228. James Julia - Rzymskie wakacje.pdf - Harlequin Światowe Życie - chmielewska1983

Julia James

Rzymskie wakacje

PROLOG

- Jak to nie ustąpisz? - padło szorstkie, pełne gniewu pytanie.

Tylko przez wzgląd na szacunek do człowieka, z którym rozmawiał, po-

nad dwukrotnie starszego od niego, Allesandro di Vincenzo próbował się opa-

nować.

- Sytuacja się zmieniła - odparł posępnie drugi mężczyzna.

Siedział na skórzanym fotelu w bibliotece osiemnastowiecznej willi usy-

tuowanej na obrzeżach Rzymu.

Allesandro gwałtownie wciągnął powietrze. Na jego wysportowanym

ciele doskonale układał się szyty na miarę garnitur od jednego z najznako-

mitszych włoskich projektantów. Starannie przystrzyżone, czarne włosy oka-

lały twarz o rysach, których mógłby pozazdrościć mu niejeden aktor. Miał

ciemne oczy, długie rzęsy, wysokie kości policzkowe, zgrabny nos, kwadrato-

wą szczękę i pełne usta, które w tej chwili wykrzywiała złość.

- Ale nikt nie miał wątpliwości, że odejdziesz przez wzgląd na mnie...

Tylko ty ich nie miałeś, Allesandro - odparł starszy rozmówca. - Nigdy nie

podjąłem żadnych wiążących kroków prawnych. Po prostu uznałeś, że po

śmierci Stefana... - Na chwilę zamilkł, po czym otrząsnął się z przygnębienia i

dodał: - Ale, jak mówiłem, sytuacja się zmieniła. I to w sposób całkiem nie-

przewidywalny. - Na moment opuścił go ponury nastrój i pokręcił głową. - Nie

miałem pojęcia...

Zniecierpliwiony Allesandro ściągnął brwi.

- Co się stało, Tomaso? O czym nie miałeś pojęcia?

Staruszek ponownie na niego spojrzał. Jednak milczał przez jakiś czas,

nim odezwał się udręczonym głosem.

- Stefano coś przede mną ukrył. Ale poznałem prawdę, gdy przeglądałem

jego korespondencję. Nie masz pojęcia, jak bardzo wstrząsnęło mną to odkry-

cie. - Ponownie zamilkł, jakby próbował się pozbierać. - Listy, które przejrza-

łem, pochodzą sprzed dwudziestu pięciu lat. Nie wiem, dlaczego je zachował.

Niemniej ich treść jest istotna.

- W jakim sensie? - zaniepokoił się Allesandro.

Ponieważ Tomaso kluczył, Allesandro zaczął tracić cierpliwość. Dotąd

nigdy nie naciskał. Dał Tomasowi czas na żałobę po śmierci syna Stefana,

który w wieku czterdziestu pięciu lat zginął w wypadku motorówki. Ale od

tragicznego wydarzenia minęło już dziesięć miesięcy, a Tomaso nie spieszył

się, żeby zrezygnować z funkcji prezesa firmy Viale-Vincenzo, którą miał peł-

nić tymczasowo.

Nadszedł czas, żeby załatwić sprawę raz na zawsze. Dotąd Tomaso

utwierdzał Allesandra w przekonaniu, że ustąpi przed końcem roku finanso-

wego i przekaże mu pełną kontrolę nad firmą. Dlatego na wieść o zmianie

planów Allesandra ogarnęła frustracja. Nie dość, że zmienił grafik i przełożył

kilka spotkań, żeby stawić się w willi Tomasa o wyznaczonej godzinie, to jesz-

cze nie osiągnął zamierzonego celu. A mógłby być teraz w swoim rzymskim

apartamencie z Delią Dellatore, której ponętne kształty były zarezerwowane

ostatnio wyłącznie dla niego.

Posłał Tomasowi ukradkowe spojrzenie i uznał, że staruszek posunął się

w latach po śmierci jedynego dziecka. Chociaż jego stosunki z synem nigdy

nie układały się wzorowo, a sam Stefano sprawił ojcu zawód, prowadząc nie-

ustatkowane życie rozpustnika, jego przedwczesne odejście wstrząsnęło senio-

rem rodu Viale.

I jakby tego było mało, okazało się, że Tomasa trapi coś jeszcze - coś na

tyle istotnego, żeby odciągnąć jego myśli od przyszłości firmy i awansu Alle-

sandra.

- W jakim sensie, Tomasie? - powtórzył młodszy mężczyzna.

Cokolwiek stało mu na drodze do zajęcia fotela prezesa, chciał poznać

prawdę.

- Jak wiesz, Stefano nie zamierzał się ożenić, wolał nieustatkowany tryb

życia. - W głosie Tomasa pobrzmiewała dezaprobata. - Dlatego nie łudziłem

się, że doczekam się potomka. Ale te listy, które odkryłem, pochodziły od ko-

biety. Młoda Angielka próbowała nakłonić go w nich do przyjazdu do niej, po-

nieważ... - Gdy staruszek zrobił pauzę, Allesandro dostrzegł cień emocji na

pomarszczonej twarzy. - Nosiła dziecko Stefana. Mój syn miał córkę. - Zaci-

snął palce na poręczach fotela i spojrzał prosto w oczy swojemu rozmówcy. -

Chcę, żebyś ją odnalazł i sprowadził tutaj.

228. James Julia - Rzymskie wakacje.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: