03_PASTUSZEK ANS.pdf

ZBIÓR BAŚNI NARODÓW ZSRR

O MISTRZACH-RZEMIEŚLNIKACH

Wybór i opracowanie N. Kołpakowa

ZŁOTE RĘCE

Reprint wydania z 1956 roku

NASZA KSI Ę GARNIA

Opracowanie edytorskie: Jawa 48 ©

Złote r ę ce – Ba śń III PASTUSZEK ANS

B A ŚŃ Ł O T E W S K A

PASTUSZEK ANS

Pewien ubogi chłopak pracował u bogatego dziedzica jako

pastuch. Na imi ę miał Ans.

Był to bardzo miły chłopak. I na wsi, i w pa ń skim dworze

lubili go wszyscy za dobre serce, a najwi ę cej za to, ż e pi ę knie

grał na fujarce. Ans sam zrobił sobie fujark ę ze zwykłej

trzciny i nigdy si ę z ni ą nie rozstawał. Tym, co słuchali

piosenek Ansa, ż ycie wydawało si ę l ż ejsze i weselsze.

Jeden tylko pan nie lubił tych piosenek. Obchodził si ę z

Ansem okrutnie i nieraz krzyczał:

— Znów ś piewasz te durne piosenki! Wynaj ą łem ci ę do

pasania bydła, a nie do gwizdania na dudce!

A przecie ż fujarka wcale nie przeszkadzała Ansowi w

pełnieniu jego obowi ą zków.

Kiedy ś pan rozgniewał si ę na Ansa o jaki ś drobiazg i

wyp ę dził go precz. I nie tylko wyp ę dził, ale jeszcze połamał

mu fujark ę . Cał ą swoj ą zło ść chciał wywrze ć na bł ę dnym

parobku. ,,Masz za swoje! Na czym teraz b ę dziesz grał?”

Opracowanie edytorskie: Jawa 48 ©

Złote r ę ce – Ba śń III PASTUSZEK ANS

Ans rozpłakał si ę i wyszedł z pa ń skiego dworu. Idzie

drog ą , łzy ociera. Spotkał jakiego ś staruszka.

— Kto ś ty, chłopcze? Czemu płaczesz?

— Jestem biedny Ans, dziadku. Pan mnie skrzywdził,

wyp ę dził i fujark ę moj ą ulubion ą na drobne kawałeczki

połamał.

A staruszek mówi:

— Nie płacz, Ansie, chod ź ze mn ą . Naucz ę ci ę , jak masz

ukara ć twojego pana.

Staruszek zabrał go do siebie i zaraz Ans zrobił now ą

fujark ę , jeszcze lepsz ą od dawnej.

Staruszek nauczył go gra ć na tej

fujarce tak pi ę knie, ż e wszystkie

zwierz ę ta le ś ne zbiegały si ę do

chłopca, siadały wkoło i słuchały

muzyki.

A pan całkiem zapomniał o

tym, jak skrzywdził biednego

pastuszka. My ś lał ju ż o innych

sprawach. Wiadomo, panowie co

dzie ń maj ą nowe kaprysy.

Zawołał swoich synów i rzekł:

— Widziałem we ś nie

cudownego zaj ą ca. Był biały jak

ś nieg,

czarn ą

czole

miał

gwiazdeczk ę . Chc ę mie ć tego zaj ą ca w moim ogrodzie.

— Sk ą d ż e, ojcze, zdob ę dziemy ci takiego zaj ą ca? —

pytaj ą synowie.

A pan grymasi coraz bardziej:

— Chc ę zaj ą ca! Ten z was, który mi go przyniesie,

odziedziczy cały mój maj ą tek.

Bracia wyszli z pokoju, namy ś laj ą si ę , rozwa ż aj ą , co tu

robi ć .

Starszy brat mówi:

— Pójd ę do lasu, bracia, spróbuj ę znale źć dla ojca tego

zaj ą ca.

Wyszedł z bramy, idzie drog ą , spotyka staruszka.

— Dok ą d w ę drujesz, chłopcze?

Starszy brat opowiedział mu, dok ą d si ę wybiera. A staru-

szek radzi mu:

Opracowanie edytorskie: Jawa 48 ©

Złote r ę ce – Ba śń III PASTUSZEK ANS

— Id ź do lasu, tam Ans-pastuszek pilnuje moich krów.

Zapytaj go, czy nie mo ż e ci pomóc.

Starszy brat udał si ę do lasu, odnalazł Ansa-pastuszka i

opowiedział mu o swoich kłopotach. Ans u ś miechn ą ł si ę .

— Dobrze — mówi — pomog ę ci złapa ć tego zaj ą ca.

Przyjd ź tu pod wieczór i przynie ś ze sob ą tysi ą c rubli.

Starszy brat ucieszył si ę : tysi ą c rubli to du ż y pieni ą dz, ale

przecie ż zostanie mu całe bogactwo ojcowe.

Przyszedł wieczorem do

lasu i przyniósł pieni ą dze.

Patrzy, Ans siedzi na pie ń ku,

w r ę ku ma fujark ę . I gra na

niej tak pi ę knie, jak nawet

dworscy muzykanci nie

potrafi ą . A wokół pnia zebrały

si ę rozmaite zwierz ę ta i zaj ą c

z czarn ą gwiazdk ą le ż siedzi

tutaj. Ans chwycił zaj ą ca za

uszy i podał go paniczowi.

— Zabieraj go — mówi — i nie ś do domu. Ale trzymaj

mocno. Je ż eli go wypu ś cisz, to wszystko przepadło.

Starszy brat wr ę czył Ansowi pieni ą dze, podzi ę kował i

poszedł do domu. Ledwo zd ąż ył wyj ść z lasu, a tu Ans znów

zagrał na swojej fujarce. Kiedy zaj ą c posłyszał muzyk ę , zaraz

wyrwał si ę z r ą k panicza i uciekł z powrotem do lasu.

Zawrócił panicz, odszukał Ansa i mówi:

— Twój zaj ą c wyrwał mi si ę i uciekł do lasu. Co teraz

pocz ąć ?

— Nie wiem — odparł Ans. — Dałem ci go do r ą k. Same ś

winien, ż e ś go nie utrzymał. Wracaj do domu bez zaj ą ca.

Starszy brat wrócił do domu i opowiedział, co mu si ę

przydarzyło.

— Jutro ja pójd ę — mówi ś redni brat.

I znów wszystko stało si ę tak samo jak za pierwszym

razem. Ans ma ju ż w kieszeni dwa tysi ą ce rubli, a synowie

dziedzica wracaj ą z pustymi r ę koma.

To samo było i z najmłodszym bratem.

Widzi pan, ż e synowie nie poradz ą sobie. Postanowił sam

pój ść do lasu i odszuka ć tego zaj ą ca.

Wypytał synów, jak znale źć pastuszka, i udał si ę do lasu.

Złote r ę ce – Ba śń III PASTUSZEK ANS

Kiedy Ans zobaczył, ż e pan nadchodzi, zaraz zagrał na

fujarce. I natychmiast zbiegły si ę wszystkie zwierz ę ta le ś ne.

Nie tylko zaj ą ce, ale i wilki, i nied ź wiedzie.

Pan struchlał, nie wie, gdzie si ę ukry ć przed dzikimi

zwierz ę tami. A wtedy Ans mówi:

— Pami ę tasz, ja ś nie panie, jak krzywdziłe ś i mnie, i cał ą

słu ż b ę ? A teraz, je ż eli zechc ę , zwierz ę ta si ę rzuc ą i rozszarpi ą

ci ę .

Pan padł Ansowi do nóg.

— Kochany — skamle — bierz, co chcesz, oddam ci

połow ę moich bogactw, tylko nie daj mi zgin ąć !

— Dobrze — powiada Ans — zgadzam si ę . A ty pami ę taj,

ja ś nie wielmo ż ny, ż e i biedacy potrafi ą poradzi ć sobie z

panami.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: