Palmer Diana - Uczucia powracają.pdf - Diana Palmer(1) - Vivichomik

UCZUCIAPOWRACAJĄ

DianaPalmer

Rozdziałpierwszy

Od samego rana wszystko układało się źle. Dwa najlepsze szkice Keeny Whitman zostały

zniszczone,kiedyFayerozlałananiekawę.Musiałarobićwszystkoodnowa,ajejkliencibardzo

niecierpliwilisię,Ŝemuszączekać.Spóźniłasięnaumówionyzeznajomymilunch,ajakbytego

byłomało,dowiedziałasię,Ŝewykrojebluzek,nadktórymipracowałacałyzeszłytydzień,muszą

zostaćniezwłoczniepoprawione.

Kiedy wieczorem znalazła się w swoim mieszkaniu na Manhattanie, była zupełnie wykończona.

Zrzuciłaznógpantoflenawysokichobcasach,wyciągnęłasięnaprzykrytymniebieską,aksamitną

narzutątapczanieiwestchnęłacięŜko.IletojuŜczasuminęłoodchwili,kiedyzaczęłapracęwtym

wielkim Domu Mody? Zaczynała od zera, a teraz miała własny dom i była jedną z najlepszych

projektantekwkraju.Mimoto,nieczułasięwpełniszczęśliwa.CzegośwjejŜyciubrakowało.Czegoś,

copobudzałobyjądodziałania.Keenaniemiałanawetpojęcia,cotomoŜebyć.Prawdopodobnie

paskudnazimowapogodabyłapowodemtejchandry.Zupragnieniemczekałanawiosnę,naciepłe

promieniesłońcaidelikatnypowiewwiatru.OtakiejporzerokuzawszeczułasięduŜolepiej.

LeŜała na plecach i wpatrywała się w sufit. Była szczupłą, zgrabną kobietą, o krótkich ciemnych

włosachioczachtakzielonychjakwiosennatrawa.Miałabrzoskwiniowąceręiidealniewykrojoneusta.

Pomimo swoich dwudziestu siedmiu lat, wyglądała bardzo dziewczęco. Na pierwszy rzut oka, nikt nie

powiedziałby,ŜemaogromnedoświadczenieŜyciowe.AprzecieŜNicholasstwierdził,Ŝejema.

Nicholas. Zamknęła oczy i uśmiechnęła się. De czasu juŜ upłynęło od chwili, kiedy Nicholas Coleman

zaproponował jej pracę asystentki w swoim Domu Mody? Minęło sześć lat. Spotkała go zaraz po

ukończeniuszkoły.TakbardzobałasięwtedypotęŜnegomęŜczyznyonazwiskuColeman,któregobiuro

mieściłosięwjednymzdrapaczychmurwAtlancie.

Tydzień czasu przygotowywała się na spotkanie z tym człowiekiem. Straciła wtedy mnóstwo nerwów.

Wiedziała,ŜeColemanszukanowychtalentów,aonaprzecieŜjeszczenicsobąniereprezentowała.

Dotejporypamięta,jakbardzoobawiałasiętegomęŜczyznyopowaŜnejtwarzy,któryzdawałsięnigdynie

uśmiechać.

PokaŜ,copotrafisz,kochanieodezwałsięcynicznie.Iniebójsię,niebędębił.

DrŜącymirękamirozłoŜyłaswojerysunkinapoliturowanymblaciebiurkaiześciśniętymgardłemczekałana

jegoreakcję.Jednakanijegotwarz,anibrązowe,głębokoosadzoneoczyniewyraŜałyŜadnychuczuć.

Pokiwałgłowąitobyłowszystko.Potemokręciłsięnaobrotowymkrześleispojrzałnanią.

Praktyka?

Tylkotyle,cowszkole.Mójojciecjestkrawcemiczęstopomagałammu,gdyprzyjeŜdŜałamnaferiedo

domu...

Gdziejesttendom?przerwałjej.

WAshton.

Skinąłgłowąipoprosił,bykontynuowała,wydawałsięjednaknieprzejawiaćŜadnegozainteresowania

tym,comówi.

- OdniegoteŜsięwielenauczyłamwymamrotała.Aprojektowanieubrańzawszebyłomojąnajwiększą

pasją.Och,panieColeman,wiem,Ŝepotrafiętorobić.Proszętylkodaćmiszansę.Wiem,Ŝepotrafię.W

tesłowawłoŜyłacałeswojeserceimłodzieńczyentuzjazm.Wiem,Ŝetrzebaogromnegodoświadczeniado

tegorodzajupracy,alejeślidapanmiszansę,obiecuję,Ŝepananiezawiodę.Zaprojektujęciuchy,jakich

panjeszczeniewidział.Będępracowaćwweekendy,niechcęŜadnychwakacji,ja....

- Miesiącwpadłjejwsłowo.Tyleczasudostaniepani,byudowodnić,cojestwarta.

Potem zaproponował pensję, poŜegnałją skinieniem głowy izajął się starannie poukładanymi na biurku

papierami.ByłŜonaty,alepokilkudniachpracyKeeny,jegoŜonazmarłanaatakserca.BylimałŜeństwem

przezdziesięćlat.Wszyscybezustannieotymrozmawiali,aledziewczynaniezwracałauwaginaplotki.

Mówiono, Ŝe Coleman zdradzał Ŝonę i dlatego zachorowała. Keena nie chciała wierzyć, Ŝe zdrada

małŜeńskamogłabybyćprzyczynąatakusercaiostroodpowiedziałajednejzkobiet,ŜepanColemanz

pewnościądotegotypumęŜczyznnienaleŜy.MiaławraŜenie,Ŝetenczłowiekmadobreserce.Zresztą,nie

trzymałbynabiurkuzdjęciaŜony,gdybyjejniekochał.

Niewiadomo,wjakisposóbtaniewinnarozmowadotarładoniego.Tydzieńpóźniejodszukałjąwkantynie

podczasprzerwynalunchipoprosiłowyjaśnienia.

Wtakichsytuacjachzawszepowstająplotkipowiedziała,trzymającwrękuplastikowykubekzkawą.

Uśmiechnąłsię,słyszącjejsłowa,aKeenapomyślała,ŜetopierwszyuśmiechpośmierciŜony.

PaniColemanbyłaprawdziwąpięknością.Miaładługieblondwłosyifiligranowąsylwetkę.Byłazupełnym

przeciwieństwempotęŜnego,ciemnowłosegomęŜczyzny,jakimbyłjejmąŜ.Widać,Ŝebardzocierpiałpojej

śmierci.Jegotemperamentpowolistawałsięlegendą.Więcejczasuspędzałwfabryce,niŜwbiurze,często

odwiedzał konkurencyjne firmy. Jasne było, Ŝe szwankuje mu zdrowie, a organizm domaga się

odpoczynku.Włosyzaczęłysrebrzyćsięnaskroniach,apodoczamipokazałysięciemnecienie.Zato

intereskwitłcorazpiękniej.Ktośpowiedział,ŜepanColemanjuŜoddawnajestbilionerem.Innydodał,Ŝe

mazamiarstworzyćnajwiększewAmeryceimperiumichceprzejąćinnefirmy.TylkoKeenazdawałasię

dostrzegać,jakbardzosamotnyjestówniezmordowanybiznesmen.Pozostalipracownicymoglimyśleć,Ŝe

ichszefmastalowezdrowieinerwy,aleonabyłapewna,Ŝetakniejest. Czasami spotykała go w

windzieczywkafeterii,apewnegorazupodszedłdojejstolikawkantynie.Trzymającwrękukubek

kawy,dosiadłsiędostolika,przyktórymsiedziałazkoleŜanką,takjakbycodzienniespotykałsięznimiw

tymmiejscu.

JakidziepannoPrzyszłaSławnaProjektantko?zapytał,przesyłającKeenierozbawionespojrzenie.

Keenaroześmiałasięistwierdziła,Ŝeredaktorzyz„Women's Wear Lady"zabijająsię,byzrobić znią

wywiad.Dziwiłasiębardzo,Ŝeotymniesłyszał.

Margaretszybkodopiłakawę,przeprosiłaichiodeszła.

- Czy powiedziałem coś, czego nie powinienem? zapytał Nicholas, spoglądając za wychodzącą młodą

kobietą.

- TaktojuŜjest,ŜepracownicysąskrępowaniwtowarzystwieprzełoŜonychwyjaśniłasucho.

- Alepanitaksięnieczuje.

NiezgodziłasięalejazawszebyłaminnaniŜwszyscy.

Zachichotałiupiłłykkawy.

- Apropos',paniwzoryzostałyzatwierdzone.Ponoćsązupełniewyjątkowe.

- Świetnie. Zaakceptowali je pomimo wysokiej ceny. Mam nadzieję zarabiać na tym dziesięć tysięcy

dolarówrocznie.Proszępamiętać,Ŝejeszczeniepokazałam,copotrafię.

Tupeciara.

TakajuŜjestem.

Potrząsnąłgłowązudanądesperacją.

Jestpaniniepoprawna.

PrzyjrzałasięsiedzącemunaprzeciwkomęŜczyźnie.Wyglądałjakprawdziwybiznesmen.

Miałnasobieeleganckiszarygarnitur,któryopinałjegoszerokiebarki.Niemalnatychmiastspuściławzrok.

Odtejporykilkakrotniezapraszałjąnakawęalbokolację.Zawszespędzaliczasmiłogawędząc.Pewnego

razuzapytałago,czymajeszczejakąśrodzinę.Odpowiedział,Ŝeniechętnierozmawianatentemat.

- Tociągleboli,prawda?odezwałasięcicho.Spojrzałnanią,ajegotwarzstęŜała.

- Przepraszam,alenierozumiem.OdwaŜniezajrzałamuwoczy.

- Tęsknipanzanią.

MiaławraŜenie,Ŝeczytawjejmyślach,alepochwilizauwaŜyła,Ŝeopuszczagonapięcie.

Tęsknięzaniąjakdiabliprzyznał,uśmiechającsięnieśmiało.Byłanajwspanialsząkobietą,jaką

kiedykolwiekznałem,itopodkaŜdymwzględem.Kochająca,uczciwainieśmiała.WestchnąłcięŜko,a

jegotwarzzachmurzyłasię.CzasamikobietapotrafijednymsłowemdoprowadzićmęŜczyznędoszału.

Ale Misty samym spojrzeniem sprawiała, Ŝe czułem się męŜczyzną w kaŜdym calu. Pobraliśmy się,

poniewaŜtrzebabyłoutrzymaćrodzinnyinteres.Dopieropotemdesperackopokochaliśmysięnawzajem.

SpojrzałnaKeenę.Tak,bardzozaniątęsknię.

Uśmiechnęłasiędoniego.

- Alebyłpanszczęśliwy.

Popatrzyłnaniązukosa.

- Szczęśliwy?

Sąludzie,którzyprzechodząprzezŜyciewogóleniezaznającmiłości.Kochaćibyćkochanym...to

musibyćwspaniałeuczuciezakończyłanieśmiało.Apandoznawałtegoprzezdziesięćlat.

Zajrzałjejgłębokowoczy,alezarazodwróciłwzrok.

- Nigdyniemyślałemotymwtensposób.

- Apowinienpan.Jejgłosbyłłagodnyicichy.MęŜczyznarozmyślałotym,coprzedchwiląusłyszał,a

onazręczniezmieniłatematopowiadającozmianach,którychdokonaławewzorachwykrojów.

Myślała,Ŝetosmutne,iŜoniMistyniemielidzieci.Nieczułbysięteraztakisamotny.Wiedziała,Ŝejej

towarzystwojestdlaniegopewnegorodzajupociechą.Mielipodobnezdanianawieletematów.Niewiele

róŜnilisięteŜzainteresowaniami.Lubilirozmawiaćobalecie,teatrze,muzyceklasycznejisztuce.Byłdlaniej

zarównomentorem,jakiprzyjacielem,opiekunemidoradcą.Nicholasnigdyjejniczegonienarzucał,ale

zawszechętniesłuŜyłswoimdoświadczeniem.BadawczoprzyglądałsiękaŜdemuzjejadoratorówizawsze,

bezwzględunato,czysobietegoŜyczyłaczynie,wypowiadałswojezdanienaichtemat.JeŜelizmuszona

byłapracowaćdopóźna,odwoziłjądodomu.

Kiedydoszedłdowniosku,ŜejestjuŜdostatecznieprzygotowana,znalazłjejposadęwnajlepszymDomu

ModywNowymJorku.Dodawałjejodwagi,udzielałpoparcia;kiedytrzebabyło,beształistraszył,dopókinie

wspięłasięnaszczyt.ByłotobardzoduŜeosiągnięcie,zwłaszczadlacórkiubogiegokrawcazAshtonw

stanieGeorgia.Keenaniechciałapamiętaćoswoimdzieciństwie.Taknaprawdę,Nicholasbyłjedynąosobą,

zktórąrozmawiałanatentemat.Chybadlatego,Ŝejestzupełniewyjątkowy.Byłjejjedynymprzyjacielem

odczasu,kiedyopuściłaAshton.Niedługopotem,jakzamieszkaławNowymJorku,Nicholaswynająłtam

apartament.Keenazulgąprzyjęłatęwiadomość.

Rozdziałdrugi

Zadzwoniłtelefon,alekobietabyłatakbardzozatopionawswoichmyślach,Ŝeniemalgoniesłyszała.

ZatrudniałaMandy,którazwykleodbierałatelefony,parzyłakawęigotowałaposiłki.Dzisiajmiaławolnydzień

iKeenadopieropopiątymsygnaleuświadomiłasobie,Ŝesamamusipodnieśćsłuchawkę.

- Hallo?wymamrotałaziewając.

- TyteŜmaszdzisiajzłydzień?doszedłjągłęboki,rozbawionygłos.WłóŜnasiebiecośładnego,bo

zabieramcięnaobiaddo„ThePalace".

OŜywiłasię.

- Och,Nicholas,niebyliśmywtejknajpieodwieków!Serwujątamnajwspanialszymusczekoladowy.

- Wystarczycipółgodziny?zapytałzniecierpliwiony.OjedenastejmamsamolotdoParyŜa.Niezostało

namduŜoczasu.

Czyniktnigdyniemówiłci,Ŝeludzie,którzysięspieszą,chorująnawrzodyŜołądka?Keenawydawała

sięrozdraŜniona.

Nie.Maszpółgodziny.

Wpatrywałasięwgłuchąsłuchawkę.

Nicholasjesttakizagadkowymruczaładosiebie,zakładajączieloną,aksamitnąsukienkęzgłębokim

dekoltemwkształcieliteryV.Byłurodzonymbiznesmenem,aleostatniopracowałzbytcięŜko.Rozumiała,

Ŝerzuciłsięwwirpracypoto,byzapomniećoMisty,JednakzbytduŜochciałwymazaćzpamięci,

KeenabyłajuŜgotowaiczekała,aŜzabrzęczydzwonek.Natychmiastotworzyładrzwi,akiedyzobaczyła

Nicholasawstrojuwieczorowym,jakzwyklezaparłojejdechwpiersiach.Ciemnooki,ciemnowłosy,o

smagłej karnacji był męŜczyzną, o którym mogły marzyć wszystkie kobiety. Gdyby Keena nie była

uprzedzonadomęŜczyzn,gdybypotrafiłazapomniećofatalnymwskutkachromansie,któryprzeŜyłagdy

byłabardzomłoda,zpewnościązakochałabysięwnimpouszy.CzęstowidywałaNicholasaiwiedziała,jakie

wraŜenie robi na kobietach. MoŜe więc dlatego nie chciała ryzykować dołączenia do grona niewiast,

oczekującychnaskinienierękiNicholasa.MęŜczyznatentakbardzoprzeŜywającyśmierćswojejŜony,nie

był zresztą w stanie zaangaŜować się w Ŝaden związek. Keenie natomiast bardzo odpowiadała pozycja

przyjaciółkiipowiernicyNicholasa.Wolałato,niŜbyćjegozdobycząnajednąnoc.

Spojrzenieprzybyszaślizgałosiępojejsylwetce,dokonującniedbałejoceny.

- Wspanialepowiedział,uśmiechającsięironicznie.MoŜemyjuŜiść?

- Umieramzgłodupowiedziała,gdyznaleźlisięwpustejwindzie,aNicholasnacisnąłguzikznumerem

jeden.Czujęsiętak,jakbymniejadłaodtygodnia.

- TakteŜwyglądaszmruknąłnieprzyjemnie.Dlaczego,dodiabła,niezrezygnujeszztejcholernejdietyi

niezacznieszjeśćmięsa?

- Iktotomówi!Rzuciłamuwyzywającespojrzenie.Przypomnijsobie,jakniemiałeśsiły,bywspiąć

sięnawzgórze.

- PrzysunąłsiębliŜej,aoczymupociemniały.

UwaŜasz,Ŝejestemgruby,tak?zarzuciłjej.Złapałkobietęzaręceipodniósłjedoswoichramion.

–Dotknijmnie.Sprawdź,czyjesttuchociaŜgramtłuszczu.

Ogarnęło ją dziwne wraŜenie. Spodziewała się poczuć w ustach smak wody, a rozkoszowała się

wykwintnymwinem.Nigdynieprzypuszczała,ŜepierśiramionaNicholasasątakszerokieiwspaniale

umięśnione.Odurzyłjązapachtytoniuidobrejwodykolońskiej.NigdyprzedtemniezauwaŜyła,jakpiękne

rysymajegotwarz.Nieprzypuszczała,ŜewpatrywaniesięwteciemneoczymoŜebyćtak.Iekscytujące.

Byłoby bezpieczniej, Ŝeby nigdy o tym się nie dowiedziała. Dłonie błądziły po gładkim materiale jego

eleganckiejmarynarki,zatrzymującsiętam,gdziewyczuwałapotęŜnemuskuły.

Ico?zapytałniecozachrypłymgłosem,spoglądającnaniązgóry.

Ty...Nigdyniemyślałam,Ŝejesteśtakwspanialezbudowanywyjąkała.

Spojrzelisobiewoczy,aczaszdawałsięzatrzymać,podczasgdyonidoświadczalidziwnej,nieznanej

dotądintymności.

Nie od razu uświadomili sobie, Ŝe winda zatrzymała się, a drzwi rozsunęły. Oszołomiona kobieta

niezgrabnieruszyławstronęwyjścia.Nazewnątrzczekałnanichbiałyrollsroyce zJimsonemza

kierownicą.

- Dlaczegonigdyniedajeszkierowcywolnegodnia?zapytała,gdyznaleźlisięnatylnymsiedzeniu

oddzielonymodkierowcyszklanąprzegrodą.Moglizachowywaćsięzupełnieswobodnie.

- Ostatniojestmiciąglepotrzebny,bopracujedwadzieściapięćgodzinnadobę.

- NiejestemprzyzwyczajonadojeŜdŜeniatakimisamochodamiwestchnęła,opierającgłowęoskórzany

Palmer Diana - Uczucia powracają.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: