Jim Shaw Tom McKenney - Śmiertelna pułapka.pdf - ∞ ∞ PAMIĘTNIKI ∞ WSPOMNIENIA - piotrzachu69

ŚMIERTELNA PUŁAPKA

Autor Jim Shaw & Tom McKenney

Wydawnictwo EXTER

SPIS TREŚCI

PRZEDMOWA 7

1. ROZDZIAŁ NIEZALEŻNY 9

2. ROZDZIAŁ W POSZUKIWANIU PRZYSZŁOŚCI 13

3. ROZDZIAŁ WZNIESIONY KU ŚWIATŁU 19

4. ROZDZIAŁ „JADĘ NA FLORYDĘ" 33

5. ROZDZIAŁ MISTRZ MASOŃSKI 46

6. ROZDZIAŁ IDĘ DALEJ 60

7. ROZDZIAŁ ROZWIDLENIE 71

8. ROZDZIAŁ W KOŃCU RELIGIA 85

9. ROZDZIAŁ NARASTAJĄCA BURZA 96

10. ROZDZIAŁ W STRONĘ ŚWIATŁA 110

11. ROZDZIAŁ WKRACZAM W ŚWIATŁO 123

EPILOG NASTĘPNE LATA 137

SŁOWO OD JIMA 139 ANEKSY 140

Aneks A. DOKTRYNA MASOŃSKA A DOKTRYNA CHRZEŚCIJAŃSKA 140

1. JEZUS CHRYSTUS, 2. BIBLIA, 3. BÓG, 4. ZBAWIENIE, 5. SZATAN, 6. DUCHOWE

ŚWIATŁO I CIEMNOŚĆ, 7. MODLITWA, 8. PRAWDOMÓWNOŚĆ, 9. DOCHOWANIE

TAJEMNICY, 10. PRZYSIĘGA KRWI, 11.SZUKAĆ I ZNAJDOWAĆ, 12. ELITARNOŚĆ,

Aneks B. SYMBOLIZM MASOŃSKI 163

1. OSTATECZNA PUŁAPKA,

2. PODSTAWA SYMBOLIKI MASOŃSKIEJ: KULT FALLICZNY,

Aneks C. MORALNOŚĆ MASOŃSKA 169

1. GŁÓWNE STANOWISKA I ZAŁOŻENIA,

2. SPECYFICZNE PRZYKŁADY MORALNOŚCI MASOŃSKIEJ,

Aneks D. LEGENDA O HIRAMIE ABIFFIE 174

1. TRADYCJA MASOŃSKA, 2. ŚWIADECTWO BIBLII, 3. WĄTEK EGIPSKI,

Aneks E. WYKŁAD TRZYDZIESTEGO DRUGIEGO STOPNIA

181 1.

WYKŁAD TRZYDZIESTEGO DRUGIEGO STOPNIA, 2. TO JEST TO,

3. MODLITWA 0 WOLNOŚĆ,

PRZEDMOWA

Wolnomularstwo, uczciwie podchodząc do sprawy, jest poszukiwaniem światła.

Powie ci to pierwszy zorientowany mason. Oczywiście pod powierzchnią owego

poszukiwania światła kryje się coś więcej. Kandydat na masona rzadko zdaje sobie

sprawę z tej prawdy. Ściślej, większość poszukiwaczy nigdy nie uświadamia sobie, że w

masonerii mogą znaleźć cokolwiek więcej, niż to co zobaczą i usłyszą w Błękitnej Loży

(Blue Lodge). Naturalnie akceptują ten stan rzeczy.

Uwzględniając ogromne bogactwo znaczeń słowa „światło", należy wyjaśnić, że

światło poszukiwane przez masonów winno zawierać prawdę — odpowiedzi na istotne

pytania. Powinno ono wyjawić znaczenie życia, śmierci i rzeczy wieczystych.

Niewielu masonów zdaje sobie z tego sprawę i w nieskończonym poszukiwaniu

oświecenia przepycha się przez stopnie, masońskie funkcje oraz pisma masońskich

filozofów — wszystko dla intelektualnego i duchowego spełnienia.

Tylko niewielu prawdziwie angażuje się i wykracza poza uwarunkowania

społeczeństwa i biznesu. Kontynuują pracę, studia, szukają i uczą się, wspinając się na

szczyt wiedzy masońskiej, szukając światła w całej jego pełni.

Jim Shaw był takim człowiekiem. Nie zadawalał go ani sukces społeczny, ani

powierzchowna wiedza. Wyczuwał głębsze, prawdziwe znaczenie owego obiecanego

światła i szukał go ze wszystkich sił, całym sercem i umysłem. Płomienne poszukiwania

sprawiły, że zajmował wszystkie czołowe pozycje Błękitnej Loży i Rytu* Szkockiego

(Scottish Rite), że przebył długą drogę do Domu Świątyni w Waszyngtonie (House of the

Tempie in Washington), że osiągnął „Trzydziesty Trzeci i Ostatni Stopień" (Thirty—

Third and Last De-

gree), stanowisko Najwyższego Wielkiego Inspektora Generalnego (Sovereign Grand

Inspector General), Komandora Domu Świątyni Salomona (Knight Commandor of the

House of the Temple of Solomon). Tam, na szczycie góry masońskiej, przebił się w końcu

przez obłoki i znalazł pełne objawienie, prawdziwe znaczenie światła i życia. Oto jego

historia.

Chodź! Towarzysz mu w pielgrzymce w poszukiwaniu Prawdy.

Tom C. McKenney

Marion, Kentucky

1. ROZDZIAŁ NIEZALEŻNY

Gdy miałem dwa lata, matka wyszła powtórnie za mąż. Oczywiście byłem wówczas

za mały, aby zrozumieć, że ojciec porzucił nas, gdy miałem zaledwie kilka miesięcy.

Nigdy go nie widziałem.

Z biegiem czasu ojczym nabierał do mnie coraz większej antypatii, którą

akceptowałem jako rzecz normalną, nie posiadając ani wiedzy, ani doświadczeń, według

których mogłem osądzać życie. Myślę, że on naprawdę na swój niedoskonały sposób

kochał moją matkę. Ale jego stosunek do mnie był dla niej zmartwieniem od samego

początku.

Duży wpływ na moje życie wywarła moja ukochana babcia. Ona mnie prawdziwie

kochała. Nasze wzajemne uczucie oraz jej zdecydowana awersja do ojczyma jeszcze

bardziej pogłębiały jego niechęć i nienawiść do mnie.

Miłość babci wpłynęła w dużej mierze na moje problemy, a sprawy przybrały

jeszcze gorszy obrót, gdy na świat przyszła mała siostrzyczka. Było oczywiste, że ojczym

będzie ją faworyzował — i tak też się stało. Jeżeli można było mówić o jakichkolwiek

relacjach typu ojciec — syn, to zniknęły one na zawsze w chwili narodzin siostry.

Potem urodziło się jeszcze trzech chłopców. Wraz z pojawianiem się kolejnych

dzieci, ojczym był nimi coraz bardziej pochłonięty. Jednocześnie dorastałem, tracąc

pozycję „małego chłopca", na bazie której być może usiłowałem zbudować nasz

wzajemny związek. Stałem się w jego domu, bez cienia wątpliwości, niechcianym,

nastoletnim brzydkim kaczątkiem.

1. WCZEŚNIE ZACZYNAM PRACOWAĆ

Zaakceptowałem sytuację, choć była dla mnie bardzo nieprzyjemna. Nie zaznałem

przecież w życiu niczego innego. I byłem bardzo zajęty. Ojczym zarządził, że mam

pracować na własne utrzymanie. A więc pracowałem, zaczynając od roznoszenia gazet w

wieku pięciu lat. Wkrótce już sam sobie kupowałem ubrania, książki i przybory

szkolne.

Gdy chodziłem do szkoły podstawowej, wczesnym rankiem przed lekcjami

roznosiłem gazety, a po zajęciach szkolnych pracowałem w pobliskiej drogerii.

Wieczorem zbierałem gazety i sprzedawałem na ulicy dodatkowe numery. Nadążałem z

obowiązkami w szkole, pracowałem i trzymałem się z dala od kłopotów — nie licząc

domu.

2. ŻYJĘ W FIZYCZNYM UDRĘCZENIU

Sprawy wcale nie stały najgorzej. Robiłem co do mnie należało i uważałem, że moje

życie jest całkiem normalne — oprócz jednej rzeczy. Lanie, które dostawałem od

ojczyma nie wydawało mi się normalne. Bił mnie często, kiedy tylko znalazł

najdrobniejszy pretekst. A lanie takie niczym nie przypominało klapsa, którego

dobrotliwy tatuś daje swojemu dziecku. To było prawdziwe bicie.^ Ale godziłem się z

tym, i nie widząc żadnej alternatywy, starałem się to sobie jakoś wytłumaczyć. Zawsze

mogłem pocieszyć się, że mama i babcia kochają mnie. Tak wyglądało moje życie do

dwunastego roku.

3. SKOŃCZYŁO SIĘ BICIE

Gdy miałem trzynaście lat, zobaczyłem, jak ojczym bije pięścią moją mamę. Nie

zastanawiałem się. Zadziałałem szybko, zgodnie z instynktem, który powstał w głębi

mojej prawdziwej natury. Doskoczyłem do niego, odciągnąłem od matki i rozgorzała

walka. Choć był ode mnie znacznie większy, a ja byłem tylko chłopcem, to walczyłem z

furią syna broniącego ukochanej matki i z tłumioną złością, która gro-

madziła się we mnie przez długie lata fizycznego i psychicznego dręczenia.

Przewróciłem go na podłogę. Podniósł się i wyszedł z domu. Choć nie zdawałem sobie z

tego sprawy, pewien okres mojego życia dobiegł końca.

4. „MUSISZ ODEJŚĆ"

Następnego dnia, gdy wróciłem po południu z pracy w drogerii, matka czekała na

mnie na podwórku. Płakała. Zatrzymała mnie tuż przed domem i powiedziała:

—Jimmie, Joe mówi, że musisz się spakować i wyjechać. Mówi, że nie może już

znieść twojej obecności i musisz odejść.

Dławiła się słowami. Gdy znaczenie tego, co usłyszałem, doszło do mojej

świadomości, zaczął narastać we mnie płacz, którego nie mogłem powstrzymać. 1 tak

płakaliśmy tam, stojąc na podwórku, czując, że właśnie dzieje się coś, czemu oboje

musimy stawić czoła. Mama miała oprócz mnie czworo dzieci i życie, które musiała

przeżyć.

5. ZIARNO ZOSTAŁO ZASIANE

Gdy zarzuciłem na ramię podręczniki i trochę ubrań, które posiadałem, mama

powiedziała:

— Teraz, Jimmie, chcę, żebyś znalazł pokój niedaleko pracy, a że od dawna sam się

utrzymujesz, być może nie będzie ci zbyt trudno. Chcę, Jimmie, żebyś spróbował być

mężczyzną. Spróbuj być taki, jak wuj Irvin (brat matki). Jest on dobrym człowiekiem i

masonem. Chodzi do kościoła i jest dobry dla rodziny. Jeśli go lepiej poznasz, to być

może wyrośniesz też na dobrego człowieka i masona.

Matka nie wiedziała, czym jest masoneria, ale wiedziała, że jej brat jest człowiekiem

pracowitym, dobrym i chodzącym do kościoła.

Ojczym zabronił komukolwiek w rodzinie korzystać z posług kościoła, twierdząc, że

wszyscy ludzie w kościołach są hipokrytami. Myślę, że głównym powodem szacunku

mojej matki do wuja Irvina był fakt, że był on aktywnym członkiem

Kościoła Metodystów. Chciała, abym był taki sam jak on. Zostało zasiane ziarno, które

miało później zakiełkować, wzejść i rozwinąć w owoc płomiennego zaangażowania w

wolnomularstwo, wynosząc mnie na wysokie poziomy służby i kierownictwa.

Choć jeszcze wtedy nie zdawałem sobie z tego sprawy, kurs mojego życia został już

wyznaczony. Ale nie miałem stać się dobrym masonem, jak mój wuj Irvin. Miałem zajść

w Cechu znacznie dalej od niego, dalej, dużo dalej, gdyż stało się to centrum wiedzy,

mądrości i religijnej pełni w moim życiu.

Moje życie miało rozwijać się wokół poszukiwania światła i wspólnoty, którą

znalazłem w Zakonie Masonów oraz jego różnych organach.

Gdy tego kluczowego, bolesnego dnia staliśmy na podwórku, mama dała mi kilka

rad:

— Nie baw się w hazard —powiedziała, i nie bawiłem się.

— Nie pal papierosów — powiedziała, i nigdy nie paliłem.

— Jeśli musisz palić, pal cygara — dodała, i przez wiele lat paliłem cygara.

Gdy mówiła, zacząłem pojmować ogrom tego, co się właśnie wydarzyło. Podszedłem

do matki, objąłem ją, odwróciłem się i odszedłem. Z każdym krokiem, gdy oddalałem się

od niej, na mych trzynastoletnich ramionach coraz mocniej odczuwałem ciężar świata i

nieznanej przyszłości.

Byłem niezależny.

2. ROZDZIAŁ W POSZUKIWANIU PRZYSZŁOŚCI

Pierwszą rzeczą, którą musiałem zrobić po opuszczeniu domu i mamy — po raz

pierwszy w życiu niezależny — było znalezienie mieszkania. Matka zasugerowała, że

powinienem mieszkać blisko pracy i rzeczywiście udało mi się znaleźć pokój na tej

samej ulicy, na której mieściła się drogeria, w której pracowałem. Właściciel drogerii dał

mi więcej godzin pracy, tak, że mogłem zrezygnować z roznoszenia gazet. Zacząłem się

dostosowywać do nowego życia.

Praca w sklepie, szkoła i nauka wypełniały całe dnie i noce. Ale nadal udawało mi się

nadążyć z materiałem szkolnym i w ten sposób ukończyłem szkołę podstawową oraz

cztery lata ROTC 1

Podczas tych pierwszych lat samodzielności babcia odgrywała w moim życiu jeszcze

ważniejszą rolę. Była dla mnie prawdziwą podporą i staliśmy się sobie jeszcze bardziej

bliscy.

Usiłowała nakłonić wuja Irvina, aby spędzał ze mną więcej czasu, bo wiedziała, że

nigdy nie miałem ojca. Chciała, aby wypełnił pustkę w życiu dorastającego chłopca, a i ja

tego pragnąłem. Ale wuj był zbyt zajęty — zawsze zbyt zajęty — działalnością w loży

masońskiej, pracą na poczcie, rodziną.

Mama uczyniła z niego dla mnie wzór ojca i naprawdę chciałem go poznać, ale on

był wciąż zbyt zajęty.

1. ZNÓW SAMOTNY

Po ukończeniu szkoły, zachęcony i wsparty finansowo przez babcię rozpocząłem

studia prawnicze. W tamtych czasach można było wstąpić na prawo bezpośrednio po

szkole średniej, zdobyć stopień LLB 2 i podejść do egzaminu na adwokata. Lecz po roku

zmarła babcia i byłem zmuszony zrezygnować ze szkoły prawniczej. Mój świat nagle

opustoszał. Odeszła moja jedyna na świecie przyjaciółka i popleczniczka. Znów byłem

sam.

2. W MOJE ŻYCIE WKRACZA BONNIE

Latem dostałem dodatkową pracę i byłem wciąż bardzo zajęty. Miałem nadzieję, że

uda mi się zarobić na następny rok studiów. W tym czasie byłem bardzo zainteresowany

dziewczynami i choć miałem dla nich niewiele czasu, zacząłem się z nimi zapoznawać i

spotykać. Tego lata natrafiłem na Bonnie i niemal wszystko w moim życiu uległo

zmianie! Był to kolejny punkt zwrotny, ale, oczywiście, wówczas nie zdawałem sobie z

tego sprawy.

Bonnie była cudowna. Zdawało się, że odwzajemnia moje uczucie, a jej rodzina

polubiła i zaaprobowała mnie. Sprawy szybko rozwijały się i postanowiliśmy się pobrać

— co też wkrótce uczyniliśmy. Ponieważ drugą pracę znalazłem w restauracji (w

nadziei, że zarobię na rok studiów) i dowiedziałem się sporo na temat gastronomii,

rodzina Bonnie zasugerowała, że sami moglibyśmy założyć tego typu biznes. Pożyczyli

nam pieniądze na kupno wystawionego na sprzedaż lokalu, który odmalowaliśmy,

posprzątaliśmy i ozdobiliśmy. Wkrótce prowadziliśmy niezły interes. Praca podobała

Jim Shaw Tom McKenney - Śmiertelna pułapka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: