Ogród barwny jesienią.doc

Powojnik wschodni. Pnącze szybko rosnące (do 6 m). Kwitnie od lata do przymrozków. Po kwitnieniu pojawiają się puchate owocostany, które pozostają na roślinie przez zimę. Ma małe wymagania, może rosnąć w słońcu i półcieniu.

Brzoza papierowa. Drzewo do 20 m wysokości. Jesienią (jak wszystkie brzozy) tworzy malowniczą złotą koronę. Ma ładną, kremowo-pomarańczową korę. Dobrze rośnie w przeciętnej glebie, w słonecznych miejscach.

Hortensja bukietowa. Krzew osiągający do 2 m wysokości. W połowie lata rozwijają się białe kwiaty zebrane w duże kwiatostany, które w miarę upływu czasu różowieją i zasychają na krzewie. Najlepiej rośnie w próchnicznej i dość wilgotnej glebie, w słońcu i półcieniu.

Winobluszcz pięciolistkowy. Pnącze do 20 m wysokości. Jesienią liście stają się karminowe. Dobrze rośnie w przeciętnej glebie, w słonecznych lub lekko ocienionych miejscach.

Zawilec japoński. Bylina dorastająca, zależnie od odmiany, do 40-140 cm. Ma białe lub różowe kwiaty. Dobrze rośnie w półcieniu, w żyznej i dość wilgotnej glebie. Przed zimą powinna być okryta.

Pigwowiec pośredni. Krzew dorastający do 1-2 m. Wiosną ozdobą są liczne pomarańczowe lub czerwone kwiaty, a jesienią żółte owoce. Dobrze rośnie w przeciętnej glebie, w słonecznych lub lekko ocienionych miejscach.

Miskant - trawa dorastająca do 2 m. Tworzy okazałe kępy. Młode rośliny powinny być zabezpieczane przed mrozem. Lubią słońce i żyzną, wilgotną glebę.

Marcinki, czyli astry jesienne: krzaczasty, nowoangielski i nowobelgijski. Byliny, zależnie od gatunku i odmiany, mają 30-150 cm wysokości. Lubią słońce i żyzną, wilgotną glebę.