Terapia manualna- kończyna górna.doc

(39 KB) Pobierz
”KEM”

TERAPIA MANUALNA

19.10.2008r.

__________________________________________________________________________________

 

Mobilizacja manualna- zajmuje się dysfunkcjami somatycznymi, czyli zaburzeniami w układzie kostno- mięśniowym.

 

Zaburzenia w obrębie stawu:

- hipomobilność- ograniczona ruchomość

- hipermobilność- zwiększona ruchomość

 

Wskazania do mobilizacji manualnej:

- hipomobilność odwracalna

- utrzymanie obecnego stanu ruchomości stawu

- spowolnienie postępującej sztywności stawu

 

Testy oporowe- służą do oceny czy sztywność wynika z tkanek miękkich czy ze stawu.

 

Gra stawowa- służy do oceny czy sztywność wynika z tkanek miękkich czy ze stawu. Składa się z translatorycznych- postępowych ruchów biernych.

Do gry stawowej zaliczmy:

- trakcje (separacja)

- ślizg (przesunięcia prostoliniowe)             do badania i leczenia



- kompresja (docisk)                                    do badania

 

Rodzaje stawów:

1) kulisty

- niezmieniony owoid

- 3-osiowy

- np. staw biodrowy, staw barkowy

2) elipsoidalny

- zmieniony owoid

- 2-osiowy

- np. stawy śródręczno- paliczkowe palców II-V

3) siodełkowy

- niezmieniony

- 2-osiowy

- np. staw nadgarstkowo- śródręczny kciuka

4) zawiasowy

- siodełkowy zmieniony

- 1-osiowy

- np. stawy międzypaliczkowe

 

Pozycja zerowa- naturalna zerowa pozycja wyjściowa, od której mierzy się zakres ruchomości kości.

 

Pozycja spoczynkowa- pozycja, w której torebka stawowa jest najbardziej rozluźniona. Powierzchnie stawowe mają ze sobą najmniejszy kontakt. Gra stawowa jest największa.

 

Aktualna pozycja spoczynkowa- pozycja spoczynkowa, która na skutek czynników patologicznych     (zewnątrz- lub wewnątrzstawowych) uległa zmianie.

Pozycja zaryglowana- pozycja, w której powierzchnie stawowe posiadają ze sobą pełny kontakt. Torebka stawowa, więzadła są mocno napięte, a gra stawowa jest najmniejsza.

W tej pozycji nie wykonuje się leczenia.

 

Płaszczyzna lecznicza- płaszczyzna prostopadła do wklęsłej powierzchni stawowej.

 

Trakcja- bierne działanie translatoryczne, które w wyniku ciągu prowadzi do oddalenia powierzchni stawowych jednej kości od drugiej (separacji).

Trakcję wykonujemy prostopadle w stosunku do płaszczyzny leczniczej.

Stopnie trakcji:

I – rozluźnienie

II – napięcie

III – rozciągnięcie

 

Trójwymiarowe ustawienie trakcji- podczas ustawiania stawu do trakcji uwzględnia się wszystkie płaszczyzny anatomiczne.

 

Ślizg- bierne translatoryczne prostoliniowe przesunięcie kości prowadzące do równoległego prostoliniowego ślizgu między powierzchniami stawowymi.

Przed ślizgiem wykonujemy lekką trakcję.

Ślizg wykonujemy równolegle do płaszczyzny leczniczej.

Stopnie ślizgu:

I – rozluźnienie

II – napięcie

III – rozciągnięcie

 

Reguła wklęsło- wypukła- do określenia kierunku ślizgu.

Jeżeli ustabilizowana jest wklęsła powierzchnia stawowa, a poruszamy powierzchnią wypukła to działamy w kierunku przeciwnym.

Przykład dla stawu ramiennego: - ograniczone zgięcie- mobilizujemy do wyprostu

- ograniczony wyprost- mobilizujemy do zgięcia

Jeżeli ustabilizowana jest wypukła powierzchnia stawowa, a poruszamy powierzchnią wklęsłą to działamy w tym samym kierunku.

Przykład dla stawów międzypaliczkowych: - ograniczone zgięcie- mobilizujemy do zgięcia

- ograniczony wyprost- mobilizujemy do wyprostu

 

 

Stawy międzypaliczkowe:

- zawiasowe

- 1-osiowe

- zgięcie wokół osi poprzecznej

- stabilizujemy dystalną część paliczka poniżej

- mobilizujemy powierzchnią wklęsłą

- powierzchnia spoczynkowa- lekkie zgięcie we wszystkich stawach

 

 

Stawy śródręczno- paliczkowe palców II-V:

- 2-osiowe

- zgięcie/ wyprost w osi poprzecznej

- odwodzenie/ przywodzenie w osi dłoniowo- grzbietowej

 

Staw śródręczno- paliczkowy kciuka:

- 1-osiowy

- zawiasowy

- zgięcie/wyprost wokół osi poprzecznej

 

Przy ograniczonym wyproście lub zgięciu stawów palców mobilizację rozpoczynamy od kości śródręcza.

 

Staw nadgarstkowo- śródręczny kciuka:

- 2-osiowy

- siodełkowy

- połączenie pomiędzy I kością śródręcza a kością czworoboczną większą

- kość czworoboczna większa nie jest ustawiona równolegle do innych kości nadgarstka, jest skręcona dodłoniowo ok.90º - umożliwia ruchy przywodzenia/ odwodzenia

- podstawa I kości śródręcza swoją wypukłą powierzchnią stawową poruszą się podczas odwiedzenia/ przywiedzenia wokół osi promieniowo- łokciowej

- zgięcie/ wyprost poprzez kość czworoboczną większą odbywa się wokół osi dłoniowo- grzbietowej

- odwodzenie/ przywodzenie- reguła wypukła

- przy ograniczonym odwiedzeniu mobilizujemy do przywiedzenia

- przy ograniczonym przywiedzeniu mobilizujemy do odwiedzenia

- zgięcie/ wyprost- reguła wklęsła

- przy ograniczonym zgięciu mobilizujemy do zgięcia

- przy ograniczonym wyproście mobilizujemy do wyprostu

 

 

Połączenia kości śródręcza z kośćmi nadgarstka:

I kość śródręcza- kość czworoboczna większa

II kość śródręcza- kość czworoboczna mniejsza

III kość śródręcza- kość główkowata

IV kość śródręcza- kość haczykowata

V kość śródręcza – kość haczykowata

 

 

 

 

 

 

 

 

1

__________________________________________________________________________________

psarna@interia.pl

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin