1.10.2008r.
Definiowanie komunikacji, komptualizacja pojęć.
Komunikacja werbalna i niewerbalna. Komunikacja a inne dziedziny życia. Perswazja, reklama.
KOMUNIKACJA:
-przekazywanie sobie komunikatu
-komunikowanie się to przekazywanie sobie wiadomości w celu stworzenia znaczenia
nadawca – komunikat – odbiorca
kanał
szumy
Komunikacja - jako transfer informacji czy znaczeń
Modele:
· MODEL INTERAKTYWNY (uzgadnianiem znaczeń jest komunikacja)
· MODEL TRANSACYJNY
· MODEL KOMUNIKACJI JAKO PERSFAZJI
· MODEL RETORYCZNY (nadawca próbuje do czegoś przekonać odbiorcę np. reklama Marka Konrada przekonywująca do danego banku)
U podstaw komunikacji leży stwierdzenie, że w grupie łatwiej stworzyć świat.
22.10.2008r.
-typy, sposoby, definicje, formy, poziomy komunikowania (znajomość)
Komunikacja zaczyna się od wewnątrz. Za komunikacje można uznać reakcje na coś.
1. Komunikacja interpersonalna (międzyludzka). Podział ze względu na formę:
-bezpośrednia:
· Interpersonalna:
ü Werbalna
ü Niewerbalna
· Międzygrupowa (pomiędzy grupami)
· Grupowa (wewnątrz grupy)
· Medialna (za pomocą media
- pośrednia
2. Masowa
Elementy komunikacji:
-nadawca
-odbiorca
-komunikat
-przekaz
-szumy, itd.
Komunikat to struktura wielopoziomowa. Na niego składają się:
ü Znaczenia
ü Symbole
ü Kodowanie
ü Dekodowanie
Komunikat to inaczej transformacja znaczeń w symbole za pomocą kodowania oraz symboli w znaczeniu za pomocą dekodowania. Mowa i komunikacja werbalna.
29.10.2008r.
Komunikowanie werbalne i niewerbalne.
7% naszego ogólnego znaczenia stanowi odczytanie sensu słowa.
Komunikacja werbalna. Duplex – podwójna komunikacja
Język:
I Dyskretność
I Produktywność
I Symboliczność
W im bardziej typowy sposób się zachowujemy tym łatwiej zrozumieć siebie nawzajem. Komunikacja definiowana przez filologów. Szeroka teoria Holla, który stworzył gałąź nauki, która miała ułatwiać zrozumienie jednej kultury przez członków innej kultury. Komunikacja niewerbalna jest dużo bledniej odczytywana. Komunikacja niewerbalna to nie to samo, co mowa ciała. Komunikacja niewerbalna jest wynikiem głębokich uzasadnień kulturowych.
Mowa niewerbalna (zawstydzenie, zrozumienie)
I Tożsamość kulturowa
I Tożsamość społeczna- to, czym czujemy się. Zespół różnych czynników z własnym określeniem się do danej grupy społeczeństwa to kategoria niestabilna. Można mieć kilka tożsamości a można nie mieć żadnej. Tożsamość nie jest niczym stałym.
I Podtożsamosci:
ü Seksualna= Płeć naturalna
ü Ekonomiczna
ü Wiekowa
ü Dżanderowa= Płeć kulturowa- to, w jaki sposób społeczeństwo konstruuje nas na kobiety i mężczyzn. To społeczeństwo stwarza nas kobietami i mężczyznami
Przynależność do danego miejsca tez nie jest czymś stałym.
Stereotyp- wprowadzone w latach 20. Do języka ogólnego. Jest bardzo ważny. Jest to pojecie ułatwiające Zycie.
Potrzeby- które organizują świat i społeczeństwo żeby powiązać potrzeby ze stereotypami trzeba powiedzieć ze im bardziej wspinamy się po niej tym mniejszy maja wpływ na nas stereotypy.
Feminizm; socjologia; psychologia; politologia; kulturoznawstwo; medioznawstwo
19.11.2008
Koncepcja komunikacji literackiej
Aparat komunikacji literackiej – mówi jak funkcjonuje w aparacie wydawniczym książka.
Odbiorca jako konsument.
Aparat komunikacji literackiej:
1) pisarz – znajduje się w nim ktoś, kto wytwarza tekst
2) wydawca – pisarz dostarcza mu swój tekst do wydawcy
3) ksiązka – jest tworem
4) konsumenci – odbiorcy książki
Socjologia literacka – kwestia „twórczej zdrady”. Każdy translator jest zdrajcą – żaden przekład nie jest idealny. Translator będzie starał się uaktualnić tekst translatowany.
Aktualizacja przekładów literackich. Tekst nie traci na wartości.
Þ Interpretacja jest tak bogata jak wielu odbiorców
Þ Dzisiejsze teksty nie są wyposażone w naddatek symboliczny
Þ Nie każdy tekst nadaje się do tego, by zdradzać
Þ Czytany tekst wciąż zawiera aktualność wobec delikatnego przesunięcia w czasie
Þ Teksty, które mają więcej naddatków zmieniają bardziej swoje sensy
Reinterpretacja to pojęcie niezachowujące w dawnym dziele faktu literackiego. Sama literatura ma charakter ekspansywny. Nadawca i komunikat pozostają te same.
5.12.2008
Socjologia literatury.
Komunikacja literacka- jest to element komunikacji i jednocześnie dział socjologii literatury.
Metodologia literaturoznawcza
Socjologia literatury to przedmiot zainteresowania literatury po 40 roku tzw. marksizm
Stefan Żółkiewski „Kultura. Socjologia. Semiotyka literacka.”
Komunikacja społ. To coś takiego, co bierze się pod uwagę ze względu na odbiorcę. Pierwsi hermeneuci to autorzy hermeneutyki (sztuka rozumienia). Ważne jest, kto czyta książkę. Bunt na te naukę powstaje głównie w Rosji. Dzieło powstaje w wyniku natchnienia autora.
Michał Głowiński „Style odbioru”
Żółkiewski:
-socjologia produkcji literackiej
-co ludzie robią z literaturą
Győrgy Lukács - uważa ze istnieje pewien kierunek literatury, który trzyma w swojej władzy wszystko to powieść- kierunek mieszczaństwa. Powieść odwzorowywujaca mieszczaństwo sięga XX wieku
Jego poglądy przejmuje Lucien Goldman- powieść pokazuje mieszczaństwo w roli bohatera z problemami.
Wolter Benjamin
Przełom w roku 1932 - czy wtedy istniała cenzura
-horyzont oczekiwań
-odbiór dzieła literackiego
-publiczność literacka
-kultura literacka
-tradycja literacka
-obiegi literatury
-kompetencje literackie
12.11.2008
Stefan Żółkiewski – historyk literatury, socjologia literatury służy historii. Komunikacja literacka zwraca uwagę na rolę odbiorcy, nadawcy i komunikatu.
Komunikacja literacka zastanawia się nad rolami pisarzy w literaturze.
Odbiorcy – zastanawia się nad tym jak oni odbierają tekst literacki.
Semiologia – analiza, na która stawia Żółkiewski
Jego interesuje pisarz jako osoba mającą odegrać pewną role w społeczeństwie. Może być kimś, kto pomaga ustalić sobie światopogląd polityczny. Tekst, który pełni rolę dokumentu jest traktowany jako świadectwo np. funkcjonowania mieszczanina w końcu XIX wieku.
Model świata – przesłanie utworu, efekt interpretacji
Kod – kolejne pojecie semiologii literatury historycznej, np. kod psychologiczny „Cudzoziemki”, kod subkulturowy, itd.
Socjologia odbioru- Palewicz, Głowiński
Odbiorca wirtualny – idealny, wpisany w tekst, np. człowiek, który jest wykształcony rozumie jez. niemiecki, wie, co to plet z wielbłądziej wełny. Czytelnik, który potrafi na różnych poziomach odczytać tekst, np. „Czarodziejska góra”. Jest to czytelnik, który potrafi na różne sposoby odbierać tekst.
Socjologa literatury interesuje najbardziej:
-czytelnik potencjalny – jest w wyobraźni autora, gdy ten pisze swój tekst
-czytelnik empiryczny – rzeczywisty, np. każdy
Role opiniotwórczą grupy tworzy przywódca grupy
- autorytet przywódczy
Obiegi literackie:
- masowy( wysokoartystyczny)
- elitarny ( niskoartystyczny)
3.12.2008
Masowość jako zjawisko kulturowe w pojęciu kulturoznawczym. Kultura jest:
ü Przekazem
ü Charakteryzuje ją ekspresja i dynamizm
Dzisiejsza kultura to twór syntezowany. Media są w rekach władzy – z chwilą, kiedy pojawia się pojecie masowości zaczyna się rozważać to, jaki rodzaj rzeczywistości przekazują.
Pierre Barolieau – „Kultura masowa jest kulturą białych ludzi”
Nowe społeczeństwo – zmediatyzowane (to, które rodzi się w połowie lat 80’ XX w.)
ü Wybiera komunikację pośrednią rezygnując z komunikacji wprost
ü Proteuszowa osobowość
ü Pokolenie bardzo mobilne
ü Pokolenie, które ikonę/obrazek traktuje na równi z książką (tekst=obrazek)
ü Kultura obrazkowa przewyższa j...
polifonia1983