041.Donald_Robyn_Upal_w_Waitapu.pdf

Robyn Donald

Upał w Waitapu

A Forbidden Desire

Tłumaczyła Anna Michalska

PROLOG

Odwrócił wzrok od tłumu tańczącego pod ciemnym niebem

Fidżi i nachmurzył się tak, że ledwo było widać twarde

spojrzenie błękitnych oczu. Odrzucał tę świadomość, to dziwne

wyzwanie przede wszystkim dlatego, że dotąd uważał siebie za

człowieka powściągliwego, umiejącego zapanować nad

emocjami.

Z jakiegoś powodu wysoka, szczupła Jacinta Lyttelton

zburzyła jego dotychczasowe zasady. I bez znaczenia było, że

nie uświadamiała sobie, jak na niego działa, ani że on nie

rozumiał, dlaczego tak się dzieje.

Ignorując kobietę, która od czterech dni usiłowała

przyciągnąć jego uwagę, wodził wzrokiem między filarami na

końcu sali balowej.

Nagle poczuł falę gorąca. Tak, była tu, ubrana w schludną,

niezbyt modną sukienkę wieczorową. Stała sama, obserwując

tańczących z zainteresowaniem raczej niż żalem.

Dzień wcześniej, gdy rozmawiał z jej matką w cieniu palm

kokosowych, ta sama uporczywa reakcja zmysłów odciągnęła

jego wzrok od szczupłej, pomarszczonej twarzy starszej pani i

powiodła do rozgrzanego biało-koralowego piasku.

– Och, jest już Jacinta – powiedziała pani Lyttelton i jej twarz

natychmiast rozjaśni! uśmiech.

W jego oczach Jacinta jawiła się jako ucieleśnienie

ekstrawagancji tropików, wspaniała istota, której włosy

wchłaniały i rozjaśniały promienie słońca, kobieta migocząca w

delikatnym, wilgotnym powietrzu niczym duch ognia i

pożądania.

Próbował zdobyć się na swój typowy ironiczny dystans, ale

gwałtowna reakcja fizyczna stłamsiła siłę woli.

Światło muskało bladą skórę Jacinty i prześlizgiwało się po

włosach. Poprzedniego dnia gęste, zmierzwione loki ściągnięte

były w koński ogon, ale dziś rozpuściła je i połyskując, kusiły

go teraz.

Z trudem oderwał od niej wzrok i skupił się na własnej dłoni

na stole. Zdumiony wpatrywał się w sztywno złożone palce i

usilnie próbował się opanować. Tuż obok leżały rozrzucone w

artystycznym nieładzie kwiaty – żywe, purpurowe hibiskusy o

płatkach przypominających falbanki i chłodne, gładkie gwiazdki

uroczymi, rozsiewające słodki zapach. Pragnął zgnieść je w

rękach i rozrzucić na jej łóżku, a potem zagarnąć ją na długie

namiętne godziny, aż całkowicie podda się jego woli.

Jacinta kusiła jakimś tajemniczym powabem. Gdyby żyli

kilkaset lat wcześniej, pomyślałby, że rzuciła na niego urok.

Ale jej zapewne nie w głowie były amory. Wystarczyło jedno

spojrzenie, by zrozumiał, że matka Jacinty, przykuta do wózka

inwalidzkiego, umierała. Nie rozumiał, dlaczego matka i córka

zatrzymały się w tym drogim hotelu uzdrowiskowym na Fidżi w

najgorętszej porze roku, ale pani Lyttelton wyraźnie sprawiało

to przyjemność.

Wreszcie odważy! się i podszedł do Jacinty bezszelestnie, a

gdy wzdrygnęła się zaskoczona, poczuł nieuzasadnioną dziką

radość.

– Zatańczysz ze mną? – spytał, maskując emocje uśmiechem,

bo zdawał sobie sprawę, że to jeden z jego największych atutów.

– Chętnie – odpowiedziała po chwili wahania.

Chciał, żeby potykała się, żeby plątały jej się nogi i myliły

kroki. Tymczasem ona tańczyła w jego ramionach niczym

uwodzicielski wiatr niosący boski zapach kwiatów tropikalnych.

Zauważył, że jej oczy są zielone, a piwny odcień pochodzi od

złotych plamek na tęczówkach...

Brwi nieco ciemniejsze od włosów i ciemne rzęsy rzucające

tajemnicze cienie...

Maleńkie zmarszczki w kącikach ust, unoszące je do góry...

Delikatny zapach jej skóry – istota oczarowania, pomyślał

coraz bardziej podniecony.

Złość – silna, niepohamowana – jeszcze bardziej potęgowała

jego reakcję. Gardził sobą za to, że jest na łasce własnych

emocji. Po raz pierwszy od pięciu lat poczuł taki głód, ale nawet

wtedy nie czuł się tak udręczony wewnętrznym przymusem.

Jak to dobrze, że jutro wyjeżdża. Gdy wróci do Nowej

Zelandii, ta obsesja zniknie i Paul McAlpine znów będzie sobą.

Rozdział 1

– Mój kuzyn Paul – odezwał się Gerard – to jedyny znany mi

facet, który twierdzi, że skoro nie może mieć kobiety, którą

kocha, to woli nie mieć żadnej.

Chcąc ukryć zdumienie, Jacinta Lyttelton rozglądała się po

obszernym holu lotniska Auckland.

– Aura była wspaniała, absolutnie urocza – westchnął Gerard.

– Byli doskonałą parą, ale tuż przed planowanym ślubem ona

uciekła z jego najbliższym przyjacielem.

– To znaczy, że wcale nie byli doskonalą parą – stwierdziła

Jacinta.

– Nie wiem, co ona widzi we Flincie Jansenie – powiedział

Gerard, zaskakując ją coraz bardziej, bo nie miał zwyczaju

plotkować. Może sądził, że dodatkowe informacje ułatwią jej

zrozumienie kuzyna? – Flint był... chyba nadal jest... twardym i

bezwzględnym facetem. Nie wiem, dlaczego się przyjaźnili, bo

przecież Paul to dobrze wychowany, obyty w świecie prawnik.

Jacinta uprzejmie skinęła głową. Być może Aura, kimkolwiek

ona była. lubiła takich twardzieli.

– Przyjaźń może być tak samo nieodgadniona jak miłość.

Twój kuzyn i Flint musieli mieć ze sobą coś wspólnego, skoro to

trwało tak długo.

– Nigdy nie mogłem tego zrozumieć – powiedział Gerard, po

raz czwarty odwracając nalepkę na torbie, by sprawdzić, czy

wpisał na niej adres. – Ona i Paul wyglądali razem wspaniale i

on ją ubóstwiał, natomiast Flint... Cóż, teraz to nie ma już

znaczenia, ale cały ten paskudny epizod był bardzo przykry dla

Paula.

Każdy porzucony cierpi, Jacinta skinęła głową ze

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: