Adelbert Nelissen o suplementach.pdf

Adelbert Nelissen o suplementach

Adelbert Nelissen jest dyrektorem i nauczycielem w Instytucie Kushi'ego

w Amsterdamie. Prowadzi wykłady i udziela konsultacji na całym świecie.

Na początku chciałbym wyjaśnić, że nie opowiadam się ani za, ani przeciw

suplementom. Jestem za naturalnym stylem życia, naturalnym odżywianiem i wolnością

wyboru.

Propaguję taki sposób odżywiania i życia, który poprzez zdobywanie wiedzy pozwala

człowiekowi stać się szczęśliwą i zdrową istotą. Wszystko inne jes t dla mnie nie istotne,

ale nie występuję przeciw niczemu. Czasami może bywa konieczne wykonanie jakiś

zabiegów, które nie są całkiem naturalne, nie wykluczając czynności medycznych.

Dobrze jest jednak nie ignorować drugiej strony takich działań i spróbowa ć dowiedzieć

się czegoś na temat bardziej naturalnych metod, zrozumieć je. Jest to o wiele bardziej

interesujące. Ludzie tym różnią się od zwierząt, że mają wolną wolę, możliwość wyboru.

Korzystajmy z tego - dokonując wyborów weźmy też pełną odpowiedzialność za skutki

naszych decyzji.

A skutki przyjmowania przez dłuższy czas suplementów nie są wcale jasne, nawet

dla naukowców. Kilka lat temu zaproszono mnie, jako "eksperta" z dziedziny makrobiotyki

i pioniera ruchu naturalnego odżywiania, do wzięcia udziału w pracach rządowej komisji,

która badała walory naturalnego odżywiania. W skład komisji wchodzili najsławniejsi

naukowcy i profesorowie z uniwersytetów Holandii. W jednej sprawie zgadzali się ze mną

- a mianowicie, że nigdy nie udowodniono, iż suplementac ja jest nam potrzebna. Więcej,

zgodzili się również ze stwierdzeniem, iż natura dostarcza nam wszystkiego czego

potrzebujemy; wszystko zależy od codziennego odżywiania.

W tym czasie w Europie na rynku naturalnej żywności pojawiły się także suplementy.

Członkowie komitetu atakowali mnie w przekonaniu, że ja także zajmuję się tym. Zapytali

mnie czy należę do grona "szarlatanów", którzy wprowadzają suplementy. Byli absolutnie

przekonani, że nie ma żadnych dowodów na to, by suplementy były nam potrzebne.

Czy potrzebujemy suplementów?

Pomysł pojawił się, bo wielu ludzi cierpi na niedobory. Powstała konieczność

natychmiastowego rozwiązania problemu. Nasze społeczeństwo staje się mieszanką

natychmiastowych rozwiązań typu instant we wszystkich dziedzinach życia: s zczęście,

seks, pożywienie i tak dalej. Gdy dowiadujesz się od lekarza, że masz jakieś niedobory

w organizmie, myślisz, że trzeba je po prostu uzupełnić. I tu zaczyna się cał y kram. Gdy

czujesz się zaniedbany lub samotny, idziesz do terapeuty; kiedy braku je ci witamin

i czujesz się zmęczony, bierzesz tabletki. Ludzkie ciało jest niezwykle skomplikowanym

biochemicznie i energetycznie organizmem, w którym każda akcja wywołuje reakcję.

Robisz jedną rzecz, która wywołuje coś innego. Na przykład 90% ludzi cierpiących na

anemię przyjmuje wystarczającą ilość żelaza; tylko że nie jest ono absorbowane przez

ciało. Rezultat: niedobór żelaza we krwi. Dla studenta makrobiotyki interesująca jest

kwestia dlaczego niektóre osoby są zdolne do wchłaniania że laza a inne nie. Myśląc

w kategoriach yin i yang można zrozumieć, że żelazo, tak jak inne minerały, ma

właściwości bardziej yang. Spożywanie produktów skrajnie yin, jak cukier, soki owocowe

czy mleko sojowe działa na organizm demineralizująco i łatwo pojawia się niedobór

żelaza. To samo dotyczy cynku, magnezu itd.

Chlorofil znajdujący się w liściastych, zielonych warzywach zawiera dużo magnezu.

Można by więc przypuszczać, że osoby stosujące dietę makrobiotyczną, bogatą

w zielone liście nie powinny mieć problemu z magnezem. Tymczasem niektóre z nich,

zdaniem lekarzy, cierpią na jego niedobór . Jedyna właściwa w takim przypadku reakcja

studenta makrobiotyki, to zadać sobie pytanie - dlaczego tak się dzieje?

Oto przykład jak można tr aktować tego rodzaju kwestie: Pamiętam sytuację, kiedy

otworzyłem w Holandii pierwszą piekarnię chleba na zakwasie. Reklamując się

używaliśmy argumentu, że pełnoziarnisty chleb na zakwasie jest lepszy od chleba

na drożdżach. Wywołało to porusz enie w związku piekarzy, którzy wysłali obydwa

rodzaje chleba do analizy zawartości minerałów, białka i węglowodanów. W rezultacie

wyniki tych badań były identyczne. Moim zdanie jest jednak zasadnicza różnica

szczególnie jeśli chodzi o absorpcję składników odżywczych przez nasz organizm.

Myśląc w kategoriach yin i yang zauważyłem, że osoby jedzące chleb na drożdżach lubią

bardzo spożywać go razem z serem, podczas gdy osoby jedzące chleb na zakwasie

stopniowo rezygnują z tego nawyku. Mój sposób myślenia jest następujący: drożdże są

skrajnie yin (bardzo szybko rosną) i dlatego wiążą minerały znajdujące się w pszenicy

i dlatego organizm nie może ich wchłonąć. Więc nawet jeśli spożywa się pełnoziarnisty

chleb można mieć niedobór minerałów.

Dlatego wybiera się na przykład ser, aby uzupełnić te braki.

Od tego czasu wykonano liczne badania dotyczące procesu fermentacji. Odkryto, że

drożdże powodują powstanie kwasu fitynowego, który wiąże minerały znajdujące się

w pszenicy. Teraz można już ud owodnić, że ciało nie absorbuje tych minerałów.

Wniosek: chleb na drożdżach jest gorszy od chleba na zakwasie i spożywanie go może

spowodować niedobór minerałów w organizmie. Tak samo można zbadać naturalną

fermentację aminokwasów, która nie zachodzi w chl ebie drożdżowym. Drożdże

rozkładają tylko cukry złożone znajdujące się w pszenicy na cukry proste; jednak białka

nie rozkładają się na aminokwasy, co powoduje powstanie w jelitach ubogiej,

kwasotwórczej flory bakteryjnej. (Aby w jelitach rozwijała się bogata flora, co oznacza

dobre trawienie, potrzebne są aminokwasy). To jest kolejna przyczyna, która sprawia, że

chleb drożdżowy tak dobrze smakuje z czymś fermentowanym jak masło czy ser. Jednak

ser jest także kwasotwórczy powoduje słaby metabolizm minerałów (tylko wapnia).

Produkty drożdżowe yin w połączeniu z kwasotwórczymi yang (jak białko zwierzęce) są

główną przyczyną chorób autoimmunologicznych, takich jak alergie czy candida.

To tylko jeden z przykładów podejścia do tego rodzaju problemów.

Co jeść?

Jest bardzo ważne aby codziennie spożywać różnego rodzaju kiszonki. Powinniśmy

nauczyć się od naszych przodków jak je przygotowywać. Kapusta kiszona jest dobrym

przykładem. Kiszonki zawierają laktobakterie, bardzo ważny składnik flory bakteryjnej

jelit. Należy także jeść codziennie zielone warzywa bogate w błonnik; powinno się je

gotować krótko tak by były chrupiące i jeść od razu. Takie przygotowanie sprawia,

że witamina C zostaje zachowana. Warzywa takie to brokuły, rukiew wodna, liście

warzyw korzeniowych, nać pietruszki, kapusta zwykła, pekińska, jarmuż itd.

Innymi produktami wzmacniającymi jelita są: tempeh, natto, shoyu, chleb

na zakwasie a zwłaszcza miso. Ważne jest też wprowadzanie zróżnicowanych stylów

gotowania.

Osoby, które w przeszłości przyjmowały antybiotyki, mają słaby układ

odpornościowy i powinny spożywać wyżej wymienione produkty w ilości większej niż

przeciętna.

Osobiste doświadczenia.

Bardzo interesujący jest fakt, że niektórzy nauczyciele makrobiotyki, którzy zalecają

przyjmowanie suplementów mimo stosowania diety makrobiotycznej często sami dużo

podróżują, zmieniają samoloty i hotele. W krótkim czasie pokonują duże odległości.

W ten sposób nie mają możliwości docenienia skutków spożywania regularnych,

domowych posiłków makrobiotycznych, ich trawienie jest nieuregulowane. Ten kto

podróżuje niczym nomada, sięga chętniej po żywność typu instant. Nie je wystarczająco

świeżego pożywienia lub nie trawi w całości.

Ja sam mam podobne doświadczenia. Kiedy zbyt długo podróżuję, zaczynam tęsknić

za domowym jedzeniem.

W takim wypadku aby zaspokoić swoje potrzeby zazwyczaj sięga się po pokarmy

o skrajnej energii, takie jak produ kty zwierzęce, często piwo, kawa i inne stymulanty;

dobrze wtedy smakują dania z japońskich restauracji.

Spożywając produkty zwierzęce niszczy się mechanizm umożliwiający organizmowi

dobre trawienie. Tkwiący w nim potencjał staje się nieaktywny, a to w kon sekwencji może

doprowadzić do niedoborów. Smaczne, makrobiotyczne domowe jedzenie,

przygotowywane przez jedną osobę i bogate w energię to najlepsze lekarstwo

na zmęczenie spowodowane długimi podróżami.

Jakie są nasze zapotrzebowania?

Inną sprawą jest, że normy naszych fizjologicznych potrzeb opierają się

na współczesnym sposobie odżywiania.

Osoby, które poprzez spożywanie nadmiernych ilości cukru, nabiału, jajek, mięsa

i produktów rafinowanych, mają o słabiony metabolizm, potrzebują całkiem sporo

minerałów, mikroelementów itd, aby nie wystąpił ich niedobór. Faktycznie potrzebują

ilości zwiększonych. Jednak osoby o sprawnym, elastycznym systemie trawiennym, który

jest w stanie reagować raźnie, zazwyczaj nie potrzebują dużych dawek. Nie można

jednak z całą pewnością stworzyć żadnej listy określającej minimalną ilość potrzebnych

składników. Niedobory można okresowo uzupełnić suplementami. Ale skutki

przyjmowania ich przez długi czas są, jak już wspomniałem wcześniej, zupełnie nie

znane.

Jakie jest makrobiotyczne podejście?

Doradca makrobiotyczny nie powinien działać jak lekarz lub farmaceuta. Jego rady

powinny zachęcać do jak najbardziej naturalnego sposobu życia i odżywiania,

po zastosowaniu którego osoba odczuwa zarówno natychmiastową jak i długoterminową

poprawę. Porada makrobiotyczna opiera się na zachęcaniu do własnych odkryć

i wytworzeniu pewności siebie, co sprawia, że jest się przenikliwym i szczęśliwym. Wtedy

taka osoba może się zmieniać, chce się zmieniać i zmienia swoje życie i przeznaczenie.

Aby tak się stało potrzebne są zróżnicowane produkty, style i techniki gotowania ale

także świeże powietrze, ćwiczenia, masaże, kompresy, śpiew itd.

Ponieważ naprawdę c hcemy zmian w naszym ciele i życiu, musimy uczyć się

i praktykować jednocześnie. Jeśli nie chcemy zmian nic, naprawdę nic nam nie pomoże.

Ani dieta, ani pastylki, ani lekarz. Symptomatyczne leczenie tylko przesuwa w czasie

decyzję jaką musimy podjąć - czy bierzemy w objęcia nasze życie, czy też poddajemy

się.

Jest to osobista decyzja każdego z nas. Każdy, nawet doradca makrobiotyczny musi

to respektować. To kwestia duchowa. Nie możemy namawiać innych do zmiany ich

sposobu myślenia i nawyków. Makrobiotyka naucza jak stać się mistrzem własnego

życia, jak być niezależnym człowiekiem. Makrobiotyczny doradca powinien zmieniać

tę skłonność do bycia "pacjentem", zależnym. Powinien głównie nauczać jak gotować, jak

prowadzić makrobiotyczny styl życia. Dlatego najlepiej gdy pracują w bliskim związku

z makrobiotycznym centrum, w którym ludzie mogą uczyć się makrobiotyki. Mało kto jest

silny na tyle, by uczyć się samodzielnie. Większość z nas potrzebuje praktycznej,

społecznej i emocjonalnej pomocy; można to uzyskać w takim właśnie centrum podczas

wspólnej nauki; widziałem wspaniałe efekty takiej pracy.

Powinniśmy dobrze przyswoić sobie nauki Ohsawy: "Jak nauczyć się woli. Jak ją

wzmacniać i jak doskonalić naszą zdolność do samorefleksji. Kto nie jest do niej zdolny

pozostaje wieczną ofiarą, nigdy nie stanie się prawdziwie wolnym człowiekiem.

Być szczęśliwym oznacza odczuwać szczęście w każdej sytuacji, bezwarunkowo. Jeśli

komuś potrzebne są do szczęścia jaki eś szczególne warunki (w tym wypadku

suplementy) oznacza to, że jest to tylko szczęście typu instant, bardzo powszechny

współcześnie model szczęścia. Szczęście absolutne to realizacja wszelkich marzeń bez

uzależniania się od jakichkolwiek środków czy osób. "

To co większość uważa za szczęście jest faktycznie nieszczęściem, ponieważ jest

uwarunkowane. Wydaje się, że aby nauczyć się makrobiotycznych zasad i sztuki

gotowania, potrzeba wiele czasu, energii i pieniędzy. Jednak te studia sprawią,

że będziesz osobą zdrową, wolną i niezależną.

Praktyczne rady.

Chciałbym dać kilka rad osobom cierpiącym z powodu słabej kondycji na alergie,

choroby sytemu immunologicznego i (coraz bardziej rozpowszechnione) candidy; proszę

wziąć pod rozwagę poniższe zale cania, które są częścią standardowej diety

makrobiotycznej i stylu życia propagowanego przez Michio Kushi'ego.

- Do gotowania powinno się używać prawdziwego ognia (jak gaz). Większość ludzi,

którzy potrzebują suplementów gotuje na kuchenkach elektrycznych. Elektryczność

osłabia energię międzycząsteczkową pożywienia, co powoduje osłabienie enzymatycznej

wydolności układu trawienia. Kuchenka elektryczna nie daje też możliwości stosowania

niektórych technik wzmacniających trawienie, jak na przykład krótkie got owanie na

dużym ogniu, czy styl zwany nishime.

- Codziennie spożywaj niewielkie ilości domowych kondimentów i dłuższych lub

krótszych kiszonek, a także surówek "prasowanych". Unikaj jedzenia resztek

warzywnych, nieświeżych zup i żywności przechowywanej w l odówce.

- Spożywaj warzywa zielone, bogate w błonnik, krótko gotowane, chrupiące.

- Codziennie jedz zupę miso, używając conajmniej dwuletniego, nie

pasteryzowanego jęczmiennego lub ryżowego miso.

Niektórzy uważają, że bakterie obecne w fermentowanych produ ktach, takich jak

miso, shoyu, natto i tempeh, wpływają niekorzystnie przy candidzie. Wprost przeciwnie:

bakterie znajdujące się w miso i innych produktach mają charakter bardziej yang

i zupełnie inną jakość niż te, które znajdują się na przykład w drożdżowym chlebie czy

jogurtach i wzmacniają układ trawienny. Bakterie znajdujące się w miso wytrzymują

kilkuminutowe gotowanie na bardzo małym ogniu.

- Zamiast fermentowanych produktów yin, pochodzenia zwierzęcego, takich jak

masło, jogurt, biały ser spożywaj produkty o charakterystyce bardziej yang, pochodzenia

roślinnego. Są to wymienione powyżej. Ograniczaj lub unikaj do czasu wyleczenia

owoców i soków owocowych.

- Przeżuwanie jest współcześnie jedną z zapomnianych tajemnic.

- Nacieraj codziennie całe ciało gorącym ręcznikiem.

- Ucz się, rozwijaj zdolność zachowywania pustego umysłu, ducha przygody,

postawy "non credo". I śpiewaj codziennie radosną piosenkę.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: