ep09r4.pdf

(115 KB) Pobierz
ep09r4
4. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du stałego
73
Wykład IX. RÓWNANIA RÓWNOWAGI WZGL Ħ DEM NAPI ĦĘ .
METODA OCZKOWA. METODA W Ħ ZŁOWA
Równania równowagi wzgl ħ dem napi ħę
Zakładaj Ģ c, Ň e obwodzie nie wyst ħ puj Ģ gał ħ zie bezrezystancyjne (tzn. s Ģ tylko takie, jakie pokazano
poni Ň ej na rysunku, przy czym E k oraz I Ņ r.k mog Ģ by ę równe zeru), zapisano zale Ň no Ļ ci (4.10a) i
(4.10b):
E k R k ; G k I k
U
k
=
R
k
×
I
k
-
E
k
, k = 1, .. , g ,
I Ņ r.k
U
=
R
×
I
-
E
,
g
´
1
g
´
g
g
´
1
g
´
1
U k
w nast ħ puj Ģ cej postaci:
I
k
=
G
k
×
(
U
k
+
E
k
)
=
G
k
×
U
k
+
G
k
×
E
k
, k = 1, .. , g , (4.15a)
I
=
G
×
U
+
G
×
E
, (4.15b)
g
´
1
g
´
g
g
´
1
g
´
g
g
´
1
przy czym konduktancja k -tej gał ħ zi
G
=
1
, za Ļ macierz konduktancji gał ħ ziowych
k
R
k
G
=
[ ]
G
kk
g
´
g
=
diag
G
1
,
G
2
,
...
,
G
g
]
. (4.15c)
g
´
g
W zwi Ģ zku z tym, wyra Ň enia (4.7c) i (4.7d):
g
g
+
h
Ã
l
ik
×
I
k
=
Ã
(
-
l
ik
)
×
I
Ņ r
.
k
, i = 1, ... , m ,
k
=
1
k
=
1
l
×
I
=
-l
c
×
I
Ņ r
. 1
c
,
m
´
g
g
´
1
m
´
(
g
+
h
)
(
g
+
h
)
´
przybieraj Ģ formy:
g
g
g
+
h
Ã
l
ik
×
G
k
×
U
k
=
Ã
(
-
l
ik
)
×
G
k
×
E
k
+
Ã
(
-
l
ik
)
×
I
Ņ r
.
k
, i = 1, ... , m , (4.16a)
k
=
1
k
=
1
k
=
1
l
×
G
×
U
=
(
-
l
)
×
G
×
E
+
(
-
l
c
)
×
I
Ņ r
. 1
c
(4.16b)
m
´
g
g
´
g
g
´
1
g
´
g
g
´
1
m
´
g
m
´
(
g
+
h
)
(
g
+
h
)
´
albo
l
×
G
×
U
=
(
-l
)
×
G
×
E
+
I
w
, (4.16c)
m
´
g
g
´
g
g
´
1
g
´
g
g
´
1
m
´
g
m
´
1
gdzie
I
w
= -l
c
×
I
Ņ r
. 1
c
jest wektorem wydajno Ļ ci Ņ ródeł pr Ģ dowych do w ħ złów (4.12d).
m
´
1
m
´
(
g
+
h
)
(
g
+
h
)
´
d 1 0 ,
tworz Ģ razem układ g równa ı z g niewiadomymi, którymi s Ģ napi ħ cia gał ħ ziowe (równania obwodu
wzgl ħ dem napi ħę ). Równania te mo Ň na zapisa ę ł Ģ cznie, w dwóch równowa Ň nych postaciach, jako:
- pełne równanie równowagi wzgl ħ dem napi ħę
× =
U
´
´
n
´
Ä
Ç
l
×
Ç
0
×
Ô
Ç
-
l
×
Ç
-
l
c
×
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
m
´
g
m
´
g
m
´
g
m
´
(
g
+
h
)
Å
Õ
I
È
Ø
È
Ø
G
È
Ø
U
È
Ø
G
E
.
.
.
.
×
+
.
.
.
.
×
=
.
.
.
.
×
×
+
×
, (4.17a)
.
.
.
.
Å
Õ
Ņ r
. 1
c
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
0
d
0
0
g
´
g
g
´
1
g
´
g
g
´
1
Å
Õ
(
g
+
h
)
´
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
Æ
É
n
´
g
Ù
É
n
´
g
Ù
Ö
É
n
´
g
Ù
É
Ù
n
´
(
g
+
h
)
[
Wyra Ň enia (4.16b) lub (4.16c), wraz z napi ħ ciowym równaniem równowagi (4.9b):
n g g
Å
Õ
180565047.010.png
74
Wykład IX
Ä
Ç
l
×
Ç
0
×
Ô
Ç
-l
c
×
È
Ø
È
Ø
m
´
g
m
´
g
Å
Õ
m
´
(
g
+
h
)
I
'
G
U
È
Ø
È
Ø
È
Ø
albo
....
×
+
....
×
=
×
, (4.17b)
....
Å
Õ
È
Ø
Ņ r
.
c
È
Ø
È
Ø
0
d
Å
g
´
g
Õ
g
´
1
0
(
g
+
h
)
´
1
È
Ø
È
Ø
È
Ø
Æ
É
n
´
g
Ù
É
n
´
g
Ù
Ö
É
n
´
(
g
+
h
)
Ù
- skrócone równanie równowagi wzgl ħ dem napi ħę
Ç
G
i
×
Ç
I
w
'
×
m
´
g
È
Ø
m
´
1
×
U
=
È
Ø
, (4.18)
.....
......
È
Ø
È
Ø
d
g
´
1
0
È
Ø
È
Ø
É
n
´
g
Ù
É
n
´
1
Ù
gdzie:
- wektor zast ħ pczych Ņ ródłowych pr Ģ dów gał ħ zi i pseudogał ħ zi
Ç
I
Ņ r
'
×
g
´
1
È
Ø
I
'
=
.....
, (4.19a)
Ņ r
.
c
È
Ø
I
(
g
+
h
)
´
1
È
Ø
Ņ r
.
h
È
Ø
h
´
1
- wektor zast ħ pczych Ņ ródłowych pr Ģ dów gał ħ ziowych
I
Ņ r
'
=
G
×
E
+
I
Ņ r
, (4.19b)
g
´
1
g
´
1
g
´
g
g
´
1
- macierz konduktancji gał ħ ziowych w w ħ złach (skierowanych od w ħ złów)
G
i
=
l
×
G
, (4.19c)
m g
´
m g g g
´
´
- wektor zast ħ pczych wydajno Ļ ci Ņ ródeł do w ħ złów , tj. zast ħ pczych Ņ ródłowych pr Ģ dów dopły-
waj Ģ cych do w ħ złów (wydawanych do w ħ złów)
I
w
'
=
(
-
l
)
×
G
×
E
+
(
-
l
c
)
×
I
Ņ r
.
c
=
(
-
G
i
)
×
E
+
I
w
. (4.19d)
g
´
1
g
´
1
g
´
g
m
´
1
m
´
g
m
´
(
g
+
h
)
(
g
+
h
)
´
1
m
´
g
m
´
1
albo
I
w
'
=
(
-
l
)
×
G
×
E
+
I
w
=
-
l
c
×
I
Ņ r
.
c
'
. (4.19e)
g
´
1
m
´
1
m
´
g
g
´
g
m
´
1
m
´
(
g
+
h
)
(
g
+
h
)
´
1
Wektor I Ņ r zło Ň ony z g elementów odnosi si ħ do zast ħ pczych
gał ħ zi o postaci pr Ģ dowej (rys. obok). Wyra Ň a on warto Ļ ci pr Ģ -
dów Ņ ródłowych gał ħ zi danych w postaci pr Ģ dowej albo otrzy-
manych po sprowadzeniu gał ħ zi o postaci napi ħ ciowo-pr Ģ dowej
lub napi ħ ciowej do postaci pr Ģ dowej.
Trzeba wyja Ļ ni ę , Ň e:
- elementy macierzy G i s Ģ konduktancjami k -tych gał ħ zi, przy czym opatrujemy je znakiem
„plus”, je Ļ li pr Ģ d I k wypływa z i -tego w ħ zła, a znakiem „minus”, je Ļ li pr Ģ d I k dopływa do i -tego
w ħ zła,
- elementy wektora I w s Ģ zast ħ pczymi Ņ ródłowymi pr Ģ dami, dopływaj Ģ cymi do kolejnych w ħ -
złów, tzn. sumami zast ħ pczych Ņ ródłowych pr Ģ dów gał ħ ziowych i pr Ģ dów pseudogał ħ zi, dopływa-
j Ģ cych do w ħ złów (zgodnie z umow Ģ , napi ħ cia Ņ ródłowe i pr Ģ dy Ņ ródłowe maj Ģ taki sam zwrot jak
pr Ģ dy w rezystancjach gał ħ ziowych).
I k G k
I Ņ r.k
U k
Å
Õ
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
É
Ù
180565047.011.png 180565047.012.png
4. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du stałego
75
Przykład. Obwód – z poprzednich przykładów – jest pokazany na rys. a; graf obwodu – na rys. b.
Na schemacie obwodu zaznaczono napi ħ cia gał ħ ziowe. Obliczane s Ģ ich warto Ļ ci, a nast ħ pnie –
warto Ļ ci pr Ģ dów gał ħ ziowych.
a) b)
I 1 10
W
I 2 10
1
W
10
2
W
I 4
1
1
2
2
140 V
U 1
I 3
U 2
180 V
U 4
24 W
U 3
1
2
4
3
4,6 A
1
2
W ħ zły niezale Ň ne ( 1 , 2 ) i oczka niezale Ň ne (1, 2) wybrano tak, jak poprzednio. ń ródło pr Ģ dowe i
gał ĢŅ z pr Ģ dem I 4 s Ģ jednym obiektem (w obwodzie nie ma pseudogał ħ zi, wi ħ c h = 0).
I. Wyznaczono macierze incydencji, macierz konduktancji gał ħ ziowych oraz wektory Ņ ródłowych
napi ħę i pr Ģ dów gał ħ ziowych:
l g
=
Ç
-
1
-
1
1
0
×
,
l
=
l
,
d g
=
Ç
1
0
1
0
×
,
É
Ù
c
É
Ù
0
1
0
-
1
0
1
1
1
m
´
m
´
(
g
+
h
)
m
´
g
n
´
Ç
1
10 0 0 0
×
È
È
È
È
È
È
È
È
È
Ø
Ø
Ø
Ø
Ø
Ø
Ø
Ø
Ø
140
0
0
1
10 0 0
Ç
×
Ç
×
0
I g
0
I
I
g G ´
È
Ø
È
Ø
=
,
g
=
,
=
,
=
.
1
24 0
Ņ r
Ņ r
.
c
Ņ r
È
0
Ø
È
0
Ø
0 0
´
È
Ø
´
È
Ø
(
g
+
h
)
´
1
g
´
1
180
4,6
É
Ù
É
Ù
1
10
É
0 0 0
Ù
Ze wzoru (4.19b) wyznaczono wektor zast ħ pczych Ņ ródłowych pr Ģ dów gał ħ ziowych
Ç
1
0
0
0
×
È
Ø
10
È
Ø
140
0
14
Ç
×
Ç
×
Ç
×
1
È
Ø
0
0
0
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
0
0
0
I
'
I
10
È
Ø
È
Ø
È
Ø
=
=
×
+
=
.
È
Ø
Ņ r
.
c
Ņ r
.
c
È
Ø
È
Ø
È
Ø
1
0
0
0
È
Ø
0
0
0
g
´
1
g
´
1
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
24
Ø
180
4,6
22,6
É
Ù
É
Ù
É
Ù
È
Ø
1
È
0
0
0
Ø
É
10
Ù
Zapisano równanie równowagi w pełnej formie (4.17b):
Ä
Ç
1
0
0
0
×
Ô
È
Ø
10
Å
Õ
È
Ø
-
1
-
1
1
0
0
0
0
0
U
1
1
-
1
0
14
Ç
×
Ç
×
Ç
×
Ç
×
Ç
×
Å
Õ
1
1
È
Ø
Å
È
Ø
0
0
0
È
Ø
Õ
È
Ø
È
Ø
È
Ø
0
1
0
-
1
È
Ø
0
0
0
0
U
0
-
1
0
1
0
10
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
Å
Õ
2
×
+
×
=
×
.
È
Ø
È
Ø
Å
È
0
0
0
0
Ø
1
È
1
0
1
0
Ø
Õ
U
È
0
0
0
0
Ø
È
0
Ø
È
Ø
Å
È
Ø
0
0
0
È
Ø
Õ
È
3
Ø
È
Ø
È
Ø
0
0
0
0
È
24
Ø
0
1
1
1
U
0
0
0
0
22,6
É
Ù
É
Ù
É
Ù
É
Ù
É
Ù
Å
Õ
4
È
Ø
1
Å
Õ
È
0
0
0
Ø
Æ
É
10
Ù
Ö
È
Ø
È
Ø
Å
Õ
180565047.013.png 180565047.001.png 180565047.002.png 180565047.003.png
76
Wykład IX
Po wykonaniu działa ı (wyniki mo Ň na odczyta ę ze schematu, zgodnie z podanymi wy Ň ej regułami):
Ç
-
1
-
1
1
0
×
È
Ø
14
10
10
24
Ç
×
G g
I m
'
=
,
=
,
È
Ø
É
Ù
w
1
1
22,6
È
Ø
m
´
0
0
-
´
È
Ø
É
10
10
Ù
otrzymano równanie w skróconej formie (4.18):
Ç
-
1
-
1
1
0
×
È
Ø
10
10
24
Ç
U
×
Ç
14
×
Ç
U
×
Ç
-
132
×
1
1
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
1
1
Ø
U
22,6
U
47
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
0
0
-
×
2
=
, którego rozwi Ģ zaniem jest
g
=
2
=
V.
È
Ø
10
10
È
U
Ø
È
0
Ø
È
U
Ø
È
132
Ø
È
Ø
3
´
3
È
Ø
È
Ø
È
Ø
È
Ø
1
0
1
0
È
Ø
É
U
Ù
É
0
Ù
É
U
Ù
É
-
179
Ù
4
4
È
0
1
1
1
Ø
É
Ù
II. Zapisano równania równowagi – wg schematu obwodu – na podstawie wzorów: (4.16a) i (4.9a),
pami ħ taj Ģ c o przeciwnych zwrotach pr Ģ du i napi ħ cia gał ħ ziowego (sumowanie napi ħę przy prze-
ciwnym zwrocie obiegu oczka):
-
1
U
-
1
U
+
1
U
=
1
×
140
,
10
1
10
2
24
3
10
1
U
-
1
U
=
1
×
180
+
4
,
10
2
10
4
10
U
1
+
U
3
=
0
,
U .
Równanie macierzowe, scalaj Ģ ce powy Ň szy układ równa ı , odpowiada podanemu wy Ň ej równaniu
skróconemu.
III. Obliczono warto Ļ ci pr Ģ dów gał ħ ziowych, wg wzoru (4.15a):
I 1 = G 1 ( U 1 + E 1 ) = 0,8 A; I 2 = G 2 U 2 = 4,7 A; I 3 = G 3 U 3 = 5,5 A; I 4 = G 4 ( U 4 + E 4 ) = 0,1 A.
Metoda oczkowa (dla obwodów ze Ņ ródłami napi ħ ciowymi)
Przedmiotem rozwa Ň a ı s Ģ obwody liniowe pr Ģ du stałego, w
których nie ma idealnych Ņ ródeł pr Ģ dowych, tzn. nie wyst ħ puj Ģ
pseudogał ħ zie, a wszystkie aktywne gał ħ zie (gał ħ zie zast ħ pcze)
maj Ģ posta ę napi ħ ciow Ģ (rys. obok).
Dla ujednolicenia zapisu wszystkie pr Ģ dy gał ħ ziowe i Ņ ródłowe napi ħ cia gał ħ ziowe s Ģ traktowane
jako pr Ģ dy oraz Ņ ródłowe napi ħ cia zast ħ pczych gał ħ zi o postaci napi ħ ciowej.
Umy Ļ liwszy sobie takie pr Ģ dy I ol ( l = 1, ... , n ), zwane pr Ģ dami oczkowymi , które płyn Ģ wokół n
oczek niezale Ň nych, przedstawia si ħ pr Ģ dy gał ħ ziowe jako sumy lub ró Ň nice niektórych z tych pr Ģ -
dów, stosownie do incydencji oraz zwrotów gał ħ zi i oczek:
2
+
U
3
+
U
4
=
0
I k E k R k
U k
k
I
'
=
a
×
I
o
, (4.20a)
g
´
g
´
n
d lk = 1
n
´
1
l
gdzie wektor pr Ģ dów oczkowych
[ ]
S
I kl = I k > 0 R k
I o
=
I
ol n
´
1 . (4.20b)
n
´
1
I ol
a wyznacza si ħ wg tych sa-
mych reguł, co elementy macierzy incydencji
(chodzi o incy-
dencj ħ oczek i gał ħ zi oraz o zwrot obiegu oczka i zwrot incy-
dentnej z nim gał ħ zi). Wyja Ļ niono to obok na rysunku.
d
I kl = I ol =
a
kl
×
I ol ;
a
kl = 1
a
kl =
d
lk
1
Elementy macierzy przekształcenia
180565047.004.png 180565047.005.png 180565047.006.png 180565047.007.png 180565047.008.png
4. Rozwi Ģ zywanie obwodów pr Ģ du stałego
77
okre Ļ la
przynale Ň no Ļę oczek do gał ħ zi. Przestawione s Ģ wi ħ c wska Ņ niki elementów, co oznacza, Ň e ma-
cierz
d
okre Ļ la przynale Ň no Ļę gał ħ zi do oczek. Macierz przekształcenia
a
a
jest macierz Ģ transponowan Ģ macierzy
d
:
Ä
Ô
T
a
=
Å
Æ
d
Õ
Ö
=
d
T
, (4.20c)
g
´
n
n
´
g
g
´
n
zatem
I
'
=
d
T
×
I
o
. (4.20d)
g
´
g
´
n
n
´
1
Napi ħ ciowe równanie równowagi (4.11b): n g g g g
d
× × = ×
R I
d
E
, po podstawieniach: I = I ,
´
´
´
1
n g g
´
´
1
E = E i (4.20d), przyjmuje posta ę :
d
×
R
×
d
T
×
I
=
d
×
E
1
, (4.21a)
o
n
´
g
g
´
g
g
´
n
n
´
g
g
´
g
´
1
co mo Ň na zapisa ę jako
R
o
×
I
o
=
E
o
'
, (4.21b)
n
´
n
n
´
1
n
´
1
gdzie:
- macierz rezystancji oczkowych (własnych i wzajemnych)
R
= × ×
d
R
d
T
=
R
×
d
T
, (4.21c)
o
l
n g g g g n
´
´
´
n g g n
´
n n
´
´
- okre Ļ lona wzorem (4.12c) macierz rezystancji gał ħ ziowych w oczkach
R
l
= ×
d
R
, (4.21d)
n g
´
n g g g
´
´
- okre Ļ lony wzorem (4.13e) wektor zast ħ pczych Ņ ródłowych napi ħę gał ħ ziowych
E
1 '
=
E
+
R
×
I
Ņ r
. (4.21e)
g
´
g
´
1
g
´
g
g
´
1
- okre Ļ lony wzorem (4.13f) wektor Ņ ródłowych napi ħę (sem) oczkowych
'
E
n o
'
=
d
×
E
. (4.21f)
n
´
g
g
´
1
´
1
Dzi ħ ki przekształceniu (4.20a), liczba rozwi Ģ zywanych równa ı obwodu zmniejsza si ħ z g równa ı
równowagi ( g – liczba gał ħ zi) do n równa ı oczkowych ( n – liczba oczek niezale Ň nych).
Macierz rezystancji oczkowych (symetryczna)
[ ]
R o
=
R
jl
n n
´
, (4.22)
n n
´
l ), rezystancji wzajem-
nych oczek R jl = R lj , których warto Ļ ci bezwzgl ħ dne s Ģ równe warto Ļ ciom rezystancji gał ħ zi wcho-
dz Ģ cych jednocze Ļ nie w skład j -tych i l -tych oczek, natomiast znaki zale ŇĢ od zgodno Ļ ci obiegania
tych wspólnych rezystancji w rozwa Ň anych oczkach, tzn. przy zgodnym zwrocie obiegu w oczkach
j -tym i l -tym R jl = R lj s Ģ dodatnie, a przy przeciwnym – ujemne.
Warto przypomnie ę , Ň e reprezentantami wybranych oczek niezale Ň nych obwodu s Ģ oczka podsta-
wowe grafu obwodu , tworzone przez konary drzewa i jego ci ħ ciwy. Pr Ģ dy oczkowe s Ģ wobec tego
pr Ģ dami w gał ħ ziach obwodu reprezentowanych przez ci ħ ciwy. Pr Ģ dy w gał ħ ziach obwodu repre-
zentowanych przez konary s Ģ natomiast liniow Ģ kombinacj Ģ pr Ģ dów oczkowych, zwykle sum Ģ
dwóch z nich, albo ró Ň nic Ģ .
¹
Macierz incydencji
gdzie: j , l – numery oczek,
składa si ħ z nast ħ puj Ģ cych elementów:
- le ŇĢ cych na głównej przek Ģ tnej ( j = l ) rezystancji własnych oczek R jj , które s Ģ sumami rezy-
stancji gał ħ zi wchodz Ģ cych w skład j -tych oczek,
- le ŇĢ cych poza przek Ģ tn Ģ główn Ģ , symetrycznie po obu jej stronach ( j
180565047.009.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin