(Cienie z przeszłości 13) - Waśń rodowa - Torill Thorup.pdf - Torill Thorup - LadyHenrietta

saga

Cienie

z przeszłości

Torfil Thorup

W SERII UKAŻĄ SIĘ:

tom 1. Inga

tom 2. Korzenie

tom 3. Podcięte skrzydła

tom 4. Pakt milczenia

tom 5. Groźny przeciwnik

tom 6. Pościg

tom 7. Mroczne tajemnice

tom 8. Kłamstwa

tom 9. Wrogość

tom 10. Nad przepaścią

tom 11. Odrzucenie

tom 12. Zaginiony

tom 13. Waśń rodowa

tom 13.

WAŚŃ RODOWA

Gaupås1909 rok

Wrześniowa noc miała barwę granatową. Na tle nie-

ba sylwetki drzew rysowały się jak czarne fragmenty

wycinanki. Panowała taka cisza, że Inga słyszała włas-

ny oddech. Z napięciem czekała, co jej ta noc przynie-

sie. Czy okaże się gorsza niż popołudnie poprzedniego

dnia? Nie, to niemożliwe, ostatnie godziny obfitowały

bowiem w zdarzenia brzemienne w skutkach.

Inga stłumiła jęk i pokręciła głową, by odgonić na-

trętne myśli. Wydawało się jej że wieczność cała minęła

od chwili, kiedy lensman ze swoimi ludźmi zjawił się w

Gaupås i oskarżył ją o zabicie Erlinga. Na szczęście

Kristian, jej ojciec, był przy niej i nie pozwolił panu

Thuesenowi na przesłuchanie córki. Bała się pomyśleć,

jak skończyłaby się wizyta lensmana, gdyby ojciec nie

udzielił jej wsparcia...

Zakręciło się jej w głowie i zacisnęła dłonie na szta-

chetach starego płotu. Lensman zdołałby wydusić z niej

prawdę. Ze łzami w oczach powiedziałaby mu, że zabi-

ła żniwiarza. Co gorsza zaś, uświadomiła sobie, drżąc

z przerażenia, mogłoby najść ją pragnienie, by zrzucić

z siebie ciężar winy i przyznać się, że to ona pchnęła Gu-

drun w objęcia śmierci...

Inga straciła głowę, kiedy lensman oświadczył, że

spotka się z nią tego wieczora po znalezieniu ciała

Erlinga. Powodowana panicznym lękiem pożegnała się

z Emilią, wyznała ojcu całą prawdę i uciekła. Arne, któ-

remu lensman przydzielił funkcję strażnika, usiłował ją

gonić, ale silny i władczy głos jej ojca osadził go w miej-

scu.

Wciąż czuła w sobie głuchy, nieutulony żal i nie miała

już sił, by się z nim mierzyć, by dalej żyć w kłamstwie.

Była jak osaczone zwierzę. Strach podsuwał jej jedyne

wyjście z sytuacji, najlepsze, choć tchórzliwe rozwiąza-

nie: targnąć się na własne życie. I wreszcie zaznać spo-

koju...

Inga pokręciła głową i wbiła wzrok w niebieska-

wą przestrzeń. Jak dobrze, że tak się nie stało. Zdarzył

się cud, Laurens i Kristian wreszcie przerwali barierę

milczenia i przyszli jej na ratunek. Kristian wyruszył,

by ukryć ciało Erlinga, a Laurens znalazł ją na Moseplas-

sen. Nie zdołał odwieść jej od samobójczego zamiaru,

ale zdążył chwycić ją, kiedy rzuciła się w przepaść.

Indze zabrakło tchu. Wtedy ogarnął ją gniew, ale te-

raz... Teraz znów chciała żyć i myślała o przyszłości. Pan

Thuesen nie znalazł ciała, a Kristian wyśmiał jego oskar-

(Cienie z przeszłości 13) - Waśń rodowa - Torill Thorup.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: