Krąg tematyczny styczeń (4).doc

(185 KB) Pobierz
Styczeń, tydzień…, poniedziałek

 

Krąg tematyczny: Co marzenia, to marzenia, wnet się życie nasze zmienia

 

91. Wielkie marzenia małych ludzi

 

Zapis w dzienniku:

 

I. „Krasnoludki” – zabawa przy piosence. „Krasnoludek czyścioszek” – ćwiczenia narządów artykulacyjnych (język, podniebienie miękkie).

II. „Marzenia” – nauka piosenki. „Co najbardziej lubią dzieci?” – wysłuchanie wiersza Urszuli Kozłowskiej, rozmowa na temat poruszony w utworze. „Lody” – zabawa mozaiką geometryczną; układanie z figur porcji lodów (trójkątów i kół), naklejanie na kartony, ozdabianie trójkąta-rożka liniami ukośnymi.

III. „Karuzela” – zabawa ruchowa (cwał boczny).

 

Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:

 

l        czerpię radość z uczestnictwa w zabawach muzyczno-ruchowych,

l        ćwiczę narządy mowy,

l        poznaję słowa i melodię piosenki,

l        uważnie słucham utworu, zabieram głos w rozmowie,

l        cierpliwie czekam na swoją kolej, nie przerywam wypowiedzi innym,

l        układam określony wzór z różnych elementów,

l        doskonalę skoczność.

 

Przebieg dnia:

 

I.                   Zajęcia poranne

l        „Krasnoludki” – zabawa przy piosence.

 

My jesteśmy krasnoludki,              (wskazują na siebie)

hopsasa, hopsasa!                                          (podskakują)

Pod grzybkami nasze budki,              (łączą dłonie wysoko nad sobą /budka/)

hopsasa, hopsasa!                                          (podskakują)

 

Jemy mrówki, żabie łapki,              (udają, że jedzą)

oj tak, tak, oj tak, tak!                            (kiwają głową)

A na głowach krasne czapki,              (opierają na głowie dłonie złączone palcami)

to nasz znak, to nasz znak!              (wskazują na siebie)

 

Gdy ktoś zbłądzi, to trąbimy:              (rozglądają się, przykładając dłoń do czoła)

tru tu tu, tru tu tu!                                          (naśladują grę na trąbce)

Gdy ktoś senny, to uśpimy:              (przechylając głowę, kładą policzek na złączonych dłoniach)

lu lu lu, lu lu lu!                                          (kołyszą się, opierając na dłoni policzek)

 

Gdy kto skrzywdzi krasnoludka,              (grożą palcem)

ojojoj, ojojoj!                                                        (łapią się za głowę i kiwają nią na boki)

To zapłacze niezabudka:                                          (udają, że ocierają łzy z oczu)

ajajaj, ajajaj!                                                        apią się za głowę i kiwają nią na boki)

 

W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 104; CD Utwory... cz. 2 – „Krasnoludki” (nr 39)

 

l        „Krasnoludek czyścioszek– ćwiczenia logopedyczne.

Nauczyciel proponuje dzieciom zabawę w krasnoludka – malarza, który wskakuje do buzi każdego dziecka, by ją pomalować od środka. Prowadzący wyjaśnia, demonstruje poszczególne ruchy i kontroluje ich prawidłowe wykonanie.

 

MALOWANIE

Malarz maluje sufit (przesuwamy językiem po podniebieniu od zębów do podniebienia miękkiego).

Zamalowuje plamy w kilku miejscach (czubkiem języka dotykamy kilka razy podniebienia).

Następnie maluje ściany (przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni policzków) – najpierw jedną potem drugą.

Została jeszcze do pomalowania podłoga (opuszczony jak najniżej język przesuwa się po dolnych dziąsłach).

oraz przedpokój (przesuwamy językiem po zewnętrznej stronie zębów).

Na koniec malarz pomalował okno (oblizujemy językiem wargi).

 

I. Rutkowska-Błachowiak, Gimnastyka buzi na wesoło, Bonami Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, Poznań 2000, s. 17

 

Lub:

Krasnoludek robił w domku wielkie porządki. Umył dokładnie ściany (przesuwanie języka w stronę policzków i dokładne ich „umycie”), a następnie sufit (przesuwanie języka od zębów górnych do podniebienia). Podłoga też nadawała się do mycia, więc krasnoludek dokładnie ją wyszorował (myjemy dolne dziąsła). Domek byłby już zupełnie czysty, gdyby nie okna, więc najpierw umył ich stronę zewnętrzną, a potem od środka (przesuwanie języka po zewnętrznej stronie zębów, a potem po wewnętrznej). Czyszczenia wymagały także schody (wysuwanie języka na brodę) i komin (dotykanie językiem nosa). Zadowolony, chociaż zmęczony, krasnoludek na widok znajomego pomachał do niego radośnie (przesuwanie języka z jednego kącika ust do drugiego, przy szeroko otwartych ustach). I w ten prosty sposób cały dom został wysprzątany.

 

II.               Zajęcia główne

·        „Marzenia” – nauka piosenki. Rozmowa na temat treści i nastroju piosenki. Nauczyciel nawiązuje do tekstu piosenki – pyta dzieci o ich marzenia. Czy wiedzą, co to są marzenia? O czym marzą?

 

CD Piosenki i zabawy cz. 1 – „Marzenia” (nr 30)

 

l        „Co najbardziej lubią dzieci” – wysłuchanie wiersza U. Kozłowskiej i swobodna rozmowa na jego temat. Prowadzący czyta dzieciom wiersz i zachęca do rozmowy.

 

Co najbardziej lubią dzieci

Co najbardziej lubią dzieci?

Lubią, kiedy słońce świeci!

Bo zależnie od pogody,

nie ma lodów... lub są lody.

 

Kiedy jest na dworze plucha,

to na zimne mama dmucha

i przekonać nas się stara,

że złapiemy katar zaraz.

 

O co tyle krzyku?

O tę słodycz na języku?!

 

Mama płacz podnosi wielki,

że zmienimy się w sopelki

i na samą myśl dygoce...

Może zjecie dziś owoce?

Może ciastka, budyń, kisiel?

To, kochani, zdaje mi się,

Lepiej wyjdzie wam na zdrowie...

Oj, ta mama, jak coś powie!

 

O co robi tyle krzyku?

O tę słodycz na języku?!

 

Lecz w upale dla ochłody

nawet mama liże lody

i w ogóle się nie złości

o mrożone te pyszności.

              U. Kozłowska

 

Nauczyciel zadaje pytania naprowadzające:

Co najbardziej lubią dzieci?

Czy można jeść tylko to, co się lubi najbardziej?

Czemu tak myślisz? itp.

 

U Kozłowska, Co najbardziej lubią dzieci [w:] J. Brzechwa, W. Chotomska, L. J. Kern i inni autorzy, Najpiękniejsze wiersze dla dzieci, Wilga, Warszawa 2006, s. 82.

 

l        „Lody” – zabawa matematyczna z mozaiką geometryczną. Prowadzący łączy dzieci w pary. Jedno dziecko będzie klientem, drugie – sprzedawcą. Następnie nauczyciel rozdaje sprzedawcom papierowe figury geometryczne i zachęca do wykonywania poleceń. Dzieci wyobrażają sobie, że przygotowują porcje lodów w lodziarni i realizują zamówienia. Mogą to być np.:

dwie kulki lodów w jednym wafelku,

dwa lody po jednej kulce,

jeden lód z czterema kulkami,

trzy lody, ale w każdym nie więcej niż po dwie kulki,

dwa lody, jeden z dwiema, drugi z trzema kulkami itp.

Klient sprawdza poprawność zamówienia i sam próbuje formułować podobne. Po kilku minutach zabawy następuje zamiana ról. Prowadzący zwraca uwagę na sposób składania i realizację zamówienia, dba o używanie form grzecznościowych. Na koniec nauczyciel zachęca dzieci, by z przygotowanych figur geometrycznych w parach ułożyły dowolne kompozycje lodowych deserów.

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin