Pewna starsza kobieta, nieco schorowana, ale nie przykuta do łóżka, mieszkała w małym, jednopokojowym mieszkanku- dokładnie jedno pietro niżej niż właścicielka kamienicy, która skłócona była prawie z wszystkimi mieszkańcami domu. Dlatego, też starsza kobieta zastanawiała się, w jaki sposób mogłaby zbliżyć się do tej osoby; Kiedy pukała do jej drzwi, nigdy nie zostały one otwarte, kiedy próbowała skontaktować się z nią telefonicznie, nikt nie podnosił słuchawki. Wszyscy mieszkańcy domu mówili o właścicielce to samo. A wtedy starszej kobiecie przyszedł do głowy pewien pomysł. Zasadziła słonecznik w dużej doniczce i postwiła ją na swoim balkonie. Kwiat rósł bardzo szybko i wkrótce dotarł do balkonu piętro wyżej, który należał do właścicielki kamienicy. Kiedy słonecznik zaczął kwitnąć -starsza pani podlewała go sumiennie każdego dnia- a jego soczysty żółty kolor jasniał dokładnie przed oknami balkonu nieosiągalnej właścicielki. Gdy ujarzała ten piękny kwiat, ucieszyła się ogromnie i zeszła na dół, by podziękować za słonecznik. W ten sposób nawiązała się rozmowa- i wszyscy mieszkańcy domu uśmiechali się z ulgą, ciesząc się pomysłem starszej pani, która posadziła słonecznik...
barabba