WSP.doc

(196 KB) Pobierz
Wspólczesne systemy polityczne – wykłady

System polityczny (wg Kowalskiego):

1.      Ogół organów władzy publicznej w państwie (organy państwowe + organy samorządowe)

2.      Partie i organizacje polityczne.

3.      Normy i zasady regulujące wzajemne relacje między elementami systemu politycznego.

 

Ustrój polityczny (jest częścią systemu politycznego): to zasady i regulacje dotyczące organów władzy publicznej i wzajemnych między nimi relacji.

 

Klasyfikacja systemów politycznych:

1.  Reżim polityczny – to środki i metody jakimi posługuje się władza w stosunkach z obywatelami.

a)      państwa demokratyczny

b)     państwa niedemokratyczne

-          autorytarne

-          totalitarne

W państwie demokratycznym jedna władza musi być kontrolowana przez drugą.

2.    Głowa państwa – charakter:

Zależy od tego, czy jest monarcha czy prezydent.

Rodzaje monarchii:

-          absolutna – król był rzeczywistym suwerenem, miał władzę niepodzielną, istniała do XVIII w.

-          Konstytucyjna z ograniczoną władza króla XIX w.

-          Parlamentarna – słaba, symboliczna władza króla, naród jest suwerenem.

Głowa państwa – najczęściej jednoosobowy organ w państwie, pełniący funkcje reprezentacyjne w stosunkach zewnętrznych i wewnętrznych. Głowa państwa jest symbolem państwa.

3.   System rządów – normy i zasady regulujące wzajemne relacje między władzą ustawodawczą a wykonawczą.

Systemy:

§         Prezydencki – amerykański

§         Parlamentarny – angielski

§         Pół prezydencki – francuski

§         Parlamentarno – komitetowy

4.   Ustrój terytorialny państwa.

§         Unitarne – jednolite

§         Złożone – federacje i konfederacje

W federacjach kompetencje władz centralnych są wymienione w konstytucji. Przyjmowana zasada domniemania kompetencji władzy lokalnej.

 

Państwa demokratyczne są to państwa w których:

·         Demokratyczne wybory przeprowadzone cyklicznie, wolne

·         Kontrola władzy – ponosi odpowiedzialność

·         Wolność zrzeszania się, wolność tworzenia partii politycznych

·         Wolne media – dostęp do niezależnych od rządu źródeł informacji

Zasady w państwie demokratycznym:

ZASADA SUWERENNOŚCI

Sposób wykonywania władzy przez lud:

Ø      Demokracja pośrednia - naród sprawuje władzę poprzez wybór reprezentantów, w każdym państwie demokratycznym z wyborów powszechnych i bezpośrednich pochodzi pierwsza izba parlamentu.

Ø      Demokracja bezpośrednia:

§         Referendum – w sprawach polityki państwowej. Głosowanie ludowe dotyczące określonego politycznego rozstrzygnięcia. Może być w sprawach o szczególnej wadze (we Włoszech w sprawach ustaw). Nie ma referendum w Niemczech (jest plebiscyt); stany Zjednoczone – na poziomie federacji. Rodzaje:

-          Ustawodawcze – w sprawie ustawy

-          Konstytucyjne – w sprawie przyjęcia nowej konstytucji bądź zmian w obecnej konstytucji

-          Ogólnokrajowe – dotyczy wszystkich

-          Lokalne, regionalne

-          Wiążące lub stanowiące – wynik wiąże organy państwowe

-          Opiniodawcze – nie wiążące organów państwowych

§         Inicjatywa Ludowa – prawo konstytucyjne daje określonej grupie obywateli do wystąpienia z projektem ustawy lub zmiany konstytucji (ludowa inicjatywa konstytucyjna – Szwajcaria, Włochy).Ludowa inicjatywa ustawodawcza  istnieje w Polsce, Włoszech, Hiszpanii, na Węgrzech.

§         Plebiscyt – nie jest instytucją prawa konstytucyjnego, jest instytucją prawa międzynarodowego. Jest głosowaniem przynależności ziem.

§         Veto ludowe – sprzeciw obywateli w stosunku do władzy lub określonej decyzji władzy, np. w Niemczech, Czechach

§         Zgromadzenie ludowe – decydowanie przez wszystkich obywateli uprawnionych, zgromadzonych w jednym miejscu. Nawet w tak małych państwach jak Litwa czy Łotwa obywateli zgromadzić się nie da.

 

ZASADA PRZEDSTAWICIELSTWA             

Dotyczy wzajemnych reguł między wyborami a wybranymi.

Rodzaje mandatów:

-          Mandat imperatywny – wybrany jest związany wolą wyborców; może być odwołany przez wyborców, należy do przeszłości – istnieje tylko w drugiej izbie niemieckiego parlamentu, był tez w państwach socjalistycznych

-          Mandat wolny – wybrany głosuje nie z wolą wyborców tylko z interesem narodu i/lub z własnym sumieniem

 

ZASADA PRAWA WYBORCZEGO

1.      Powszechne – obywatele za granicą mają prawo do głosowania, wiek prawa biernego i czynnego, osoby pozbawione prawomocnym wyrokiem sądowym praw wyborczych nie mogą głosować.

2.      Równe – siła każdego głosu jest taka sama do pierwszej izby,  muszą być równe do drugiej izby

3.      Bezpośrednie – głosowanie na konkretnego kandydata kandydującego na dany urząd

4.      Tajne – lokal wyborczy musi być odpowiednio wyposażony

5.      Wolne – wybieramy kogo chcemy

 

 

Czynniki wpływające na głosowanie obywateli:

·         Kategorie społeczne – do jakiej grupy socjo społecznej obywatele należą (wiek, płeć, stan majątkowy)

·         Religia – większość religijna w danym państwie głosuje na prawicę

·         Kampania wyborcza

·         Wychowanie i tradycja rodzinna

·         Prawo wyborcze – nikt nie chce oddać głosu nieskutecznego

Etapy procesu wyborczego:

1.      Zgłaszanie kandydatów – kandydaci są zgłaszani przez partie polityczne lub grupy wyborców

2.      Głosowanie – personalne na kandydata; na listę; mieszane – z danej listy wybieramy jest jeden kandydat.

3.      Ustalanie wyników – większościowy system; proporcjonalny system; mieszany system

System większości względnej – system anglosaski, zwycięża ten kto ma najwięcej procent poparcia.

System większości bezwzględnej – zwycięża ten kto ma bezwzględną większość głosów

System dwublokowy – wielopartyjny ukształtował się we Francji (w drugiej turze są kandydaci z lewicy, prawicy i frontu narodowego)

System proporcjonalny – Szwajcara, Szwecja, Włochy

System mieszany – Niemcy, Rosja, Węgry

System większościowy eliminuje małe parte, mogą być tworzone stabilne rządy.

System proporcjonalny jest sprawiedliwy, obywatele posiadają swoich przedstawicieli w parlamencie (parlament jest rozbity, rozczłonkowany), niestabilność rządów.

 

ZASADA KONSTYTUCJONALIZMU

Zakłada nadrzędność konstytucji pisanej w systemie aktów prawnych. Konstytucja – nadrzędny akt prawa pisanego w państwie regulujący prawa i obowiązki obywateli; akt uchwalany i zmieniany w sposób szczególny.

Cechy szczególne konstytucji: szczególna treść, szczególna forma, najwyższa moc prawna,  szczególny sposób zmiany

Treść konstytucji zawiera:

-          zasady ustroju państwa

-          wskazane naczelne organy władzy (sposób ich wyboru, kompetencje, rodzaj i zakres ponoszonej odpowiedzialności

-          prawa, wolności i obowiązki obywatela

-          sposób zmiany konstytucji

Sposób uchwalania i zmiany konstytucji.

Tryb uchwalania – treść konstytucji przygotowana przez parlament, zatwierdzenie konstytucji przez obywateli drogą referendum.

Konstytucja może być zmieniana  częściowo w sposób kwalifikowany – utrudniony w stosunku jak są wymieniane ustawy; w każdym państwie jest inny sposób zmieniania konstytucji.

Dwa modele:

-          bezwzględna większość głosów w parlamencie + referendum

-          kwalifikowana większość głosów w parlamencie (niemiecki sposób)

Rodzaje konstytucji:

§         pisane i niepisane

§         w znaczeniu formalnym (w postaci artykułów) i materialnym (treść konstytucji)

§         elastyczne i sztywne – zmieniana w szczególny sposób

§         pełna (reguluje całą materię konstytucyjną) i niepełna (nie jest uregulowana materią konstytucyjną)

§         proste (jest w jednym akcie) i złożone (jest w kilku aktach)

 

ZASADA PODZIAŁU WŁADZ

Etapy podziału władz:

1)     podział funkcjonalny (Monteskiusz)

-          funkcja prawodawcza (ustawodawcza) – parlament

-          funkcja wykonawcza – król

-          funkcja sądownicza

2)     podział organizacyjny, każdą funkcje ma wykonywać inny organ

-          funkcja ustawodawcza – parlament

-          funkcja wykonawcza – król

-          funkcja sądownicza – niezawisłe sądy

3)     władze mają być równoważne – równowaga między władzami

4)     pomiędzy władzami istnieje system nakładania się władz na siebie i możliwość kontrolowania siebie.

 

Zasada pluralizmu – pochwała różnorodności.

Zasada pluralizmu politycznego – partie polityczne i organy polityczne mogą powstawać i działać swobodnie (na płaszczyźnie wyborczej i parlamentarnej)

Zasada państwa prawa – to rządy prawa; prawo jest wartością nadrzędną.

Zasada demokratycznego państwa prawa – element demokratyzmu.

 

Skład zasady państwa prawa:

1. Związanie państwa prawem.

Zasada legalizmu – każdy organ powstaje i działa na podstawie prawa, każdy organ administracyjny wykonuje prawo (podstawa prawna).

2. Prawno – naturalna koncepcja prawa w odróżnieniu od koncepcji pozytywistycznej.

Pozytywistyczna – każde prawo pochodzące od legalnej władzy obowiązuje i musi być przestrzegane przez obywateli.

Prawno – naturalna – prawo jest fenomenem społecznym istniejącym w naturze; prawa te muszą być respektowanie przez rządzących.

Idee, które muszą być respektowane: wolność, równość. Rolą ustawodawcy nie jest tworzenie prawa, ale odkrywanie go z natury.

3. W państwie prawa musza istnieć instytucje stojące na straży praworządności; różnego rodzaju organy, do których może być złożona skarga.

Reguły dotyczące konstrukcji systemu prawnego.

a)      Zasada hierarchiczności aktów prawnych

b)     Zasada nadrzędności konstytucji

c)      Zasada niesprzeczności aktów prawnych z konstytucją

d)     Zasada zupełności aktów prawnych

4. Zasada większości – rządy większości, ale przy zachowaniu praw mniejszości w tym opozycji. Przy podejmowaniu ważnych decyzji państwowych ważny jest udział opozycji.

Większość jest zasada proceduralną. Sposób podejmowania decyzji; większość: zwykła (więcej za niż przeciw), kwalifikowana (3/4, 2/3, 3/5, głosów), bezwzględna, absolutna (50+1), względna (więcej jest za niż przeciw, decyzja nie może być podejmowana bez wymaganej liczby osób danego ciała).

 

Systemy rządów – normy i zasady regulujące wzajemne stosunki między władzą ustawodawcza a wykonawczą; nazywane modelami ustrojowymi. Są konstrukcją sztuczną stworzona prze teoretyków, którzy wybrali zasady wartości z innych państw i stworzyli system rządów. Modele ustrojowe są brane pod uwagę przy tworzeniu nowych modeli rządów. Władza sądownicza jest władzą oddzieloną od władzy ustawodawczej i wykonawczej – jest trzecią władzą.

4 podstawowe modele:

1.      System rządów prezydenckich – USA

2.      System parlamentarny – Wlk. Brytania

3.      System półprezydencki – V Republika Francuska

4.      System parlamentarno – komitetowy – Szwajcaria

 

Ad.1.

System ten był przenoszony do innych państw, przede wszystkim do Ameryki Łacińskiej; system ten wymaga silnego społeczeństwa. System z charakterystyczną konstrukcją władzy prezydenta. W systemie wszystkie organy władzy są silne; Kongres Stanów Zjednoczonych jest najsilniejszym na świecie parlamentem.

Zasady systemów rządów prezydenckich:

  1. Prezydent jest jedynym konstytucyjnym organem władzy wykonawczej. Prezydent jest jednoosobową, jednoczłonową, jednolitą, monokratyczną egzekutywą. Rząd w USA ma charakter nieformalny, poza konstytucyjny. Został skonstruowany, aby lepiej wykonywać władzę wykonawczą. Rząd składa się z 13 sekretarzy, są oni jedynie pomocnikami prezydenta. Mianowani przez prezydenta w  każdej chwili mogą być prze niego odwołani. Sekretarze działają w ramach kompetencji prezydenta.
  2. Prezydent i Kongres pochodzą z odrębnych wyborów powszechnych.
  3. Stosunki miedzy Kongresem a prezydentem opierają się na zasadzie separacji – maksymalnego oddzielenia tych organów od siebie, ale nie oznacza izolacji.

            Przykłady separacji:

§         Prezydent nie może rozwiązać parlamentu

§         Prezydent nie może zostać odwołany z przyczyn politycznych (nie ponosi odpowiedzialności przed Kongresem)

§         Zasada niepołączalności stanowisk (członek Kongresu nie może być członkiem administracji federalnej)

IV Pomiędzy władzami (prezydentem a Kongresem) został ustanowiony system wzajemnej równowagi i hamowania wzajemnego – ma służyć wzajemnemu kontrolowaniu władz.

      Przykłady hamulców:

§         Instytucja „impeachment” – rodzaj odpowiedzialności konstytucyjnej (prezydent może być odwołany poprzez naruszenie prawa)

§         Mianowanie prze prezydenta wyższych urzędników administracji federalnej za radą i zgodą Senatu

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin