WRZESIEN.docx

WRZESIEN

1. Ćwiczenie w miłości bliźniego, słodycz, ogólna miłość dobroczynna. Dla nabycia tej cnoty cały miesiąc medytacja o miłości bliźniego, czytanie w tej materii i rachunek sumienia.
2. Do miłości wspólnej zachęcać Cię nie mam potrzeby, bo gdzie miłość Boża przebywa, tam i miłość bliźniego musi się zmieścić, bo jedna z drugiej wypływa, jedna od drugiej jest nieodłączna, obydwie jednym przykazaniem objęte.
3. Pan Jezus widać wymaga od Ciebie cnoty miłości bliźniego, kiedy Ci nastręcza sposobność praktykowania takowej. Bo miłość bliźniego prawdziwa dopiero w takiej sytuacji jak Twoja wyrobić się może.
4. Staraj się obchodzić z  tą siostrą z miłością, z pobłażliwością, patrząc przez szpary na jej niedoskonałości, bo nie od wszystkich można wymagać jednakowego stopnia doskonałości. Polecaj tę duszę Panu Jezusowi, a ON ją zmieni i lepiej usposobi.
5. Wy Boga kochacie tą miłością choć jeszcze niedoskonałą, ale obfitującą w pragnienia, a one pewno sprowadzą do Twego serca tę gorącą miłość, bo jak tylko dusza gorąco jej pragnie, niezawodnie posiądzie; dlatego też nie ustawajcie w tych pragnieniach, niech one się coraz w tej duszy powiększają. A wiecie, czym najprędzej wyprosicie u Boga tę łaskę, oto zapominając o sobie, a poświęcając się dla drugich, bo Pan Jezus powiada: coście jednemu z najmniejszych uczynili, Mnieście uczynili.
6. Wszystkim bez wyjątku nieście pomoc, do tego was powołanie obowiązuje, aby nikogo nie wyłączać, boć każdy jest bliźnim naszym.
7. Pragnij i staraj się o to, aby wszyscy poznali i ukochali Pana naszego Jezusa Chrystusa.
8. Ofiaruj Bogu wszystkie zniewagi, jakie Cię spotykają i nigdy się na nic nie uskarżaj.
9. Staraj się zachować łagodność nie tylko w postępowaniu, ale i w głosie, aby bez potrzeby nie podnosić go, ale żeby nie unosić się zbytnio łagodnością aż do pobłażania występkom.
10. Staraj się każdemu dobrze czynić z miłości Pana Jezusa, a przynajmniej jednego dnia nie opuścić bez oddania komu choć małej przysługi, a jeżeli można, to co dzień siedem aktów choćby pomodlenia się.
11. Aby mieć pokój, trzeba praktykować zaparcie, wypełniać obowiązki swego stanu /utrzymywać/ zgodę z bliźnim, choćby był najdziwniejszy i wymagający, Jakiego to trzeba zaparcia i zapomnienia o sobie.
12. Odpowiadaj z łagodnością tym, którzy się z Tobą surowo obchodzą i dokuczają.
13. Kiedy czujesz w sobie gniew, zamilcz, dopóki się nie uspokoisz, gdyż inaczej możesz niejeden grzech popełnić.
14. Nie opuszczaj żadnego dobrego uczynku dla względów ludzkich.
15. Nie czyń, ani nie mów nic takiego, co by drugim przykrość mogło sprawić, chyba żeby chodziło o usunięcie obrazy Boskiej.
16. Gdy co dobrego czynisz, nie wynoś się z tego, nie chciej się z tego chlubić, ale upokarzaj serce swoje przed Bogiem, abyś dla próżnej chwały i własnego upodobania nie utraciła chwały niebieskiej i nagrody wiecznej.
17. Rozważaj swoje słowa wprzód, niż mówić będziesz, abyś coś niestosownego nie powiedziała, co by obraziło uszy słuchających i czego byś potem żałowała, żeś powiedziała.
18. Staraj się podobać samemu Bogu a bliźniemu dawać dobry przykład, aby szatan nie oskarżał Cię albo Ci nie wyrzucał, że jesteś podobna grobowi pobielanemu.
19. Bez miłości Boga i bliźniego największe czyny, najwięcej chwalone od ludzi żadnej nam nie przynoszą zasługi.
20. Nie pozwól żadnej chwili upływać bezpożytecznie, a gdy macie pozwolenie do mówienia, to nie do bezużytecznego gadania. Jako bowiem z każdego słowa próżnego masz zdać rachunek przed Bogiem tak równie i z każdej chwili źle i nieużytecznie przepędzonej.
21. Pan Jezus przyjął tę Twoją ofiarę a teraz daje Ci tylko sposobność, abyś tę ofiarę wypełniła. Miłość Cię pobudziła do uczynienia tej ofiary, niechże miłość daje Ci siłę do wytrwania w tej ofierze.
22. Pan Bóg zwykle tam błogosławi najwięcej, gdzie są najsłabsze i najmniej zdatne narzędzia, a przeciwnie, usuwa błogosławieństwo, gdzie ktoś ufa zdolnościom i  siłom własnym.
23. Mnie się zdaje, że chcąc jedność i pokój zachować, to chyba trzeba zalecać, aby każda tylko siebie pilnowała i nawet w złu istotnym drugich złego nie upatrywała, ale wszystko sama przed sobą usprawiedliwiała, nie naśladując wszakże tego co złe.
24. Jeżeli nie teraz, co choć może kiedyś Twoja praca przyniesie owoc, a gdybyś nawet jednej duszy pomogła do zbawienia czyżby nie warto było pracować i cierpieć?
25. Kochaj i szanuj swych Przełożonych jak Jezusa Chrystusa.
26. Niech Cię /Pan/ obdarzy miłością pokorną, która wyniszcza; miłością wspaniałomyślną, która o sobie zapomina; miłością mocną, która się nie lęka żadnej boleści; miłością stałą, która się nie zmienia; miłością cierpliwą, która wszystko znosi; miłością gorliwą, która nigdy nie słabnie; miłością stałą, która nigdy nie ustaje.
27. Kiedy masz kogo napomnieć, wybieraj tę chwilę, w której się czujesz zupełnie spokojną sama i widzisz uspokojoną tę osobę, której masz dać napomnienie, gdyż napomnienia czynione w niewłaściwym czasie więcej mogą zaszkodzić jak pomóc.
28. Mów o wszystkich dobrze. Jeżeli nie możesz usprawiedliwić czynu, chwal intencję.
29. Cały świat nie jest dostateczny dla naszych pragnień. Bóg je tylko zaspokoić może.
30. Tak z daleka, jak i z bliska, zawsze Ci będę mieć w sercu, zawsze będę Cię polecać Panu Jezusowi i Matce Jego Najświętszej, prosząc, aby Cię nie wypuszczali z swojej opieki, aby Ci codziennie miłość swoją i łaski przymnażali, abyś coraz doskonalszą coraz milszą w Ich oczach się stawała.