nas otaczało i bolało od dzieci ı stwa. Wybaczaj Ģ c,

uwalniamy si ħ od pragnienia zemsty czy bólu, które bardzo m ħ cz Ģ i wymagaj Ģ zu Ň ywania

wielkich ilo Ļ ci energii na ich podtrzymywanie. Nie zawsze jeste Ļ my w stanie niszczy ę wrog Ģ

postaw ħ w zarodku. Niekiedy rozwija si ħ ona stopniowo, nie Ļ wiadomie, by wybuchn Ģę nagle

w całej swej okazało Ļ ci. Antidotum na istniej Ģ c Ģ ju Ň postaw ħ wrogo Ļ ci stanowi przebaczenie.

"Zetknij nienawi Ļę z nienawi Ļ ci Ģ , a ulegniesz degradacji. Zetknij nienawi Ļę z miło Ļ ci Ģ , a

pod Ņ wigniesz nie tylko siebie, ale tak Ň e tego, który Ň ywi do ciebie nienawi Ļę ".(Ralph Waldo

Trine) Przebaczanie jest darem, który człowiek sam sobie ofiarowuje. W j ħ zyku francuskim,

w słowie "pardon" zawarte jest słowo "don", co oznacza dar. Podobnie jest zreszt Ģ w j ħ zyku

angielskim słowie for-give. W przebaczeniu zawiera si ħ pogodzenie ze sob Ģ samym,

zaakceptowanie siebie i rodziców oraz innych osób, miejsc i zdarze ı . Wybaczanie sobie i

innym uwalnia nas od przeszło Ļ ci. W ksi ħ dze "Kurs Cudów" wielokrotnie mówi si ħ o tym, Ň e

wybaczanie jest rozwi Ģ zaniem prawie wszystkich naszych problemów. Kiedy nie mo Ň emy z

czym Ļ ruszy ę z miejsca, zazwyczaj oznacza to, Ň e mamy co Ļ jeszcze do wybaczenia. Je Ļ li nie

pod ĢŇ amy swobodnie z biegiem Ň ycia w obecnej chwili, zwykle znaczy to, i Ň zatrzymuje nas

co Ļ , co wi ĢŇ e si ħ z przeszło Ļ ci Ģ . Mo Ň e to by ę Ň al, smutek, uraza, obawa lub wina, zarzuty,

zło Ļę , obraza, czasami nawet ch ħę odwetu. Ka Ň de z wymienionych odczu ę wywodzi si ħ z

braku wybaczenia, jest odmow Ģ puszczenia w niepami ħę przeszło Ļ ci i zaj ħ cia si ħ chwil Ģ

bie ŇĢ c Ģ .

Miło Ļę jest zawsze kluczem do wszelkiego rodzaju uzdrowienia, a drog Ģ wiod Ģ c Ģ do miło Ļ ci

jest wybaczenie.

1.1. Wybaczanie sobie

Wielu ludzi oskar Ň a siebie widz Ģ c w sobie cechy zachowania lub emocje, których nie chc Ģ

lub nie lubi Ģ . Takie oskar Ň enia wynikaj Ģ z własnej nieporadno Ļ ci, z nieumiej ħ tno Ļ ci radzenia

sobie z tymi emocjami. Przecie Ň cz ħ sto wydaj Ģ si ħ one bardzo wstydliwe: po ŇĢ danie,

wrogo Ļę , nienawi Ļę ... Niech ħę do samego siebie i poczucie winy jest dla ka Ň dego Ņ ródłem

cierpienia. Wi ħ kszo Ļę z nas ma nierozs Ģ dne wyobra Ň enie o tym, kim jeste Ļ my i bardzo wiele

sztywnych zasad okre Ļ laj Ģ cych jak Ň y ę . Nie chodzi o to by siebie pot ħ pia ę , bo ka Ň dy z nas

stara si ħ post ħ powa ę najlepiej, jak mo Ň e w danej chwili. Gdyby Ļ my lepiej wiedzieli, lepiej

rozumieli i byli bardziej Ļ wiadomi, prawdopodobnie post ħ powaliby Ļ my inaczej. Brak

zrozumienia i przebaczenia dla siebie skutkuje rozp ħ taniem wewn ħ trznego konfliktu.

Człowiek, który czuje si ħ winny lub gorszy, chocia Ň deklaruje, Ň e chce poprawy, zwykle

czyni tak jak sobie wyobra Ň a, Ň e powinien uczyni ę kto Ļ niegodny zaufania i miło Ļ ci. Wrogo Ļę

wobec swych wad rodzi wojn ħ w człowieku. Skutki działania tych wzorców, daj Ģ si ħ odczu ę

na płaszczy Ņ nie somatycznej. Noszenie w sobie przez długi czas urazy, mo Ň e si ħ

uzewn ħ trzni ę w postaci raka. Krytykowanie siebie, jako stały nawyk, mo Ň e cz ħ sto

doprowadzi ę do artretyzmu. Poczucie winy zawsze domaga si ħ kary, a kara wywołuje ból.

L ħ k i zwi Ģ zane z nim napi ħ cie cz ħ sto objawia si ħ łysieniem, wrzodami, a nawet bólami stóp.

Przebaczenie i uwolnienie si ħ od urazy mo Ň e spowodowa ę cofni ħ cie si ħ raka. Mo Ň e si ħ to

wyda ę naiwno Ļ ci Ģ , a jednak jest wiele takich autentycznych przypadków potwierdzonych w

klinikach prowadzonych przez ameryka ı skie mał Ň e ı stwo lekarzy - Simontonów.

Negatywno Ļę w sobie i wokół siebie mo Ň na zwyci ħŇ y ę jedynie bez walki. To, z czym

walczymy, wzrasta. Pokonywanie przeciwno Ļ ci losu jest działaniem wzmacniaj Ģ cym

przeciwno Ļ ci. Na coraz wi ħ ksz Ģ armat ħ przeciwnik szykuje coraz mocniejszy pancerz. Takie

samo zjawisko wyst ħ puje, gdy represjonujemy to, co czujemy. Nie czy ı my sobie wroga z

własnej pod Ļ wiadomo Ļ ci. Gdy nie dajemy sobie rady z własnymi prze Ň yciami, spróbujmy

sta ę si ħ kim Ļ , kto jest dla siebie serdeczny, kto akceptuje siebie i swoje emocje bez oceniania.

To mo Ň e rozpocz Ģę wspaniały proces uzdrawiania miło Ļ ci Ģ . Akceptacja niechcianych stanów

umysłu i emocji daje mo Ň liwo Ļę poradzenia sobie z nimi. Zacznijmy wi ħ c uczy ę si ħ , Ň e

wszystko, cokolwiek pojawia si ħ w nas, jest w porz Ģ dku, poniewa Ň jest skutkiem konkretnych

przyczyn. Podchod Ņ my do siebie z wyrozumiało Ļ ci Ģ , z miło Ļ ci Ģ . Mo Ň emy si ħ przyzna ę do

niedoskonałego my Ļ lenia czy działania. Gdy sobie to przebaczymy, nie b ħ dziemy si ħ ju Ň

dłu Ň ej czuli winni. Akceptacja i wybaczenie jest cudownym lekarstwem. Daje poczucie

bezpiecze ı stwa i Ň yczliwo Ļ ci. Mo Ň emy dzi ħ ki nim powoli pozbywa ę si ħ strachu przed

prze Ň ywaniem przera Ň aj Ģ cych nas uczu ę i emocji. Wówczas przyczyny znikaj Ģ . Tak działa

terapia miło Ļ ci i przebaczenia. Przebaczmy sobie. Przebaczajmy a Ň do skutku. Nasza

pod Ļ wiadomo Ļę nie bardzo chce wybacza ę . Najcz ħĻ ciej piel ħ gnuje tylko l ħ ki, Ň e mo Ň e by ę

gorzej. Maj Ģ c takie intencje przyci Ģ gamy do siebie ludzi i sytuacje, które tylko potwierdz Ģ

nasze odczucia. Aby uwolni ę si ħ od przeszło Ļ ci, musimy chcie ę wybaczy ę . Musimy

zdecydowa ę si ħ na uwolnienie od przeszło Ļ ci oraz wybaczenie wszystkim, nie wył Ģ czaj Ģ c

siebie. Mo Ň emy nie wiedzie ę jak wybaczy ę , ale ju Ň sama gotowo Ļę do wybaczenia oznacza

pocz Ģ tki procesu uzdrawiaj Ģ cego. Konieczne dla naszego uzdrowienia jest to, Ň e MY

uwalniamy si ħ od przeszło Ļ ci i wybaczamy ka Ň demu. Przebaczajmy sobie i afirmujmy

niewinno Ļę lub uwolnienie si ħ od winy przez Boga. Przebaczanie sobie mo Ň e si ħ kłóci ę z

naszymi pogl Ģ dami religijnymi, ale nie mo Ň emy go pomin Ģę , cho ę rozwijanie poczucia winy i

niegodno Ļ ci jest specjalno Ļ ci Ģ wielu chrze Ļ cijan. Bóg ju Ň nam przebaczył, przyjmijmy wi ħ c

jego cudowny dar - przebaczenie. "Je Ň eli co Ļ lubisz, ciesz si ħ tym". Istniej Ģ dwa powody, dla

których cz ħ sto nie mo Ň emy tej my Ļ li realizowa ę : strach i poczucie winy. Poczucie winy, w

porównaniu z innymi emocjami, najbardziej obci ĢŇ a nas psychicznie. Wpaja nam je wiele

osób, b ħ d Ģ cych dla nas autorytetem - rodzice, nauczyciele, koledzy, a tak Ň e Ļ rodki masowego

przekazu, rz Ģ d oraz instytucje o Ļ wiatowe i religijne. Obci ĢŇ a si ħ nas poczuciem winy z dwóch

powodów: aby nas kontrolowa ę i kara ę . Aby owo poczucie dobrze zrozumie ę , musimy

najpierw u Ļ wiadomi ę sobie co je poprzedza i co po nim nast ħ puje. Albowiem wina jest

cz ħĻ ci Ģ trójcy, w której skład wchodz Ģ jeszcze grzech i kara. Grzech jest popełnieniem

pomyłki, poczucie winy to swego rodzaju przymus powtórzenie działania poprawnie. Kara to

upomnienie, które pojawia si ħ , kiedy danego działania nie powtórzymy poprawnie. Rodzaj

kary i jej wybór znajduj Ģ si ħ poni Ň ej naszego progu pod Ļ wiadomo Ļ ci. Czynniki zewn ħ trzne

takie jak rodzice, szkoła, rówie Ļ nicy, rz Ģ d, czy Ļ rodki masowego przekazu wpajaj Ģ nam, Ň e

ma by ę tak a nie inaczej. Je Ļ li nie post ħ pujemy zgodnie z tymi zasadami, daje nam si ħ

do zrozumienia, Ň e robimy co Ļ złego i b ħ dziemy za to ukarani. Zazwyczaj wszystkie te zasady

wpaja si ħ w młody, dojrzewaj Ģ cy umysł, który jest najbardziej chłonny na wszelkie

informacje. Słysz Ģ c je od najwa Ň niejszych osób w swym Ň yciu, wra Ň liwe dziecko przyjmuje

je jako niezwykle wa Ň ne i cenne: w ten sposób zakorzeniaj Ģ si ħ wszelkie "musisz" i "nie

wolno ci". A kiedy młody człowiek zrobi co Ļ , co jest przekroczeniem owych zasad, wówczas

czuje, Ň e zrobił co Ļ złego, innymi słowy - popełnił grzech. Potem przychodzi poczucie winy.

Natura zainstalowała w człowieku wiele sygnałów samonaprawczych, takich jak inteligencja,

samo Ļ wiadomo Ļę i poczucie winy. Kiedy czujemy, Ň e post Ģ pili Ļ my niezgodnie z jak ĢĻ zasad Ģ ,

Ň e zrobili Ļ my co Ļ Ņ le (zgrzeszyli Ļ my), wówczas doznajemy czego Ļ , co zaprogramowała w nas

natura, a mianowicie potrzeby powtórzenia działania, tym razem poprawnie. Jednak Ň e

wi ħ kszo Ļę "grzesznych" wyst ħ pków nie da si ħ naprawi ę , poczynaj Ģ c od zjedzenia czego Ļ ,

czego zje Ļę nie powinni Ļ my, lub tego, Ň e nie udało nam si ħ by ę miłym dla swego wujka, bo

tak naprawd ħ , to jest nam on całkowicie oboj ħ tny, a ko ı cz Ģ c na mnóstwie skomplikowanych

"powiniene Ļ " i "nie powiniene Ļ ", ustanowionych przez czynniki zewn ħ trzne. Owo poczucie

winy lub inaczej przymus powtarzania, który w ka Ň dym z tych przypadków natychmiast

zaczyna działa ę , znajduje uj Ļ cie w działaniu karz Ģ cym. Niestety kara nie zawsze odpowiada

zbrodni, ani nie przynosi ulgi osobie, która to prze Ň ywa. Stopie ı surowo Ļ ci poszukiwanej

kary zale Ň y od tego, jak bardzo dana osoba czuje si ħ winna. Osoby, u których poczucie winy

nabrało trudnych do ud Ņ wigni ħ cia rozmiarów, maj Ģ skłonno Ļę do narzucania sobie ci Ģ głych

ogranicze ı , takich jak uznawanie, Ň e "zasługuj ħ jedynie na ...". Wszystkie tego rodzaju

narzucane sobie ograniczenia, których człowiek nawet sobie nie u Ļ wiadamia, stanowi Ģ Ņ ródło

naszych nie rozwi Ģ zanych problemów Ň yciowych. Poczucie grzechu i winy jest produktem

naszej wyobra Ņ ni, tworem naszego umysłu. Jest nim równie Ň kara. Cały kłopot polega na tym,

Ň e manifestuje si ħ ona na płaszczy Ņ nie fizycznej, powoduj Ģ c tym samym mnóstwo

problemów. Negatywnym skutkiem poczucia winy jest pot ħ pianie samego siebie. Jego

przeciwie ı stwem powinno by ę samorozgrzeszenie, wybaczenie sobie. Tu le Ň y klucz do

pozbycia si ħ poczucia winy. Je Ň eli jeste Ļ my Ņ li na siebie z powodu obawy i strachu -

pomy Ļ lmy o sobie jak o trzyletnim dziecku. Gdyby Ļ my mieli przed sob Ģ takie przestraszone

trzyletnie dziecko, co by Ļ my uczynili ? Gniewaliby Ļ my si ħ na nie, czy te Ň przytuliliby Ļ my do

siebie, uspokoili i pocieszyli ? Doro Ļ li Ň yj Ģ cy wokół nas w odległych czasach dzieci ı stwa, nie

wiedzieli by ę mo Ň e, jak nas uspokoi ę . Teraz my jeste Ļ my tymi dorosłymi i je Ļ li nie

uspokoimy dziecka w sobie, to jest rzeczywi Ļ cie bardzo smutne. W chwili obecnej mamy

mo Ň liwo Ļę zaj ħ cia si ħ sob Ģ w sposób dla siebie najdogodniejszy. Przera Ň one dziecko

potrzebuje uspokojenia, nie za Ļ skarcenia. Karcenie samych siebie powoduje jeszcze wi ħ kszy

przestrach, od którego nie ma dok Ģ d uciec. Je Ļ li dziecko w nas czuje si ħ niepewnie, uczucie to

powoduje du Ň o kłopotów. Przypomnijmy sobie, jak si ħ czuło zbagatelizowane ,

kiedy byli Ļ my mali. Obecnie czuje si ħ tak samo wewn Ģ trz nas. B Ģ d Ņ my uprzejmi dla siebie.

Wybaczmy sobie i zacznijmy siebie kocha ę i akceptowa ę . To jest to, co małemu dziecku jest

najbardziej potrzebne, by mogło jak najlepiej wyra Ň a ę swoje mo Ň liwo Ļ ci. To, i Ň obecnie

czujemy, Ň e w przeszło Ļ ci zrobili Ļ my co Ļ niewła Ļ ciwego, Ļ wiadczy o naszej dojrzało Ļ ci.

Wzbogaceni o wi ħ ksz Ģ Ļ wiadomo Ļę i dojrzało Ļę , teraz uwa Ň amy, Ň e popełnili Ļ my bł Ģ d,

którego wi ħ cej ju Ň nie powtórzymy. Nie miejmy wi ħ c poczucia winy za to, co zrobili Ļ my w

przeszło Ļ ci. Poczucie winy jest nam wmówione i zamiast trzyma ę nas z dala od

niewła Ļ ciwych zachowa ı , sprawia, Ň e popełniamy je, aby udowodni ę naszej pod Ļ wiadomo Ļ ci,

Ň e jej wierzenie jest prawdziwe. Mo Ň emy wi ħ c wybaczy ę sobie wszystkie dawne "bł ħ dy",

poniewa Ň teraz jeste Ļ my całkiem inn Ģ osob Ģ . Wybaczmy sobie, albowiem drugi raz ju Ň tego

nie zrobimy. Niekiedy jednak nawet gdyby dwadzie Ļ cia tysi ħ cy aniołów z dwudziestoma

tysi Ģ cami egzemplarzy biblii w dłoniach zło Ň yło przysi ħ g ħ , Ň e jeste Ļ my ju Ň kim Ļ innym i

rozgrzeszyło nas z wszystkich minionych niegodnych czynów, a my nie przebaczyliby Ļ my

sami sobie, to nadal b ħ dziemy czu ę si ħ nierozgrzeszeni. A z drugiej strony, nawet gdyby cały

Ļ wiat nas pot ħ pił, a my wybaczyliby Ļ my sami sobie, wówczas b ħ dziemy czu ę si ħ

rozgrzeszeni. Wszystko bowiem zale Ň y od wyobra Ņ ni, albowiem w niej wła Ļ nie - w owej

zdolno Ļ ci do tworzenia obrazów - istniej Ģ grzech, wina i kara. Wyobra Ņ my sobie, Ň e

wybaczyli Ļ my sobie, a rzeczywi Ļ cie tak si ħ stanie. Niezdolno Ļę przebaczenia samemu sobie

jest najwi ħ ksz Ģ przeszkod Ģ na drodze do uzdrowienia. Nie potrafimy darowa ę sobie własnych

przewin, mimo Ň e wiara podpowiada nam, i Ň przebaczył nam Bóg i inni zainteresowani. Za

niemo Ň no Ļę przebaczenia samemu sobie odpowiedzialno Ļę ponosi najcz ħĻ ciej nasze ego -

zbyt wysokie lub za niskie poczucie własnej warto Ļ ci. Czasami oceniamy siebie tak nisko,

Ň e po prostu nie potrafimy uwierzy ę , i Ň zasługujemy na wybaczenie za co Ļ , co zrobili Ļ my lub

za co Ļ , czego nie udało nam si ħ dokona ę . Nie potrafimy uwierzy ę nawet w to, Ň e kto Ļ inny

naprawd ħ nam przebaczył. Przyjmujemy jego słowa, ale w gł ħ bi ducha my Ļ limy: "gdyby on

wiedział, jak bardzo jestem zepsuty, nigdy by mi nie darował". Po prostu nie kochamy

samych siebie, albo uwa Ň amy, Ň e nie zasługujemy na miło Ļę . Oczywi Ļ cie zdarza si ħ i tak, Ň e

nasze ego jest dla odmiany zbyt rozd ħ te, mamy o sobie zbyt wysokie mniemanie. W takim

przypadku po prostu nie potrafimy uwierzy ę , Ň e zrobili Ļ my co Ļ , czego powinni Ļ my Ň ałowa ę .

Nie potrafimy przebaczy ę samym sobie, poniewa Ň przeistoczyli Ļ my si ħ w ŇĢ dnego zemsty

boga, nie maj Ģ cego współczucia dla słabo Ļ ci. Gdy ju Ň wiemy, Ň e Bóg nie czyha tylko by nas

ukara ę , w naszych sercach pojawia si ħ miło Ļę i współczucie dla siebie samych. Pozbywamy

si ħ masochistycznej potrzeby nieustannego wymierzania sobie kary. Dzi ħ ki temu zyskujemy

spokój wewn ħ trzny i uzdrowienie na wszystkich poziomach: fizycznym, psychicznym i

duchowym. Proces ten b ħ dzie zachodził etapami. Najpierw zyskujemy umiej ħ tno Ļę

wychwytywania w sobie jaki Ļ drobnych rzeczy, które mo Ň na uzna ę za cechy pozytywne.

Nasze zdrowie ju Ň w tym momencie zaczyna si ħ poprawia ę . Dobre samopoczucie zale Ň y

wła Ļ nie od wybaczania i pokochania siebie. Tak samo rzecz ma si ħ z finansami, miło Ļ ci Ģ i

twórczym wyra Ň aniem siebie. Pó Ņ niej uczymy si ħ wybacza ę sobie i akceptowa ę rzeczy

wcze Ļ niej uznawane przez nas za "nie do Ļę dobre". Od tego momentu zaczynamy czyni ę

wła Ļ ciwe post ħ py.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: